Αγγελόπουλος: «Να ενισχύσουμε και του χρόνου την ομάδα- Μεγαλύτερο κύπελλο η ταινία 1968»

enwsi.gr

19/05/2018 | 14:09

0

Ο Μάκης Αγγελόπουλος, με καταγωγή από την Πόλη, κάνει τον απολογισμό του, δηλώνει περήφανος για την ταινία «1968» που χρηματοδότησε, «καρφώνει» την Ευρωλίγκα, σχολιάζει το δίπολο που έσπασε, αφηγείται ιστορίες με ατζέντηδες που του έκλειναν το τηλέφωνο, μιλά για τις σχέσεις του με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και τους Αγγελόπουλους, αλλά και τον πρίγκιπα Αλβέρτο του Μονακό που γνώρισε πρόσφατα. «Δεν είχαμε ούτε γραφεία και κάναμε τα ραντεβού μας στα καφέ της Φιλαδέλφειας και στα Goody’s. Είμαι χαρούμενος γι’ αυτά που πετύχαμε, αλλά νομίζω ότι το σημαντικότερο τρόπαιο ήταν η ταινία γιατί χτίσαμε και πάλι την ιστορία μας».

Παιδί της «σκεπαστής» και του ποδοσφαίρου, ο κ. Μάκης Αγγελόπουλος, εγγονός πρόσφυγα από την Κωνσταντινούπολή, πέρασε πολλά χρόνια στη Σοφοκλέους ως χρηματιστής. Του άρεσε πάντα να επενδύει σε εταιρείες που έχουν προοπτική, και μία από αυτές είναι η δική του η Neurosoft, η ελληνική εταιρεία που μπήκε στο Χρηματιστήριο του Μιλάνου με αριθμό 1. Πριν από τέσσερα χρόνια κλήθηκε να «αναστήσει» την ΑΕΚ που κινδύνευε να υποβιβαστεί στο τοπικό πρωτάθλημα. Εχοντας επενδύσει στην ομάδα της καρδιάς του πολλά εκατομμύρια ευρώ, δεν μετανιώνει λεπτό για την πρόταση που αποδέχτηκε να γίνει ο… Μεσσίας. «Το μπάσκετ προέκυψε αρχές Νοεμβρίου του 2014, χρονιά όπου η ΑΕΚ βρέθηκε πάλι πολύ κοντά στον γκρεμό και να παίξει στο τοπικό. Ηρθε ο Αλέξης Αλεξίου, ο πρόεδρος της Ερασιτεχνικής, και μου λέει: “Σώσε τη Βασίλισσα”. Και επειδή ήταν κρίμα να χαθεί η ωραία μπασκετική ιστορία της ΑΕΚ, μπήκα μπροστά, με πρώτο μέλημα να πω την αλήθεια κάνοντας μια μεσοπρόθεσμη κίνηση σωτηρίας. Μπαίνοντας μέσα ποτίστηκα με όλο αυτό. Δεν μετάνιωσα, αν και έχει πάρει πολύ περισσότερο χρόνο και χρήμα απ’ ό,τι είχα στο μυαλό μου. Δεν μετάνιωσα, και νομίζω ότι το αποτέλεσμα δικαίωσε τον αγώνα μου. Δυστυχώς εγώ κινούμαι περισσότερο με τα ένστικτα του οπαδού, όπως ξέρετε, όμως, η ενασχόληση με τα αθλητικά είναι μια προσπάθεια ισορροπίας μεταξύ συναισθήματος και επιχειρηματικότητας. Στη δική μου περίπτωση γέρνει όλο και περισσότερο προς τον οπαδό», αναφέρει στο «ΘΕΜΑ».

Οταν ο κ. Αγγελόπουλος πήρε την ομάδα, αποφάσισε να κινηθεί σε τέσσερις άξονες. Ο βασικότερος ήταν να χτιστεί πάλι η ιστορία της, να μάθουν οι νεότεροι τον άθλο που κατάφερε μια ομάδα νέων προσφύγων το 1968. «Νομίζω ότι το μεγαλύτερο κύπελλο που κερδίσαμε φέτος ήταν η ταινία που περιγράφει την ιστορία μας. Θυμίσαμε σε όλους ότι η ΑΕΚ ήταν η πρώτη ομάδα που έφερε ευρωπαϊκό τίτλο στη χώρα σε ομαδικό άθλημα. Εσπασε η αντίληψη που υπήρχε ότι οι Ελληνες δεν μπορούν, έβγαλε 300.000 ανθρώπους στους δρόμους σε δύσκολες εποχές και επίσης έκανε το μπάσκετ λαϊκό άθλημα. Οπως μου λένε άνθρωποι της εποχής, την επομένη πουλήθηκαν χιλιάδες μπάλες μπάσκετ στην Αθήνα. Μόνο η Εθνική Ελλάδος έχει συσπειρώσει τους Ελληνες. Η ΑΕΚ παίζοντας για χρόνια σε μικρότερες κατηγορίες είχε χάσει και λίγο τις ρίζες της. Αρα για μένα ήταν πολύ σημαντικό να χτίσουμε την ιστορία της ομάδας, αυτό που αντιπροσωπεύει».

