Δουλειά και νοοτροπία

Μπορεί ο καθένας να λέει ότι θέλει και να νομίζει ότι θέλει. Δικαίωμα του. Η άποψη μου πως η ΑΕΚ έχει φέτος πιο πλήρες ρόστερ ακόμα και από την σεζόν που πήρε το πρωτάθλημα, δεν αλλάζει. Και φυσικά είναι εντελώς κουφό, να επιχειρήσουμε να κρίνουμε αυτή την πληρότητα, όταν πολλοί από τους ποδοσφαιριστές του ρόστερ, δεν είναι διαθέσιμοι λόγω τραυματισμού. Πάμε παρακάτω.

Δεν θα έχει απολύτως κανένα νόημα η συζήτηση για το αν έχει ή δεν έχει φέτος η ΑΕΚ το καλύτερο υλικό, αν φτάσουμε στα τέλη του Νοέμβρη και η ομάδα έχει μείνει ξανά εκτός στόχων. Προφανώς θα λέμε τι κρίμα που κάηκε ένα πλήρες ρόστερ και που χάθηκε η προοπτική που θα μπορούσε να δώσει, αλλά το πουλάκι θα έχει πετάξει. Πάμε στο δια ταύτα.

Ποια είναι η εικόνα που παρουσιάζει η ΑΕΚ στα τελευταία ματς; Αδυναμία να βρει αγωνιστικές λύσεις μέσα στο παιχνίδι και έλλειψη ενέργειας και τρεξιμάτων, στο τελευταίο τρίτο του 90άλεπτου. Όλο αυτό μπορεί να είναι ζήτημα προετοιμασίας, μπορεί να οφείλεται στο γεγονός πως ακόμα δεν έχει έναν σταθερό σχηματισμό, μπορεί να έχει να κάνει με το ότι πρόκειται ουσιαστικά για νέα ομάδα, μπορεί να είναι όλα αυτά μαζί και ακόμα περισσότερα.

Είναι δουλειά και ευθύνη του προπονητή, να τα βρει και να λύσει. Ξεκαθαρίζω κάτι για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Μήνα Οκτώβρη και με παιχνίδια Κυριακή – Πέμπτη σχεδόν συνεχώς μέχρι και τις γιορτές, είναι ότι πιο αντιποδοσφαιρικό να περνάει από το μυαλό πως μπορεί να ανοίξει θέμα προπονητή. Από την άλλη μεριά, μόνο η προσωπικότητα, δεν μπορεί από μόνη της να γίνει αποτελεσματική. Το ακριβώς αντίθετο. Χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερο σήκωμα μανικιών και βούτηγμα μέσα στο αγωνιστικά προβλήματα. Έτσι μόνο βρίσκονται λύσεις.

Ανεξαρτήτως επιμέρους ζητημάτων, ο Καρέρα δεν μπορεί να μην βλέπει πως η ομάδα χρειάζεται περισσότερη ή ενδεχομένως και διαφορετική δουλειά. Σ’ όλους τους τομείς. Από την επιθετική λειτουργία, τους αυτοματισμούς της, τις αποστάσεις της, μέχρι και την φρεσκάδα της. Και μέχρι και το ανασταλτικό κομμάτι που θεωρητικά είναι το δυνατό σημείο των ομάδων του Ιταλού, αλλά μέχρι τώρα φαίνεται να είναι το πιο προβληματικό. Μην ξεχνάτε πως όπου η ΑΕΚ βρήκε μπροστά της ποιοτικό και δουλεμένο αντίπαλο, είτε έφαγε πολλά γκολ, είτε κινδύνεψε να φάει πολλά γκολ.

Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να γίνει, είναι η δουλειά. Εκεί πρέπει να αλλάξει κάτι και αυτό πρέπει να γίνει επειγόντως. Επίσης πρέπει να αλλάξει επειγόντως κάτι και στο κομμάτι της νοοτροπίας. Αυτό που έκανε ο Ολιβέιρα στην Μπράγκα, δεν το κάνουν ούτε τα παιδάκια του δημοτικού. Δεν αναφέρομαι στις χαμένες ευκαιρίες. Όλοι οι φορ, χάνουν όλα τα γκολ. Όμως το να παίρνει την μπάλα από τα πόδια συμπαίκτη, για να σουτάρει αυτός, δεν το κάνει ουδείς. Και πρώτα απ’ όλα είναι έλλειψη σεβασμού στην ομάδα.

