Μία διδακτική ιστορία

Μερικές φορές, η ιστορία γράφεται μπροστά στα μάτια μας. Γινόμαστε κομμάτια μιας πραγματικότητας, έστω κι αν σε ορισμένες καταστάσεις είναι δύσκολο να το αντιληφθούμε. Το τμήμα χάντμπολ της ΑΕΚ αποτελεί ένα ιδιαίτερα τρανό παράδειγμα γι’ αυτό που σας αναφέρω. Δεν ξέρω πόσοι έχετε εικόνα και καλή μνήμη για την ιστορία του τμήματος χάντμπολ. Δεν είναι ένα τμήμα που χρονολογείται δεκαετίες. Δεν είναι μία υπόθεση που είναι συνυφασμένη με μεγάλες ιστορικές επιτυχίες της ΑΕΚ.

Ξεκίνησε το 2005, σε μία μάλλον ιδιαίτερη περίοδο. Για όσους θυμούνται το κλίμα των ημερών, το τμήμα χάντμπολ προέκυψε έπειτα από τις θορυβώδεις εκλογές της ερασιτεχνικής. Εκεί, όπου επί της ουσίας το ψηφοδέλτιο που στήριξε ο Νικολαΐδης έχασε μεν τις εκλογές, αλλά προκάλεσε μία πύρρειο νίκη στην πλευρά του Μελισσανίδη που δεν άσκησε ποτέ ουσιαστικά διοίκηση. Στη βαβούρα εκείνων των ημερών, με έντονη αμφισβήτηση για πρόσωπα και πράγματα, με τον Χρήστο Ζούπα να μπαίνει και να φεύγει άμεσα, τέθηκαν οι βάσεις για τη δημιουργία του τμήματος χάντμπολ.

Ενα τμήμα που λογικά στην αρχή αφορούσε πολύ λίγους, αλλά κατάφερε να έχει σε χρονικό διάστημα δυσανάλογο της παρουσίας του, τεράστιες επιτυχίες. Αυτή η ιστορική αναδρομή κρίνω πως είναι απαραίτητη προκειμένου να καταλάβουμε πόσα έχουν επιτευχθεί στο χάντμπολ στα 16 χρόνια ζωής του. Ωστόσο, ακόμα και σε σένα τόσο νεοσύστατο τμήμα γίνονται πολλά πράγματα που μας δείχνουν πολλά για το μέλλον και φανερώνουν από τις παθογένειες του οργανισμού ΑΕΚ.

Το χάντμπολ στην αρχή πήγε σε ηρωικές εποχές με τη διοίκηση της Original στην Ερασιτεχνική. Καταστάσεις άλλων εποχών, με τους «μάγκες» και τα «Μπακαούκα αγάπη μου», με καθημερινή αγωνία για το πώς θα συντηρηθεί αυτό το τμήμα. Επειτα, με τον κομήτη Λαζόπουλο να μπαίνει και να δημιουργεί φρούδες ελπίδες που λίγο έλειψε να διαλύσουν τα πάντα μετά την αποχώρηση του. Και μετά, με την έλευση του Σταμάτη Παπασταμάτη σχεδόν από το πουθενά και την αναδιοργάνωση του τμήματος σε ευρωπαϊκά πρότυπα.

Ο δρόμος της επιτυχίας του Παπασταμάτη

Γιατί πέρα από κάθε αγωνιστική επιτυχία, που βέβαια σαφώς και είναι άκρως σημαντική, αυτό που μπορεί να καταλάβει κάποιος πολύ εύκολα είναι πως το χάντμπολ λειτουργεί με τον τρόπο που πρέπει να λειτουργεί κάθε αθλητικό σωματείο. Δηλαδή, έχει μία ισχυρή διοίκηση που φροντίζει να προασπίζει τα συμφέροντα της ομάδας και να προσφέρει τις καλύτερες προϋποθέσεις για να αγωνίζονται οι παίκτες απερίσπαστοι.

