Μαυροειδής: «Θέλω να μείνω στην ΑΕΚ- Nα μας θυμούνται και εμάς... »

enwsi.gr

06/06/2018 | 11:26

0

Όπως τις προηγούμενες σεζόν, έτσι και στο ξεκίνημα αυτής η ΑΕΚ είχε όνειρα και φιλοδοξίες ώστε να πετύχει κάτι σπουδαίο σε Ελλάδα και Ευρώπη. Τις προηγούμενες φορές η τύχη γυρνούσε την πλάτη στην Ένωση. Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα είχαν διαφοροποιηθεί σημαντικά. Και φυσικά προς το καλύτερο για την ομάδα του Ντράγκαν Σάκοτα.

Παρά τις αλλαγές στο ρόστερ, αλλά και στην άκρη του πάγκου, η Ένωση όχι μόνο δεν έκανε βήματα προς τα πίσω, αλλά κατάφερε να δώσει τεράστιες χαρές στον κόσμο της. Από τη μία η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος στις 17 Φεβρουαρίου στο Ηράκλειο της Κρήτης. Από την άλλη η κατάκτηση του Champions League, στις 6 Μαΐου, στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Σε μια χρονιά-ορόσημο, καθώς συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από το έπος του Καλλιμάρμαρου, το 1968.

Σε αυτή την προσπάθεια η ΑΕΚ είχε αρκετούς πρωταγωνιστές. Ο Δημήτρης Μαυροειδής ήταν ένας εξ αυτών. Ο «Μαύρο» πιο ώριμος και μεστός από κάθε άλλη φορά, έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα. Να πηγαίνει κόντρα στη λογική και όσους δεν πίστεψαν σε εκείνον και να δίνει τις δικές του απαντήσεις. Μόνο που φέτος το έκανε έχοντας και δύο τρόπαια στην αγκαλιά του!

Με τη σεζόν να έχει ολοκληρωθεί ο διεθνής σέντερ άνοιξε την καρδιά του στο SDNA, μιλώντας για τις μεγάλες στιγμές που έζησε την φετινή σεζόν, αποκαλύπτει ποιο είναι το γούρι της φετινής σεζόν, ενώ εκφράζει ξεκάθαρα την επιθυμία του να συνεχίσει στην Ένωση και να είναι μέλος της ομάδας που θα μπει στο νέο γήπεδο!

Τέλος οι συστάσεις, όμως, ο λόγος στον πρωταγωνιστή….

Αν κάποιος στο ξεκίνημα της σεζόν έλεγε ότι η σεζόν θα τελείωνε μέσα Μαΐου, θα έλεγε κάποιος ότι θα ήταν αποτυχημένη. Αλλά μάλλον δεν ισχύει αυτό…

«Μέσα Μαΐου, το θέμα είναι πως θα τελειώναμε τη σεζόν. Αν τελειώνεις τη σεζόν με double, δεν συζητάω καν. Αν μου έλεγαν αυτό το στοίχημα, θα το έπαιρνα δίχως δεύτερη σκέψη. Η αλήθεια είναι πως ήταν κάτι το τρομερό, απλά τρομερό».

Η φετινή ήταν η σεζόν που θα θυμάσαι περισσότερο από κάθε άλλη στην καριέρα σου;

«Νομίζω πως ναι. θα είναι από αυτές που θα θυμάμαι πιο πολύ σίγουρα. Και όσον αφορά τους τίτλους και όσον αφορά την παρουσία μου στο παρκέ για την ομάδα. Ήταν μια περίεργη και ονειρική σεζόν. Ταυτόχρονα ήταν και σημαδιακή για την ομάδα της ΑΕΚ, καθώς όλο αυτό μας σημάδευε και μας ακολουθούσε και μας βγήκε σε καλό. Γράψαμε ιστορία για την ομάδα. Ελπίζουμε όπως θυμόμαστε εμείς το ’68 μετά από 50 χρόνια, να θυμούνται και εμάς σε 50 χρόνια».

