Κάθε απόφαση για τα συμβόλαια, πρέπει να έχει και ποδοσφαιρική λογική

Κατά πάσα πιθανότητα, αίσιο τέλος δεν θα υπάρξει στην ιστορία με την ανανέωση του συμβολαίου του Μάρκο Λιβάγια. Όλα τα στοιχεία προς τα εκεί δείχνουν, θεωρώ πως πλέον το ενδεχόμενο συμφωνίας για παραμονή του, θα είναι έκπληξη. Οι εκπλήξεις δεν αποκλείονται βέβαια, αλλά προς το παρόν μετρούν μόνο τα πραγματικά δεδομένα.

Το ζήτημα επίσης, είναι πιο περίπλοκο απ’ όσο δείχνει. Και αξίζει τον κόπο να πούμε ορισμένα πράγματα.

Ας πούμε πως ο Λιβάγια συμφωνεί με την πρόταση της ΑΕΚ. Κι ανανεώνει με αποδοχές σε μέσο όρο στην τετραετία, λίγο πάνω από 1 εκατομμύριο. Θέλω λοιπόν να θυμίσω πως το καλοκαίρι του 2022, τελειώνει και το συμβόλαιο του Πέτρου Μάνταλου. Αν ο Λιβάγια έχει κλείσει με 1 εκατομμύριο, δηλαδή συμβόλαιο που στην ΑΕΚ εμφανίστηκε πρώτη και μοναδική ως τώρα φορά, με τα 1,2 εκατομμύρια του Ολιβέιρα, ποια θα είναι η πρόταση της Ένωσης για τον Πέτρο Μάνταλο;

Για να το θέσω όσο πιο απλά μπορώ: Ο Λιβάγια έχει προσφέρει περισσότερα από τον Μάνταλο στην ΑΕΚ; Και στο διάστημα που παίζουν μαζί στην ομάδα και σε σύγκριση με όλα τα χρόνια που είναι ο Μάνταλος στην ΑΕΚ. Θα παίξει ρόλο η ηλικία, με τον Κροάτη να γίνεται 28 τον προσεχή Αύγουστο και τον Μάνταλο να γίνεται 30; Εννοώ θα ληφθεί υπόψη αυτό για να κληθεί ο Μάνταλος να υπογράψει με λιγότερα; Αλλά ακόμη κι αν γίνει αυτό και πάλι δεν θα μιλάμε για δύο πολύ μεγάλα συμβόλαια; Δεν θα είναι κοντά στο εκατομμύριο σε κάθε περίπτωση και του Μάνταλου;

Μιλάμε για δύο παίκτες, που στην ουσία …ερίζουν για την ίδια θέση. Όλοι λένε και μάλλον δεν έχουν άδικο, πως η θέση τους είναι στον άξονα, κοντά στον επιθετικό. Ο Μάνταλος για πιο ισορροπημένο κι ανασταλτικά 4-2-3-1 ή και εσωτερικός χαφ σε 4-3-3, ο Λιβάγια για πιο επιθετικογενές σχήμα, κάτι πιο πολύ σε 4-4-1-1. Για να παίζουν μαζί στη ενδεκάδα, όπως έχουμε δει μέχρι τώρα, ο ένας από τους δύο πρέπει να μετατοπίζεται στα άκρα. Αυτό γινόταν κι επί Χιμένεθ την σεζόν του πρωταθλήματος, με τον Μάνταλο να πηγαίνει κυρίως αριστερά, όσο ήταν διαθέσιμος πριν τον τραυματισμό. Το αντίθετο έγινε με τον Καρέρα και προς το παρόν συνεχίζεται με τον Χιμένεθ. Κοινός παρονομαστής; Και για τους δύο πολλοί πιστεύουν πως χαραμίζονται όταν καλούνται να ξεκινούν από πλάγια.

Η κουβέντα για τον Λιβάγια

Πόσο λογική θα είχε λοιπόν να δοθούν τα δύο μεγαλύτερα συμβόλαια στην ομάδα (εφόσον εκλείψει στην συνέχεια αυτό του Ολιβέιρα) σε δύο παίκτες που θα συνεχίζουν …να ερίζουν για την ίδια θέση; Υπάρχει κουβέντα για τον Λιβάγια ας πούμε να μετατοπιστεί στην επίθεση; Θυμίζω πως ως φορ ήρθε στην ΑΕΚ. Ο ίδιος θα ήθελε έτσι να υπολογίζεται, μαζί με τον Ανσαριφάρντ;

Θα πήγαινε η ΑΕΚ λοιπόν, που όλοι ξέρουμε πως ψάχνει επιλογές πρώτης γραμμής και σε κάποιες άλλες καίριες (πιο καίριες ίσως με τα σημερινά δεδομένα…) θέσεις, στο να δώσει συμβόλαια που δεν θα δώσει λογικά σε άλλους παίκτες, σε δύο που θα πρέπει σύμφωνα με όσα πιστεύουν οι περισσότερο, να …χαραμίζονται εναλλάξ στα άκρα;

Δεν έχω την απάντηση, προβληματισμό θέτω.

Το μόνο που μπορώ να πω κατηγορηματικά, είναι πως δεν θα έχει λογική οι αποφάσεις και στις δύο περιπτώσεις, να παρθούν με οποιοδήποτε άλλο κριτήριο, εκτός από το καθαρά ποδοσφαιρικό.

