Για τον Γιάννη…

Ο Γιώργος Κιντής γράφει για τον Γιάννη Ξενάκη που πλέον δεν είναι πια μαζί μας… Αναλυτικά το κείμενο που εστάλη στο Goal: «Τον Γιάννη τον ήξερα πολλά χρόνια, ούτε θυμάμαι πόσα. Είχαμε μια ιδιότυπη σχέση, που αναπτύχθηκε κυρίως αφού έπαψα να ασχολούμαι με τα κοινά της ΑΕΚ—όσο ήμουν «παράγοντας» (τι γελοία λέξη) ο Γιάννης κρατούσε μια διακριτική απόσταση, παρότι γνωριζόμασταν πολύ καλά.

Εδώ και χρόνια μιλούσαμε στο τηλέφωνο δυο-τρεις φορές την εβδομάδα, πάντα για να σχολιάσουμε τα της ΑΕΚ.  Συχνά μαλώναμε, έντονα κι επί ώρα. Πρέπει να τον κάλεσα πάνω από πενήντα φορές να πάμε να φάμε, να βγούμε για ποτό. Ήρθε μόνο μια-δυο φορές στο MG—πάνε χρόνια. Νομίζω κέρασε.

Λένε ότι ο θανών δεδικαίωται. Είναι άδικο αυτό για τους καλούς—κι ισοπεδωτικό. Θα γράψω την πλήρη αλήθεια για το Γιάννη, τα καλά και τα κακά. Κάποιες φορές λοιπόν, ήταν εμπαθής—κάποτε μάλιστα έφτασε στο σημείο να μου μεταφέρει απειλές κάποιων απατεώνων που ήθελαν ν’ ασχοληθούν με την ΑΕΚ (τους οποίους ο Γιάννης, μες στη λαχτάρα του να πάει μπροστά η ΑΕΚ, τους στήριξε).

Παρέμεινε όμως φίλος μου. Γιατί ό,τι έλεγε, το έλεγε γιατί πίστευε ότι ήταν σωστό. Την ώρα που μου μετέφερε απειλές, πίστευε ότι η λύση την οποία αντιμαχόμουν ήταν η καλύτερη για την ΑΕΚ.  Πολεμούσε γι αυτό που πίστευε, υπερβαίνοντας καμιά φορά τα εσκαμμένα, αλλά χωρίς ιδιοτέλεια. Κατά τύχη, πριν λίγες μέρες μου διέλυσε και την τελευταία υποψία που είχα για ιδιοτελή συμπεριφορά από μέρους του, σε κάτι που έγινε δεκαετίες πριν.

Πόση διαφορά με τα «εργαλεία» της σημερινής ΑΕΚτζήδικης δημοσιογραφίας. Μπορείς να προβλέψεις ακριβώς τι θα γράψουν και πότε θα κάνουν κωλοτούμπα—η ιδιοτέλεια είναι το  μόνο τους κίνητρο. Ο Γιάννης είναι ο μόνος (κυριολεκτικά) για τον οποίο βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι, όταν ανοίξουν τα βιβλία της Empire, δεν πρόκειται να προκύψει τίποτε επιβαρυντικό. Αν οι σημερινοί δημοσιογράφοι της ΑΕΚ είναι πάντα με το γκουβέρνο, ο Γιάννης ήταν σταθερά απέναντι—κι όπως αποδείχθηκε, δικαίως.

Δεν ξέρω για την αγάπη που είχε στους δικούς του ανθρώπους—ο Γιάννης δε μ’ έβαλε ποτέ σ’ αυτό το κομμάτι της ζωής του. Ξέρω όμως ότι είχε μέσα του αγάπη για την αριστερά, για την Ελευθεροτυπία (με κεφαλαίο και με μικρό), και κυρίως για την ΑΕΚ. Αισθανόταν, είμαι βέβαιος, ότι τον πρόδωσαν κι οι τρεις. Υπέμεινε την προδοσία με απόλυτη αξιοπρέπεια, αλλά δυστυχώς δεν την άντεξε.

Το πιστεύω αυτό, γιατί πολλές φορές, εθελοτυφλούσε—δεν ήθελε να δει την πραγματικότητα κατάματα, ίσως γιατί ήξερε ότι δε θα την άντεχε. Κι έφυγε όταν αισθάνθηκε ότι δεν μπορούσε πια να ξεφύγει απ’ αυτήν.

Έφυγες νωρίς ρε Γιάννη. Γιατί σύντομα τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, πολύ καλύτερα, θα το δεις από κει πάνω. Σε όλους τους τομείς και κυρίως στην αγαπημένη σου ΑΕΚ.

Θα μας λείψεις Γιάννη. Από τις σπάνιες φορές που το κλισέ ισχύει: η δημοσιογραφία κι η ΑΕΚ θα είναι φτωχότερες. Σε προσωπικό επίπεδο, η απουσία σου στο πρώτο εκτός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι της ΑΕΚ θα είναι δυσβάσταχτη. Το ποτήρι σου θα είναι εκεί, στο μπαρ του ξενοδοχείου την παραμονή του ματς και θα σε περιμένει.

Η ΑΕΚ πρέπει την πρώτη της ευρωπαϊκή νίκη να την αφιερώσει σε σένα. Γιατί ήσουν πιο ΑΕΚτζής απ’ όλους μας. Καλό ταξίδι Γιάννη».

• ΑΕΚ
• κιντής
• ξενάκης