Μπορεί να «φάγαμε πάλτο», αλλά μπορεί και να τον «φάνε» οι ψυχώσεις της ΑΕΚ της τελευταίας διετίας

Υπάρχουν περιπτώσεις παικτών που έχουν έρθει με μεταγραφή στην ΑΕΚ κι από την πρώτη παρουσία τους στο γήπεδο, έδειξαν πως θα είναι χρήσιμοι, ως και κομβικοί. Υπάρχουν άλλοι που δεν ξεκίνησαν καλά και ποτέ δεν έπαιξαν καλά. Υπάρχουν κι άλλοι όμως που δεν ξεκίνησαν καλά και στη συνέχει αποδείχθηκαν από χρήσιμοι, ως πολύτιμοι. Υπάρχουν κι αυτοί που ξεκίνησαν καλά και χάλασαν στην συνέχεια. Απ’ όλα έχει ο μπαξές.

Αν θέλουμε να το πάμε στα τελευταία χρόνια, ένα παράδειγμα από την πρώτη κατηγορία είναι φυσικά ο Λιβάι Γκαρσία. Κόστισε πολλά χρήματα θα πει κάποιος και ήταν αναμενόμενο. Ναι. Και ο Πόνσε έχει ακόμη μεγαλύτερη εμπορική αξία, αλλά στους πρώτους μήνες έδειχνε μια αποτυχημένη μεταγραφή, ειδικά σε σύγκριση με τον Αραούχο που αντικατέστησε.

Στην δεύτερη κατηγορία μπορείς να βάλεις τον Αϊντάρεβιτς, τον Παουλίνιο, τον Σιμάο κι άλλους. Ξεκίνησαν μέτρια, συνέχισαν από μέτρια ως άσχημα.

Στην τρίτη κατηγορία μπορείς να βάλεις ακόμη περισσότερους. Ο Βράνιες ξεκίνησε καταστροφικά. Ο Γιόχανσον αν και ξεκίνησε στην Β΄Εθνική με την ΑΕΚ, μέσα σε δύο – τρεις εβδομάδες είχαν ξεκινήσει τα πρώτα άρθρα για την αποτυχία της μεταγραφής. Εύκολο είναι να βρείτε πολλά με ένα googlάρισμα.

Στην τελευταία κατηγορία, μπορείς να βάλεις τον Μάριο Οικονόμου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως με αυτόν και τον Λαμπρόπουλο η ΑΕΚ πήγε στους ομίλους του Champions League. Στην συνέχεια η πορεία του ήταν φθίνουσα.

Το συμπέρασμα είναι πως αρκετές φορές οι εντυπώσεις από το πρώτο διάστημα λένε αλήθεια, αλλά μάλλον σε πολύ περισσότερες δεν ισχύει αυτό. Εννοείται πως όσο περισσότερα χρήματα ξοδεύεις για να πάρεις έναν παίκτη, τόσο περισσότερο πιθανό είναι όχι μόνο γενικώς να πετύχει, αλλά να το δείξει… με το καλημέρα.

Αλλά στο επίπεδο που κινείται η ΑΕΚ σε μέσο όρο, είναι πολύ μεγάλο το περιθώριο λάθους αν κρίνεις βάσει των πρώτων εντυπώσεων.

Όλος αυτός ο μακρύς πρόλογος είναι για τον Ουκρανό, τον Νταντσένκο. Έγραψα πάλι πρόσφατα, μεσολάβησε το ματς με την Λάρισα, όπου βρέθηκε πάλι στο επίκεντρο για την φάση του πρώτου γκολ της Λάρισας. Κατά την προσωπική μου άποψη, βρέθηκε στο επίκεντρο απλώς και μόνο επειδή είναι ο Νταντσένκο, που είναι η νέα μεταγραφή, που ήδη πριν τον δούμε στο γήπεδο, διάβαζες πως δεν κάνει.

Τα λάθη της ΑΕΚ

Η ΑΕΚ πληρώνει κάθε λάθος μέσα στο γήπεδο, αυτό κάτι μπορεί να λέει και για την λειτουργία της ως ομάδα μέσα σε αυτό. Αλλά σίγουρα συμβαίνει. Το βασικό λάθος είναι στην γενική τοποθέτηση της άμυνας, καθώς οι υπόλοιποι τρεις συν το ένα αμυντικό χαφ που ήταν εκείνη την στιγμή στο γήπεδο, έπεσαν πάνω στον Μουκάντζο.

Το άλλο λάθος που πληρώνει η ΑΕΚ σε αυτή την περίπτωση, είναι πως ένας παίκτης που κατά κανόνα βοηθάει πολύ και στην άμυνα κι έχει δώσει πολλές φορές λύση σε τέτοιες περιπτώσεις, ο Λιβάι Γκαρσία δηλαδή, δεν ακολουθεί στη συγκεκριμένη φάση. Συμβαίνει σπάνια. Πραγματικά σπάνια. Έγινε όμως εκεί κι αμέσως το πλήρωσε η ΑΕΚ.

