Η ΑΕΚ έπαιξε στο όριο τα δύο ματς με ΠΑΟΚ και ΟΣΦΠ

Εικόνες από το ΑΕΚ – Ολυμπιακός
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το πρώτο πράγμα που θέλω να τονίσω, είναι πως η ΑΕΚ, η προβληματική φετινή ΑΕΚ με το απαξιωμένο εδώ και μήνες ρόστερ, έπαιξε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα με ΠΑΟΚ και ΟΣΦΠ, ένα έξω, ένα μέσα. Και δέχτηκε ένα γκολ με ένα χαζό πέναλτι του οποίου προηγήθηκε επιθετικό φάουλ. Αυτό το γκολ δέχθηκε στα δύο ματς.

Είχε ένα δοκάρι ο αντίπαλος της, απόψε ο ΟΣΦΠ, είχε κι εκείνη ένα δοκάρι και μια ακόμη τουλάχιστον τεράστια ευκαιρία στην Τούμπα. Όπου στην τελική ευθεία έπαιζε τον ΠΑΟΚ γάτα με ποντίκι.

Απέναντι στον ΟΣΦΠ, έχουμε την μεγάλη απόκρουση του Μπάρκα στο σουτ του Μπουχαλάκη, την προβολή του Ελ Αραμπί που δεν βρίσκει μπάλα και το δοκάρι που είπαμε πριν.

Η ευκαιρία του Λιβάγια

Απέναντι σε αυτά, η ΑΕΚ αντιπαραθέτει την πολύ μεγάλη ευκαιρία του Λιβάγια, μια κόντρα επίθεση που όπως έβγαλε του ΟΣΦΠ τον Μπουχαλάκη στο πρώτο ημίχρονο, μπορούσε να βγάλει για ένα κλικ και τον Κροάτη μπροστά στον Σα, ωστόσο έκανε τελικά σουτ από το ύψος της περιοχής.

Επιπλεόν, τον Βράνιες να τα κάνει όλα σωστά στην φάση της κεφαλιάς, εκτός από το «timing» στο άλμα. Προφανής φάση για γκολ κι αυτή.

Λίγο πριν γράψω, είδα τις πιο σημαντικές φάσεις όπως τις παρουσίασε η Nova κα τελικά είναι πολύ περισσότερες αυτές που επέλεγησαν από πλευράς ΑΕΚ!

Φυσικά δεν είναι αυτή η αντιπροσωπευτική εικόνα. Η ισορροπία σχεδόν στις πολύ μεγάλες ευκαιρίες και το γεγονός πως όταν μαζεύεις όλες τις φάσεις που είχαν έναν κίνδυνο για την αντίπαλη άμυνα, βγάζεις περισσότερες της ΑΕΚ, δεν λέει όλη την αλήθεια για το ματς.

Είχε δυσκολία η ΑΕΚ από την αρχή ως το τέλος, να βγάλει στο γήπεδο αυτά που είχε ως στόχο ο προπονητής. Αντίθετα, ο αντίπαλος είχε μεγαλύτερη ευχέρεια στην κυκλοφορία της μπάλας, εννοείται καλύτερους αυτοματισμούς, εννοείται τον πρώτο λόγο σε φάσεις διεκδίκησης πρώτης μπάλας, αφού υπερέχει και σε ύψος και σωματικά χαρακτηριστικά σε κρίσιμες θέσεις, όπου συνήθως διεκδικούνται οι μπάλες από τα γεμίσματα.

Δεν πάτησε κάποιος ένα μαγικό ραβδί, έτσι ώστε ξαφνικά σε ένα ματς, να αλλάξουν οι ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί ανάμεσα σε ΑΕΚ και ΟΣΦΠ, τον τελευταίο 1,5 χρόνο περίπου. Η ΑΕΚ στον Βόλο μας άρεσε, αλλά ήταν μια άλλη ΑΕΚ, με μισή ενδεκάδα διαφορετική και με παίκτες με άλλα χαρακτηριστικά μπροστά και φυσικά απέναντι της ένας άλλος αντίπαλος.