Την τριετία που είσαι στην ομάδα ανεβήκατε σταδιακά τη… σκάλα. Αρχικά είχατε σαν στόχο να κερδίσετε τους «αιώνιους» και φέτος κατακτήσατε δυο τρόπαια.

«Ήμασταν και άτυχοι. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο όμως. Αυτό είναι και το πρόγραμμα του ίδιου του προέδρου. Τα πράγματα πήγαιναν έτσι όπως τα έβλεπε εκείνος, σιγά σιγά. Όλα όσα ήθελε να φτιάξει, από τις Ακαδημίες, ως και το γήπεδο που είναι το τελευταίο κομμάτι που έχει μείνει στο όραμα που είχε. Όλα πήγαιναν σταδιακά. Περάσαμε πολλά, ακούσαμε πολλά, γιατί ο κόσμος της ΑΕΚ είναι… η ΑΕΚ. Δεν μπορεί να συλλάβει ότι δεν είναι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, δεν έχει το μπάτζετ των ομάδων αυτών και τη διαδρομή των προηγούμενων ετών για να τους χτυπήσουμε.

Αυτό δεν το σκέφτεται ο φίλαθλος πως δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγμα, ειδικά στο μπάσκετ. Δεν είναι όπως στο ποδόσφαιρο. Εκεί σε μια κακή βραδιά μπορεί να κερδίσει το αουτσάιντερ. Στο μπάσκετ 99% θα κερδίσει ο καλύτερος. Το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα. Ο κόσμος έπρεπε να έχει υπομονή. Ανταμείφθηκε φέτος η υπομονή του κόσμου με την πορεία μας. Το μέλλον, για το πρότζεκτ του προέδρου, είναι το γήπεδο».

«Η στιγμή που αρχίσαμε να πιστεύουμε και το όνειρο του Ξανθόπουλου»

Όταν ξεκίνησε η σεζόν, τι θα οριοθετούσες ως επιτυχία για την ΑΕΚ;

«Θα ήταν ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδος και η πρόκριση στο Final Four. Όχι να κατακτήσουμε τα τρόπαια, αλλά να πάμε εκεί, θα ήμασταν πετυχημένοι. Όλοι λένε για την τρίτη θέση στην Ελλάδα, αλλά τελικά η τρίτη θέση είναι αδιάφορη. Είμαστε η μόνη χώρα που παίζει αγώνες 3ης και 4ης θέσης χωρίς νόημα. Παλιότερα, που ήμουν στο Μαρούσι και παίζαμε για την 3η θέση παίζαμε για να πάμε στην Euroleague.

Αν είναι να παλέψουμε για την Euroleague, τότε ναι να παίξουμε για την 3η θέση. Αν όμως δεν έχω κάποιο κέρδος γιατί να παίξω; Τα παιχνίδια αυτά, λοιπόν, είναι ανούσια. Και είναι το μόνο πρωτάθλημα στην Ευρώπη που έχουμε αυτά τα παιχνίδια. Όταν χάνεις στα πλέι οφ, αποκλείεσαι και τελειώνει η σεζόν. Εγώ αυτό ξέρω. Το… πρωτάθλημα είναι η τρίτη θέση, αλλά αν δεν έχει κάποιο νόημα δεν δίνει κάτι».

Στις 17 Φεβρουαρίου ήρθε η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος, του πρώτου τίτλου της σεζόν. Άνοιξε η όρεξη εκεί;

«Ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενοι. Η χαρά ήταν τρομερή. Κυρίως, γιατί ήταν το πρώτο της σύγχρονης εποχής. Άνοιξε η όρεξη για να πάμε στο Final Four. Δεν συζητούσαμε καν για κατάκτηση, γιατί ξέραμε πως οι ομάδες που υπήρχαν ήταν καλύτερη. Η Στρασμπούρ ήταν καλύτερη από εμάς, βάσει αριθμών, μπάτζετ κλπ. Η Μπάνβιτ πολύ καλή, όπως και η Μονακό. Ξέραμε ότι ήταν πολύ δύσκολο να το κατακτήσουμε. Εκτός αν μας κάτσει μια καλή κλήρωση, όπως ήρθε αυτή με τη Νίμπουρκ».

