Χρόνια πολλά με μερικές σκέψεις για τα μεταγραφικά...

Καλημέρα και χρόνια πολλά. Το κλίμα τις τελευταίες μέρες έχει αλλάξει λόγω της σπουδαίας κίνησης με τον Νέναντ Κρίστιτσιτς και είναι λογικό.

Γιατί σε μια περίοδο μεγάλης γκρίνιας κι αμφισβήτησης για το αγωνιστικό, με πολλά ερωτήματα να τίθενται για τις προθέσεις του club για την συνέχεια της σεζόν, έρχεται μια από τις μεγαλύτερες μεταγραφές που έχει κάνει η ΑΕΚ μετά από την επιστροφή του Μελισσανίδη.

Εκτός από την αγωνιστική ενίσχυση, είναι και μια απάντηση σε αυτά τα ερωτηματικά.

Γενικά φαίνεται να έχει ζωηρέψει το πράγμα όσον αφορά τους ρυθμούς που κινείται η ΑΕΚ και πρέπει να τα σημειώνουμε κι αυτά, όπως σημειώναμε τα αδιέξοδα που είχαν προκύψει πριν μερικές εβδομάδες και τις ευθύνες γι’ αυτά.

Έχω πει πολλές φορές κι εδώ και θα το πω ξανά, πως όταν κάποιος θέλει να συζητήσει για την αποτελεσματικότητα της ΑΕΚ στις μεταγραφές, κάνει λάθος αν το πάει αποκλειστικά σε πρόσωπα.

Δηλαδή είναι λάθος το «ο τάδε είναι καλύτερος από τον τάδε, γι’ αυτό τότε κάναμε καλές μεταγραφές και τώρα όχι». Κρύβει ίσως ψήγματα αλήθειας, αλλά όχι την πλήρη εικόνα.

Η ΑΕΚ ζει και πεθαίνει στις μεταγραφές της ως «πακέτο». Σε αυτό το «πακέτο», αλήθεια είναι πως κάποιος μπορεί να κολλήσει περισσότερο ή λιγότερο καλά, αλλά σίγουρα μόνος του δεν μπορεί να κάνει την διαφορά.

Γιατί τίποτε δεν εξαρτάται από έναν μόνο άνθρωπο. Και μπορεί μια δουλειά που αντικειμενικά να φαίνεται εξαιρετική στο «χτίσιμο» μιας κίνησης, να ακυρωθεί σε μια στιγμή, για λόγους που αφορούν την γενικότερη φιλοσοφία και τρόπο λειτουργίας της ομάδας κι όχι με ευθύνη αυτού που δούλεψε την μεταγραφή.

Όταν γίνεται κριτική για τις μεταγραφές, όλοι μιλούν για τον Λυμπερόπουλο λόγω του τίτλου του κυρίως. Δεν έχω κρύψει ποτέ τις επιφυλάξεις μου κι εγώ. Αλλά ο οποιοσδήποτε για να κριθεί δίκαια, θα πρέπει να κριθεί μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο που καλείται να λειτουργήσει.

Για παράδειγμα δεν μπορείς να κρίνεις στο 100% την αποτελεσματικότητα του τεχνικού διευθυντή, όταν φέτος στην ΑΕΚ, από το καλοκαίρι, έχει αποφασιστεί να είναι αναβαθμισμένος ο ρόλος του προπονητή και των συνεργατών του, στα μεταγραφικά.

Από τους παίκτες που έχει βρει ο Λυμπερόπουλος, γνωρίζουμε κυρίως αυτούς που έφτασε να εξετάσει σοβαρά και το τεχνικό τιμ. Γνωρίζουμε ελάχιστους απ’ όσους πιθανώς θεωρεί ο ίδιος ο τεχνικός διευθυντής πως μπορούσαν να αποτελέσουν βασικές επιλογές και να πετύχουν, αλλά δεν προχώρησαν επειδή δεν καλύφθηκε το τεχνικό τιμ. Ή φυσικά επειδή δεν επιτεύχθηκε τελικά η συμφωνία για την απόκτηση τους.

Τίποτε από τα δύο δεν είναι τομέας αποκλειστικής ευθύνης του Λυμπερόπουλου. Το club έχει αποφασίσει φέτος να έχει κομβικό ρόλο και το τεχνικό τιμ στις τελικές επιλογές, ενώ επίσης η ολοκλήρωση της οικονομικής συμφωνίας για κάθε περίπτωση, είναι καθαρά διοικητικό θέμα που τον τελευταίο λόγο έχει πάντα ο Δημήτρης Μελισσανίδης.

Μπορούμε ίσως να μιλήσουμε περισσότερο για τομείς όπως η οργάνωση του scouting και οι ρυθμοί της καθημερινής δουλειάς.

Εκεί θα ωφελούσε περισσότερο να κεντράρουμε στον ρόλο του εκάστοτε τεχνικού διευθυντή.

Και με τα όποια στοιχεία μπορούμε να έχουμε υπόψη από το ρεπορτάζ, εκεί όντως υπό την ευθύνη του Νίκου Λυμπερόπουλου, δεν φαίνεται να έχει υπάρξει ακόμη βελτίωση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Αλλά υπάρχουν στοιχεία πως όσο περνάει ο καιρός και ο ίδιος αρχίζει και δουλεύει με επίγνωση αυτής της πραγματικότητας. Μένει να δούμε αν μπορεί να είναι ο κατάλληλος για να φτιάξει ένα λειτουργικό σύστημα, από το πόστο που κατέχει.

Στην σημερινή ΑΕΚ, είναι απαραίτητο να βρίσκονται διαθέσιμες όσο το δυνατό περισσότερες επιλογές «κολλάνε» με τις προϋποθέσεις που κινείται στα μεταγραφικά και το στοίχημα για κάθε τεχνικό διευθυντή, είναι ακριβώς αυτό.

Όπως και η αποφασιστικότητα στο να «σπρώξει» τις επιλογές που θεωρεί πως πρέπει να προχωρήσουν.

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• Νέναντ Κρίστιτιτς
• Νίκος Λυμπερόπουλος