50 χρόνια μετά το έπος: «Ήταν γραφτό να πάρουμε αυτό το τρόπαιο…»

Μοναδική Βασίλισσα σε όλη την Ευρώπη -Σαν σήμερα το τρίτο αστέρι της ΑΕΚ (ΦΩΤΟ-VIDEO)
Photo Credits: INTIME

Με αφορμή την συμπλήρωση 2 χρόνων από την τεράστια κιτρινόμαυρη επιτυχία, οι Ντούσαν Σάκοτα, Βασίλης Ξανθόπουλος, Ντελρόι Τζέιμς, Αλέξης Φαλέκας, Γιώργος Σταθόπουλςο και Κερτ Ράμπις, περιέγραψαν ιστορίες από εκείνο το ξεχωριστό τριήμερο στην Αθήνα και αποκάλυψαν άγνωστες πτυχές που οδήγησαν στην τεράστια κιτρινόμαυρη επιτυχία.

Αναλυτικά όσα είπαν στο sdna:

«Μας… προστάτευε ένα πεπρωμένο!»

Αν υπάρχει ένα πρόσωπο που «σημάδεψε» το μεγάλο ραντεβού της ΑΕΚ, αυτό κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο αρχηγός της. Ο Ντούσαν Σάκοτα ερχόταν με φόρα, όπως και οι συμπαίκτες του, από την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας στο Ηράκλειο. Όμως το δέλεαρ ενός ευρωπαϊκού τίτλου ήταν τεράστιο και υπερνικούσε κάθε πόνο.

Σαν αυτόν που αισθανόταν στην γάμπα καθ’όλη την εβδομάδα πριν από το Final Four. Ουδέποτε όμως σκέφτηκε πως θα έμενε στην άκρη του πάγκου, φορώντας πολιτικά. Κάθε άλλο. Ήταν έτοιμος ψυχολογικά και το απέδειξε σε ημιτελικό και τελικό.

«Είχα έναν τραυματισμό από το παιχνίδι με τον Προμηθέα, μερικές μέρες νωρίτερα. Αν δεν είχα την βοήθεια του Αναστάση Μάτσου και του βοηθού του, Ηλία, που ήμασταν μαζί με τις ώρες, δεν θα μπορούσα να έπαιζα. Έκαναν τρομερή δουλειά.

Από εκεί και πέρα, δεν μπορεί να σου μείνει μία εικόνα, γιατί υπήρχαν τόσες πολλές. Είχαμε ένα έντονο συναίσθημα πως δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε. Μας… προστάτευε ένα πεπρωμένο. Και αυτό δεν είχε αρχίσει τότε, αλλά πιο νωρίς στη σεζόν. Από το παιχνίδι με την Μπαϊρόιτ, και το παιχνίδι με τη Νίμπουρκ. Αυτή την εικόνα είχα, πως ήταν γραφτό να πάρουμε το τρόπαιο.

Πολλοί λένε ότι το παιχνίδι ήταν το πιο δύσκολο, αλλά εγώ πιστεύω πως ήταν ο τελικός με την Μονακό. Ήταν καλύτερη ομάδα και κάναμε καταπληκτικό παιχνίδι και αμυντικά -αν και δεχτήκαμε 94 πόντους- και κρίθηκε στο τέλος. Έπρεπε να παίξουμε το καλύτερο μπάσκετ μας. Έβλεπες πως η Μονακό είχε έρθει για να πάρει το τρόπαιο, ανεξάρτητα τις συνθήκες. Ήταν ομάδα υψηλού επιπέδου και ο τελικός μου έμεινε γιατί κάναμε ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι για να κερδίσουμε.

Θυμάμαι πολύ έντονα όταν τελείωσε ο τελικός και έκοψα το διχτάκι. Βρισκόμουν σε ντελίριο! Και οι άνθρωποι της διοργάνωσης μου είπαν να κάνω κάτι για να γίνει η απονομή. Έτσι μου βγήκε να πω το σύνθημα “Όπως παλιά βασίλισσα ξανά”. Μου βγήκε αυθόρμητα!

Μέσα στους πανηγυρισμούς υπάρχει και μια φωτογραφία που είμαι αγκαλιά με τον πρόεδρο. Δεν νομίζω πως μπορεί να ειπωθεί κάποια λέξη. Έβλεπες στα πρόσωπά μας και από την εικόνα πως είναι 2 άνθρωποι που ο καθένας από το πόστο του βγήκαν κερδισμένοι και δικαιωμένοι.

