Ανατριχίλα: Αυτή ήταν η στιγμή σας με την ΑΕΚ -Ο κόσμος μίλησε (ΦΩΤΟ-VIDEO)

Η πρώτη σου στιγμή με την ΑΕΚ. Η πρώτη επαφή. Το δυνατό σκίρτημα, η δυνατή στιγμή που την αγάπησε για πάντα. Οτι θυμάσαι περισσότερο και δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

Ολα αυτά ζητήσαμε από τους αναγνώστες του enwsi.gr και ανταποκρίθηκαν… Εκατοντάδες κείμενα, φωτογραφίες, βίντεο με κάθε τρόπο, κάθε μέσο. Για να μας δείξουν πότε… έβαλαν την ΑΕΚ στην καρδιά τους. Είτε με μία πρόταση, είτε με ένα κείμενο.

Τα… ξεδιαλέξαμε, τα σουλουπώσαμε και σας τα παραθέτουμε.

Σας ευχαριστούμε για την ανταπόκριση, καλή απόλαυση!

Ιορδάνης Πλώτας

Το γκολ του Ζούλιο Σέζαρ με την Μίλαν στο Τσάμπιονς λιγκ στο ΟΑΚΑ.

George Mark

Από μωρό που ήμουν στο σπίτι υπήρχαν μόνο Ολυμπιακοί οι άντρες σε ολο το σόι σχεδόν και τους φίλους της οικογένειας και από την άλλη οι γυναίκες Παναθηναϊκοι, έπαιζα ποδόσφαιρο και μου άρεσε από μικρός και έτσι ολοι (πατέρας,θείος,κουμπάρος ) με πήγαιναν στο παλιό Καραϊσκάκη σχεδόν σε κάθε ματς, μου άρεσε δεν λεω αλλα ταυτόχρονα σαν μικρό παιδάκι τρόμαζα κιολλας αλλα δεν ειχα αλλον να με πάει σε κάποια γήπεδο αλλο. (λογικό ολοι να με λένε και εγω να λεω οτι ειμαι Ολυμπιακός).

Καπου στην ηλικία των 8-9 ετών δλδ την σεζόν 1991-1992 βρέθηκε ενας οικογενειακός φίλος και με πήγε πρώτη φορά στο Νίκος Γκούμας σε παιχνίδι κυπέλλου με Ολυμπιακό πάνω από τη σκεπαστή ακριβώς,εκείνη την μερα δεν ειδα παιχνίδι,απλα χάθηκα από τα συνθήματα και την ατμόσφαιρα που ποτε δεν με φόβισε απλα με μάγεψε!αν θυμάμαι καλα είχαμε κερδίσει 2-0 αλλα τι σημασία εχει; εγω εκείνη την μερα έγινα ΑΕΚ

ΑΕΚ R21

Φυσικά κορυφαίο γεγονός για εμένα είναι η κούπα του 2018. Αλλά σαν στιγμή η αγαπημένη μου είναι οταν στο 89 έκανε ο μανταλου το 3-2 με οσφπ. Έγινε κυριολεκτικά χαμός, πανικός. Επίσης σαν ατμόσφαιρα ανατρίχιασα με τη Μπάγερν στο ΟΑΚΑ. Ήταν απίστευτη ατμόσφαιρα. Ευχαριστώ και καλή συνέχεια

Παντελής Καβαλέρος

Σαν μετανάστης στο Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκομαι μακριά από την ΑΕΚ… Όμως η καψούρα για τα τρία γράμματα δεν σβήνει ποτέ… Με την ΑΕΚ ΛΟΝΔΊΝΟΥ στον αγώνα ενάντια στον Άγιο Παντελεήμονα για τα τοπικά του Λονδίνου πριν δύο χρόνια.. Τον Μάρτιο του 2018…σκορ 1-1..

ΑΕΚ ΟΛΕΟ ΑΕΚ ΟΛΕΟ

ΉΡΘΕ Η ΒΑΣΊΛΙΣΣΑ

ΣΤΟ ΒΌΡΕΙΟ ΑΙΓΑΊΟ!!!

Γιώργος ΑΕΚ (Θεσσαλονίκη)

Billy Greece

22 Απριλιου 2018.ΑΕΚ-Λεβαδειακος 2-0. Η μερα που πανηγυρισαμε ολοι μαζι το πρωταθλημα. Μια μεγαλη γιορτη.60.000 κοσμος το ευχαριστηθηκε. Στη φωτογραφια εγω, ο Βασιλης Αλεξιου,16 χρονων τοτε, μαζι με τον πατερα μου,περιπου μια ωρα πριν το τελος του παιχνιδιου. Μαζι του πανηγυρισα το πρωταθλημα μετα απο 24 χρονια. Το πρωτο μου πρωταθλημα. Θα τη θυμαμαι παντοτε αυτη τη στιγμη. Να ειμαστε γεροι να πανηγυρισουμε κι αλλα πρωταθληματα

Γιάννης Πανίδης

Στον πλανήτη είναι μια και μοναδική….
Ο πατέρας ΠΑΟΚ η 3 μου αδερφές Παναθηναϊκός και εγώ με τα δυο μου αδέρφια ΑΕΚ.
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια στιγμή αλλά λίγο περισσότερο νομίζω θα έλεγα το 4-0 επι του Ολυμπιακού.
Ο αδερφός μου άρρωστος με 39 πυρετό τον είχα ζαλίσει να πάμε γήπεδο μου λέει είμαι αρρώστος του λέω μια χαρά είσαι η αρρώστια είναι στο όακα ξεκινήσαμε από Καβάλα για το γήπεδο του λέω θα κερδίσουμε 3-0 και θα γίνεις καλά
Μετά το τέλος του αγώνα η φωνή του είχε κλείσει ο πυρετός έμεινε στο 39 κολλημένος αλλά είχα πέσει έξω κερδίσαμε 4-0 τελικά εκείνο το βράδυ δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Γιώργος Ρέντας