Επέλεξε μέσα από προσεκτική διαλογή τον καλύτερο προπονητή και του δίνει τη δυνατότητα να δουλεύει κάθε χρόνο με τους ποιοτικότερους αθλητές, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από την αγορά του εξωτερικού. Παράλληλα, γίνονται κινήσεις για την εδραίωση της ομάδας με τη δημιουργία της δικής της έδρας, αλλά και με έμφαση στην ανάπτυξη των τμημάτων υποδομής. Κινήσεις που δείχνουν στρατηγική και πλάνο που οδηγεί στην επιτυχία.

Στα περισσότερα σχόλια που ακούω και διαβάζω αυτές τις μέρες, αποθεώνεται αυτή η λογική του Σταμάτη Παπασταμάτη. Το εύκολο πάντα – ειδικά όταν αναφερόμαστε στην ΑΕΚ και στην κλασική εσωστρέφεια της – σε μία τέτοια διαδικασία είναι να επιχειρείς να πικάρεις, συγκρίνοντας την κατάσταση με όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ. Θαρρείς και δεν μιλάμε για τα δάχτυλα του ίδιου χεριού, αλλά βρισκόμαστε σε κατάσταση κόντρας μεταξύ τους. Είναι έτσι όμως; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα όχι.

Ο δρόμος του Αγγελόπουλου

Στο μπάσκετ για παράδειγμα ζήσαμε επί χρόνια το περίφημο «Μάκη στα τρώνε». Ο Αγγελόπουλος πολλές φορές θεωρήθηκε μέχρι και ως…θύμα, λοιδορήθηκε, απαξιώθηκε. Πλήρωσε ακριβά το χαμηλό προφίλ, δεν επένδυσε στη δημιουργία μηχανισμών επικοινωνίας που θα μπορούσαν να επιβάλουν την ΑΕΚ σε όλο το σύγχρονο μπάσκετ δια της βοής και πήγε στην ουσία. Επένδυσε στην ιστορία της ομάδας, επένδυσε στο παρόν και στο μέλλον της.

Εξελίσσει το κλαμπ με την προοπτική του νέου γηπέδου, έκανε το καθοριστικό βήμα έπειτα από πολλές αποτυχημένες απόπειρες, φέρνοντας έναν από τους καλύτερους Ελληνες προπονητές και έναν γαλαξία αστέρων που όμοιό του δεν έχει καταφέρει να συγκεντρώσει ποτέ η μπασκετική ΑΕΚ. Ποτέ μα ποτέ, ούτε στη χρονιά του πρωταθλήματος του 2002, η ΑΕΚ μπόρεσε να έχει τόσους σταρ στην ομάδα της όπως μπορεί να έχει σε αυτή τη χρονική συγκυρία.

Ακόμα και τώρα όμως, μέχρι να φτάσουμε στις μεγάλες επιτυχίες της περασμένης εβδομάδας που συγκίνησαν για τους σύγχρονους Μοϊκανούς, σας θυμίζω, ότι υπήρξε έντονη αμφισβήτηση. Ειδικά το φθινόπωρο, όταν χάθηκαν το σούπερ καπ και κυρίως το Basketball Champions League. O Αγγελόπουλος επέμεινε, έκλεισε τα αυτιά του στους γραφικούς, είχε στρατηγική και προχώρησε. Βλέπετε, ότι τα στοιχεία που μοιάζουν με το χάντμπολ είναι πολλά.

Γιατί, για μία αθλητική ομάδα, για κάθε αθλητικό οργανισμό υπάρχει ένας συγκεκριμένος μπούσουλας, τον οποίο πρέπει να ακολουθείς. Στιβαρή και σοβαρή διοίκηση, με στρατηγική και πλάνο, ικανά στελέχη να εφαρμόσουν αυτή την στρατηγική, ένας προπονητής επιπέδου και στη συνέχεια παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά και δημιουργούν μία ομάδα, η οποία δεν καταλαβαίνει από απουσίες, προβλήματα και τραυματισμούς.

Ο δρόμος του Μελισσανίδη

Στο ποδόσφαιρο είναι φανερό εδώ και πάρα πολύ καιρό, ότι στην ΑΕΚ λείπει ένα μεγάλο κομμάτι. Ενας κρίκος στην αλυσίδα και εκεί χωλαίνει συνεχώς το πράγμα. Η ΑΕΚ έχει έπειτα από πολλά χρόνια αναμονής και δεκάδων προβλημάτων που την οδήγησαν μέχρι και στην απόλυτη απαξίωση του υποβιβασμού, μία διοίκηση σοβαρή, συγκροτημένη. Διοίκηση που έχει σχέδιο, οικονομική ευρωστία και επενδύει στην ιστορία και στο μέλλον της ομάδας.

