Τα Χρόνια Πολλά στην ΑΕΚ από τους συντάκτες του enwsi.gr

Τα Χρόνια Πολλά στην ΑΕΚ από τους συντάκτες του enwsi.gr
Photo Credits: INTIME

Η ΑΕΚ κλείνει σήμερα τα 97 χρόνια της και το enwsi.gr την γιορτάζει όπως της αρμόζει

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Η ΑΕΚ σήμερα έχει γενέθλια.

Γίνεται 97 ετών. Και το enwsi.gr από χθες βράδυ την γιορτάζει όπως της αρμόζει. Με αφιερώματα και όλες τις ευχές γνωστών και μη. Διότι η ΑΕΚ είναι πάνω από όλους και όλα.

Ζητήσαμε από τους αρθρογράφους μας να γράφουν ένα κομμάτι για την ΑΕΚ, την δική τους ΑΕΚ.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ

«Χρόνια πολλά σε αθάνατους δεν γίνεται να ευχηθείς. Η ΑΕΚ είναι απαραίτητο κομμάτι της ζωής μας. Είναι η οικογένεια μας. Μπορεί να πικραινόμαστε, να αντιμαχούμε, να τσακωνόμαστε, αλλά δεν παύουμε ποτέ να είμαστε κομμάτια της ίδιας οικογένειας. Ειδικά στην προσωπική μου ιστορία, η ΑΕΚ είναι πραγματικά σχεδόν σε όσα έχω να θυμάμαι από παιδί. Εκεί θα συναντιόταν η οικογένεια, γι’ αυτήν θα μιλούσαμε σε κάθε συνάντηση. Ανάμικτες κουβέντες, άλλοτε στα ελληνικά και άλλοτε στα τούρκικα για να μην καταλαβαίνουν οι μικροί, με τις μυρωδιές του ούζου και των μεζέδων στα μαγαζιά στα Φιλαδέλφεια.

Κάθε χρόνο, απογοητεύεσαι, ενθουσιάζεσαι, νιώθεις έντονα συναισθήματα. Ολο λες πως θα φύγεις και όλο μένεις εδώ. Γιατί εδώ είναι το σπίτι του κάθε ΑΕΚτζή. Και σύντομα, θα βρούμε ξανά τα δικά μας σπίτια. Τις γωνιές μας, τα σημεία που θα ανταμώνουμε για να συνεχίσουμε να διαφωνούμε. Κάθε τίτλος θα μετρά για δέκα, κάθε επιτυχία θα προκαλεί δάκρυα χαράς, κάθε αποτυχία θα φέρνει ένταση. Ετσι είναι η ζωή μας, έτσι θα συνεχίσει. 97 χρόνια έγραψε το κοντέρ και έχουμε ακόμα μπροστά μας πολλά ακόμα. Γεροί και υγιείς να είμαστε και όλα θα πάνε καλά».

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ

«Ήταν ΑΕΚ, σ’ όλα τα γενέθλια της Σήμερα η ΑΕΚ έχει τα γενέθλια της. Τα 97ά. Είναι γενέθλια που κατά το παρελθόν τα έχει γιορτάσει ούσα πρώτη στην βαθμολογία και έτοιμη να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα. Τα έχει γιορτάσει παραμονές ενός τελικού κυπέλλου και την επόμενη μιας κατάκτησης κυπέλλου. Τα έχει γιορτάσει ψάχνοντας τρόπους να αποκλείσει την Γιουβέντους στα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ και κάνοντας όνειρα για ευρωπαϊκό τελικό. Τα έχει γιορτάσει με δάκρυα χαράς μετά από νίκη σε ντέρμπι.

Τα έχει γιορτάσει με δάκρυα πίκρας και απογοήτευσης μετά από ήττα καθοριστική για την εξέλιξη στην μάχη του τίτλου ή απώλειας ενός τελικού κυπέλλου. Τα έχει γιορτάσει με δάκρυα απόγνωσης καθώς η απόλυτη καταστροφή ήταν πλέον προ των πυλών. Τα έχει γιορτάσει κάνοντας αγγαρεία μέχρι και το τέλος μιας σεζόν που έχει πάει στραβά και ανάποδα. Τα έχει γιορτάσει ακόμα και χωρίς καθόλου μπάλα και μέσα στην καραντίνα λόγω κορονοϊού.

Τα γιορτάζει και σήμερα, με στραπατσαρισμένο αγωνιστικό προφίλ και κίνδυνο να μείνει εκτός ευρωπαϊκών εισιτηρίων. Αλήθεια σας λέω, δεν μπορώ να ξεχωρίσω ούτε πότε τα γιόρτασε πιο καλά από κάθε άλλη φορά, ούτε πότε τα γιόρτασε πιο άσχημα από κάθε άλλη φορά. Όλα τα γενέθλια, είναι μια ψηφίδα, στο ψηφιδωτό της ιστορίας της ΑΕΚ. Και αν δεν υπήρχαν, ή αν ήταν διαφορετικά, θα είχε αλλάξει το ψηφιδωτό, θα είχε αλλάξει η ιστορία και ίσως θα είχε αλλάξει η ΑΕΚ.

