Η ΑΕΚ γύρισε σελίδα!

Η ΑΕΚ γύρισε σελίδα!
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μιγκέλ Καρντόσο, λοιπόν. Κατά πως λέγεται, ήταν η βασική επιλογή της ΑΕΚ για τον «πάγκο» της. Αυτός βασικά, αλλά υπήρχαν και διερευνητικές επαφές με 2-3 ακόμα, ώστε να είναι έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Αλλωστε, ένα βασικό γνωμικό του σύγχρονου ποδοσφαίρου, αναφέρει ό,τι τη μέρα που ανακοινώνεις τη συμφωνία με έναν προπονητή, έχεις έτοιμο και τον αντικαταστάτη του. Ετσι λειτουργούν οι ομάδες στις σύγχρονες απαιτήσεις του αθλήματος και όποιος δεν προσαρμόζεται, πέφτει πάνω στους κάθε λογής Μοράις. Ο,τι ο Καρντόσο είναι επιλογή της ΑΕΚ για να εξελιχθεί το ποδοσφαιρικό τμήμα και δίνει ελπίδα μόνο με τον ερχομό του, είναι αναμφίβολα θετικά.

Κατά τη γνώμη μου, το πλέον σημαντικό στοιχείο που προκύπτει είναι ό,τι η ΑΕΚ βγήκε από τη λογική του βολέματος. Μπορεί ο Μελισσανίδης να μην το είπε κατά την πρόσφατη κουβέντα/εξομολόγηση του, αλλά είναι δεδομένο, ότι στις μεγαλύτερες αποτυχίες του στην ΑΕΚ περιλαμβάνεται το θέμα του προπονητή. Διαχρονικά, όχι μόνο σε ό,τι αφορά την τελευταία εξαετία. Με τον Καρντόσο, ουδείς μπορεί να είναι πεπεισμένος για την κατάληξη που θα υπάρχει στην παρουσία του στον «κιτρινόμαυρο» πάγκο. Αλλά αναμφίβολα, αποτελεί σαφή ένδειξη, ότι η ΑΕΚ δείχνει πρόθεση να επενδύσει στον ένα, στον εκλεκτό της. Να τον στηρίξει και να προσδοκά από αυτόν, ότι θα κάνει τη διαφορά.

Ο Μελισσανίδης μπήκε στην ΑΕΚ την εποχή της παντοκρατορίας του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Οσα συνέβησαν τότε, δεν έχουν ανάλογο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν υπήρξε – και είναι αμφίβολο εάν θα υπάρξει ξανά – προπονητής με το κύρος, τις γνώσεις και τις επαφές του Μπάγεβιτς. Η ΑΕΚ εκείνα τα χρόνια ήταν πόλος έλξης όλων των ταλαντούχων Ελλήνων ποδοσφαιριστών, έκανε έξυπνες κινήσεις στους ξένους και προχωρούσε με σταθερό κορμό που εμπλούτιζε κάθε χρόνο. Ο Μπάγεβιτς έλυνε τα χέρια του Μελισσανίδη. Ηταν προπονητής, μάνατζερ, γενικός αρχηγός, όλα σε ένα. Και με αυτό το πετυχημένο μοντέλο, ήταν λογικό να το ζητήσει ξανά.

Επί διοίκησης Μελισσανίδης εξαφανίστηκε εν μια νυκτί από την ΑΕΚ ο απίθανος Στεπάνοβιτς. Τότε είχε επιλεχθεί ο Μπλαχίν. Τεράστιος ποδοσφαιριστής του παρελθόντος, αναδείχθηκε προπονητικά στα μέρη μας. Δεν ήταν κάτι σπουδαίο, αλλά κατάφερε να διατηρήσει το μίνιμουμ της σοβαρότητας και να οδηγήσει την ΑΕΚ στο στόχο του Champions League, καίτοι γνώριζε ό,τι δεν θα είχε την ομάδα την επόμενη περίοδο. Η πρώτη παταγώδης αποτυχία – έστω και αν ενδιάμεσα είχε αποχωρήσει ο ίδιος – τη γνώρισε ο Μελισσανίδης με τον Τουμπάκοβιτς. Ο Σέρβος ήρθε ως «καθηγητής», αλλά εδώ έχασε τα αυγά και τα καλάθια.