Δίνει βάρος και είναι έτοιμη να λύσει θέματα που αποτελούν τεράστια παρακαταθήκη για το μέλλον της ΑΕΚ, όπως είναι αυτό του γηπέδου και του προπονητικού κέντρου της ομάδας. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις που οδηγούν προς την κορυφή, αλλά υπάρχει ένας χαμένος κρίκος. Αυτός αφορά στη στελέχωση της ομάδας με έναν καλό προπονητή και με προσωπικό τέτοιο που θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά.

Στελέχη που θα μπορούν μέσα από μεθοδική δουλειά να βρουν τις λύσεις και να επανδρώσουν την ομάδα με ποδοσφαιριστές που θα μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Προφανώς και τα μεγέθη σε ό,τι αφορά το ελληνικό ποδόσφαιρο, συγκριτικά με το μπάσκετ και το χάντμπολ, είναι ανόμοια. Προφανώς και μιλάμε για πολύ διαφορετικές καταστάσεις. Εσοδα, έξοδα, ανταγωνισμός, συνθήκες, όλα είναι διαφορετικά. Αλλά υπάρχει μία σημαντική κατάσταση, η οποία σε ότι αφορά το ποδοσφαιρικό κομμάτι αποτελεί το μαύρο κουτί των τελευταίων ετών.

Η ΑΕΚ δυσκολεύεται πάρα πολύ να βρει ικανά στελέχη που θα τρέξουν την ομάδα και θα την εξελίξουν. Αδυνατεί να βρει τον προπονητή που θα γίνει σημείο αναφοράς και θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά στην ομάδα. Δυσκολεύεται να βρει παίκτες και κάνει λάθος επιλογές για εκείνους που θα μπορέσουν να τραβήξουν το κουπί και να την κάνουν πραγματικά ανταγωνιστική. Ολα αυτά είναι στοιχεία που διορθώνονται.

Αλλωστε κάνεις δεν τα ξέρει όλα. Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος, ότι πάντα θα κάνει το σωστό και στον αθλητισμό υπάρχει πάντα το λάθος, η κακή συγκυρία, η κακή επιλογή. Ωστόσο, ακόμα και μπροστά στα μάτια μας, το τμήμα χάντμπολ και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί, αποτελούν μία άκρως διδακτική ιστορία για το πώς πρέπει να λειτουργήσει το πράγμα σε όλα τα επίπεδα και στα υπόλοιπα τμήματα για να συνεχιστούν οι επιτυχίες. Μπορεί σε κάποιους αυτό να φαντάζει απλοϊκό, σίγουρα υπάρχουν διαφορές μεταξύ των τμημάτων και των καταστάσεων, αλλά υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες διαδικασίες που όταν τις παραβιάζεις, δεν μπορείς να φτάσεις στην επιτυχία.

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Που να είχαμε και καλή ομάδα…
• Η λογική κατάρρευση της ΑΕΚ και τι πρέπει να κάνει για να προκριθεί
• Αρχισε η επίθεση της ΑΕΚ: Εξώδικο στην πρόεδρο της Επιτροπής Δεοντολογίας!
• ΑΕΚάρα από «ατσάλι» πετάει για τους «4» της Ευρώπης-Έκανε… πλάκα (21-30) στη Νέβα!
• Ηρωική ισοπαλία (1-1) της Εθνικής Ελλάδας με την Ισπανία -Πρώτος βαθμός στα προκριματικά!
• Το φιάσκο της Καρδίτσας – Πως επιχείρησαν να στήσουν την ΑΕΚ με καθοδηγούμενη προσφυγή
• Τάσος Καπετανάκος: «Η ΑΕΚ δέχεται πόλεμο και πρέπει να είναι έτοιμη για όλα -Η εξήγηση για Χιμένεθ» (VIDEO)
• Οι καλύτερες προτάσεις για να πας ταμείο εδώ, στο betone!

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• Μάκης Αγγελόπουλος
• Σταμάτης Παπασταμάτης