Ευκλείδης Παραράς

Καλημέρα,

Η πρώτη φορά που πήγα στο γήπεδο της Νεας Φιλαδέλφειας ήταν στις 29 Σεπτεμβρίου 1971 για τον αγώνα της ΑΕΚ με την ΙΝΤΕΡ (τελικό αποτέλεσμα 3-2). Με είχαν πάει οι γονείς μου, εκείνοι κάθισαν στο ζαχαροπλαστείο του Κανάκη και με περίμεναν ώσπου να τελειώσει ο αγώνας, οπότε τους βρήκα και γυρίσαμε στο σπίτι.
Ήταν ένα εκπληκτικό παιχνίδι σε γεμάτο γήπεδο. Ακόμα πιστεύω ότι ήταν το καλύτερο παιχνίδι της ΑΕΚ που έχω δει ποτέ. Αν και είχε χάσει με 4-1 πριν δύο εβδομάδες στην Ιταλία, μπορούσε εδώ να πάρει την πρόκριση με βάση τις ευκαιρίες που είχε στον αγώνα. Άλλωστε είχε δύο δοκάρια στο πρώτο ημίχρονο και ο τερματοφύλακας Μπορντόν είχε κάνει πολλές αποκρούσεις.
Εκείνο που θυμάμαι έντονα ήταν το γκολ του Μίμη Παπαϊωάννου λίγο πριν λήξει το πρώτο ημίχρονο με ατομική προσπάθεια από αριστερά και σουτ από τη γωνία της μεγάλης περιοχής στην απέναντι γωνία του τερματοφύλακα.
Μεταξύ των άλλων παικτών έπαιζε και ο Λαβαρίδης που απέναντι σε ιταλικές ομάδες είχε πάντα καλή απόδοση.

Ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δώσατε να θυμηθούμε παλιές ιστορίες.

Πάνος Παραράς

Μετά την οβίδα του Λάζαρου.
Αεκ οσφπ 3 2. Εκεί π πραγματικά πιστέψαμε μετά από χρόνια στη λέξη ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Γιώργος Καμαρίτης

Σαν φυσιοθεραπευτής του Εργοτέλη βρέθηκα σαν “αντίπαλος” με την αγαπημένη μου ομάδα στο ΟΑΚΑ με 30.000 κόσμο.
Ήταν ένα μεγάλο πάρτι, η ομάδα έκανε ένα νέο ξεκίνημα με πρόεδρο το Ντέμη, στα μεγάφωνα έπαιζε το “Μόνη ξανά δε θα σ’αφήσω” ένα ολόκληρο γήπεδο να δονείται κ να το τραγουδάει με μια φωνή κ εγώ ήμουν εκεί σε απόσταση αναπνοής από τους παίχτες μας κ απολάμβανα κάθε στιγμή….Ανατριχίλα….
Δυστυχώς δεν υπήρχαν τότε τα έξυπνα κινητά για βίντεο κ selfies, αλλά με μια φωτογραφική μηχανή κ την βοήθεια των “φωτογράφων” αστυνομικών (!!!) έβγαλα όσες φωτογραφίες μπορούσα, από τις οποίες σας στέλνω κάποιες.
Όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα είναι βαθιά χαραγμένα στο μυαλό κ τη καρδιά μου. Ήταν μια στιγμή που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ….

Βαγγέλης Φίκος

Γιώργος Μώρ

Η ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΙΔΗ ΣΤΟ ΠΕΝΑΛΤΥ ΜΕ Κ.Π.Ρ. ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΣΤΟ 6-1 Ε[Ι ΤΟΥ ΓΑΥΡΟΥ ΟΤΑΝ ΠΕΡΑΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΤΕΡΜΑΤΟΣ ΓΥΡΙΣΕ ΤΗ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΑΔΙΣΤΙΚΟ ΤΑΚΟΥΝΑΚΙ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΓΚΟΛ .ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 6-1 ΠΗΡΕ ΤΗ ΜΠΑΛΑ Ο ΑΡΔΙΖΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΓΑΥΡΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΣΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΕΛΗΞΕ ΕΛΗΞΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΦΑΝΕ ΕΒΔΟΜΟ.

Takis K

Η δική μου μεγάλη στιγμή… ήμουν 7 ετών, Αύγουστος 1972. έπαιζα ποδόσφαιρο, απογευματάκι νωρίς με φανέλα της ΑΕΚ με ρίγες μαζί με τους φίλους μου κάπου στην Αθήνα. Ήρθε ξαφνικά ο θείος μου περαστικός στο σπίτι μας από το χωριό του, με είδε στον δρόμο με την φανέλα και μου είπε πως πάει στο γήπεδο να δει το φιλικό της ΑΕΚ με την Νασιονάλ και να με πάρει μαζί…. Η πρώτη μου φορά στο γήπεδο. Θυμάμαι καθόμουν στο κατάμεστο κάγκελο γύρω από τις εξέδρες κοντά στον αγωνιστικό χώρο, και λοξά πίσω από τους πάγκους των δυο ομάδων…. υπέροχη αίσθηση, δεν χόρταινα να μυρίζω το ποτισμένο χορτάρι και να βλέπω ζωντανά την ΑΕΚάρα. νομίζω πως ήρθαμε 1-1 αν θυμάμαι καλά. με τερματοφύλακα στην ΑΕΚ τον Αργεντινό Νέστορ Ερέα….

Που πας ρε Καραμήτρο

Εγώ δεν μπορώ να θυμηθώ την πρώτη μου φορά στο γήπεδο, ήμουν πάρα πολύ μικρός όταν με πήγε ο πατέρας μου στις αρχές των 60’s. Αξέχαστο όμως το 3ο γκολ του Μίμη με την ΚΠΡ και μετά η απόκρουση του Χρηστίδη, το γκολ του Καραγκιοζόπουλου με το γαύρο και στη συνέχεια η ατμόσφαιρα στο τελευταίο παιχνίδι, η ατμόσφαιρα το 1973 στο φιλικό με τη Λανς (5-2 νομίζω κερδίσαμε), η ατμόσφαιρα με Μπάρτσα, η ατμόσφαιρα με Δυναμό Δρέσδης, όπως και η ατμόσφαιρα σχετικά πρόσφατα με Μίλαν. Και άλλα γκολ πάρα πολλά βέβαια που τι να πρωτογράψεις (από Ίντερ στο 3-2 μέχρι του τελικού του κυπέλλου σχετικά πρόσφατα με γαύρο και μέχρι του Γιακουμάκη στο 1-2 στο τηγάνι κ.λπ.).