Η πρώτη αντίδραση του σκηνοθέτη Τάσου Μπουλμέτη, μόλις του το ζήτησε ο πρόεδρος της ΑΕΚ, ήταν αρνητική λόγω χρόνου. Πίστευε ότι δεν θα προλάβαινε να ολοκληρώσει την ταινία για την επέτειο. «Εκεί μπορώ να πω ότι έκανα ένα μικρό τρικ. Του λέω “Τάσο, αν δεν βγαίνει, μπορούμε να ξεκινήσουμε για το αρχείο της ΑΕΚ να κάνουμε συνεντεύξεις με τους ανθρώπους της εποχής για να μπεις στο κλίμα. Να μιλήσουν οι πρωταγωνιστές, οι αθλητές, οι προπονητές. Είχα στο μυαλό μου πως αν μπει στην ιστορία μάλλον θα… τσιμπήσει. Μου λέει “αυτό θα το κάνω ευχαρίστως” και ξεκινάμε αμέσως. Είδε τους πρωταγωνιστές, ανακάλυψε την ιστορία, ζούσε την εποχή και κάποια στιγμή ήρθε μόνος του και μου λέει: “Είναι απίστευτη ιστορία, θα το παλέψω και θα το κάνουμε τελικά”. Λειτούργησε το τρικ. Η ταινία πήγε καλά και είχε καλές κριτικές. Περνάει διαχρονικά μηνύματα, βλέπουμε και σήμερα το Προσφυγικό – η ιστορία μιας παρέας 10 παιδιών από τις προσφυγικές γειτονιές της Αθήνας χωρίς αθλητικά παπούτσια να ξεκινάνε και να φτάνουν στην κορυφή της Ευρώπης είναι συγκλονιστική αλλά και επίκαιρη».

«Δεν είχαμε ούτε γραφεία. Κάναμε τα ραντεβού μας στα καφέ και τα Goody’s»

Η ταινία ήταν το αποκορύφωμα, αλλά το business plan είχε κι άλλους άξονες. Βραβεύτηκε η πρώτη ομάδα που πήγε σε Final Four το 1965, ενώ αποσύρθηκε η φανέλα του Γιώργου Αμερικάνου σε ειδική τελετή μέσα στο ΟΑΚΑ όπως και του Γιώργου Τρόντζου. Τα χρέη και η κακοδιαχείριση της προηγούμενης διοίκησης προκάλεσαν προβλήματα – λειτουργικά αλλά και αξιοπιστίας. «Οταν πήρα την ΑΕΚ ήταν σε πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση. Δεν υπήρχε τίποτα παρά μόνο υποχρεώσεις. Κάναμε τα ραντεβού στα καφέ της Φιλαδέλφειας και στα Goody’s. Χτίστηκαν όλα από την αρχή. Ακόμα και με τους ατζέντηδες είχαμε ένα βουνό αναξιοπιστίας να ξεπεράσουμε στην αρχή. Η πρώτη εμπειρία μεταγραφής παίκτη ήταν τραυματική. Πήρα τον μάνατζερ για τον Καρλ Ινγκλις και όταν του είπα ότι τηλεφωνώ από την ΑΕΚ μου έκλεισε το τηλέφωνο. Τον ξαναπαίρνω, το ξανακλείνει. Ξαναπαίρνω και του λέω “συγγνώμη, γιατί μου το κλείνεις”. Και εκείνος μου απαντά: “Από την ΑΕΚ δεν τηλεφωνείς, δεν θέλω να μιλήσω, Εχω συνεργαστεί 10 χρόνια και δεν έχω πληρωθεί ποτέ”. Για να μην τα πολυλογώ, προπληρώσαμε δύο μήνες τον παίκτη για να πειστεί να τον αφήσει να έρθει στην ΑΕΚ».