Αναφέρθηκες στη Νίμπουρκ. Αυτό ήταν το πρώτο σημάδι… τύχης;

«Από τη φάση των ομίλων και το παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής με την Μπαϊρόιτ και όλο το συνδυασμό αποτελεσμάτων. Τότε άρχισα να πιστεύω ότι μπορούμε να πάμε στο Final Four. Όταν περάσαμε και τη Νίμπουρκ εκεί άρχισα να πιστεύω ότι μπορούμε να το πάρουμε. Με τη Νίμπουρκ περίμενα ότι δεν θα μας ταίριαζε. Ήταν μια περίεργη ομάδα που την είχαμε υποτιμήσει. Καλύτερα να παίζαμε με καλή ομάδα, όπως η Στρασμπούρ για να είμαστε συγκεντρωμένοι και στα 2 παιχνίδια από το πρώτο λεπτό, παρά με αυτές. Δεν μας ταίριαζαν. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αυτά που θέλαμε. Βέβαια, ήρθε αυτή η ανατροπή. Είχε δίκιο ο Ξανθόπουλος που είχε δει το όνειρο».

Τι όνειρο;

«Αν θυμάσαι την ταινία, ο Γιώργος Αμερικάνος πριν από τα παιχνίδια έβλεπε ένα φέρετρο. Την προηγούμενη του αγώνα ο Ξανθόπουλος είδε πως ήταν κάπου στη θάλασσα και έπεσε μέσα και είδε ένα φέρετρο με τη σημαία της ΑΕΚ! Και τότε μου είπε πως θα περάσουμε. Και το είχε συνδέσει με τον Αμερικάνο. Και έτσι είπε για την πρόκριση».

Η ταινία «1968» τι επίδραση είχε σε εσάς;

«Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, έχει μεγάλη σημασία η ταινία. Μας έδειξε για ποια ομάδα παίζουμε και τι έχει καταφέρει αυτή η ομάδα, αλλά και τι πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Πιο πολύ όσον αφορά το Ευρωπαϊκό τρόπαιο, παρά για το Κύπελλο Ελλάδος. Έδειξε τι μπορούσε να κάνει η ΑΕΚ στην Ευρώπη. Βοήθησε και ενόψει τελικού Κυπέλλου, αλλά ακόμα περισσότερο στο Final Four».

Αν το 2018 γινόταν ταινία, πώς το φαντάζεσαι το σενάριο;

«Θα το συνδύαζα με την ταινία «1968». Θα βλέπαμε όλοι μαζί την ταινία. Κάπως έτσι θα άρχιζε. Θα βλέπαμε πώς αρχίζαμε τη σεζόν και πώς άλλαξε στην πορεία η κατάσταση. Θα το πω και στον κ.Μπουλμέτη το σενάριο που φανταζόμουν».

«Το μπάσκετ είναι σαν τα… μπουζούκια»

Στην φετινή ΑΕΚ υπήρχε ένας «κορμός» παικτών όπως εσύ, ο Ξανθόπουλος, ο Σάκοτα, ο Βασιλόπουλος που κάποιοι δεν σας υπολόγιζαν και τόσο…

«Εμείς πήραμε 2 τρόπαια και καταφέραμε να παίξουμε και στην Εθνική ομάδα ξανά. Ο κόσμος κάποιες φορές υποτιμά κάποιους παίκτες και υπερτιμά κάποιους άλλους ξένους, ή κάποιους  που παίζουν σε άλλες ομάδες και όχι αυτούς που αγωνίζονται στην ομάδα του. Οι παίκτες αυτοί δεν θα βάλουν 20 πόντους, αλλά θα κάνουν άλλα πράγματα. Θα παίξουν για την ομάδα, θα βγάλουν τις άμυνες, θα θυσιάσουν κάποια πράγματα.

