Επείγει να σταματήσει η ΑΕΚ να αδικεί τον εαυτό της

Στα μάτια τα δικά μου, είναι περίεργο και συνάμα ενοχλητικό, να βρίσκει τους τρόπους η Άντβερπ να κερδίζει μια ομάδα σαν την Τότεναμ και η ΑΕΚ να μην μπορεί να πάρει ένα αποτέλεσμα απέναντι στην Λέστερ. Όπως εξίσου ενοχλητικό είναι, να καταρρέει η ΑΕΚ και να χάνει με 3-0, από μια ομάδα όπως η Μπράγκα, που δεν είναι ούτε Μπενφίκα, ούτε Πόρτο, ούτε καν Σπορτινγκ Λισσαβόνας.

Δεν γίνεται να έχεις φιλοδοξίες να σταθείς στην Ευρώπη, να θέλεις να παίρνεις βαθμούς και να προχωράς, που οφείλεις ως ΑΕΚ,  όταν λυγίζεις τόσο εύκολα απέναντι σ’ αυτές τις ομάδες. Εννοείται πως και η Λέστερ και η Μπράγκα, είναι φουλ ποιοτικές ομάδες. Αλλά, συγγνώμη κιόλας, όταν βρίσκεσαι σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, τέτοιες ομάδες θα έχεις μπροστά σου και με τέτοιες ομάδες θα πρέπει να κοντράρεσαι. Και όταν έχεις κερδίσει την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Μίλαν, για να μην πάω καν πιο πίσω, δεν γίνεται να κάνουμε τόση κουβέντα για την Λέστερ και την Μπράγκα.

Υπάρχει ωστόσο και κάτι άλλο. Για να βάλουμε κάτω ποδοσφαιρικά και τα δυο παιχνίδια. Και αυτό στην Πορτογαλία και αυτό στο ΟΑΚΑ με την Λέστερ. Με την Μπράγκα η ΑΕΚ δέχθηκε τρια φτηνά γκολ, είχε και διαστήματα που όχι απλώς δεν έπαιζε, αλλά έδειχνε να καταρρέει. Όμως είχε και διαστήματα που έφερνε το ματς στην ισορροπία και που δημιούργησε φάσεις. Και που έχασε καθαρές ευκαιρίες για γκολ. Ο Ολιβέιρα θα μπορούσε να είχε σκοράρει και πριν το 1-0 της Μπράγκα και πριν από το 2-0. Άλλο ματς θα ήταν. Δεν υποστηρίζω πως η ΑΕΚ θα κέρδιζε. Λέω με σιγουριά πως θα ήταν άλλο ματς.

Πάμε και στο παιχνίδι με την Λέστερ. Η ΑΕΚ χάνει δυο καθαρές ευκαιρίες με τον Λιβάγια στο 0-1. Χάνει και μια ακόμα πιο καθαρή ευκαιρία με τον Τάνκοβιτς στο 2-1. Θα μπορούσε να είχε σκοράρει σ’ αυτές τις φάσεις. Πάλι θα ήταν ένα άλλο παιχνίδι, το οποίο η ΑΕΚ μπορεί και πάλι να το έχανε, αλλά όσοι ξέρουν μπάλα αντιλαμβάνονται πως μπορεί και να το κερδίζει κιόλας.

Αυτό που θέλω να πω, είναι πως πέρα απ’ όσα επιμέρους αγωνιστικά κομμάτια μπορούμε και πρέπει να κουβεντιάσουμε, η ΑΕΚ και στο ματς με την Μπράγκα και σ’ αυτό με την Λέστερ, πρώτα και πάνω απ’ όλα, αδίκησε τον εαυτό της. Όπως τον αδίκησε και στα Γιάννενα με τον ΠΑΣ. Σ’ ένα παιχνίδι που μπορούσε να το είχε καθαρίσει μ’ ένα 3-0 ή μ’ ένα 4-0, έπαιξε με την φωτιά μέχρι το τέλος και άφησε και τους βασιλιάδες της μπουρδολογίας να δώσουν τα ρέστα τους.

Στον τελικό του κυπέλλου στον Βόλο, η ΑΕΚ δεν δικαιούταν τίποτα από το ματς με τον τρόπο και τη νοοτροπία που το προσέγγισε. Δεν άξιζε τίποτα, δεν πήρε τίποτα. Το ίδιο ισχύει και για το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Με την εικόνα που είχε και με την αγωνιστική νοοτροπία, έστω και αν έφτασε μέχρι και το 89’ με προβάδισμα στο σκορ, δεν την άξιζε τη νίκη. Και γι αυτό και δεν την πήρε κιόλας, διότι ως γνωστόν, στην ΑΕΚ το σεναριάκι να πάρει παιχνίδι που ποδοσφαιρικά δεν δικαιούται, δεν παίζει ποτέ.

