Θα ανακατευτεί πολύ η «τράπουλα»

Δεν έχει και πολύ νόημα στο κομμάτι του προπονητή, να αναλύσουμε τα τι και τα πως, ούτε πολύ περισσότερα τα «αν», από την στιγμή που ο Χιμένεθ είναι ήδη στα Σπάτα και έχει πιάσει δουλειά. Και γενικώς θεωρώ πως κάθε συζήτηση, πρέπει να γίνεται στον σωστό χρόνο. Είναι λάθος η κουβέντα του «γιατί Χιμένεθ», όταν ήδη η πραγματικότητα της ΑΕΚ είναι στο πως θα προχωρήσει η ομάδα με Χιμένεθ.

Θεωρώ πως είναι σημαντικό το γεγονός πως ο Ισπανός έρχεται και πάλι με την ψυχολογία και τη νοοτροπία του κασκαντέρ σε επικίνδυνη αποστολή, όπως ήρθε δηλαδή τον Γενάρη του 2017 και όχι με δάφνες του πρωταθλητή του 2018, όπως ήρθε τον Γενάρη του 2019. Διότι στην μια περίπτωση πέτυχε θριαμβευτικά και στην δεύτερη απέτυχε παταγωδώς.

Πάμε και στο απολύτως πρακτικό κομμάτι που είναι το αγωνιστικό, αφού πρώτα σημειώσω πως η ΑΕΚ θα πρέπει μέσα στις επόμενες μέρες να κλείσει οριστικά το θέμα Λιβάγια και Ολιβέιρα. Θα είναι λάθος, ψυχοφθόρο και επιζήμιο για την νέα προσπάθεια που ξεκινάει, αν μπει η ομάδα στον κρίσιμο αγωνιστικά Γενάρη, έχοντας στο κεφάλι της σκοτούρες από φημολογία για το πού μίλησαν ή που υπέγραψαν δυο σημαντικοί ποδοσφαιριστές της.

Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, παρότι ο Χιμένεθ έχει μηδενικά χρονικά περιθώρια χρόνου για να δουλέψει, καθώς την προσεχή Κυριακή υπάρχει ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, θεωρώ πως η «τράπουλα» θα ανακατευτεί αρκετά. Συνήθως οι προπονητές που αναλαμβάνουν μια ομάδα μεσούσης της σεζόν, δεν προχωρούν σε δραστικές αλλαγές. Τουλάχιστον άμεσα. Αυτό όμως συμβαίνει, κυρίως διότι δεν ξέρουν καλά την ομάδα που αναλαμβάνουν και δεν παίρνουν ρίσκα όσο βρίσκονται στην διαδικασία να την μάθουν. Κάτι που δεν ισχύει για τον Χιμένεθ.

Ο Μανόλο το ρόστερ της ΑΕΚ, σε σημαντικό και κυρίως σε ασφαλές ποσοστό, το ξέρει καλά. Πολύ καλά. Έχει δουλέψει με πολλούς από τους παίκτες που θα δουλέψει και τώρα. Και η αλήθεια είναι πως κάποιους εξ αυτών, τους διαχειριζόταν πολύ διαφορετικά, σε σχέση με τις επιλογές που έκανε ο προκάτοχός του. Επομένως έχει μεγάλο ενδιαφέρον, το πώς θα τους διαχειριστεί τώρα ο Χιμένεθ.

Για παράδειγμα, ο Λιβάγια επί Καρέρα έπαιζε σταθερά σε ρόλο ακραίου επιθετικού. Ο Χιμένεθ και στις δυο προηγούμενες θητείες του, δεν θεωρούσε πως ο Κροάτης μπορεί να αποδώσει στα άκρα. Δεν το έκανε σχεδόν ποτέ. Με τον Μανόλο στον πάγκο, ο Λιβάγια έπαιζε συνήθως δεύτερος επιθετικός και κάποιες φορές ακόμα και στην κορυφή της επίθεσης.

Κάτι αντίστοιχο, αλλά… αντίστροφο, συνέβαινε και με τον Μάνταλο. Επί Καρέρα ο αρχηγός της ΑΕΚ ήταν είτε σε ρόλο εσωτερικού χαφ, είτε κυρίως σ’ έναν ρόλο ελεύθερο πίσω από τον φορ. Ο Χιμένεθ αντιθέτως, πολύ σπάνια είχε τον Μάνταλο στον άξονα. Δεν το είχε εντελώς εκτός πλάνου, για να είμαστε ακριβείς. Αλλά το έκανε σπάνια. Ο Χιμένεθ κυρίως χρησιμοποιούσε τον Μάνταλο στο αριστερό άκρο της επίθεσης, στο 4-2-3-1 και τον μετακινούσε προς τον άξονα μόνο όταν επέλεγε σχηματισμό με τριάδα στην άμυνα.