Αυτά ο κόσμος δεν τα καταλαβαίνει. Το μπάσκετ είναι όπως τα μπουζούκια. Πολλοί πάνε, λίγοι ξέρουν. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν πως ο καλύτερος παίκτης μιας ομάδας δεν είναι αυτός που θα βάλει 20 πόντους. Είναι άλλοι οι καλύτεροι παίκτες, άλλοι αυτοί που θα κάνουν την ομάδα. Ο κόσμος της ΑΕΚ ακόμα δεν είναι τόσο… μπασκετικός. Σιγά σιγά και με τις επιτυχίες ο κόσμος θα έρθει κοντά στο μπάσκετ».

Αμέσως μετά την κατάκτηση του Champions League ο κόσμος πάντως, δεν έδειχνε να… αγκαλιάζει την ομάδα. Το καταλαβαίνατε κι εσείς;

«Άδειασε θα έλεγα! Άδειασε όπως αδειάσαμε κι εμείς. Όχι μόνο με εμάς, αλλά και με την επιτυχία στο ποδόσφαιρο, βρέθηκε στα ουράνια. Ήταν πολύ χαρούμενοι με την επιτυχία και τώρα λένε τι να δω, αφού πήραμε τους τίτλους. Κάπως έτσι αδειάσαμε κι εμείς, δεν είναι ψέμα».

Αν η φετινή σεζόν γινόταν βιβλίο ή ταινία, τι τίτλο θα έβαζες;

«Κερδίσαμε για την ιστορία μας ή κάτι αντίστοιχο. Το «1968» το σλόγκαν ήταν “Κερδίσαμε γιατί δεν μπορούσαμε να χάσουμε” εμείς τώρα θα πούμε ότι “Κερδίσαμε λόγω της ιστορίας μας και λόγω του ότι έγινε τότε».

Όταν τον Δεκέμβρη η ομάδα άλλαξε προπονητή και παρουσίαζε τα σκαμπανεβάσματα στην εικόνα της, όπως έγινε και μέχρι τέλους, περίμενες ότι θα είχε την κατάληξη αυτή;

«Τόσο πολύ δεν το περίμενα. Είχαμε πολύ καλούς παίκτες, δεν είχαμε καλή ομάδα. Αυτό μας ακολουθούσε μέχρι το τέλος. Απλώς στα μεγάλα παιχνίδια ήμασταν πολύ καλοί ατομικά και μπορούσαμε να συσπειρωθούμε. Καλή ομάδα, όμως, δεν είχαμε. Δεν κάναμε τη χημεία που θέλαμε και γι αυτό είχαμε σκαμπανεβάσματα. Δεν την πετύχαμε σε κανένα σημείο της σεζόν. Στα μεγάλα παιχνίδια επειδή είχαμε παίκτες που ήξεραν τι να κάνουν η ομάδα λειτουργούσε όπως έπρεπε».

Ήταν μια επιπλέον κατάκτηση για εσάς τους Έλληνας που κάνατε και τους ξένους να παίξουν για την ομάδα;

«Για την λειτουργία της ομάδας το πιο σημαντικό είναι οι γηγενείς παίκτες. Οι Έλληνες είναι αυτοί που θα δώσουν το μέταλλο της ομάδας και γι αυτό η ΑΕΚ έβγαλε το μέταλλο που έδειξε στα κρίσιμα σημεία. Όπως το έχει ο Ολυμπιακός και δεν το έχει ο Παναθηναϊκός. Η ΑΕΚ έχει ποντάρει εκεί, στους νέους, ώστε να στελεχώσουν αυτόν τον κορμό και επειδή δεν μπορεί να κοντράρει τους άλλους δύο άμεσα, επενδύει στον κορμό των Ελλήνων».

«Οι μικροί να πηγαίνουν δανεικοί»

Η ΑΕΚ έχει δείξει πως έχει και μέλλον. Βλέποντας τους μικρούς της ομάδας θεωρείς πως έχουν μέλλον;

«Η ΑΕΚ έχει παίκτες με πολύ ταλέντο. Είναι από τους καλύτερους στις μικρές ηλικίες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Εμείς όποτε μπορούμε τους δίνουμε συμβουλές εντός και εκτός μπάσκετ. Είναι δύσκολο να μπεις ξαφνικά και να παίξεις στην ΑΕΚ. Εδώ, παραδείγματος χάρη, δεν έπιασε στην αρχή ο Σλούκας στον Ολυμπιακό. Όπως και ο Πρίντεζης. Πήγαν δανεικοί.