«Η Ευρωλίγκα δεν έχει μέλλον»

Πολλοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν να υποτιμήσουν τη διοργάνωση του Champions League, μιλώντας για μια υποδεέστερη οργάνωση με χαμηλότερο κύρος και αίγλη από αυτό της Ευρωλίγκα. Ο κ. Αγγελόπουλος δίνει τη δική του καυστική απάντηση. «Θεωρώ ότι μέχρι τώρα το μοντέλο της Ευρωλίγκα έχει αποτύχει εμπορικά. Από τη στιγμή που χρειάζεσαι 11 μεγάλα brands για να μπορέσεις να βρεις χορηγούς και έσοδα σημαίνει ότι εμπορικά δεν πουλάει, γιατί αλλιώς δεν θα χρειαζόταν να έχουμε 11 εγγυημένα συμβόλαια. Στην οικονομία έχει αποδειχτεί ότι οι κλειστές αγορές μακροπρόθεσμα μαραζώνουν. Μια κλειστή αγορά προστατευμένη σε όποιον κλάδο κι αν είναι δεν έχει μέλλον. Στην Ευρώπη παίζουν μπάσκετ πάνω από 650 ομάδες, που από αυτές έχουν εγγυημένο συμβόλαιο οι 11 σε βάθος δεκαετίας. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να έχεις προβλεψιμότητα εσόδων σε βάθος 10ετίας. Προγραμματίζεις το μπάτζετ, τις κινήσεις, το γήπεδό σου όταν όλοι οι υπόλοιποι έχουν μπάτζετ ενός έτους. Είναι ο ορισμός του αθέμιτου ανταγωνισμού. Αυτές οι ομάδες παίρνουν χρήματα από εγγυημένα συμβόλαια και έρχονται και ανταγωνίζονται εμάς στο ελληνικό πρωτάθλημα που δεν έχουμε αυτή την πηγή εσόδων. Οσο για το Champions League, αρκεί να δούμε πόσες πρωταθλήτριες ομάδες συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα και πόσες στο Champions League. Αυτομάτως θα πάρετε την απάντηση. Από τη μια μεριά έχουμε 5-6 και από την άλλη δεκάδες που προέρχονται από αθλητικά κριτήρια – κέρδισαν τη συμμετοχή τους από τη βαθμολογία. Αρα εύκολα μπορεί να πει κάποιος ότι η ΑΕΚ είναι Πρωταθλήτρια Ευρώπης».

Τα όνειρα για το μέλλον και οι πρώτες ήττες μετά το Κύπελλο

Ο πρόεδρος της ΚΑΕ ΑΕΚ δεν οραματίζεται. Του αρέσει περισσότερο να ονειρεύεται και να παραμένει οπαδός της ομάδας του. Η ήττα από τον ΠΑΟΚ τον ενόχλησε, τον στενοχώρησε, αλλά θεωρεί φυσιολογικό να υπάρχει μια μικρή χαλάρωση. «Το θέμα είναι τα όνειρα να τα μετουσιώσεις σε όραμα στους γύρω σου, σε αθλητές και προπονητές. Φέτος είχαμε μια καλή χρονιά αγωνιστικά, πρέπει όμως να συνεχίσουμε την ενίσχυση της ομάδας και του χρόνου να πάμε ακόμα καλύτερα και στο Πρωτάθλημα κρατώντας και τα κεκτημένα στην Ευρώπη. Η ήττα από τον ΠΑΟΚ μου στοίχισε και θα πάρει μέρες να το ξεπεράσω, αλλά καταλαβαίνω ότι οι παίκτες μας έχουν κερδίσει πολλά φέτος και υπάρχει μια χαλάρωση – σίγουρα οι αντίπαλοί μας έχουν μεγαλύτερο κίνητρο για να μας κερδίσουν. Είναι και λίγο πρόκληση να μας κερδίσουν, καθώς φέτος η ΑΕΚ έσπασε το δίπολο ΠΑΟ – Ολυμπιακού. Είναι η μοναδική ομάδα που κέρδισε τον ΠΑΟ και πήρε το Κύπελλο από τον Ολυμπιακό».

