Για το ελληνικό μπάσκετ, η ΑΕΚ είναι «κακό παράδειγμα»

Είμαι τόσο σκασμένος από χθες βράδυ, που εκτός από το να τα πω στην εκπομπή του «ENWSI TV» με τον Σταύρο και τον Θάνο, ένιωσα την ανάγκη να γράψω το μεσημέρι και κάποια πράγματα στο… facebook.

Επομένως, όσον αφορά στο μπάσκετ της ΑΕΚ, θα αναγκαστώ να τα επαναλάβω και εδώ. Και πιο κάτω, θα γράψω και για το ποδόσφαιρο. Για το ματς στο Λαύριο όμως, νομίζω ότι πολλοί ξεπεράσαμε και τα όρια αντοχής μας.

Είχα δει το παιχνίδι του ποδοσφαίρου στο γραφείο μου στην εφημερίδα, έφυγα τρέχοντας να πάω σπίτι για να δω το παιχνίδι στο μπάσκετ, ώστε να προλάβω μετά και να βγάλω το πρωτοσέλιδο της «ΩΡΑΣ», αλλά και να είμαι συνεπής στην εκπομπή με τον Σταύρο και τον Θάνο.

Κι ομολογώ ότι έκανα προσωπική υπέρβαση, ψυχολογικά, για να μπορέσω να είμαι σε όσο το δυνατόν πιο ήρεμη κατάσταση. Γιατί, κατά τη διάρκεια του αγώνα, μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι από τα νεύρα για αυτό που έβλεπα με τη διαιτησία. Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα και όσο περνούσε η ώρα, ολοένα και περισσότερο.

Υπάρχουν και τα ανθρώπινα όρια

Προφανώς δεν το ζήσαμε πρώτη φορά, αλλά όσο μεγαλώνεις, εξαντλούνται και οι αντοχές, αλλά και οι ανοχές σου. Γιατί όσο ήρεμα και να θες να αντιμετωπίσεις την κατάσταση, ειδικά από τη στιγμή που συνδυάζεις το οπαδικό με το επαγγελματικό και οφείλεις να παραμένεις ψύχραιμος, υπάρχουν και τα ανθρώπινα όρια.

Μεγαλώνουμε, έχουμε οικογένεια, είναι και δύσκολες οι συνθήκες γενικότερα, δεν πρέπει να το περνάμε αυτό και πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι. Αλλά τι να κάνουμε; Να τους χαρίσουμε τα ανθρώπινα πάθη μας και να πάψουμε να ασχολούμαστε με ότι αγαπάμε; Δεν γίνεται αυτό.

Δεν αντέχεται μια ζωή να βλέπεις μπροστά σου, τόσο απροκάλυπτα, να μην σε σέβονται και να προσπαθούν με κάθε τρόπο να σε κλέψουν. Το έζησες 20 χρόνια στο ποδόσφαιρο με τον ΟΣΦΠ, το έζησες παλαιότερα με τον ΠΑΟ, το έζησες πρόσφατα σε τελικούς Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, το έχεις ζήσεις σε εκατοντάδες διαφορετικές περιστάσεις, σε όλη την ιστορία σου. Μια από τα ίδια και στο μπάσκετ και σε όλα τα αθλήματα. Σε κάθε «σαν σήμερα» της ιστορίας, βρίσκεις πλέον και μία κλοπή. Νισάφι πια…

Η ΑΕΚ δεν είναι «ελπίδα» και «καλό παράδειγμα»…

Και σα να μην σου φτάνει αυτό που έχεις δει με τα ματάκια σου, και προσπαθώντας να ηρεμήσεις λίγο, διαβάζεις και τα δήθεν… αντικειμενικά άρθρα, που γράφουν αφενός ότι είναι για γέλια οι διαμαρτυρίες της ΑΕΚ και αφετέρου ότι η ελπίδα για το ελληνικό μπάσκετ, είναι το Λαύριο και ο Προμηθέας. Και φυσικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με το Λαύριο και με τον Προμηθέα και με την πολύ αξιόλογη προσπάθεια που κάνουν. Και μπράβο τους! Αλλά, προσέξτε τώρα κάτι.

Το «καλό παράδειγμα» του ελληνικού μπάσκετ τόσα χρόνια ήταν οι «αιώνιοι», που ξεφτίλισαν το πρωτάθλημα για να μάχονται κάθε Μάιο οι δύο τους στους τελικούς των play offs και να μην γίνονται χωρίς επεισόδια και ντροπιαστικά σκηνικά, τα περισσότερα μεταξύ τους παιχνίδια και να μην παραδέχεται ποτέ ο ηττημένος τον νικητή.

Και τώρα είναι η ελπίδα, ο Προμηθέας και το Λαύριο, αλλά δεν είναι η ΑΕΚ, που έχει φέρει τα δύο τελευταία διεθνή τρόπαια στη χώρα, που έχει διοργανώσει τις δύο τελευταίες διεθνείς διοργανώσεις που έχουν γίνει στην Ελλάδα, που έχει βγει μπροστά για να σωθεί και το ελληνικό πρωτάθλημα και το BCL, που έχει ταξιδέψει μέχρι και με ταινία, το ελληνικό μπάσκετ στα πέρατα της γης.