Κοιτώντας πίσω στην καριέρα μου, που πλέον έχουν μαζευτεί πολλά, βλέπω εκείνο τον τίτλο ως την πιο περήφανη στιγμή της καριέρας μου! Ήταν τόσος πολύς ο κόπος, ήταν τόσο δύσκολο. Λίγοι θα το καταλάβουν αυτό. Για να φτάσουμε σε αυτή την καταξίωση, σε 20 χρόνια από τώρα θα βλέπω ότι ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που πέτυχα».

«Μετά τον ημιτελικό με την Μούρθια δεν μπορούσα να κοιμηθώ, ήθελα επειγόντως σοκολάτα!»

Στο Final Four της Αθήνας είχε την αποστολή να έρχεται από τον πάγκο και μέσα από την άμυνα, αλλά και με κάθε… βρώμικη δουλειά να αλλάζει τις ισορροπίες. Ο Βασίλης Ξανθόπουλος είχε την εμπειρία και να διαχειριστεί καταστάσεις, αλλά και να βοηθήσει τους νεότερους συμπαίκτες του να παρουσιάσουν την καλύτερη δυνατή εικόνα.

Το μεγάλο ραντεβού του BCL το έζησε πολύ έντονα. Σε κάθε στιγμή του. Και αυτό φάνηκε και από τους πανηγυρισμούς του στο φινάλε, καθώς φέρνοντας στο μυαλό του στιγμές από τον… χρυσό Μάιο του 2018 έβγαλε όλα τα συναισθήματα που έκρυβε με τόση υπομονή μέσα του.

«Εκείνο το τριήμερο κάθε παίκτης που έπαιξε είτε στον ημιτελικό είτε στον τελικό ήταν παραπάνω από θετικός. Δεν υστερούσε κανείς. Όπως είχαμε πει πολλές φορές εκείνη τη σεζόν, ήταν μια ομάδα που στους μεγάλους αγώνες πάντα έπαιζε καλά. Το απέδειξε και με πολύ ωραίο μπάσκετ, κυρίως στον τελικό, αλλά το αποδείξαμε και σε εκείνο το τριήμερο, που στην ουσία παίξαμε ένα από τα καλύτερα -αν όχι το καλύτερο- παιχνίδι στη χρονιά.

Θυμάμαι τα πάντα από το Final Four! Δεν έχω ξεχάσει τίποτα. Θυμάμαι όλες τις λεπτομέρειες. Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου και γενικότερα δεν θα ξεχάσω εκείνη τη σεζόν από την εικόνα μας και τα σκαμπανεβάσματα που είχαμε, τις αλλαγές. Δεν θα τα ξεχάσω αυτά.

Πιο δύσκολο παιχνίδι για εμάς ήταν ο ημιτελικός. Το Final Four γινόταν στην Αθήνα και ήταν πολύ σημαντικό να περάσουμε στον τελικό. Και επειδή πολλά παιδιά δεν είχαν ξαναζήσει ένα Final Four, θα ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τους περισσότερους, άρα θα έπαιζε ρόλο πώς θα αντιδρούσαμε. Είχαμε μεγάλο ποσοστό σιγουριάς πως θα περνούσαμε. Αν περνάγαμε θεωρούσαμε ότι θα παίρναμε και το τρόπαιο.

Στο φινάλε του τελικού βγήκαν όλα τα συναισθήματα. Ήμουν σε έναν δικό μου κόσμο. Ειδικότερα, αν παρατηρήσεις σε όλα τα παιχνίδια ήμουν αρκετά ψύχραιμος. Εκείνη τη στιγμή μου βγήκε η αντίδραση. Πιο πολύ μου έχει μείνει η στιγμή που κάνω την επαναφορά για τον Γκριν και του χτυπάνε την μπάλα και βγαίνει έξω. Οι διαιτητές πήγαν στο replay για να δουν τίνος είναι η μπάλα και μου έχει μείνει η εικόνα του προέδρου, Μάκη Αγγελόπουλου, με τον Χάρη Κουτά που γύρισε ο πρόεδρος και μου είπε “Βασίλη το πήραμε” και του είπα εγώ “πρόεδρε η μπάλα είναι δική τους”. Υπάρχει και σαν φωτογραφία. Συν ότι στα 3 δευτερόλεπτα έχει τελειώσει η υπόθεση και πήραμε το τρόπαιο!