Γιώργος 66

Καστορια -ΑΕΚ 81-82 . Στο παλιο ξερο γηπεδο (χωρις χορτο) παρακαλω. Με πηρανε μαζι τους τα μεγαλυτερα ξαδελφια μου (ολοι Ενωσιται) και πηγαμε 2 ωρες δρομο με αμαξι κατσικοδρομο, να δουμε Θωμα Μαυρο . Ελειπαν ολα τα βασικα αστερια μας (5-6) οπως Μπαγεβιτς και αλλοι, και ισοφαριστηκαμε . Στο 1-1 (τελικο) εβαλα τα κλαματα. Ειμουνα 15χρ κι εβλεπα πρωτη φορα την ΑΕΚΑΡΑ…

Γιώργος Μουρατίδης

Σιγουρα αυτο που θα μου μεινει αξεχαστο ειναι η γκολαρα του μεγαλου Μιμη Παπαιωαννου με την ΚΠΡ. Επισης και το γκολ του Μαρτον Εστερχαζυ με την μεγαλη ΡΕΑΛ.

Αντώνης Ρισσέτης

Χάρης Πάτσης

Πρώτος αγώνας ΑΕΚ-Εθνικός 3-1 πρωτ.1970-71 γκολ που πανηγύρισα,το γκολ του Σ.Πομώνη στο 1-4 με την Ίντερ στο Μιλάνο στο Πρωταθλητριών. Προηγηθήκαμε.

Τζιμ Νταλακούρας

ΑΕΚ-Απολλων 2 0 , όπου μαθηματικά πήραμε τον τίτλο. Πρώτο μ ματς στη 16-17.

Παναγιώτης Κατοχιανός

Πρώτη δυνατή και αξέχαστη ανάμνηση ήταν όταν ήμουν από τις μασκοτ(τα παιδιά που συνοδεύουν τους ποδοσφαιριστές) στο ματς ΑΕΚ Λιλ το 2006 νμζ τον Νοέμβριο που κερδίσαμε με γκολ του λυμπε τότε… Αξέχαστη εμπειρία

Παναγιώτης Κύρκος

1989-90 αεκ – δυναμό δρεσδης τα γκολ Μανωλα- Σαββίδη την ίδια χρονιά το τακουνάκι του Χριστοδούλου

Πίτερ Καψάλης

ΑΕΚ Ίντερ 3-2 9 χρόνων…πρώτη εμπειρία που θυμάμαι καλά…ΑΕΚ QPR 3-0 κ πρόκριση ….η μεγαλύτερη χαρά της ζωής μου …(παιδιά εξαιρούνται).

Θοδωρής Δαέλλης

Η Πρώτη φορά που παρακολουθώ την Αεκάρα μας στην ασπρόμαυρη τηλεόραση του σπιτιού μας στο δεύτερο γύρο του ΟΥΕΦΑ με αντίπαλο την Ιντερ Μπρατισλάβας έτος 1975. Μαθητής Α Δημοτικού με είχε συνεπάρει η αγωνιστικότητα, το πάθος και η αύρα αυτής της ομάδας σε ένα συγκλονιστικό ματς που νίκησε 3-1 αλλά αποκλείστηκε γιατί είχε χάσει στη Σλοβακία με 2-0. Για κακή μου τύχη είχε κάνει καταπληκτική εμφάνιση ο Στέφανος Θεοδωρίδης το δεξί μπακ εκείνης της ομάδας με τρομερά τρεξιματα και μεγάλο επιθετικό οίστρο. Η λεπτομέρεια που λεγομαι Θοδωρής ήταν το θεόσταλτο σημάδι να θεωρήσω ότι αυτή ηταν η ομάδα της καρδιάς μου και να μην τη αποχωριστώ ποτέ. Μέχρι τότε έλεγα ότι ήμουν Ολυμπιακός διότι όλο το σόι γαύροι και η γειτονιά στη Νίκαια κοκκίνιζε ολοκληρωτικά αλλά δεν ήταν συνειδητή επιλογή μου. Οπότε για άλλη μια φορά κόντρα στο ρεύμα και στις εύκολες επιλογές. ΑΕΚΑΡΑ σε δύσκολες εποχές και περιοχές αλλά με αξέχαστες μοναδικές αυθεντικές στιγμές χαράς. Στο πρώτο αγώνα που είδα την ΑΕΚ ζωντανά ήταν στο Καραϊσκάκη στη θύρα 13 με πρώτο ξάδελφο που ήταν γαύρος μεγαλύτερος 10 έτη. Χρονιά 1982 που πήραμε το κύπελλο και έβαλε το γκόλ στο 77 ο Θωμάς Μαύρος και φύγαμε νικητές με 0-1. Μου φαίνεται σαν χθες και θυμάμαι τρομερές λεπτομέρειες απο τον αγώνα.

Μανώλης Πολυκρέτης

Πρώτη έντονη εμπειρία οι πανηγυρισμοί στην Ομόνοια μετά τη νίκη επί της Ντέρμπυ μέσα στην Αγγλία. Αξέχαστα γκολ πολλά, πιο χαρακτηριστικό όμως, το γκολ του Μαύρου μέσα στο παλιό Καραϊσκάκη για το κύπελλο, όταν από τη θύρα 7 φώναζαν στον Παπαδόπουλο τον Κύπριο “σκότωσέ τον, σκότωσέ τον!” αλλά εκείνος πρόλαβε να δει μόνο την πλάτη του και τη μπάλα στο τέρμα που ήταν από την πλευρά της Καστέλλας.

Βασίλης Γιαννατσέλης

1989 – Καραγκιοζόπουλος!!! Ήμουν 7!! Κάτι πιο πρόσφατο, φυσικά Γιακουμάκης, πάλι εναντίον των γαύρων!

Νίκος Τέτος

ΑΕΚ -ΠΑΟΚ….2-0 με Μαυρο κ Βλαχο….πρωτο ματς Ολυμπιακο σταδιο….κ σηκωσαμε το κυπελο

Χρήστος Χ.

Δύσκολα μας βάζετε! Θα πω όμως το πέναλτι που απέκρουσε ο Χρηστίδης με την QPR και μας έδωσε την πρόκριση στους “4” του ΟΥΕΦΑ! Με τον αδελφό μου να με σηκώνει μαζί με την καρέκλα ψηλά, σε καφενείο του χωριού, για να πανηγυρίσει και όσα επακολούθησαν στο τέλος, που αποτέλεσαν την πρώτη παιδική αγάπη και παντοτινή!