Όπως είπε και ο Μάνταλος, απόψε η ΑΕΚ δεν βγήκε τόσο για να πιέσει ψηλά, που και να το δοκίμαζε δηλαδή, με μια ομάδα τόσο καλά δουλεμένη στην πρώτη πάσα από πάσα (αρκεί να δεις τις θέσεις που παίρνουν Γκιγιέρμε ή Μπουχαλάκης δεξιά κι αριστερά σε αυτές τις περιπτώσεις) χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά για να γίνει αποτελεσματικά.

Ένα σημαντικό μέρος της εικόνας του ματς δηλαδή, είναι και κατ’ επιλογή της ίδιας της ΑΕΚ. Της βγήκε, από την άποψη πως μια ομάδα εξαιρετικά δουλεμένη στην λειτουργία της κι επιθετικά, δεν μπόρεσε στο τελευταίο τρίτο να την απειλήσει, παρά μόνο σποραδικά.

Το πρόβλημα, ήταν πως δεν βγήκε αυτό που ζητούσε ο Καρέρα μπροστά. Και κάποιος κάλλιστα μπορεί να πει, πως δεν μπορούσε να βγει τελικά. Και προφανώς γενικότερα, αυτό είναι και το θέμα της ΑΕΚ αυτή την περίοδο, στην σύγκριση με τον αντίπαλο της απόψε. Ναι, ίσως να είναι έτσι.

Και δεν θα μπορούσε να βγει και γιατί υπάρχουν ποιοτικά χαρακτηριστικά που κάνουν διαφορά, αλλά κι αυτό να μην υπήρχε, πάλι ο ΟΣΦΠ θα είχε πλεονέκτημα, αφού είναι μια ομάδα ταυτισμένη με την δουλειά ενός προπονητή, με τρόπο που η ΑΕΚ δεν είναι εδώ και πολύ καιρό. Και προσπαθεί πάλι να γίνει.

Ωστόσο δεν υπάρχει κανείς νομίζω που να μη δέχεται πως σε συνδυασμό με μια καλή δουλειά από έναν προπονητή με τα δείγματα που δίνει ως τώρα ο Καρέρα, η αλλαγή για την ΑΕΚ θα έρθει και με την ενίσχυση της κι άμεσα κι εν καιρώ, σε συγκεκριμένες θέσεις.

Νομίζω πως ήταν πολύ η ΑΕΚ να ξεκινήσει μετά και το ματς με τον ΠΑΟΚ και το ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ, χωρίς τον Ολιβέιρα στην ενδεκάδα. Και νομίζω πως πρώτος το λέει ο Καρέρα ο ίδιος στην πράξη, αφού από το ημίωρο τον έβαλε.

Επειδή όλοι συνδυάζουν την εικόνα του με την ιστορία με την Γουλβς, προσωπικά θα πω πως μετά κι από ένα ματς στο Βόλο που δεν έπαιξε καθόλου, η μορφή που είχε πάρει το ματς απόψε, έκανε τον ρόλο του άχαρο έτσι κι αλλιώς.

Το πιο εντυπωσιακό βέβαια, είναι η προσήλωση του Λιβάγια, στα όρια της θυσίας, για να υπηρετήσει ρόλο αριστερού ακραίου μέσου στην ουσία, με όλες τις τακτικές απαιτήσεις που υπάρχουν σε τέτοια ματς. Και δεν μπορείς παρά να το πιστώσεις στον προπονητή.

Ο Σιμάνσκι είχε ίσως μια λογική, για την αγωνιστική του ετοιμότητα εικόνα δυσκολίας στην προσαρμογή στον ρυθμό του ματς, αλλά δεν ήταν και το ματς μάλλον που θα τον βοηθούσε να το βρει.

Απίθανος Βράνιες, εξαιρετικός Οικονόμου

Δίπλα στον απίθανο Βράνιες (αλήθεια, όλη αυτή η τρέλα να τον φάμε εκείνο το μαύρο διάστημα της αγωνιστικής κατάρρευσης της περιόδου Κωστένογλου, πως μπορεί ποτέ να εξηγηθεί), είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο έναν εξαιρετικό και κυρίως στις στημένες φάσεις, Μάριο Οικονόμου και πρέπει να τον συγχαρούμε.

Πολύ περισσότερο, γιατί μετά από ένα πρώτο μέρος με όχι τόσο καλές στιγμές σε κάποιες περιπτώσεις, επανήλθε δυναμικά. Κι αυτό το κρατάμε σε συνδυασμό με τις καλές του εμφανίσεις και με Λάρισα και με Βόλο.