Αυτό που θυμάμαι από το τριήμερο του Final Four ήταν πως μετά τη νίκη κόντρα στη Μούρθια είχα υπερένταση εκείνο το βράδυ, δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Κατά τις 12.30 το βράδυ είχα ανάγκη να φάω σοκολάτα. Και όλα ήταν κλειστά! Κατέβηκα στο lobby και είδα έναν κύριο, που γνωριζόμασταν και του είπα ότι ήθελα επειγόντως σοκολάτα. Και με πέταξε εκείνος σε ένα περίπτερο. Γυρνώντας είδα παιδιά της ομάδας και ήθελαν όλοι σοκολάτες. Φυσικά τις μοίρασα. Επίσης, θυμάμαι τους καφέδες με τον Δημήτρη (Μαυροειδή) και τον Γιαννούλη (Λαρεντζάκη) την επόμενη μέρα για να ηρεμήσουμε. Επίσης, θυμάμαι πως ήμουν στο δωμάτιο με τον Καββαδά και πριν το παιχνίδι με την Μούρθια του έλεγα “Βασίλη αισθάνομαι πολύ καλά, θα κερδίσουμε”. Του φάνηκε παράξενο! Και το βράδυ μου είπε ότι είχα δίκιο.

Για μένα είναι τεράστια τιμή μόνο και μόνο που έπαιξα σε αυτή την ομάδα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι μια ομάδα που έφερε τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στην Ελλάδα, το ’68. Συγκυριακά να πω ότι ήμουν πολύ τυχερός που βρισκόμουν στα 50 χρόνια της ομάδας και έγινε κι αυτό με την ταινία «1968». Ήταν κάτι πολύ όμορφο. Ήμουν τυχερός που ήμουν σε αυτή την ομάδα γιατί ήταν μια χρονιά που κατέκτησε 2 τίτλους, πράγμα πολύ σημαντικό και αυτό που ζήσαμε εκείνο το τριήμερο, που είχε φτιαχτεί πολύ όμορφα για το Final Four, οι στιγμές που ζήσαμε ήταν πραγματικά… εξωπραγματικές».

«Η νίκη με την Μούρθια ήρθε στα γενέθλιά μου, ο κόσμος της ΑΕΚ ήταν απίστευτος»

Ο Ντελρόι Τζέιμς είχε πολύ ενεργή συμμετοχή στην μεγάλη επιτυχία της ΑΕΚ. Αποτέλεσε ένα από τα… όπλα στη φαρέτρα του Ντράγκαν Σάκοτα, κάτω από το καλάθι, δίνοντας αλλά και κερδίζοντας πολλές μάχες με τους ψηλούς της Μούρθια και της Μονακό.

Ο 33χρονος φόργουρντ/σέντερ έφερε στο μυαλό του στιγμές από το πολύ έντονο τριήμερο της Αθήνας, εστιάζοντας στη νίκη του ημιτελικού, η οποία ήρθε ανήμερα των γενεθλίων του, ενώ μνημονεύει με ιδιαίτερο τρόπο τον κόσμο της ομάδας.

«Εκείνο το τριήμερο ήταν πάρα πολύ έντονο. Έζησα σπουδαίες στιγμές, τις καλύτερες της καριέρας μου ως τώρα χωρίς καμία αμφιβολία. Ο κόσμος ήταν εκπληκτικός στον ημιτελικό και τον τελικό και μας έδωσε τεράστια ώθηση να φτάσουμε στην επιτυχία. Πολλοί μας θεωρούσαν αουτσάιντερ στο ξεκίνημα της σεζόν όμως εμείς καταφέραμε να πάρουμε δύο τίτλους. Οι τίτλοι αυτοί, αλλά και όσα έζησα στην ΑΕΚ έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.

Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα από τον τελικό ήταν το παιχνίδι, αλλά και οι πανηγυρισμοί στο τέλος. Καταφέραμε να κερδίσουμε ανήμερα των γενεθλίων μου στον ημιτελικό με την Μούρθια και αυτό για μένα ήταν το καλύτερο δώρο. Ο κόσμος ήταν εκπληκτικός. Το λέω και το ξαναλέω γιατί ήταν η αλήθεια!

