ΑΕΚ way

Αυτήν τη φορά σίγουρα δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Κατά τη γνώμη μου, ήταν μία κατάσταση, την οποία έβλεπα και πρόβλεψα έγκαιρα. Από τον τρόπο που εξελίσσονταν και ήταν φανερό – στα δικά μου μάτια τουλάχιστον – πως αποτελούσε απλά θέμα χρόνου να έρθει η έκρηξη. Για το θέμα του προπονητή δεν είχα καμία αμφιβολία. Πιστεύω, ότι η λάθος σκέψη, το μείον της ΑΕΚ, ήταν που από το περασμένο καλοκαίρι πιέστηκε από τους χρονικούς περιορισμούς που υπήρχαν και τις εκκρεμότητες που δημιούργησε ο κορονοϊός σε play-off, κύπελλο και προκριματικά Europa League και δεν προχώρησε σε αλλαγή στο τιμόνι της.

Ο Καρέρα ανήκει στους προπονητές που δεν «κόλλησαν» με την ομάδα. Δεν μπόρεσε ποτέ να μπει στον ψυχισμό και στην ψυχολογία του ΑΕΚτζή, απέτυχε παταγωδώς στο να δώσει μία ξεχωριστή ταυτότητα στην ΑΕΚ. Ακόμα και όταν στην τρέχουσα περίοδο είχε να διαχειριστεί ένα εξαιρετικό ρόστερ, δεν μπόρεσε να βρει τις λύσεις για να μην έχει η ΑΕΚ αυτές τις μεταπτώσεις στην απόδοση της. Σας είχα πει ακόμα και μετά την επίσκεψη του Μελισσανίδη στα Σπάτα και την απλόχερη στήριξη που προσέφερε στον Ιταλό τεχνικό, ότι δεν πίστευα πως θα μπορούσε να αναστραφεί το κλίμα.

Και αυτό γιατί απλά, ο Καρέρα δεν μπορούσε να αναστρέψει το κλίμα που είχε δημιουργηθεί μέσα στα αποδυτήρια. Συν τοις άλλοις, δεν με έπειθε σε καμία περίπτωση, ότι είχε τις λύσεις για να καλύψει τις αγωνιστικές αδυναμίες της ΑΕΚ. Προφανώς και αυτό ήταν το εύκολο κομμάτι των αλλαγών. Ηταν φανερό, ότι η ΑΕΚ θέλησε να στηρίξει τον Καρέρα, να διατηρήσει έναν προπονητή τουλάχιστον ως το τέλος της σεζόν και στη συνέχεια να λάβει τις οριστικές αποφάσεις της.

Ο Ιβιτς πέτυχε να αλλάξει την ΑΕΚ

Αλλά αυτό ήταν κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί, δίχως να προκαλέσει τεράστια φθορά σε όλη την ΑΕΚ. Ωστόσο, ξαναλέω, πως αυτό ήταν το εύκολο κομμάτι της διαδικασίας. Το δύσκολο, αυτό που έφερε τους μεγάλους κλυδωνισμούς στην ομάδα, αφορά την αντικατάσταση του Ιλια Ιβιτς. Ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του για το πρόσημο των κινήσεων που έκανε ο Ιβιτς στην ΑΕΚ. Αυτό που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς είναι πως κατάφερε σε αυτούς τους 15 μήνες που βρέθηκε στη θέση του τεχνικού διευθυντή, να δώσει στην ΑΕΚ τη δυνατότητα να έχει παίκτες με συγκεκριμένα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που μπορούν να αξιοποιηθούν, εφόσον δουλευτούν και εξελιχθούν μέσω της ομαδικής δουλειάς.