Γιώργος Δρίμτζιας

Η πρόκριση στα πέναλτυ με τη QPR. Χρηστιδης αλλαγή με το Στεργιουδα. Στη τηλεόραση βέβαια 8 χρόνων.

Γρηγόρης Αθανασιάδης

Η εκπληκτική ατμόσφαιρα στην Φιλαδέλφεια στον επαναληπτικό με την Π.Σ.Ζ ασχέτως ότι αποκλειστηκαμε όπως αποκλειστηκαμε με τα βρωμοκορακια!!!Ο αγώνας ήταν στις 9 αν δε κάνω λάθος και το γήπεδο είχε γεμίσει τρεις ώρες πριν!!!Αξέχαστη μέρα και παλμός εξέδρας!!!!

Dimitris Ve

Η δική μου μεγαλύτερη στιγμή με την ΑΕΚ είναι όταν έγινα ΑΕΚ και γιατι είμαι ΑΕΚ

Σωτήρης Πανουσάκης

Η πρόκριση στα πέναλτι με την QPR. Ασπρόμαυρη τηλεόραση… μαγεία! Νομίζω ότι τότε ήταν η στιγμή που αυτομόλησα και από ΠΑΟ που ήταν η ομάδα του πατέρα , έγινα ΑΕΚ.

Dhmhtrhs Spili

Ο ημιτελικός κυπέλλου με τον Ηρακλή το 1983 που νικήσαμε 2-0.

Γιώργος Γραμμάτικας

Σίγουρα η όλη προσπάθεια και γκολάρα του Τάκη του -! Έρεε το – άφθονο!

Chris Anastasiou

3 Νοε 1976· Ντέρμπι Κάουντι – ΑΕΚ 2-3 (53′ Τζόρτζ, 88′ Ρίοχ – 64′ Νικολούδης, 77′ Τάσος, 84′ Βάγκνερ)
Φοιτητής τότε.
Εκεί ήμουνα.

George ‘Roach’ Sakellariou

Πρώτη φορά όταν ήμουν 5-6 ετών κάπου στα 1992 στη θύρα 19 με τον πατέρα μου.
Η ΑΕΚ έπαιζε με ασπρόμαυρα και οι σκώληκες με κιτρινόμαυρα.
Οπότε έκανε φάση ο Άρης πεταγομουν να πανηγυρίσω και οι γύρω γελούσαν που ήμουν μικρός και δε καταλάβαινα ποια ήταν η ΑΕΚ…
Τηλεόραση:
Αγαπημένο γκολ το πέναλτι του Ατματζίδη στον τελικό με το βαζελος το 1997
Γήπεδο: γκολ Νάβας με τη Λεβερκούζεν στο 2-0 (θύρα 3)

Thanos T Zachs

Το χθεσινό μου βίντεο. Σύντομα και του 1992. Τα υπόλοιπα είναι αναμνήσεις στο μυαλό μου

Κώστας Μυλωνάς

Εθνικος -ΑΕΚ 0-3 (με Μπατιστα ο Εθνικος) ,Δημητριαδης γκολ με σπαρτακ μοσχας τρελα

Giorgino Avdira

ΑΕΚ-ΠΑΟΚ ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ 1983 ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΑΡΑ ΒΛΑΧΟΥ

Ευάγγελος Κυριαλάνης

Η δική μου εμπειρία με την ΑΕΚ ήταν όταν ήρθε στην Κομοτηνή με αντίπαλο τον Πανθρακικό στο ΔΑΚ Κομοτηνής για την Σούπερ Λίγκα αν θυμάμαι καλά το 2008 ! Μένω κοντά στην πόλη και πήγαμε με τον φίλο μου Sotos-vaso Zisis από την μεριά που ήταν οι ΑΕΚτζήδες και περάσαμε τέλεια !

Μιχάλης Μαλεσιάδας

Απο την τηλεοραση ρειντζερς αεκ το καλυτερο τακτικα παιχνιδι που εχω δει ποτε…

Σπύρος Παπαϊωάννου

Όταν στις ειδήσεις ήταν η ώρα για τα αθλητικά καθόμουν και έβλεπα, όταν έδειχνε την ΑΕΚ σχεδόν πάντα έδειχνε και σκεπαστή… πρώτη δυνατή εικόνα για έναν πιτσιρικά και το απόλυτο κλείδωμα με την ομάδα… Καραγκιοζοπουλος το 89. Πάμε ΑΕΚΑΡΑ ΜΟΥ

Γιάννης Τζήμας

ΑΕΚ-ΠΑΟ 2-0 ( γκολ Κοπιτσής-Αλεξανδρής)πρώτη φορά που πήγα είδα από κοντά αγώνα μια και είμαι από Καναλακι Πρεβεζας…..Θύρα 5 και όταν μέσα από το σκοτάδι ανεβαίνοντας τα σκαλιά είδα το γήπεδο ανατρίχιασα….!!!

Γιάννης Γιαννούτσος

Πρώτη φορά στο ΟΑΚΑ σε ηλικία 10 χρόνων Ολυμπιακός ΑΕΚ 0-1 Θωμάς Μαύρος με κεφαλιά..

Αλέξης Αγγελής

ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΤΆΚΗ ΜΕ ΤΟ ΓΑΥΡΟ 0.1 83 ΕΙΜΟΥΝ 34 18 ΧΡΌΝΟΝ ΤΌΤΕ ΕΊΧΑ ΤΡΕΛΑΘΗ

Θανάσης Στρατιώτης

Πρώτη φορά στο γήπεδο σε ηλικία 9 χρόνων το 85-86 ΑΕΚ-μπαοκ 4-1, γκολ ντανιελο Αεκ-τορινο 2-2 φωτοβολίδα!!!!στην φώτο είμαι αριστερά μπροστά από την 19 με γύψο στο αριστερό χερι

Δημήτρης Χατζηρουσέας

Το γκολ του Καραγκιοζοπουλου με τον Ολυμπιακό ήμουν 10 χρονών τέτοια χαρά και πανηγύρια

Παύλος Γιαννάκης

Με τον ΟΦΗ τελευταία αγωνιστική και πρωτάθλημα(1994).

Γιάννης Μποτσακάκης

Το ένα μηδέν με ρεαλ με το φάουλ του Τσιαρτα

Αλεξάνδρος Καλτσάς

τα 2-0 το ματς με rangers,θα δύο ματς στο κύπελλο με Ολυμπιακό τη χρονιά Ραβουση και το γκολ του σεντενο στο bernabeu,πρέπει ν ακούστηκα σ όλο το ιλιον.