Οι σχέσεις του κ. Αγγελόπουλου με τους υπόλοιπους μπασκετικούς παράγοντες είναι καλές και δεν του αρέσει να δημιουργεί αντιπάθειες. Πιο φιλικές έχει με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο γιατί, όπως λέει, «μοιραζόμαστε και το γήπεδο και μιλάμε συχνότερα». Με τους αδελφούς Αγγελόπουλους οι σχέσεις του είναι περισσότερο τυπικές. «Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ο δημόσιος διάλογος που ανοίγουν μεταξύ τους πολλές φορές». Με τους παίκτες του έχει πολύ καλές σχέσεις. Τους θεωρεί οικογένεια. «Είμαστε παρέα που ενωμένοι γράψαμε ιστορία. Οταν όλα είναι καλά, το τελευταίο σουτ πάντα μπαίνει».

«Η φορολογία μας γονάτισε»

Εκτός από οπαδός της ΑΕΚ, ο κ. Αγγελόπουλος είναι και επιχειρηματίας που προσπαθεί παρά την υψηλή φορολογία και τις δεσμεύσεις του μνημονίου να επιβιώσει.
Οπως λέει, «είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε τις ομάδες του εξωτερικού. Η φορολογία έχει διπλασιαστεί όσον αφορά το κόστος της ομάδας – συμβόλαια, αμοιβές, ασφαλιστικές εισφορές. Σε κάθε συμβόλαιο παίκτη υπάρχει ένα κόστος 110% περισσότερο και αντίστοιχα τα έσοδά μας από τα εισιτήρια, τον ΦΠΑ, από 8% είναι στο 24%. Αρα τα έσοδα μας είναι μειωμένα κατά 24% και τα έξοδά μας αυξάνονται κατά 110%. Θεωρώ ότι αυτό είναι ανταγωνιστικό μειονέκτημα στον ελληνικό αθλητισμό έναντι των τουρκικών ομάδων, όπου η φορολογία είναι μηδενική, των ρωσικών, των σερβικών. Αν σε αυτό προσθέσουμε τα capital controls, καταλαβαίνετε ότι υποθηκεύεται το μέλλον του αθλητισμού. Αυτά τα έχουμε αναφέρει στον υφυπουργό Αθλητισμού και έχει δείξει ιδιαίτερη ευαισθησία. Το αντιλαμβάνεται, σκοπός του είναι να ανέβει ο ελληνικός αθλητισμός, αλλά πολλά από όλα αυτά είναι μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας. Ο υπουργός προσπαθεί να βοηθήσει στο θέμα των γηπέδων – και μάλλον θα έχουμε θετικές εξελίξεις σε αυτό. Να εκμεταλλευτούμε τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις προς όφελος των ομάδων».

Η διοργάνωση του Final Four και ο Αλβέρτος 

«Είναι πρώτη φορά στην Ιστορία που ομάδα διοργάνωσε τόσο πετυχημένο Final Four. Την προηγούμενη φορά το είχε διοργανώσει ο Δήμος Αθηναίων, το 2007. Ενα τόσο μεγάλο -ευρωπαϊκής εμβέλειας- γεγονός κατάφερε να το διοργανώσει μια ομάδα με απόλυτη επιτυχία. Απαιτήθηκαν πολλές ώρες δουλειάς για το τελικό αποτέλεσμα, το σκηνοθετικό κομμάτι, τον φωτισμό. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό που βλέπατε εσείς. Δαπανήθηκε πολύς χρόνος και δυνάμεις για να ευχαριστήσουμε όλους τους επίσημους παρευρισκόμενους. Πηγαίναμε για ψάρια στο Σούνιο, τους κάναμε βόλτες με βανάκια στο Ζάππειο για να ξεναγηθούν στην Αθήνα. Και ήταν μεγάλη η επιτυχία του οργανισμού ΑΕΚ. Βγάλαμε τη θετική εικόνα του ελληνικού αθλητισμού στο εξωτερικό, γιατί οι τελευταίες που είχαμε ήταν άσχημες, όπως πρόεδροι να εισβάλλουν σε γήπεδα, ρολά χαρτιού να πετιούνται σε προπονητές», επισημαίνει ο κ. Αγγελόπουλος. Ο ίδιος συνομίλησε και με τον πρίγκιπα Αλβέρτο του Μονακό, ο οποίος ήταν σχεδόν σίγουρος ότι θα φύγει με το Κύπελλο, «Ήταν ενημερωμένος για όλα, για την ΑΕΚ, για την Ελλάδα. Γνώριζε για την επετειακή χρονιά μας, δεν ήξερε για την ταινία και είπε πως θα τη δει. Μεγάλος οπαδός της Μονακό και σίγουρος ότι θα πάρει το Κύπελλο. Τελικά και οι πρίγκιπες υποκλίνονται στη Βασίλισσα», λέει.

• αγγελόπουλος
• ΑΕΚ