Κάποια στιγμή τα παιδιά, όσο προπόνηση κι αν κάνεις, αν δεν παίξεις δεν θα μάθεις. Πολλά από τα παιδιά καλώς ήρθαν, είδαν τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας και πρέπει να πηγαίνουν μετά δανεικοί, ώστε να παίζουν και όταν έρθουν να είναι έτοιμοι. Η ΑΕΚ δεν είναι έτοιμη να βάλει έναν μικρό και να ρισκάρει να χάσει ένα παιχνίδι, γιατί ο κόσμος θα κατηγορήσει και τον μικρό σε περίπτωση ήττας. Γι αυτό πρέπει να πηγαίνουν δανεικοί και να πιστεύουν έτοιμοι να βοηθήσουν την ομάδα».

Είχες πει ότι ο ημιτελικός με την Μούρθια ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι. Στο κάρφωμα πώς ένιωσες;

«Ήξερα ότι θα ήταν ένα δύσκολο παιχνίδι με πολύ ξύλο. Από νωρίς είχε φορτώθηκε με φάουλ και ο Χάντερ, οπότε έπρεπε να παίξω το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα στο «5». Ξέρω ότι αναγκαστικά θα πρέπει να το πάρω πάνω μου το παιχνίδι. Η Μούρθια είχε ψηλά κορμιά. Ήμουν συγκεντρωμένος γιατί ήξερα τι έπρεπε να γίνει.

Ήταν μια φάση, όμορφη. Προσπάθησα να ξεσηκώσω τον κόσμο και να τον βάλω μέσα στο γήπεδο. Ήταν πολύ δύσκολο παιχνίδι. Ήμασταν πολύ αγχωμένοι. Ένα παιδί όταν μπήκε μου είπε ότι δεν έβλεπε το καλάθι. Του είπα να ηρεμήσει. Στον τελικό ήταν πιο απελευθερωμένος. Στην αρχή, όταν βγήκαμε για ζέσταμα με την Μούρθια έγινε πανικός. Είναι πώς θα το εκλάβεις όλο αυτό. Εγώ ένιωσα ότι θα μπορούσα να παίξω 1000 παιχνίδια νον στοπ. Πίστευα ότι θα υπήρχε το άγχος και θα το έχουμε βάρος μέσα μας. Ευτυχώς τα έμπειρα παιδιά βγήκαν μπροστά και βοήθησαν την ομάδα».

Πώς ένιωσες όταν ο πρόεδρος της ομάδας, Μάκης Αγγελόπουλος, έκανε ειδική αναφορά σε σένα;

«Μίλησε για όλα τα παιδιά. Είμαστε συνονόματοι και ήταν αυτός που -ουσιαστικά- με έφερε στην ΑΕΚ. Και το λέει ακόμα και τώρα πως αυτόν που έφερε εκείνος στην ομάδα έχει παίξει 100 φορές παραπάνω απ’ όσα περίμεναν όλοι. Έχουμε καλή σχέση, του αρέσω σαν άνθρωπος επειδή είμαι θετικός και με χαμόγελο. Χρειάζεται η ομάδα τέτοιους ανθρώπους να περνάνε θετική αύρα στην ομάδα και να υπάρχουν παιδιά που ανεβάζουν την ομάδα, κάνουν χαβαλέ. Μπορεί κάποιος να νομίζει ότι είμαι σοβαρός, αλλά δεν είναι έτσι. Ο πρώτος που θα κάνει πλάκα στα αποδυτήρια είμαι εγώ».