Κυριάκος Ζωγράφος

Τάκης Καραγκιοζόπουλος 0-1 τον γαύρο στο ΟΑΚΑ 1988-89. 5 άτομα να ακούμε στα ΑΜ Έρα Σπορ στην Κύπρο ενώ πηγαίναμε σε οικογενειακό γάμο. Οι υπόλοιποι στο αυτοκίνητο τρελλάθηκαν και εγω μόλις γνώριζα την πιο μεγάλη αγάπη της ζωής μου

Χρήστος Πρόξενος

Το γκολ του Καραγκιοζοπουλου…Το οποιο εβαλε τελος στα πετρινα χρονια

Γιάννης Ράπτης

Βρήκα το ματωμενο τσιρότο του Σλισκοβιτς στο 3-1 στο τέλος κ δε το πήρα…. Το γκολ του ΤΌΝΙ στη Σκωτία.!!

Γιώργος Σωπηλιάδης

Το γκολ του Τάκη το 89!!!

Παναγιώτα Μπακομιχάλη

Η πρώτη γνωριμία το ΑΕΚ_QPR που κόλλησα ΑΕΚ.Η πιο εντυπωσιακή εμπειρία το ΑΕΚ-Μιλαν…

Βασίλης Μπάμπαλης

ΑΕΚ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1983-84 2-1ΜΕ 2 ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΘΕΩΜΑ!!!!!! ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΚΕΠΑΣΤΗ ΕΓΩ ΤΟΤΕ 11 ετων!!!

Νίκος Μυτιλήνη

βλεπω οτι δεν θυμαται κανενας το 6-1 στην Φιλαδέλφια με την πορτο το 1978.Τι αγωνας ηταν αυτος.

Λεωνίδας Μουστάκης

Η προκριση με την ρεητζερς το γκολ του παπαιωαννου

Πάνος Κατεμής

ΚΌΡΙΝΘΟΣ-ΑΕΚ 1-2 1991-92.Εγω 10 χρόνων από Κορινθο να υποστηρίζω και τις 2 ομαδες μεχρι που έκανε το 1-2 λίγο πριν το 90 το σίχαμα ο Αλεξανδρής.Χοροπηδουσαν οι ORIGINAL στο πέταλο των όρθιων σαν να μην υπάρχει αύριο.. Απο τότε και ύστερα δεν τέθηκε ποτέ ξανά κανένα διλλημα…

Δημήτρης Δημητρίου

Αργυρουπολη, Κωσταντινουπολεως και Κυπρου δεκα χρονων με το ραδιακι στο χερι ! Πανυγηριζα σα τρελλος και με κυνηγουσε η μανα μου γιατι νομιζε οτι κατι με δαγκωσε…αρε ΑΕΚΑΡΑ ΜΟΥ !!!

Ηλίας Φλουντζής

Ετών 17 ολυμπιακό στάδιο αεκ – οσφπ ή οσφπ – αεκ 1-0 με τον Θ. Μαύρο και όλοι να φωνάζουν :σαργκανη σαργκανη ο μαύρος τι σου κάνει

Γιωργος Γεωργακοπουλος

ΑΕΚ-Κ.Π.Ρ. 3-0 ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΑ ΠΕΝΑΛΤΙ.

Πάνος Κακογιάννης

Στην 21 βλεποντας τον Σαραβακο να σκοραρει επι της Ρειντζερς!!!!!!!!

Νικόλας Γλύφτης

ΑΕΚ -ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ 1-0 (Παπαϊωάννου ).1976 Νομιζω.Τερματοφυλακας ο 37 χρονος τοτε Στέλιος Σεράφιδης λογω τραυματισμού του Κωνσταντινιδη.

Adriano21

Στιγμές πολλές, όλες με φόντο το γήπεδό μας.
1)Το αυτόγραφο του Θεωμά έξω από την 18 σε φωτογραφία που πουλούσαν μικροπωλητές.
2)Τον πατέρα του Μαύρου που μπαίνοντας μέσα στο γήπεδο μας είπε ότι ο γιος του θα βάλει 3 γκολ, σε ένα ματς υπό καταρρακτώδη βροχή (τελικά έληξε 1-0 με γκολ του Δίντσικου προς το τέλος). Στο 2ο, ο Θωμάς έπιασε “γεμάτα” ένα σουτ και ξάπλωσε κάτω ένας αμυντικό που απέκρουσε με την πλάτη, η μπάλα πρέπει να ζύγιζε 100 κιλά με τη βροχή… ήταν το πιο ανατριχιαστικό αααααχ που έχω ακούσει.
3)Τον παλαίμαχο πλέον Κλεάνθη Μαρόπουλο που πήγε να μπει στα επίσημα και τον σταμάτησαν κάποια αμούστακα παιδάκια-σεκιουριτάδες για έλεγχο, πολύ άβολη στιγμή.
4)Τα 2 γκολ του “μικρού” με την Ρέιντζερς, στην σκεπαστή. Δεν είδα κανένα γκολ από το σημείο που ήμουν κι επίσης δεν κατάλαβα ποτέ πώς βρέθηκα στα κάγκελα ενώ ήμουν πάνω από τη μέση της κερκίδας.
5)Τα αποχαιρετιστήρια παιχνίδια του Μαύρου (ΑΕΚ-Εθνική Ελλάδος) και του Αρδίζογλου (ΑΕΚ-Απόλλων Αθηνών).
6)Το ξύλο με τα ΜΑΤ στην σκεπαστή στο ΑΕΚ-Ηρακλής στο τελευταίο παιχνίδι της ομάδας με πρόεδρο τον Ζήτα.
7)Και ένα ματς με τον Μίμη Παπαϊωάννου να μπαίνει αλλαγή, στη Χαλκίδα αν θυμάμαι καλά.
2-3 πήγα να γράψω και θα μπορούσα να γράφω 1.002

Βασιλης21

Το πρώτο μου παιχνίδι 7 χρονών με την Γαλατά στο ΟΑΚΑ! Απίστευτο συναίσθημα το πρώτο γκολ το είδα στο 2ο παιχνίδι που πήγα ήταν ένα 2-1 επί του Ηρακλή με δύο γκολ του αγαπημένου μου Κατσουράνη! Η πιο τρελή στιγμή το 3-2 με τον Ολυμπιακό στο τρίτο γκολ νόμιζα ότι θα σπάσει το πάνω διάζωμα! Επίσης και η ατμόσφαιρα με τον Λεβαδειακό στο ματς τίτλου, απ αυτο το ματς δεν θα ξεχάσω τους παππούδες δίπλα μου που έκλαιγαν! Και έλεγαν ένα μας έμεινε ακομα(εννοούσαν το γηπεδο) και μετά ας φύγουμε!!!