Για τον Λιβάγια για παράδειγμα, δεν μου αρκεί ως κριτήριο η πιθανότητα να πάει σε άλλη ελληνική ομάδα. Τι πάει να πει αυτό; Για σένα κάνει γι’ αυτό που θες; Θα τον αξιοποιήσεις στο 100%; Έχει πράγματα να σου δώσει και κίνητρο να το κάνει, μετά από τέσσερα χρόνια παρουσίας στην ομάδα, από τα οποία τα τρία σε κατάσταση φθοράς γι’ αυτόν κι όλη την ΑΕΚ;

Και τα ίδια ισχύουν ακριβώς για τον Μάνταλο ως σκεπτικό. Με την διαφορά εδώ, πως δεν είναι το ίδιο πιθανό να ασχοληθεί με αυτή την περίπτωση κάποιος από τους ανταγωνιστές σου, όπως είναι με τον Λιβάγια. Σε κάθε περίπτωση επίσης, μια ομάδα με την αυστηρή οικονομική πολιτική της ΑΕΚ, τα πόσα θα πληρώσει πρέπει να το κρίνει με αντίστοιχα αυστηρά αγωνιστικά κριτήρια. Δεν χρωστάει σε κανέναν, δεν οφείλει σε κανέναν, δεν έχει υποχρέωση σε κανέναν. Αυτό το λέω για όλους.

Πολλές φορές έχω πει και δεν έχουν εκλείψει οι λόγοι για να το λέω ακόμη, πως πριν φτάσουμε στην κουβέντα για το αν η λύση για την ΑΕΚ είναι περισσότερα χρήματα, πρέπει να δούμε τι γίνεται με όσα δίνονται. Που κάθε χρόνο αυξάνονται. Κι όσο αυξάνονται, το περίεργο είναι πως τόσο χειρότερο αποτέλεσμα φέρνουν. Κι αυτό κάτι δείχνει …

Η διαμαρτυρία στην «Αγιά Σοφιά»

Πάμε και στο άλλο ζήτημα της επικαιρότητας. Αυτό το διάστημα της απόλυτης παράνοιας, όλοι έχουμε πει κι έχουμε γράψει πράγματα, που κάποια στιγμή θα τα δούμε ή θα τα ακούσουμε στο μέλλον και θα σκεφτούμε πως μάλλον ήταν άστοχα. Δεν υπάρχει περίπτωση. Προσωπικά πολλές φορές μου χει συμβεί, συμβαίνει κι αυτή την περίοδο  και θα συνεχίσει να συμβαίνει.

Υπάρχει κι αυτό όταν χάνεται η ψυχραιμία και τώρα είναι μια περίοδος δύσκολη για ψυχραιμία. Αν λοιπόν δεν εκφραστεί σε μια τέτοια περίοδο, ο μεγαλύτερος σύνδεσμος οπαδών της ΑΕΚ, θα φαινόταν και λίγο περίεργο. Κι επειδή η ψυχραιμία έχει χαθεί για όλους μας κάπου στον δρόμο και δικαιολογημένα, είχαμε και αστοχίες.

Δεν εξετάζω τον χώρο που έγινε η διαμαρτυρία, γιατί όπως είπα και χθες στο webtv του enwsi.gr, ειδικά τα συγκεκριμένα παιδιά έχουν πολύ μεγάλη συμμετοχή στο να είναι εκεί σήμερα αυτό που υπάρχει. Με αγώνα στον δρόμο, με προσωπικές περιπέτειες, μηνύσεις, κυνηγητά, δικαστήρια, απέναντι σε ομάδες ανθρώπων που οργανωμένα κινήθηκαν για να κάνουν μεγάλη κι ανεπανόρθωτη ζημιά στην ΑΕΚ. Οι περισσότεροι τα μαθαίναμε από τα σάιτ, αλλά σε κάποιους δρόμους της Νέας Φιλαδέλφειας, δινόταν πραγματικός πόλεμος για τα δίκαια της ΑΕΚ. Όταν τίποτα δεν ήταν δεδομένο.  Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε ποτέ. Κι όποιος δεν τα ξέρει, καλό είναι τα μαθαίνει και να τα λαμβάνει υπόψη του.

Η αστοχία έγκειται στο γεγονός πως έναν παράγοντα που έχει συνδέσει το όνομα του με κατακτήσεις τριών πρωταθλημάτων, την πρώτη συμμετοχή της ΑΕΚ και γενικά ελληνικής ομάδας στο Champions League, την επιστροφή της σε αυτό μετά από 12 χρόνια και τέλος ως επιστέγασμα όλων αυτών και με την μετατροπή ενός άπιαστου ονείρου σε πραγματικότητα στην Νέα Φιλαδέλφεια, αν μη τι άλλο το μόνο για το οποίο δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις, είναι πως δεν ξέρει σε ποια ομάδα βρίσκεται.

Πέρα από το αν γενικά με εκείνον στο τιμόνι, η ΑΕΚ κατά κανόνα πέρασε πάνω ή κάτω από τον πήχη που επιτάσσει το μέγεθος της. Με τρία πρωταθλήματα, ένα κύπελλο, δύο συμμετοχές στο Champions League, μια πορεία στο Europa League και το μεγαλύτερο έργο ζωής για την ΑΕΚ, μάλλον πολύ πάνω από τον πήχη περνάει και το ξέρουμε όλοι.

• ΑΕΚ
• μαρκο λιβαγια
• Νέλσον Ολιβέρα
• Πέτρος Μάνταλος