Ο Νταντσένκο προφανώς ενστικτωδώς στην συγκεκριμένη περίπτωση πάει να ακολουθήσει τους υπόλοιπους παίζοντας την κάλυψη μάλλον λάθος, αλλά αυτό που πληρώνει η ΑΕΚ, είναι πως δεν συμβαίνει εκεί, αυτό που συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν είναι στην ενδεκάδα ο Λιβάι.

Ακόμη κι αν ο Νταντσένκο μπορεί να χρεωθεί το βασικό λάθος, είναι ένα λάθος που έχουμε δει πολλές φορές και στην ΑΕΚ και σε άλλες ομάδες κι από παίκτες καθιερωμένους στην συνείδηση μας ως πλήρεις.

Σε κάθε περίπτωση, όπως συμβαίνει και με το λάθος του Λάτσι στο δεύτερο γκολ, αυτή την στιγμή η ψυχολογία στην ΑΕΚ ευνοεί το να ισοπεδώνονται παίκτες με ευκολία, για μια, δυο ή τρεις φάσεις.

Είπα και στο προηγούμενο blog πως και μένα προς το παρόν δεν μου γεμίζει το μάτι, αλλά χρειάζονται να γίνουν πάρα πολλά ακόμη, πριν κρίνω την χρησιμότητα ή όχι της μεταγραφής.

Υπάρχει κι ένα μειονέκτημα βασικό εδώ. Αν στον πάγκο της ΑΕΚ ήταν ένας προπονητής πιο ουδέτερος ψυχικά σε σχέση με την ομάδα και το περιβάλλον της, με λιγότερη την αίσθηση του αρρωστημένου κομματιού της πίεσης (γιατί πίεση πάντα πρέπει να υπάρχει), μπορεί ο Νταντσένκο να είχε περισσότερες πιθανότητες να μπει ομαλά στην ομάδα.

Ο Χιμένεθ μέρος της ΑΕΚ

Ο Μανόλο όμως δεν είναι ουδέτερος. Είναι μέρος της ΑΕΚ και ειδικά της σημερινής ΑΕΚ. Ψυχή τε και σώματι εννοώ. Όχι τυπικά ως προπονητής της. Ακούει, βλέπει, ξέρει, επηρεάζεται, τσαντίζεται, απογοητεύεται, ενθουσιάζεται. Όπως όλοι μας, με τα ίδια πράγματα με μας.  Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Η ΑΕΚ όπως έχει γίνει τα τελευταία 2 χρόνια είναι πολύ δύσκολη ομάδα για να υποδεχθεί καινούργιους παίκτες και κυρίως παίκτες που δεν έρχονται με αυτοπεποίθηση τέτοια που να μπουν μέσα στα Σπάτα… και να μη βλέπουν κανέναν.

Ως μέρος αυτής της ΑΕΚ και ο Μανόλο, έχει την ίδια δυσκολία στο να διαχειριστεί τις ιδιαιτερότητες μιας «new entrance», για την οποία, όποια άποψη και να έχει ο καθένας, σίγουρα κάνει μπαμ πως δεν ήταν ο παίκτης που ήρθε έτοιμος να πάρει την φανέλα σπίτι του.

Η σημερινή ΑΕΚ και ο προπονητής της, ο συγκεκριμένος προπονητής ως κομμάτι της ψυχή τε και σώματι όπως είπα και πριν, έχει θέμα στην διαχείριση των παικτών, ειδικά των καινούργιων. Θέμα που έχει γιγαντωθεί από την πίεση των αποτυχιών.

Η ΑΕΚ από την μία πρέπει να είναι έτοιμη για να παραδεχθεί εφόσον καταστεί αναμφισβήτητο στο μέλλον, πως ενδεχομένως δεν βγήκε αυτή η μεταγραφή. Από την άλλη όμως, τώρα πρέπει να κάνει όλα όσα χρειάζονται για να βοηθηθεί ο παίκτης και ο ίδιος της ο εαυτός μαζί, για να δείξει πως καλώς βρίσκεται εδώ. Αυτός είναι για το υπόλοιπο του πρωταθλήματος, βλέπετε τι γίνεται προς το παρόν με τον Μπακάκη.

Με τον ίδιο τρόπο που με τρώει η αμφιβολία μήπως φάγαμε παλτό, με τρώει και αντίστοιχα η αμφιβολία για το αν ένας παίκτης που μπορεί να βοηθήσει, «πνίγεται» από τις ψυχώσεις που κατατρέχουν αυτή την στιγμή την ΑΕΚ κι ενδεχομένως να πάει άκλαυτος χωρίς να υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο. Στις 18 Φεβρουαρίου, όσο πιθανό είναι το ένα, άλλο τόσο πιθανό παραμένει και το άλλο. Στις 18 Μαρτίου ή στις 18 Απριλίου, ας το ξανασυζητήσουμε.

• ΑΕΚ
• Εζεκιελ Πονσε
• Λιβάι Γκαρσία
• Μανόλο Χιμένεθ
• Όλεγκ Νταντσένκο
• Σέρχιο Αραούχο