Σταύρος από Καμένα Βούρλα

Δημήτρης Παπαχαραλάμπους

Πέτρος Ζάγκας

Βασίλης Δελακούρας

Βασίλης Νικολέτζος

Italos17

Η πρώτη φορά που πήγα στο γήπεδο της Νεας Φιλαδέλφειας ήταν στις 29 Σεπτεμβρίου 1971 για τον αγώνα της ΑΕΚ με την ΙΝΤΕΡ (τελικό αποτέλεσμα 3-2). Με είχαν πάει οι γονείς μου, εκείνοι κάθισαν στο ζαχαροπλαστείο του Κανάκη και με περίμεναν ώσπου να τελειώσει ο αγώνας, οπότε τους βρήκα και γυρίσαμε στο σπίτι.
Ήταν ένα εκπληκτικό παιχνίδι σε γεμάτο γήπεδο. Ακόμα πιστεύω ότι ήταν το καλύτερο παιχνίδι της ΑΕΚ που έχω δει ποτέ. Αν και είχε χάσει με 4-1 πριν δύο εβδομάδες στην Ιταλία, μπορούσε εδώ να πάρει την πρόκριση με βάση τις ευκαιρίες που είχε στον αγώνα. Άλλωστε είχε δύο δοκάρια στο πρώτο ημίχρονο και ο τερματοφύλακας Μπορντόν είχε κάνει πολλές αποκρούσεις.
Εκείνο που θυμάμαι έντονα ήταν το γκολ του Μίμη Παπαϊωάννου λίγο πριν λήξει το πρώτο ημίχρονο με ατομική προσπάθεια από αριστερά και σουτ από τη γωνία της μεγάλης περιοχής στην απέναντι γωνία του τερματοφύλακα.
Μεταξύ των άλλων παικτών έπαιζε και ο Λαβαρίδης που απέναντι σε ιταλικές ομάδες είχε πάντα καλή απόδοση.

Επίσης το γκολ της ισοφάρισης του Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό στο 6-1 (Μάιος 1977), όπου πέρασε το Σιώκο και σούταρε στην απέναντι γωνία του Κελεσίδη.

Ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δώσατε να θυμηθούμε παλιές ιστορίες.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΡΑΝΤΖΑΣ

Η αλήθεια είναι πως είμαι λίγο… άτυχος. Όντας ο μοναδικός ΑΕΚτζής στην οικογένεια, άργησα να βρεθώ δίπλα στην αγαπημένη μου ομάδα. Παναθηναϊκός ο πατέρας μου, αλλά δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο (ευτυχώς, γιατί θα σκοτωνόμασταν), Ολυμπιακοί οι περισσότεροι θείοι μου και τα ξαδέρφια μου. Και όμως, έμενα από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου με κέρδισε το κίτρινο και το μαύρο! Και… δυστυχώς, από μικρός μου έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη και… δύσκολες στιγμές, όπως ο τελικός Κυπέλλου με τον ΟΣΦΠ το 2006. Όπου θυμάμαι, μετά το τέλος του αγώνα και το 3-0 των «ερυθρολεύκων» έβαλα τα κλάματα!

Πολλά γκολ, πολλές στιγμές έχουν σημαδέψει την κοινή πορεία μου με την ΑΕΚ. Ωστόσο, αυτό που δε θα ξεχάσω ποτέ, είναι η πρώτη φορά που πήγα γήπεδο για να παρακολουθήσω την Ένωση. Ήταν 27 Ιανουαρίου του 2008 και ο 10χρονος τότε Θανάσης έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Ήταν μια μοναδική στιγμή για μένα και ευτυχώς συνοδεύτηκε με εμφατική νίκη. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ και φυσικά, από εκείνη τη μέρα, έκανα συλλογή με τα εισιτήρια. Τα χρόνια πέρασαν, βρέθηκα… δίπλα στην ΑΕΚ λόγω του επαγγέλματος, με αποτέλεσμα να ζήσω ακόμα μεγαλύτερα πράγματα με τα τρία ομορφότερα γράμματα του κόσμου!

Ilias FRagoulopoulos

Η δική μου μεγαλύτερη στιγμή με την ΑΕΚ ήταν η μέρα που σηκώσαμε το πρωτάθλημα στη Ριζούπολη. Ήμουν με τον θείο μου σε στενό οικογενειακό γάμο και μόλις τελείωσε το μυστήριο φύγαμε του σκοτωμου από το Τατόι με βροχή και πήγαμε στον αγώνα. εκείνος άλλαξε εγώ όχι. ήμουν με το κουστούμι και με Ρίζια μέσα σε τόσους τρελούς. Μάλιστα ένας νόμιζε πως ήμουν ο γαμπρός και το έσκασα. Αυτή είναι τρελά αυτή είναι η ΑΕΚ δεν θα μπορούσα για κανένα λόγο να μην είμαστε εκεί στην κορυφαία στιγμή της ομάδας μας. Σας ευχαριστώ

Nikos Troianos

Νίκος Δρόσος

Αιμίλιος Περδικάρης

Μοιάζει περίεργο όταν τα μετράς και βγαίνουν 34. Τόσα είναι τα χρόνια που παρακολουθώ από κοντά την ΑΕΚ, δηλαδή από τα έξι μου. Και τι να θυμηθώ και τι να ξεχάσω, που λέει κι ο στίχος.