…αλλά είναι «για γέλια» που τόλμησε να διαμαρτυρηθεί

Να διαβάζεις δηλαδή ότι είναι για γέλια η ΑΕΚ επειδή τολμάει και έχει παράπονα που την κατακλέψανε και της στερήσανε τις πιθανότητες για να πάρει ένα τρόπαιο, αλλά ήταν… καλή όταν δεν αντέδρασε στην ένσταση του ΠΑΟΚ (που δεν ήταν για… γέλια) και δέχτηκε να ξαναπαίξει, λέγοντας «όποτε θέλετε και με όποιους διαιτητές θέλετε».

Δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση και ελπίδα για το ελληνικό μπάσκετ, ένας παράγοντας σαν τον Μάκη Αγγελόπουλο, που έχει ήθος, αρχές και αξίες και που ακόμα και στις σημερινές του δηλώσεις, μια μέρα μετά την κλοπή, εξέφρασε το σεβασμό του για το Λαύριο, όπως κάνει για όλες τις ομάδες.

Τι να το κάνεις όμως; Αποκλείστηκε η ΑΕΚ με κλοπή; Αποκλείστηκε. Θα αφήσουν την ΑΕΚ να διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλήματος με αυτά που βλέπουμε να γίνονται και με τις προθέσεις που υπάρχουν; Αποκλείεται. Τι κάνουμε λοιπόν;

Θα το γράψω κι εδώ. Η ΑΕΚ πρέπει να σταματήσει να είναι η «καλή» της ιστορίας, σε όλα τα αθλήματα και σε όλες τις περιστάσεις, γιατί το μόνο που καταφέρνει είναι να της στερούν τίτλους. Κανείς δεν το εκτιμά και μένει να συζητάμε μόνοι μας μετά, για το πόσο διαφορετικοί είμαστε και να βράζουμε στο ζουμί μας. Πώς το έλεγε ο Γιάννης Μηλιώκας; Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ… ες. Ε, αυτό ακριβώς. Μόνο που εμάς, μας έχουν πει προ πολλού… Στην Ελλάδα όταν είσαι καλός, είσαι μονίμως θύμα και αυτό που είχε τραγουδήσει ο Μηλιώκας.

Η ποιότητα μπροστά δεν γίνεται να νικάει πάντα την τραγική αμυντική λειτουργία

Πάμε και στο ποδόσφαιρο. Που ενώ στην πραγματικότητα, αυτό που είδαμε στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τον Βόλο, ήταν απίστευτο και θα μπορούσαμε να το συζητάμε για μέρες, ακολούθησαν τα τόσο αδιανόητα «όργια» στο μπάσκετ, που ξεχάσαμε τι έγινε τρεις ώρες νωρίτερα!

Δεν σας κρύβω, όπως είπα και στη χθεσινή εκπομπή του «ENWSI TV» ότι γύρω στο 20’ όταν οι φιλοξενούμενοι προηγούνταν, είχαν έξι τελικές και είχε χτυπήσει ο Λιβάι, με τον Αλμπάνη να ήταν έτοιμος να τον αντικαταστήσει, ότι φοβόμουνα μέχρι και για βαριά ήττα και σκεφτόμουνα ότι θα ακολουθούσε ένα πολύ δύσκολο βράδυ με πολύ άσχημες εξελίξεις.

Κι όμως… Ύστερα από 15 λεπτά, το ματς ήταν στο 4-1! Ο Λιβάι έμεινε στο ματς και η αδιαμφισβήτητη ποιότητα της ΑΕΚ από τη μέση και μπροστά, με Μάνταλο, Λιβάι, Τάνκοβιτς και Ολιβέιρα, κατάφερε με εμφατικό τρόπο, όχι να βάλει τέσσερα γκολ στον Βόλο μέσα σε δέκα λεπτά, αλλά να νικήσει την τραγική ανασταλτική λειτουργία της ΑΕΚ, που φέτος έχει διαλύσει όλη την προσπάθεια της ομάδας και τις κινήσεις που είχαν γίνει το καλοκαίρι.

Κρίμα κι άδικο…

Αλλά εντάξει, δεν την… παλεύω να αναφέρομαι άλλο σε αυτό το θέμα! Το έχω γράψει άλλωστε πολλές φορές μέσα στη σεζόν και επί Καρέρα και επί Χιμένεθ, ότι δεν το έχω ξαναδεί σε καμία… ΑΕΚ της ιστορίας. Αυτή η διαφορά της ΑΕΚ από τη μέση και μπροστά σε σχέση με την ΑΕΚ από τη μέση και πίσω, είναι απίστευτη και αδιανόητη.