Ακόμη και ο Σβάρνας στο μικρό διάστημα που αγωνίστηκε, καθάρισε παλικαρίσια το δύσκολο γέμισμα του Φορτούνη.

Όλα τα παιδιά ήταν συγκεντρωμένα, δεν είχαμε χαρακτηριστικά λάθη, από αυτά που από πέρσι έχουν στοιχίσει πολύ σε τέτοια ματς και φυσικά κάτω από τα δοκάρια υπήρχε ένας μεγάλος γκολκίπερ και στις λίγες στιγμές που χρειάστηκε να το δείξει ειδικά και στην γενικότερη παρουσία του που ενέπνεε απόλυτη εμπιστοσύνη.

Ο Μάνταλος ανέβηκε πολύ στην επανάληψη, ήθελε ακόμη μια παρουσία στο ίδιο επίπεδο, για να έχει καλύτερο κράτημα μπάλας η ΑΕΚ.

Κοιτάξτε, πέρα από όλα αυτά, μένει το 13 συνεχόμενα ντέρμπι χωρίς νίκη. Είναι βαρύ και είναι απίστευτα βαρύ για τον ΑΕΚτζή να μην έχει να πανηγυρίσει κάτι μεγάλο από την ομάδα, εδώ και τόσο καιρό. Θα έλεγα είναι απαράδεκτο. Κι αυτό δεν μπορεί να το αγνοήσει κανείς. Ακόμη και τώρα που φαίνεται να είμαστε μετά από καιρό σε μια περίοδο με δείγματα ουσιαστικής ανασύνταξης, το βάρος αυτό υπάρχει και όσο δεν κερδίζει η ΑΕΚ σημαντικό ματς, γίνεται και μεγαλύτερο.

Και επαναλαμβάνω, δεν αντέχεται.

Η ομάδα έχει ανάγκη την βελτίωση από την δουλειά του προπονητή, έχει ανάγκη και τις προσθήκες που θα κάνουν πιο εύκολη αυτή την δουλειά και κυρίως με περισσότερες πιθανότητες να πετύχει. Μιλάω φυσικά για μια διαδικασία που περιλαμβάνει και το ό,τι μπορεί να γίνει ακόμη μέσα στον Γενάρη και βέβαια το καλοκαίρι. Για μένα όλο αυτό, η τρέχουσα και η επόμενη μεταγραφική περίοδοι είναι …ένα πακέτο.

Αραούχο…

Στο τέλος, ο κόσμος φώναξε το όνομα του Αραούχο και δεν νομίζω πως ήταν προσβλητικό για την υπόλοιπη ομάδα, όπως – συγχωρείστε με- ήταν όταν το φώναξαν με το που τελείωσε το ματς με την μεγάλη πρόκριση επί της Μπριζ. Άσχετα αν έπρεπε να έρθει και καλώς ήρθε. Απόψε όμως δεν ήταν προσβλητικό.

Γιατί εκφράζει το θέλω του ΑΕΚτζή για κάτι που θα τον ανεβάσει ψυχολογικά. Πέρα δηλαδή από την χρησιμότητα του Αραούχο όπως τον έχουμε στο μυαλό μας. Πραγματικά δεν πιστεύω πως αυτή την φορά η κουβέντα γίνεται για το τίποτε, νομίζω υπάρχει η δυνατότητα ρεαλιστικά. Και πιστεύω δεν υπάρχει θέμα ακόμη κι αγωνιστικής συνύπαρξης με τον Ολιβέιρα. Το είπε και ο Χιμένεθ προχθές, πως τέσσερις θέσεις παίζει ο Αργεντινός κι έχει δίκιο.

Αλλά νομίζω θα είναι …και μια σφραγίδα σε συνδυασμό με την αλλαγή που δέιχνει πως μπορεί να επιφέρει ο Καρέρα, πως η ΑΕΚ είναι αποφασισμένη να επανέλθει. Και για οτιδήποτε έχει μείνει για φέτος και – κυρίως βέβαια- για την συνέχεια. Να μη το κουράζουμε, η χαρά που θα πάρουμε όλοι μας αν έρθει ο Αραούχο, θα είναι ασύγκριτη. Όπως πιστεύω και των ανθρώπων της ΑΕΚ.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X