Ένα είναι το βέβαιο. Όπως και αν γιόρταζε κάθε χρόνο τα γενέθλια, ακόμα και στις χειρότερες στιγμές της, το έκανε με περηφάνια. Με την σημαία ψηλά και ποτέ και για κανέναν λόγο σε υποστολή. Τα γιόρταζε πάντα γνωρίζοντας καλά, πως δεν είχε και δεν έχει ανάγκη κανέναν. Πως δεν χρωστάει σε κανέναν, αλλά αντίθετα της χρωστάνε. Ήταν ΑΕΚ, σ’ όλα ανεξαιρέτως τα γενέθλια της. Και έτσι θα είναι στο διηνεκές…»

ΤΑΣΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΟΣ

«Δεν είναι λίγα. Δεν είναι πολλά. Γιατί η Ιστορία δεν έχει τέλος, μόνο αρχή. Και η ΑΕΚ από το 1924 μέχρι τις μέρες μας, συνεχίζει το ταξίδι για το οποίο δημιουργήθηκε. Από τους πρόσφυγες που έζησαν πολλά και βίωσαν τον ξεριζωμό. Ναι αυτή, η μοναχοκόρη της προσφυγιάς, το καμάρι των προσφύγων, μπορεί να ξεμακραίνει χρονικά από την ίδρυση της, αλλά οι θύμισες εκεί επιστρέφουν πάντα. Στο τότε, στον λόγο δημιουργίας της. Και στο πέρας των δεκαετιών προσαρμόζεται στις ανάγκες της εποχής, της εξέλιξης.

Η ΑΕΚ έχει βιώσει τα πάντα. Κυριολεκτικά τα πάντα. Διότι έτσι ήταν το γραμμένο της. Και τα βίωσε όλα με νηφαλιότητα, υπομονετικότατα και επέστρεψε ξανά από τα δύσκολα. Διότι αυτός ήταν ο προορισμός της. Στα εύκολα, στα δύσκολα, να δυναμώνει τους δεσμούς με το κοινό της. Από τις ευρωπαϊκές πορείες, τους τίτλους, τις φιέστες, στον υποβιβασμό, στα ερασιτεχνικά γήπεδα. Και πάλι πίσω.

Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Δεν ξέρω τι μπορεί να της έρθει, να της συμβεί, να προκύψει. Δεν είμαι μελλοντολόγος. Κανείς μας δεν είναι. Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι πλέον σε όλο τον σύλλογο, μπαίνουν βάσεις που δεν είχαν μπει ποτέ. Το σπίτι, είναι το Νο1 στην οικογένεια. Και σε μία οικογένεια, στα εύκολα και στα δύσκολα πρέπει να στέκεσαι περήφανος και προστατευτικός. Και κάθε γενέθλια να έχουν αυτόν τον σκοπό, να εορτάζονται με ψηλά το κεφάλι. Και του χρόνου να είμαστε εδώ, καλά, να τα γιορτάσουμε…»

ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΠΟΣ

«97 χρόνια ιστορίας, υπερηφάνειας, έντονων συναισθημάτων. Έρωτας αγιάτρευτος από τη στιγμή που μπήκε στη ζωή μας και δεν υπάρχει ούτε… εμβόλιο, αλλά και να υπήρχε, δεν θα το κάναμε ποτέ! Κι ας μεγαλώνουμε, κι όσο μεγαλώνουμε, ανησυχούμε για την καρδιά μας… Πάθος είναι η ΑΕΚ. Και ιστορίες. Άπειρες προσωπικές ιστορίες μέσα στο μεγαλείο της δικής της ιστορίας. Ιστορίες που διηγούμαστε ανάμεσα στις νίκες και στις ήττες, ανάμεσα στις μεγάλες χαρές και στις μεγάλες λύπες. Ευλογημένοι που συνδυάσαμε αυτό τον έρωτα με την καθημερινότητα μας, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Υγεία να έχουμε για να ζήσουμε όσο το δυνατόν πιο πολλά δίπλα της. Και πάντα με έντονα συναισθήματα. Σύντομα να ανταμώσουμε όλοι μαζί στη Νέα Φιλαδέλφεια και να πάρουμε τα παιδιά μας από το χέρι να μπούμε στην “Αγια-Σοφιά”. Τι στιγμή Θεέ μου! Πόσες φορές την έχουμε ονειρευτεί; Αξίωσε μας να τη ζήσουμε».

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ

«Αρχές δεκαετίας του ’80, εγώ 6-7 ετών και οι Ακαδημίες της ΑΕΚ έρχονται στην Άνδρο να παίξουν φιλικό με τον ΑΟΦ. Προπονητής του «Δικεφάλου» ο Κώστας Νεστορίδης. Ο παππούς μου που από μωρό παιδί μου φύτεψε το κιτρινόμαυρο μικρόβιο, μου είπε: «Έλα να γνωρίσεις τον μεγαλύτερο παίκτη που έβγαλε η Ελλάδα. Εγώ τον ρώτησα: «Είναι ο Μαύρος εδώ;». Η απάντησή του ήταν αυτή: «Σαν αυτόν δεν ήταν κανείς»! Τον είδα να παίζει μπάλα σε ξερό! Τον έχω σε φωτογραφία με κοιλίτσα. Του την έδειξα μια φορά στο γήπεδο και έβαλε τα κλάματα.

Η ΑΕΚ ήταν, είναι και θα είναι η καψούρα μου. Θυμάμαι στις Πανελλήνιες όταν ήταν να γράψω Χημεία, δεν ήξερα τα θέματα. Ζωγράφισα το Δικέφαλο, έγραψα το ρόστερ και έφυγα. Ο Θεός με αξίωσε να είμαι κοντά της μέσα από το ρεπορτάζ. Νιώθω τυχερός. Έζησα μαζί της και χαρές και λύπες. Είμαι βέβαιος πως θα ζήσω και άλλες. Αλλά ότι και να γίνει, αυτά τα τρία ιερά γράμματα, τα δύο χρώματα και το έμβλημα, θα είναι πάντα καρφωμένα στην καρδιά μου. Ακριβώς κάτω από την κόρη μου…»

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X