«Το μέλλον μου στην ΑΕΚ και το Ποδηλατοδρόμιο»

Τρία χρόνια στην ΑΕΚ. Βλέπεις το μέλλον σου εδώ;

«Τώρα τελείωσε η σεζόν. Δεν έχω συμβόλαιο για του χρόνου, αλλά θα μιλήσουμε. Λογικά θα μείνω στην ομάδα. Τι άλλο να κάνω; Σπαθιά να καταπιώ; Αν χρειαστεί θα το κάνω πάντως. Κάποιες φορές παίζω και για την πρόεδρο. Όχι για τα λεφτά που μου δίνει, αλλά για την πίστη που έχει σε μένα. Το σκέφτομαι και έτσι και δεν θέλω να τον απογοητεύσω. Αφιερώσαμε και το πρώτο Κύπελλο στον πρόεδρο. Το δεύτερο το αφιέρωσα στην οικογένειά μου, στην γυναίκα μου και στο παιδί μου, που από τότε που ήρθε στον κόσμο πήρα δύο Κύπελλα. Είναι το γούρι μου».

Κατέκτησες Κύπελλο και Ευρωπαϊκό σε μια σεζόν, έχεις σκεφτεί και ένα πρωτάθλημα με την ΑΕΚ;

«Είναι ο επόμενος στόχος, το επόμενο σκαλί για την ομάδα. Δεν θα είναι εύκολο, να μην λέμε ψέματα. Έχουμε να κοντράρουμε δύο ομάδες που πρωταγωνιστούν επί 20 χρόνια πρωταγωνιστούν με μεγαλύτερα μπάτζετ, ενώ παίζουν και με αντιπάλους που έχουν υψηλότερες ταχύτητες. Έχουμε χρόνο μπροστά μας γι αυτό και θέλουμε χρόνο. Ένα παιχνίδι μπορούμε να το πάρουμε, μια σειρά είναι δύσκολο να την κερδίσουμε».

Έχεις φανταστεί τον εαυτό σου να μπαίνεις στο νέο γήπεδο;

«Αυτός είναι ένας πιο ωραίος και πιο εφικτός στόχος. Γι αυτό θέλω να μείνω στην ΑΕΚ, να μπω στο Ποδηλατοδρόμιο. Εκεί θα μας αγκαλιάσει ακόμα περισσότερο ο κόσμος. Θα είναι πιο… ζεστό γήπεδο σε σχέση με το ΟΑΚΑ. Είναι το τελευταίο βήμα στο πρότζεκτ του προέδρου. Θα μπορούσε με το… καλημέρα να βάλει λεφτά στην ομάδα, δίχως να νοιαστεί για τις ακαδημίες. Αυτή είναι η… γερμανική νοοτροπία. Πρώτα φτιάχνουμε την ομάδα σκαλί σκαλί και μετά εκτοξεύεται».

Σου είχαν πει ότι με τόσους τραυματισμούς δεν μπορούσες να παίξεις ξανά μπάσκετ σε αυτό το επίπεδο. Εν έτη 2018 όμως; πήρες 2 τρόπαια και επέστρεψες στην Εθνική ομάδα. Κατάργησες τη λογική…

«Αν πάρεις το πόδι μου και το δείξεις σε έναν γιατρό, θα σου πει ότι οριακά περπατάει! Αν του πεις ότι αυτός ο τύπος όχι απλά περπατάει, αλλά κάνει και αυτά τα πράγματα, τότε θα σου πει αποκλείεται. Είμαι στα… παράφυση που λένε».

Όταν σήκωσες το τρόπαιο του Champions League πέρασαν από το μυαλό σου όλες οι δυσκολίες που βίωσες;

«Αυτά τα πέρασα πιο πολύ στην Κηφισιά, όταν επέστρεψα στη δράση και βγήκα MVP του πρωταθλήματος. Εκεί τα πέρασα. Τότε είπα… δεν σας βλέπω σας κάνω πλάκα! Μετά συγκεντρώθηκα και αποφάσισα να κάνω το επόμενο βήμα, το κάτι παραπάνω. Ήταν η ΑΕΚ, πετύχαμε όσα πετύχαμε και όλα κύλησαν όπως τα είχα σκεφτεί».

• ΑΕΚ
• δημητρης μαυροειδης