Και είναι πραγματικά κρίμα κι άδικο για την ΑΕΚ, με τέτοια ποιότητα στην επίθεση, να έχει τέτοια άμυνα. Και είναι πραγματικά κρίμα κι άδικο, για όλους μας να το ζούμε αυτό, επειδή ενώ ήταν τόσο εμφανές από τον Οκτώβριο και όσο περνούσαν οι μήνες, κορυφωνόταν, να μην κινήθηκε η ομάδα για σέντερ μπακ και για τερματοφύλακα.

Λένε μερικοί ότι είμαι υπερβολικός όσον αφορά στην επίθεση και ότι η ΑΕΚ δεν πετάει δα και… φωτιές! Προσέξτε λίγο. Εγώ δεν έχω ισχυριστεί ποτέ ότι η ΑΕΚ παίζει κάνα φοβερό ποδόσφαιρο από τη μέση και μπροστά. Για να ξέρουμε τι λέμε, η ΑΕΚ δεν παίζει καν κανονικό ποδόσφαιρο φέτος, οπότε απέχει πολύ για να έχουμε και την απαίτηση να παίξει καλά.

Ατομική ποιότητα και… ψυχολογία

Τα περισσότερα γκολ της, προέρχονται από την ατομική ποιότητα των παικτών της. Κι αυτό δείχνει πολλά, γιατί για φανταστείτε, να ήξερε η ομάδα τι παίζει και να είχε αυτοματισμούς. Αλλά είναι και κάτι ακόμα. Το ποδόσφαιρο, όπως και ο αθλητισμός γενικότερα, είναι και ψυχολογία.

Ο Τάνκοβιτς, ο Λιβάι, ο Μάνταλος, ο Καρίμ, ο Λιβάγια, ο Ολιβέιρα, έχουν δει πολλές φορές φέτος το ίδιο… έργο. Να «χτίζουν» δηλαδή κάτι καλό μπροστά και να «γκρεμίζεται» αμέσως μετά πίσω. Κάποιες φορές, όπως συνέβη χθες, θα μπορέσουν να σηκώσουν… κεφάλι και να τα καταφέρουν, αλλά και κάποιες φορές, όχι. Παίζει και ο αντίπαλος άλλωστε και δεν είναι το ίδιο να έχεις απέναντί σου τον Βόλο, με το να έχεις τον ΟΣΦΠ.

Εν κατακλείδι, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα λέγαμε ότι η ΑΕΚ πήρε σκορ πρόκρισης απέναντι στον Βόλο, αλλά για να φτάσει η ομάδα ως το τέλος του δρόμου στο Κύπελλο, θα πρέπει η επίθεση να συνεχίζει να νικάει την άμυνά της. Και μπορεί ο Μανόλο να προσπαθεί να δικαιολογήσει κάποιους παίκτες (και καλά κάνει), λέγοντας ότι φταίει το γκαζόν του ΟΑΚΑ, που σίγουρα δεν είναι καλό, αλλά δεν γίνεται να σου κάνει 15 τελικές ο Βόλος!

Υ.Γ.: Το καταλαβαίνω το ξέσπασμα του Ηλία Παπαθεοδώρου. Ξέφυγε με κάνα δύο εκφράσεις, αυτή είναι η αλήθεια, αλλά είναι και ανθρώπινο. Κάνει μια πολύ δύσκολη προσπάθεια όλο το χρόνο, κάτω από αντίξοες συνθήκες, έχει μεγάλη πίεση και καλώς την έχει από τη στιγμή που είναι προπονητής σε μια ομάδα όπως η ΑΕΚ, αλλά βλέπει να κλέβουν τον ιδρώτα και την προσπάθεια του ίδιου και των παικτών του. Και δεν νομίζω ότι έχει αντιδράσει ποτέ με αυτό τον τρόπο. Τουλάχιστον στην ΑΕΚ, που τον θυμόμαστε, δεν θέλει καν να αναφέρεται στη διαιτησία, όποτε τον ρωτάνε.

Υ.Γ.2.: Από αυτό που έγινε ωστόσο στο Λαύριο, η ΑΕΚ θα δείξει πραγματική δυναμική, όχι από τις δηλώσεις του Μάκη Αγγελόπουλου, ούτε από το ξέσπασμα του Ηλία Παπαθεοδώρου. Θα δείξει πραγματική δυναμική, αν δεν την σφυρίξουν ξανά οι συγκεκριμένοι διαιτητές. Πολύ απλό.

Υ.Γ.3.:  Φυσικά και η ΑΕΚ έχει και αγωνιστικά, αλλά και δομικά προβλήματα φέτος, που πρέπει να λυθούν. Και τα λέμε και τα γράφουμε και να τα συζητήσουμε όσο θέλετε. Αλλά στο Λαύριο, αποκλείστηκε από τη διαιτησία.

• ΑΕΚ
• Βόλος
• Ηλίας Παπαθεοδώρου
• Καρίμ Ανσαριφάρντ
• λαύριο
• Λιβάι Γκαρσία
• Μάκης Αγγελόπουλος
• μαρκο λιβαγια
• νελσον ολιβειρα
• ΠΑΟ
• ΠΑΟΚ
• Πέτρος Μάνταλος
• Προμηθέας
• Τάνκοβιτς