Είχαμε καταφέρει να προκριθούμε στο Final Four έπειτα από δύο πολύ απαιτητικές σειρές με Νίμπουρκ και Στρασμπούρ. Έτσι μπαίνοντας στο Final Four περίμενα ότι θα παλέψουμε ως το φινάλε. Αυτό είναι που κάναμε όλοι. Ήμασταν αποφασισμένοι για αυτό το τρόπαιο. Θέλαμε να βγάλουμε τον καλύτερο εαυτό μας και να φέρουμε το τρόπαιο στην ΑΕΚ.

Για να φτάσουμε ως εκεί όμως δώσαμε μάχη. Σίγουρα ο ημιτελικός ήταν πιο δύσκολος, από πνευματικής πλευράς. Υπήρχε το άγχος για τη νίκη και έπρεπε να κερδίσουμε. Κάτι που καταφέραμε και αυτό μας έδωσε μεγάλη ώθηση. Στον τελικό είχαμε την ψυχολογία και τον κόσμο με το μέρος μας και βγάλαμε τον καλύτερο εαυτό μας.

Όλο αυτό που συνέβη τότε ήταν κάτι μοναδικό. Είχε προηγηθεί η ταινία «1968» και ήταν μεγάλη τιμή για εμάς που την παρακολουθήσαμε και πήραμε ώθηση από αυτούς που δημιούργησαν την ΑΕΚ. Έτσι κι εμείς καταφέραμε να γράψουμε τη δική μας ιστορία στην ομάδα».

«Μου ζητούσαν φίλαθλοι των άλλων ομάδων εισιτήρια για το Final Four»

Ο Αλέξης Φαλέκας έζησε την ΑΕΚ σε πολλές διαφορετικές περιόδους. Ως παίκτης συνέβαλε στην επιστροφή στα «μεγάλα σαλόνια» από τα… αλώνια της Β’ Εθνικής και στη συνέχεια βρέθηκε στο τεχνικό τιμ της ομάδας στο πλευρό του Ντράγκαν Σάκοτα.

Ο έμπειρος κόουτς θυμάται τα… δεκάδες τηλέφωνα που δέχτηκε για εισιτήρια, όχι μόνο από φιλάθλους της ΑΕΚ, αλλά και από φιλάθλους άλλων ομάδων που ήθελαν να στηρίξουν την Ένωση, ενώ στέκεται στις στιγμές που έκαναν… απερίγραπτη την σεζόν 2017-18 και γέμισαν με περηφάνια τον κόσμο της ομάδας.

«Εκείνη η χρονιά είχε πολλά σκαμπανεβάσματα. Είχαμε ένα πολύ μέτριο ξεκίνημα, αλλά μετά υπήρχαν πολλές συγκινήσεις. Από το φάσμα του αποκλεισμού, στο τρίποντο του Ντούσαν με την Μπαϊρόιτ. Μετά η σειρά με τη Νίμπουρκ, που θυμόμαστε όλοι τι έγινε. Ήταν λίγοι εκείνοι που πίστευαν μετά το πρώτο παιχνίδι με τη Νίμπουρκ πως θα προκρινόμασταν, αλλά εμείς το πιστεύαμε και προκριθήκαμε.

Αντιμετωπίσαμε την Στρασμπούρ και κερδίσαμε δίκαια με μια πολύ καλή εμφάνιση. Και μετά ήρθε το Final Four, που κατά γενική ομολογία είναι το καλύτερο Final Four στην ιστορία του Champions League. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Είναι η πρώτη φορά που με πήραν τηλέφωνο τόσοι άνθρωποι και μου ζητούσαν εισιτήρια! Ήταν κάτι απερίγραπτο. Δεν με έπαιρναν μόνο φίλαθλοι της ΑΕΚ, αλλά με έπαιρνε απλός κόσμος που ήθελε να έρθει να δει τους 2 αγώνες. Ακόμα και όταν είχαν εξαντληθεί τα εισιτήρια με έπαιρνε κόσμος και τους έλεγα “Συγγνώμη, αλλά είχαν εξαντληθεί όλα”.

Είχαμε 2 παιχνίδια στην έδρα μας με τον κόσμο μας. Από τη στιγμή που καταφέραμε και κερδίσαμε στον ημιτελικό, όπου είχαμε πολύ άγχος, στον τελικό κάναμε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια. Ήμασταν όλοι σε τρομακτική μέρα, με μεγάλη ώθηση από τον κόσμο και σκοράραμε 100 πόντους, που έδειχνε τη μεγάλη θέληση για κατάκτηση του τίτλου.