Επομένως έχει μεγάλο ενδιαφέρον, το πώς αυτή την φορά θα αποφασίσει να διαχειριστεί ο Χιμένεθ τον Λιβάγια και τον Μάνταλο, ειδικά έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα αγωνιστικά δεδομένα της φετινής σεζόν. Και φυσικά μιλάμε για δυο ποδοσφαιριστές, που είναι κλειδί για την αγωνιστική λειτουργία της ΑΕΚ. Για όσους μάλιστα το έχουν ξεχάσει, ειδικά ο Λιβάγια, ήταν κλειδί για την αγωνιστική λειτουργία της ΑΕΚ και την σεζόν του πρωταθλήματος. Ενώ ο Χιμένεθ έλεγε όταν είχε τραυματιστεί ο Μάνταλος, πως είναι ποδοσφαιριστής αναντικατάστατος.

Και δεν είναι μόνο αυτοί οι δυο παίκτες. Ο Κρίστιτσιτς είναι βασικός χαφ στην φετινή σεζόν. Αλλά στην προηγούμενη θητεία του Χιμένεθ, δεν είχε καταφέρει να κερδίσει ο Σέρβος την εμπιστοσύνη του Ισπανού. Προτιμούσε τον Γαλανόπουλο. Ενώ και ο Σιμάνσκι, ως προς τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά, είναι πιο κοντά σ’ αυτό που θέλει να έχει ο Χιμένεθ. Από την άλλη μεριά, ο Σάκχοφ είναι ένας χαφ με σωματοδομή και προσόντα, που ο Μανόλο τα είχε καημό. Όπως και καημό είχε έναν εξτρέμ με τα χαρακτηριστικά, την τεχνική και την ταχύτητα αλλά και το πόδι του Γκαρσία. Ίσως μάλιστα αν ο Χιμένεθ είχε τον Λιβάι μαζί τον Λάζαρο, το πρωτάθλημα να το είχε κατακτήσει τότε από τον… Γενάρη.

Προφανώς και οι ρόλοι και οι θέσεις που θα επιλέξει να δώσει ο Μανόλο σε ποδοσφαιριστές τώρα, έχουν σε μεγάλο βαθμό να κάνουν και με τους σχηματισμούς στους οποίους θα βασιστεί. Θυμίζω πως ο Χιμένεθ είχε στο ρεπερτόριο του πολύ το σύστημα με την τριάδα στο κέντρο της άμυνας. Με την διαφορά πως έκανε πολύ συχνά το κόλπο να χρησιμοποιεί έναν ακραίο μπακ, ως τρίτο στόπερ. Κυρίως αυτή η επιλογή ήταν ο Μπακάκης. Ήταν μάλιστα ένα κόλπο, που πολλές φορές είχε αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικό. Και τώρα μπορεί να το εφαρμόσει ακόμα και με τον Ινσούα.

Το περίεργο με τον Χιμένεθ, ήταν πως παρόλο που επιστράτευε πολύ συχνά τον σχηματισμό με τριάδα στο κέντρο της άμυνας, το απόφευγε στα ντέρμπι. Και το βάζω στην κουβέντα, διότι το πρώτο ματς τώρα του Μανόλο, είναι με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Στα ντέρμπι συνήθως πήγαινε με τετράδα. Όμως ο Χιμένεθ ήταν ο πρώτος διδάξας των δυο ακραίων μπακ στην πτέρυγα. Ο ένας ως μπακ και ο άλλος ως εξτρέμ. Το έκανε συχνά σε ντέρμπι.

Φυσικά και τώρα υπάρχουν δεδομένα που είναι διαφορετικά. Η ομάδα έχει δουλευτεί διαφορετικά. Ωστόσο αν για οποιονδήποτε άλλον προπονητή που ερχόταν τώρα, συζητούσαμε πως οι αλλαγές στο αγωνιστικό κομμάτι θα γινόντουσαν αργά και σταδιακά, με τον Χιμένεθ είναι προφανές πως θα γίνουν πολύ πιο γρήγορα. Και μένει να δούμε ποιες θα είναι και κυρίως πόσο αποτελεσματικές. Πάντως ένα είναι το σίγουρο. Με τον Μανόλο στον πάγκο, δεν πρόκειται η ΑΕΚ να ξαναμπεί σε ντέρμπι, σαν να πηγαίνει για φιλικό προετοιμασίας, όπως στον τελικό του κυπέλλου. Και δύσκολα θα εμφανίσει τόσο πολλές και τόσο μεγάλες τρύπες στην άμυνα. Για όλα τα υπόλοιπα, οψόμεθα.

• ΑΕΚ
• Μανόλο Χιμένεθ