Στη σύγχρονη εποχή, ο Μελισσανίδης επιχείρησε να βγάλει έναν προπονητή μέσα από την ΑΕΚ, μέσω του Δέλλα. Παρά την αποτυχία του εγχειρήματος, δεν θεωρώ λάθος το σκεπτικό. Πέραν όλων των άλλων, εκτιμώ ό,τι ο Δέλλας έχει να δώσει πράγματα στο ποδόσφαιρο και το αποδεικνύει η συνέχεια της πορείας του, που έχει θετικό πρόσημο. Ακολούθησαν επιλογές που έγιναν εν πολλοίς στο πόδι. Άλλες πετυχημένες, όπως οι δοκιμές με Πογέτ και Μανωλά, άλλες αποτυχημένες όπως οι Κετσπάγια και Μοράις. Ενδιαμέσως, ερχόταν πάντα και ο κασκαντέρ Χιμένεθ. Δεν ενθουσίαζε, δεν ικανοποιούσε, αλλά είχε αποτελεσματικότητα.

Η ΑΕΚ επί χρόνια πήγαινε κυρίως με λογικές που αφορούσαν «δικά» της παιδιά ή κάποιες επιλογές από το εξωτερικό, που δεν ήταν ψαγμένες. Δεν ήταν μελετημένες σε βάθος δηλαδή, κάτι που σημαίνει ό,τι υπάρχει τζόγος. Κάποιες φορές θα βγει, κάποιες όχι. Τώρα με τον Καρντόσο, η ΑΕΚ δείχνει να βαδίζει σε μονοπάτια ψαγμένης επιλογής. Προπονητή που έχουν εντοπίσει τουλάχιστον ένα χρόνο πριν, ξέρουν ποια είναι τα στοιχεία που φέρνει με το παιχνίδι του και δείχνουν διάθεση να τον εμπιστευθούν και να το στηρίξουν. Εφόσον είναι επιλογή, οφείλει να έχει σημαίνοντα ρόλο στο σχηματισμό της νέας ομάδας, αλλά με προϋπόθεση να βρεθεί καλύτερη χημεία απ’ ότι συνέβαινε πέρυσι με τον Ουζουνίδη.

Στα μάτια μου, η επιλογή ενός προπονητή ξεχωριστών ικανοτήτων που γύρω του θα συσπειρώσει και θα αποτελεί σημείο αναφοράς. Η ΑΕΚ το έπραξε κατά το παρελθόν σε δύο ονομαστές περιπτώσεις. Τον Φερνάντο Σάντος, που έφερε ο Ψωμιάδης στην ΑΕΚ μέσα από τα χέρια του Αρη, όντας μέσα στο τοπ10 των Ευρωπαίων τεχνικών μετά το πέρασμα από την Πόρτο. Παρά τα όσα ακολούθησαν την πρώτη χρονιά στην ΑΕΚ και το ανεπιτυχές πέρασμα από τον Παναθηναϊκό, ο Νικολαϊδης σοφά τον εμπιστεύθηκε για να οικοδομήσει τη νέα ΑΕΚ το 2004. Δύο χρόνια έπειτα, στην τότε λογική της εξέλιξης, ήρθε ο Φερέρ.

Το παρελθόν μας διδάσκει πολλά. Μπορεί να αλλάζουν τα πρόσωπα, αλλά πολλά από τα ζητούμενα παραμένουν κοινά. Η ΑΕΚ χρειάζεται κάποιον που θα εμπνεύσει, θα προσφέρει νέες ιδέες, θα βγάλει την ομάδα από μια κατάσταση που δείχνει εν πολλοίς βαλτωμένη. Πολλοί παίκτες αμφισβητούνται, η πολιτική της διοίκησης δέχεται κριτική, ο κόσμος γκρινιάζει για την αποτυχία της σεζόν, το κλίμα δεν είναι θετικό. Για να βγει η ΑΕΚ στον αφρό, χρειάζεται τον Καρντόσο, στοχευμένες μεταγραφές που θα πιστεύουν στην ομάδα – και ας μην είναι παίκτες γνωστοί στο ευρύ κοινό – και λίγη τύχη. Ας τα δούμε αυτά και έπειτα μπορούμε να δούμε με ποιες προϋποθέσεις θα μπει η ΑΕΚ στην αφετηρία της νέας σεζόν.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X