Λοιπόν, θυμάμαι το πρώτο μου ματς στο γήπεδο. Επιστροφή στα Φιλαδέλφεια το ’87, σε ένα απίθανο ματς με την Παναχαϊκή που από 0-2 στο ημίχρονο έγινε 3-2 με… αλλαγή τερματοφύλακα. Θυμάμαι κάθε γωνιά και κάθε λεπτομέρεια του γηπέδου. Θυμάμαι τη «Φανέλα με το 9» και τα γυρίσματα του Βούλγαρη με τον Τζώρτζογλου μπροστά από τη Σκεπαστή. Τα ξύλινα ταμπελάκια για τις αλλαγές, τους πάγκους την εποχή που ήταν από Ελλενίτ, τα μαξιλαράκια από φελιζόλ που ανέμιζαν πριν τη λήξη του ματς, τα μεγάφωνα και τις ενημερώσεις για τα άλλα ματς (σ.σ.: δεν υπήρχαν καν κινητά τότε) και τα καλτ τραγούδια στα μεγάφωνα: το «οε-οε-ο» του Τροχανά, και το hit της πρωτοεμφανιζόμενης τότε Πέγκυς Ζήνα: «Αν πας με άλλη, θα σου σπάσω το κεφάλι»…

Θυμάμαι το τρενάκι στη φιέστα του ’94 και την απίθανη γιορτή στο πρώτο πρωτάθλημα, το ’89. Τον κόσμο να κρέμεται σαν τα σταφύλια στα ματς με τη Μαρσέιγ και με την Παρί. Την πίκρα που ακόμα έχω για το πρώτο ευρωπαϊκό ματς που δεν είδα ποτέ, επειδή «ήταν αργά κι είχα σχολείο την επόμενη»: το 5-3 με τη Δρέσδη και την γκολάρα του Σαββίδη. Ευτυχώς, αξιώθηκα να δω την παράσταση στο 3-3 με τη Ρεάλ… θεέ μου, τι ματς και τι παιχταράδες!  Αλλά και στο ΟΑΚΑ ήταν μεγάλη βραδιά το 1-0 με τη Μίλαν.

Θυμάμαι στο μπάσκετ το πρώτο ματς στο «Μόσχος» με Γκάλη και Γιαννάκη τελευταία χρονιά μαζί στον Άρη. Το υπόγειο προπονητήριο όπου έκανα κρυφά προπονήσεις κάποια Σάββατα στα τρίποντα με τον Αμερικάνο (ναι, τον «Παγκόσμιο»). Μετά, τα «καντήλια» του Ιωαννίδη, το πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό και «ΑΕΚάρα φέρε μας το κύπελλο, το ευρωπαϊκό» στη Λωζάννη. Το τρίποντο του Ζήση με την Εφές στο Γαλάτσι. Την επιστροφή και την καταξίωση με τον Μάκη, σ’ αυτό το απίθανο Παρασκευοσαββατοκύριακο με εμβόλιμη την πρωταθληματική λύτρωση της Ριζούπολης.

Θυμάμαι το πρώτο κλάμα στο γήπεδο – γιατί κι οι άντρες κλαίνε. Από φόβο, όταν έκαναν ντου τα ΜΑΤ στη Σκεπαστή με τον «Ζήτα». Άλλη μια φορά από δακρυγόνα στο ματς με τον Παναθηναϊκό, θαρρώ, το ’91. Πολλά χρόνια αργότερα, έκλαψα στο καταραμένο ματς με τον Ιωνικό στο ΟΑΚΑ. Και μεγάλη στενοχώρια, αλλά όχι κλάμα στον απίθανο τελικό με τον Ολυμπιακό το 2009.

Θυμάμαι την πρώτη γνωριμία με τον Μπάγιεβιτς, το ’93, όταν διέσχιζε τα σκαλιά της «18» για να πάει από τα αποδυτήρια στη συνέντευξη Τύπου και την απογοήτευση από την παγωμένη χειραψία του. Την απίστευτη οργή στα ματς με τον Ολυμπιακό όταν τον βλέπαμε με την κόκκινη φόρμα – εκείνα τα γκολ πρέπει να είναι αυτά που πανηγύρισα πιο έξαλλα από κάθε άλλο. Εκτός ίσως από το γκολ του Τόνι στο Άιμπροξ, του Μάνταλου στο 3-2 με τον Ολυμπιακό και του Λύμπε στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ το 2005.

Θυμάμαι και νοσταλγώ τα ταξίδια στη Βαρκελώνη, το Μιλάνο, τη Σεβίλλη, το Ζάλτσμπουργκ, την Πράγα..

Δεν θέλω να θυμάμαι, αλλά δεν ξεχνώ πώς ξύπνησα με την αίσθηση του απόλυτου κενού την επομένη του καταραμένου ματς με τον Πανθρακικό.

Κρατάω στην ντουλάπα μου πάνω από 60 φανέλες, άλλες αγορασμένες κι άλλες φορεμένες από παίκτες, άλλες με τις υπογραφές όλης της ομάδας. Αλλά μακράν κορυφαία όλων είναι αυτή του Σαραβάκου από το πρώτο Champions League.

Κάπως έτσι αυτή η σχέση, 34 χρόνια τώρα, αυτή η σχέση συνεχίζεται. Με πίκρες και χαρές. Με αναμνήσεις και ελπίδες. Κι αν μου την «πει» κανείς, του λέω την αλήθεια μου: ότι έχω αντέξει να δω ήττα από τη Θύελλα Ραφήνας στο Μενίδι. Τι να φοβηθώ, λοιπόν; ΑΕΚ είσαι…!

*** Το κατσικάκι της φωτό στο Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν (Σεβίλλη, 2008) έχει τη δική του ιστορία. Ήταν αγορασμένο από κάποιο… sex shop στο Άμστερνταμ από την παρέα που πηγαίναμε ταξίδια κι έγινε κάτι σαν μασκότ. Είχε, όμως, άδοξο τέλος εκείνη τη χρονιά. Ο ιδιοκτήτης του το έσφαξε μ’ ένα σουγιά μετά το ματς στο Ζάλτσμπουργκ και την τρίτη απανωτή ήττα…

Ilias FRagoulopoulos

Η δική μου μεγαλύτερη στιγμή με την ΑΕΚ ήταν η μέρα που σηκώσαμε το πρωτάθλημα στη Ριζούπολη. Ήμουν με τον θείο μου σε στενό οικογενειακό γάμο και μόλις τελείωσε το μυστήριο φύγαμε του σκοτωμου από το Τατόι με βροχή και πήγαμε στον αγώνα. εκείνος άλλαξε εγώ όχι. ήμουν με το κουστούμι και με Ρίζια μέσα σε τόσους τρελούς. Μάλιστα ένας νόμιζε πως ήμουν ο γαμπρός και το έσκασα. Αυτή είναι τρελά αυτή είναι η ΑΕΚ δεν θα μπορούσα για κανένα λόγο να μην είμαστε εκεί στην κορυφαία στιγμή της ομάδας μας. Σας ευχαριστώ