Έβλεπα στα παιδιά πως υπήρχε μεγάλη αισιοδοξία και φάνηκε το πώς έπαιξαν στον τελικό. Είχαμε 5 παίκτες με διψήφιο αριθμό. Και όποιος έμπαινε μέσα έδινε το 100%!

Αυτό που θα μου μείνει είναι το τι έγινε στα αποδυτήρια. Φάγαμε ένα… καλό μπουγέλωμα! Γενικά, όταν μπήκαμε στα αποδυτήρια η χαρά ήταν τρομακτική απ’ όλους. Νομίζω ότι δικαιωθήκαμε για το ότι δεν παρατήσαμε ποτέ τα πράγματα. Από τη στιγμή που έγινε η ανατροπή με τη Νίμπουρκ ήμασταν η καλύτερη ομάδα.

Γενικά ήταν μια χρονιά που θα μείνει αξέχαστη, με το Κύπελλο, με την ταινία «1968» και την κατάκτηση του Basketball Champions League».

«Ο Ρογκαβόπουλος μου έδωσε το μετάλλιό του…»

Από πολλούς θεωρείται η ψυχή των αποδυτηρίων. Και όχι άδικα. Είναι ένας από τους λίγους που έχουν ζήσει τις πιο λαμπρές, αλλά και τις πιο πικρές στιγμές της ΑΕΚ την τελευταία 20ετία. Ο Γιώργος Σταθόπουλος, γνωστός και ως «Φάντομ» αποτελεί κομμάτι της ΑΕΚ όλα αυτά τα χρόνια. Και όπως ήταν φυσικό ζούσε με τον δικό του τρόπο το ιδιαίτερο τριήμερο του Final Four της Αθήνας.

Ο επί σειρά ετών φροντιστής της ΑΕΚ αναφέρθηκε στα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια του τριημέρου, ενώ αποκάλυψε μια ξεχωριστή ιστορία με πρωταγωνιστές αυτόν, τον Νίκο Ρογκαβόπουλο και ένα μετάλλιο!

«Μοναδική στιγμή! Εγώ έχω ζήσει και άσχημες στιγμές με την ομάδα. Για μένα ήταν πρωτόγνωρο αυτό που ζούσα και τα συναισθήματα ήταν πολύ δυνατά. Εγώ δεν μπορούσα να πάρω μετάλλιο και είχα κάτσει πίσω από την γραμματεία σε έναν πάγκο και προσπαθούσα να συνειδητοιποιήσω τι είχε συμβεί. Δεν καταλάβαινα τι είχε συμβεί. Συγκινητικές στιγμές για όλους εμάς. Ήταν το αποκορύφωμα όλης της προσπάθειας της σεζόν.

Σε εκείνο το Final Four ήταν όλα οργανωμένα. Και είχε πολύ ωραία κουζίνα. Το λέω για εμάς τους… καλοφαγάδες. Όλα έπαιξαν τον ρόλο τους και το Final Four ήταν πάρα πολύ οργανωμένο.

Στον τελικό για να είμαι ειλικρινής δεν φοβήθηκα, ήμουν ψύχραιμος στον πάγκο. Ο ημιτελικός ήταν δύσκολος κόντρα στη Μούρθια και τα… χρειάστηκα. Κόντρα στην Μονακό από τα αποδυτήρια φαινόταν η ομάδα. Ο Μαυροειδής μου είχε πει “Δεν χάνουμε σήμερα Φάντομ, μην φοβάσαι”. Και είχε δίκιο. Τα μάτια των παιδιών έβγαζαν… φωτιές. Πιστεύω με όποιον κι αν παίζαμε δεν θα χάναμε αυτό το τρόπαιο.

Μετά τον τελικό στα αποδυτήρια έγινε χαμός! Θα πω και ένα περιστατικό που το ξέρουν μόνο μέσα στην ομάδα. Εγώ δεν μπόρεσα να πάρω μετάλλιο και όταν μπήκα στα αποδυτήρια ήρθε ο Νίκος Ρογκαβόπουλος και μου λέει “Πάρτε το, εσείς είστε στην ομάδα”. Με συγκίνησε το παιδί, μου έδωσε το μετάλλιό του. Και μετά ακολούθησαν έξαλλοι πανηγυρισμοί, έγινε χαμός! Μετά πήγαμε και στα μπουζούκια. Ήταν πολύ όμορφες στιγμές!