Θυμίζω πως ο Ολιβέιρα, πριν κάνει αυτό που έκανε στην Μπράγκα, είχε σουτάρει δυο φορές από την σέντρα στα ματς με τον ΠΑΟΚ και με τον Ατρόμητο και πάρει ετσιθελικά την μπάλα για το πέναλτι με την Σεντ Γκάλεν, παρόλο που ο εκτελεστής της ομάδας είναι ο Μάνταλος. Όλα αυτά δείχνουν πως ο Ολιβέιρα πλέον βάζει ξεκάθαρα τον εαυτό του πάνω από την ομάδα. Και αυτό δεν (μπορεί να) είναι αποδεκτό.

Για να ξέρουμε και τι λέμε, αν ο Καρέρα «τρελάθηκε» μια φορά με τη νοοτροπία του Λιβάγια και τον έκανε αλλαγή στην αλλαγή στο 90’, θα έπρεπε να είχε τρελαθεί δέκα φορές όταν είδε τον Ολιβέιρα να παίρνει την μπάλα μέσα από τα πόδια του Λόπες. Και φυσικά θα έπρεπε να τον είχε κάνει αλλαγή το αμέσως επόμενο λεπτό. Αν γινόταν αυτό, τότε ίσως θα είχε νόημα και αυτό που έκανε ο Καρέρα με τον Λιβάγια. Ίσως. Τώρα όμως;

Πάλι πηγαίνουμε στο κομμάτι της νοοτροπίας. Ο Λιβάγια δεν είναι καλά. Ξεκάθαρο. Δεν πιστεύω πως έχει να κάνει με το συμβόλαιο του. Είναι περίεργο παιδί ο Κροάτης και όταν δεν του πηγαίνει κάτι καλά αγωνιστικά, γίνεται ο πιο δύστροπος άνθρωπος του πλανήτη. Και αυτό όμως, έλλειψη σεβασμού στην ομάδα δείχνει. Όπως επίσης δείχνει πως βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα. Κάτι που επίσης δεν (μπορεί να) είναι αποδεκτό.

Από την άλλη μεριά, ο Λιβάγια έχει βρεθεί εκτός ενδεκάδας στα τρία από τα τέσσερα τελευταία ματς της ΑΕΚ. Και αλήθεια δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πως ξαφνικά έχει προκύψει, πως ο Κροάτης δεν γίνεται να παίζει στα άκρα. Πέρυσι ξεκινώντας από αριστερά δεν έκανε τις εξαιρετικές του εμφανίσεις και την πιο γεμάτη σεζόν στην καριέρα του; Φυσικά ούτε και τότε, ούτε και τώρα, ούτε και ποτέ δεν ήταν εξτρέμ ο Λιβάγια. Αλλά το να ξεκινάει από το αριστερό άκρο της επίθεσης της προσπάθειες του, είναι ένα διαφορετικό πράγμα. Ούτε ο Τάνκοβιτς είναι εξτρέμ γραμμής, όπως ο Γκαρσία. Αλλά τις προσπάθειες του, τις ξεκινάει από αριστερά.

Για να μην ανοίγουμε και πολύ. Τόσο η περίπτωση του Ολιβέιρα, όσο και αυτή του Λιβάγια, είναι ζήτημα νοοτροπίας που πρέπει να αλλάξει. Απλώς ειδικά με την περίπτωση του Κροάτη, η ΑΕΚ πρέπει να αποφασίσει τι θέλει να κάνει. Και δεν εννοώ να του δώσει την φανέλα του βασικού στο σπίτι του. Αυτό δεν (πρέπει να) υπάρχει για κανέναν. Αλλά ούτε και στα τέσσερα ματς, να είναι στα τρία εκτός ενδεκάδας.

Όλα αυτά, θα πρέπει να λυθούν άμεσα. Τώρα. Χθες. Να αποφασίσει η ΑΕΚ τι θέλει με τον Λιβάγια, να αποφασίσει ο Λιβάγια τι θέλει από την ΑΕΚ, να αποφασίσει ο Καρέρα τι θέλει από τον Λιβάγια και πως το θέλει. Να λυθεί επίσης το θέμα της νοοτροπίας του Ολιβέιρα, διότι αν δεν λυθεί, θα κάνει κακό στην ομάδα ποικιλοτρόπως. Και μέσα στα αποδυτήρια και μέσα στο γήπεδο. Το ξαναγράφω για να το κλείσω. Η ΑΕΚ χρειάζεται δουλειά και αλλαγή νοοτροπίας. Χρειάζεται βέβαια και να γυρίσουν οι τραυματίες και να μην προκύψουν άλλοι. Όμως το άμεσο, το επείγον, είναι η δουλειά και η νοοτροπία.

• ΑΕΚ
• μαρκο λιβαγια
• Μάσιμο Καρέρα
• νελσον ολιβειρα