Η πραγματικότητα είναι πως στα παιχνίδια με την Μπράγκα και με την Λέστερ, η ΑΕΚ δικαιούταν κάτι παραπάνω. Και δεν το πήρε, διότι (και) η ίδια φρόντισε γι αυτό. Η ίδια η ΑΕΚ πήγε και αδίκησε τον εαυτό της και αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να διορθώσει. Σε τρια συνεχόμενα παιχνίδια, με Μπράγκα, με ΠΑΣ και με Λέστερ, η ΑΕΚ την μπάλα την τσούλησε καλά και έφτιαξε καθαρές ευκαιρίες. Μια με Μπράγκα, τέσσερις με ΠΑΣ και τρεις με Λέστερ, ήταν τετ α τετ. Πόσα γκολ έβαλε; Μόνο δυο. Πόσες φορές βρήκε τέρμα σ’ αυτές τις ευκαιρίες; Μόνο δυο επίσης. Το πλασέ του Μαχαίρα στα Γιάννενα, που έδιωξε αμυντικός πάνω στην γραμμή και η κεφαλιά του Λιβάγια που έβγαλε ο Σμάιχελ.

Η ΑΕΚ από την μέση και μπροστά, έχει πολύ ποιοτικό υλικό. Ο Τάνκοβιτς, ο Ανσαριφάρντ, ο Λιβάι Γκαρσία που θα επιστρέψει και ο εννοείται ο Μαχαίρας, είναι ποδοσφαιριστές που κάνουν διαφορά στην επιθετική γραμμή. Ο Τάνκοβιτς, που είναι παικτάρα, είναι χαρακτηριστική περίπτωση που αδίκησε τον εαυτό του, καθώς αντί να μνημονεύουμε την γκολάρα του με την Λέστερ, στεκόμαστε στην χαμένη ευκαιρία του.  Και για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, ούτε ο Ολιβέιρα, ούτε πολύ περισσότερο ο Λιβάγια, έγιναν ξαφνικά οι χειρότεροι του κόσμου. Από την στιγμή που η μπάλα όλο και περισσότερο στα τελευταία ματς, δείχνει να τσουλάει όλο και καλύτερα, δεν γίνεται όλο αυτό να μην λειτουργήσει καλά αγωνιστικά. Ειδικά από την στιγμή που ο Μάνταλος, σ’ αυτόν τον ρόλο ανάμεσα στις γραμμές των χαφ και των επιθετικών, βρήκε επιτέλους την θέση του και κάνει καταπληκτικά πράγματα. Αλλά για να έχουν νόημα όλα αυτά, θα πρέπει η μπάλα να μπαίνει στο πλεχτό.

Αυτά με την επίθεση. Πάμε και στο κομμάτι της άμυνας. Είναι εξόχως ανησυχητικό το γεγονός πως η ΑΕΚ και με την Μπράγκα και με την Λέστερ, αλλά ακόμα και με τον ΠΑΣ (παρόλο που ορθότατα ακυρώθηκαν τα δυο γκολ), δέχθηκε γκολ σε σετ παιχνίδι. Μ’ όλους τους αμυντικούς στην περιοχή τους και στις θέσεις τους και όχι σε μια αντεπίθεση που υπάρχει ανισορροπία. Εδώ υπάρχουν μια σειρά από ζητήματα. Από το γεγονός πως ουσιαστικά μιλάμε για μια καινούργια άμυνα με τις προσθήκες του Ντεντελτσεάρου και του Χνιντ αλλά και του Ινσούα, μέχρι την απουσία του Σιμόες, δηλαδή ενός καθαρόαιμο κόφτη μπροστά από τα στόπερ, μέχρι ακόμα και την κακή αμυντική συμπεριφορά των ακραίων μπακ ειδικά από την αριστερή πλευρά.

Νομίζω πως το πρόβλημα αυτό στην άμυνα, μπορεί να αρχίσει να λύνεται, φυσικά όταν θα επιστρέψουν και οι τραυματίες στα χαφ (δεν είναι μόνο ο Σιμόες), αλλά κυρίως όταν θα μονιμοποιηθεί ένας σχηματισμός. Και θα δουλεύεται σταθερά, προκειμένου οι παίκτες να βρουν βηματισμό και συνοχή. Με την εικόνα την δεδομένα χρονική στιγμή, το δίδυμο Ντεντελτσεάρου και Χνιντ δεν πρέπει να «σπάει», παρά μόνο όταν θα είναι ετοιμοπόλεμος ο Τσιγκρίνσκι. Ή αν μπορέσει ο Σβάρνας να αλλάξει πολλά στο παιχνίδι του. Όλα πάντως, περνούν μέσα από την δουλειά πάνω σε μια σταθερή αγωνιστική βάση. Και αυτό είναι κάτι που θα βοηθήσει και την αμυντική αλλά και την επιθετική λειτουργία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ENWSI.GR ΣΤΟ GOOGLE

ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ VIDEO ΤΟΥ ENWSI.GR ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΑΝΑΛΙ ΣΤΟ YOUTUBE -ΚΑΝΤΕ SUBSCRIBE ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΡΩΤΟΙ

• ΑΕΚ
• Λέστερ
• μαρκο λιβαγια
• Μουαμέρ Τάνκοβιτς
• Μπράγκα