Ολγα Περδικάρη

ΑΕΚ…Με τρία χρυσά γράμματα γράφτηκε η ζωή μας. Για το φίλαθλο Αεκτζή πρεσβεύει κάτι διαφορετικό και ταυτόχρονα ξεχωριστό.Για εμένα η ΑΕΚ δεν πρεσβεύει αποκλειστικά την ομάδα που υποστηρίζω, είναι οι ρίζες μου, είναι ένα «κληροδότημα», μια υπόθεση οικογενειακή. Το «μικρόβιο» ξεκίνησε από τον Κωνσταντινουπολίτη πολιτικό πρόσφυγα παππού μας, ως μια ιδεολογία που τον ένωνε με την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου του, μεταδόθηκε στον πατέρα μας και από εκείνον στα παιδιά του. Αρχικά,νόμιζα πως ο τελευταίος, μάλλον θα επιθυμούσε κρυφίως ένα δεύτερο γιο για να μοιράζεται αυτή τη μυσταγωγία του γηπέδου,καθώς αυτό ήταν το κλίμα πάντοτε στο σπίτι: η Κυριακή ήταν η ήμερα της ΑΕΚ!Στην αρχή δεν μου άρεσε η ιδέα, πίστευα πως όλα αυτά είχαν αυστηρά  αντρικό χαρακτήρα.Μέχρι την πρώτη φορά που με πήραν μαζί τους στο γήπεδο..Στη Φιλαδέλφεια τότε..Δεν θυμάμαι καν τον αντίπαλο..Νομίζω ο Πανιώνιος ήταν.Εκείνο όμως που έχει μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη μου είναι το πόσο μαγική ήταν η στιγμή.Ζούσε και ο παππούς τότε…Ατμόσφαιρα ονειρική και φαντασμαγορική.Δεν υπάρχουν οι λέξεις για να την περιγράψουν.Ατμόσφαιρα οικογενειακή,όχι μόνο γιατί βρισκόμουν με όλη μου την οικογένεια,αλλά και γιατί ήμασταν όλοι μαζί οι Αεκτζήδες. Σαν να είχαμε βρεθεί όλοι μαζί σε ένα κοινό σπίτι για να γιορτάσουμε και να μοιραστούμε στιγμές.Ενωμένοι.Σαν το Ε της ΑΕΚ μας.Ενωσις.Αυτή ήταν η εικόνα.Το συναίσθημα αυτό υπερέχει κατά πολύ του αγωνιστικού κομματιού(αφού η δική μας η ΑΕΚ δε χάνει ποτέ, βάζει τα ωραιότερα γκολ και είναι η καλύτερη ομάδα του κόσμου). Αυτή η στιγμή που ΜΟΝΟ στο γήπεδο της Ν.Φιλαδέλφειας έχω νιώσει,παιδάκι τότε,πλησιάζει και πάλι και για εμένα αυτή θα είναι η μεγαλύτερη στιγμή μου με την ΑΕΚ! Και θα είναι στιγμή διαρκείας! Εξάλλου, το παρελθόν είναι σημαντικό για να θυμάσαι ενώ το μέλλον για να ζήσεις.Στις μεγάλες στιγμές που έρχονται λοιπόν και σε ένα λαμπρό μέλλον!

Υγ.Αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους άντρες και τις γυναίκες που μεγάλωσαν πιστεύοντας στην αρχή της ισότητας και στις αξίες…Μπαμπά,ευχαριστώ..Ζήτω η ΑΕΚ!

Αλέξης Καλκάνης

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που πήρα το απολυτήριο στρατού και μετά από μια μεγάλη περιπέτεια υγείας, είμαι ξανά στις επάλξεις της σκεπαστής…
Νοέμβρης ’91 και ρεβάνς στο UEFA με την Σπαρτακ Μόσχας. Θυμάμαι και το 1ο ματς στην Μόσχα (τηλεοπτική μετάδοση 0-0) στο οποίο είχαμε τύχη και Αντώνη Μήνου !!!
Όλα τα highlights της ρεβάνς έγιναν μπροστά μου, τα έζησα σφηνωμένος στα μπροστινά κάγκελα της σκεπαστής…
Δεκάδες αγώνες είχα δει από την θύρα της ευτυχίας, μου έχει μείνει πολύ έντονα ο συγκεκριμένος και το ΑΕΚ – Δρέσδη.
Το πένταλτυ με το οποίο προηγήθηκε στο 1ο ημίχρονο η Σπαρτάκ (από τις λίγες ανόητες ενέργειες του Τόνυ, από τις μεγαλύτερες μορφές όλων των εποχών στην Ένωση) και η μεγάλη ανατροπή στο 2ο ημίχρονο.
Απίστευτη ατμόσφαιρα από το ζέσταμα, ακόμα πιο απίστευτη στα γκολ και στην λήξη.
Μου φαίνεται σαν χθες, πολύ έντονα χαραγμένο μέσα μου…
Το εισητήριο του αγώνα (στην φώτο) και το απόκομμα από την εφημερίδα (πίσω από το εισητήριο) ήταν κάτι ιερό την εποχή εκείνη…ένα χόμπυ να συλλέγω ντοκουμέντα για την μεγάλη αγάπη !!!!!!!

ΑΛΕΞΗΣ 21 – ΛΑΜΠΡΙΝΗ
ΑΕΚ, Τίποτα άλλο !!!!

Andreas Arxondas

John Makris

Marios Teperidis

Οι γκολάρες κοπιτση εκεί που μαμιουνται οι αράχνες στο 3-1 επί των βαζελοφρονων το 93 και το 94 στο 2-0.

Xristos Pappas

Η χειρότερη στιγμή στο αυτογκόλ του μπουγαιδη οι καλύτερες έρχονται

 Dimitris Kavvadias

ΑΕΚ-Κολωνία 3-3 η πρώτη φορά που πήγα Φιλαδέλφεια !!!!!!!!!!

Gogo Diakoumis

Larry21

• oλυμπιακος
• ΑΕΚ
• αφιέρωμα
• Ντέμης Νικολαΐδης
• Ρεάλ Μαδρίτης
• Τάκης Καραγκιοζόπουλος
• τονι σαβεφσκι