Στο χείλος του γκρεμού ο Αρης μετά την ήττα από την Κύμη!

Δεν είναι η πρώτη φορά στην σπουδαία ιστορία του που ο Άρης παλεύει να αποφύγει τον υποβιβασμό, κάτι που ειρήσθω εν παρόδω δεν έχει συμβεί ποτέ, με τους “κίτρινους” να είναι μαζί με τον Παναθηναϊκό οι μόνες ομάδες που δεν έχουν απουσιάσει ποτέ από το πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής στο μπάσκετ, έχοντας από 56 παρουσίες. Μόλις πέρυσι εξάλλου βρέθηκε στην 22η αγωνιστική στην ίδια θέση, αφού μαζί με τον Κόροιβο και τον Πανιώνιο ισοβαθμούσαν με ρεκόρ 7-15, με τους “κίτρινους” να βρίσκονται λόγω των μεταξύ τους αγώνων στη 12η θέση.

Παρά την ανησυχία όμως δεν υπήρχε πανικός, αφού το πρόγραμμα που ακολουθούσε ήταν βατό, με τους “κίτρινους” να σημειώνουν 3 σερί νίκες (κόντρα σε Τρίκαλα, Πανιώνιο και Ρέθυμνο) και να σώζουν την σεζόν, φτάνοντας στο τέλος μία ανάσα από τα playoffs!

Η φετινή σεζόν όμως δεν είναι ίδια με την περσινή. Περισσότερο μοιάζει με την διετία 2000-2002, όταν ο χτυπημένος από οικονομικά προβλήματα Άρης είχε βρεθεί στην ίδια θέση, κάτω από την ζώνη του υποβιβασμού δηλαδή, στο ίδιο χρονικό σημείο (11η αγωνιστική), κατακτώντας εν τέλει την 12η θέση (χαμηλότερη της ιστορίας του) την σεζόν 2000/01 και την 10η θέση την σεζόν 2001/02.

Ο Γιάννης Καστρίτης υποστήριξε ότι το πρόβλημα του Άρη είναι ψυχολογικό, προσπαθώντας να εξηγήσει πώς οι “κίτρινοι” κατάφεραν να ηττηθούν με 18 πόντους διαφορά σε ένα παιχνίδι που βρέθηκαν στο +17. Αυτή είναι σίγουρα μία ρεαλιστική προσέγγιση, που έχει βάση, αφού δεν είναι εύκολο για τους παίκτες να διαχειριστούν το γεγονός ότι γνωρίζουν τη μία ήττα μετά την άλλη. Εξίσου ρεαλιστικό είναι όμως να υποστηρίξει κάποιος ότι αυτός ο Άρης απλώς δεν έχει αρκετό ταλέντο.

Με την FIBA να έχει απαγορεύσει στον Άρη να κάνει μεταγραφές από το εξωτερικό λόγω χρεών (με την απαγόρευση να ισχύει ακόμη) και τους “κίτρινους” να έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν μόνο παίκτες που την περσινή σεζόν αγωνίστηκαν στην Basket League, η αγορά ήταν αρκετά περιορισμένη. Αυτό οδήγησε σε πολύ περιορισμένες επιλογές στους ξένους και στην δημιουργία ενός ανισοβαρούς ρόστερ, στο οποίο υπήρχε μόλις ένας πάουερ φόργουορντ (Ραμόν Χάρις), ένας παίκτης από το πάνω ράφι για τα δεδομένα του Άρη (Λάκι Τζόουνς) και τέσσερις παίκτες με συγκεκριμένο αγωνιστικό “ταβάνι” (ΜακΓκί, Κάιζερ, Μπελ, Νταλό), ενώ κανένας από τους ξένους του Άρη δε μπορεί να δημιουργήσει το δικό του σουτ!Η Basket League δεν έχει το επίπεδο που είχε κάποτε. Εξακολουθεί όμως να είναι μία σκληρή λίγκα, στην οποία χρειάζεται μία ομάδα να έχει ένα σχετικό βάθος και αντοχές για να αντέξει. Ο Άρης ξεκίνησε την σεζόν χωρίς να έχει τίποτα από τα δύο, ελπίζοντας ότι θα του βγουν τα στοιχήματα που πήρε με τους ξένους παίκτες του, ποντάροντας και στην δύναμη τη έδρας του. Αυτά τα στοιχήματα όμως δεν έχουν βγει, ενώ την ίδια στιγμή το εντός έδρας ρεκόρ των “κίτρινων” είναι 0-5 (!), με συνέπεια η να παλεύει για την παραμονή της.

Τα πράγματα δείχνουν χειρότερα από ποτέ για τον Άρη. Ο κυριότερος λόγος δεν είναι τόσο η άσχημη βαθμολογική του θέση, όσο το γεγονός ότι εξαιτίας της απαγόρευσης μεταγραφών οι “κίτρινοι” δεν μπορούν να ενισχυθούν, όπως έκαναν στο παρελθόν, για να σώσουν την κατάσταση. Ο κλοιός σφίγγει επικίνδυνα και αν δεν βγει κάποιος μπροστά τα πράγματα μόνο χειρότερα θα γίνουν. Πόσο χειρότερα; Τόσο που το τέλος της σεζόν μπορεί να βρει την ομάδα στην Α2.