Σε μια ομάδα παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Δεν έχει σημασία να έχεις μόνο καλούς παίκτες. Παίζει ρόλο και η σχέση των παικτών μεταξύ τους, η επαφή που έχουν στα αποδυτήρια και με τους προπονητές. Να υπάρχει επαφή σε καλό επίπεδο. Εκείνη η ομάδα το είχε αυτό. Είχαμε πολύ καλά παιδιά, πολύ καλούς παίκτες και αυτό φάνηκε, γιατί ήρθαν τα αποτελέσματα. Αν δεν έχεις καλά αποδυτήρια δεν πας πουθενά!»

Bonus: Ο Κερτ Ράμπις είχε προϊδεάσει την σύζυγό του για την ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ!

Στο μεγάλο ραντεβού της Αθήνας υπήρχε και λάμψη… ΝΒΑ! Ένας θρύλος του αθλήματος, που «συνδέθηκε» με την ΑΕΚ στο παρελθόν, βρέθηκε στη χώρα μας. Ο Κερτ Ράμπις ήταν επίσημος καλεσμένος της ΚΑΕ ΑΕΚ και έστω και για λίγο βίωσε εκ νέου την ελληνική πραγματικότητα.

Η μεγάλη δόξα των Λος Άντζελες Λέικερς θυμήθηκε τις στιγμές που έζησε στην Αθήνα, κατά την παρουσία του στο Final Four του ΟΑΚΑ, εξηγώντας πως είχε τονίσει στη σύζυγό του τι να περιμένει από πλευράς κόσμου! Η παραμονή του ήταν απολαυστική, όπως τόνισε, τόσο εντός παρκέ, όσο και έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.

«Ήταν πολύ διασκεδαστικό για μένα. Βρέθηκα και πάλι για λίγο στην Αθήνα και αυτό ήταν πάρα πολύ όμορφο για μένα. Ευχαριστώ την ΑΕΚ για την κίνηση και είμαι τυχερός που την είδα να κερδίζει.

Είδα πολλά πράγματα να έχουν αλλάξει, πράγμα απόλυτα φυσιολογικό. Είδα κάποιους παλιούς μου συμπαίκτες να δείχνουν εξαιρετικοί. Ήταν πολύ όμορφο. Κάποιοι είχαν αλλάξει πολύ και κάποιοι άλλοι σχεδόν καθόλου! Ήταν πολύ ξεχωριστό για μένα που πήγα μέχρι το Καλαμάκι, το μέρος όπου ζούσα όσο ήμουν στην Αθήνα και πραγματικά είχε αλλάξει πλήρως. Δεν βρήκα κανένα από τα μέρη που σύχναζα τότε, ακόμα και η πολυκατοικία που διέμενα δεν υπήρχε. Ίσως να γκρεμίστηκε και να χτίστηκε μεγαλύτερο κτίριο. Ήμουν πολλά χρόνια μακριά από την Ελλάδα και ήταν λογικό να υπάρχουν αλλαγές. Αυτό που αντίκρισα όμως ήταν πάνω από τις προσδοκίες μου. Η πόλη ωρίμασε, το μπάσκετ ωρίμασε. Όλα ήταν διαφορετικά.

Μπαίνοντας στο γήπεδο και βλέποντας την ατμόσφαιρα του κόσμου, πραγματικά την λάτρεψα! Το μπάσκετ είναι σε υψηλό επίπεδο στην Ελλάδα και είδα πόσο παθιασμένος είναι ο κόσμος με αυτό. Ήμουν πολύ χαρούμενος που είδα όλο αυτό το θέαμα. Ο κόσμος ήταν τρομερός. Είχα προϊδεάσει την γυναίκα μου. Της είχα πει “Αυτή την ατμόσφαιρα δεν την έχεις ξαναδεί σε γήπεδο”. Ήταν απίστευτο, πραγματικά απίστευτο. Έτσι πρέπει να είναι ο κόσμος παντού. Το λάτρεψα!

Ήμουν χαρούμενος που βρέθηκα σε μια τόσο σπουδαία στιγμή της ΑΕΚ. Πάντα η ομάδα είναι στην καρδιά μου και εγώ προσπάθησα να της δώσω την θετική μου ενέργεια. Και στο τέλος πανηγύρισε τον τίτλο, κάτι που με έκανε πολύ χαρούμενο».

4x Προσφορά* χωρίς κατάθεση από την Betsson! *Όροι & Προϋποθέσεις. 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X