Επιστροφή στο «σπίτι»

Θυμάμαι την τελευταία φορά που βρεθήκαμε εκεί. Ηταν 12 Σεπτεμβρίου του 2009 για ένα ματς με τον Πανσερραϊκό. Το παιχνίδι ήταν βραδινό, αλλά ήταν τέτοια η καψούρα του κόσμου που η Νέα Φιλαδέλφεια είχε «πλημμυρίσει» από νωρίς. Οι καφετέριες, τα μαγαζιά, οι δρόμοι είχαν γεμίσει από οπαδούς της ΑΕΚ. Η χαρά που βρίσκονταν ξανά στα μέρη που μεγάλωσαν ήταν φανερή στα πρόσωπα όλα. Και αποτυπώθηκε εκείνο το βράδυ, με μια εντυπωσιακή ατμόσφαιρα σε ένα αδιάφορο κατά τα άλλα παιχνίδι. Γι’ αυτό και η επιστροφή στο «σπίτι», πέντε χρόνια μετά, έχει ιδιαίτερη σημασία.

Οι εικόνες που θα αντικρίσουμε, αυτά που θα βιώσουμε θα είναι πραγματικά εικόνες βγαλμένες από το παρελθόν. Κάθε Ενωσίτης που θα βρεθεί στο γήπεδο θα είναι εκεί με την καρδιά στο παρελθόν και το μυαλό στο μέλλον. Να γεμίζει συναισθήματα περπατώντας τον δρόμο για να διαβεί τα λίγα μέτρα που απέχει η Ριζούπολη και να κατακλύζεται από μυρωδιές και παραστάσεις. Αλλωστε, η Νέα Φιλαδέλφεια δεν είναι ο χώρος που γεννήθηκε η ΑΕΚ, αλλά είναι ο χώρος που γέννησε Ενωσίτες.

Το μυαλό θα είναι στο μέλλον. Σε όσα έρχονται. Είμαι σχεδόν βέβαιος, πως σε λίγες εβδομάδες θα απαιτηθεί να βρεθούν όλοι ξανά στον ίδιο χώρο. Η έναρξη των εργασιών για το νέο γήπεδο, θα σημάνει συναγερμό. Η Νέα Φιλαδέλφεια θα αποκτήσει ξανά ζωή και θα γίνει το σπίτι του κάθε ΑΕΚτζή. Το καθημερινό σπίτι. Εκεί θα ονειρευτούμε, εκεί θα πανηγυρίσουμε, εκεί θα κλάψουμε. Όπως παλιά.

Η παρουσία χιλιάδων Ενωσιτών θα είναι και μια καλή ευκαιρία να σβήσουν μια και καλή οι ανησυχίες που εκφράζονται από διάφορους για την κατάσταση της Νέας Φιλαδέλφειας με την έλευση τόσου κόσμου. Αυτό που λησμονούν ή αγνοούν είναι πως για τους ΑΕΚτζήδες, η Νέα Φιλαδέλφεια (η πόλη, όχι μόνο το γήπεδο), ήταν το σπίτι τους. Και στο σπίτι τους, συμπεριφέρονται πάντα με σεβασμό και αγάπη. Και όλοι θα χαρούν κάθε στιγμή.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ

• ΑΕΚ
• Νέα Φιλαδέλφεια
• Ριζούπολη
• ΣΠΙΤΙ