Η ΑΕΚ έχει εξαιρετικό ρόστερ και αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό, έργο Ιβιτς. Δεν πρόκειται να μου αλλάξει γνώμη όποια και αν είναι η εξέλιξη της σεζόν, γιατί πιστεύω στις ικανότητες των παικτών που υπάρχουν. Πιστεύω, πως η ΑΕΚ έχει πλέον πολύ ξεκάθαρο προσανατολισμό στις επιλογές της. Ποσοτικά είναι καλυμμένη σε όλες τις θέσεις και πέτυχε σε σημαντικό βαθμό να έχει και ποιοτική αναβάθμιση του υλικού της. Είναι οξύμωρο – και νομίζω αρκετά ενδεικτικό της κατάστασης που υπάρχει συνολικά στον οργανισμό ΑΕΚ – ποιες ήταν τελικά οι επιλογές για τη διαδοχή του Καρέρα και του Ιβιτς.

Η «σίγουρη» λύση και το νέο πρόσωπο

Στις θέσεις που είχαν μέχρι πρότινος, η ΑΕΚ επέλεξε στη θέση του προπονητή αυτόν που φαντάζει στα μάτια των περισσοτέρων ως η πιο σίγουρη επιλογή προκειμένου να βγει από το αγωνιστικό αδιέξοδο και να μπορέσει να έχει άμεσα θετικά αποτελέσματα. Αυτός είναι ο Χιμένεθ. Ενας προπονητής με γνώση της πραγματικότητας εντός και εκτός ομάδας, με ειδικότητα στις αποστολές «καμικάζι», με ορκισμένους πιστούς, αλλά και φανατικούς πολέμιους έπειτα από τρεις θητείες.

Αντίθετα, στη θέση του τεχνικού διευθυντή, η ΑΕΚ επιχειρεί να καινοτομήσει και πάει με ένα πρόσωπο φρέσκο, δίχως εμπειρίες. Αυτός είναι ο Παναγιώτης Κονέ. Μπαίνει στην Ενωση με μοναδικό όπλο την προσωπικότητα, τη γνώση της «κιτρινόμαυρης» πραγματικότητας και την εμπειρία που έχει αποκομίσει από την πολυετή παρουσία του στα γήπεδα. Δεν έχει κανένα εχέγγυο επιτυχίας, ούτε μπορεί κάποιος να προσυπογράψει την αποτυχία.

Ρεσιτάλ από το enwsi.gr

Τις ώρες που έχουν ακολουθήσει από αυτές τις δύο επιλογές, έχουν ειπωθεί και γραφτεί σχεδόν τα πάντα. Εδώ στο enwsi.gr. προσπαθήσαμε μέσα από σειρά σχολίων, video και εκπομπών επικοινωνίας, να αναλύσουμε διεξοδικά τη νέα πραγματικότητα, αλλά και να σας δώσουμε την ευκαιρία να τοποθετηθείτε για τις εξελίξεις. Καταφέραμε έτσι να ακουμπήσουμε όλες τις πτυχές αυτής της νέας κατάστασης. Μέσα από αυτές τις γραμμές δεν έχω να προσθέσω πολλά πράγματα, ούτε θέλω να σας φορτώσω με κλισεδιές τύπου, ότι όλα θα κριθούν στο γήπεδο.

Αυτό είναι το προφανές. Αν και ειδικά για τον Κονέ, δεν πιστεύω καν πως θα χρειαστεί να φτάσουμε στο γήπεδο για να διαπιστώσουμε και να κρίνουμε τη δική του παρεμβατικότητα και την ταυτότητα που θα επιχειρήσει να δώσει στην ομάδα. Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, οι τελευταίες ημέρες είναι φορτωμένες από επικριτικά σχόλια για το πώς λειτουργεί η ΑΕΚ και τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις.

Αυτός είναι ο τρόπος του Μελισσανίδη

Ο καθένας μας, μπορεί να έχει ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης. Αλλος να επιθυμεί έναν πιο μοντέρνο τρόπο λειτουργίας, άλλος ένα μοντέλο που θα παραπέμπει σε μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ. Ενδεχομένως, κάτι που θα δίνει περισσότερη λάμψη και γκλαμουριά. Ισως κάποιοι να θέλουν μία διαφορετική «βιτρίνα», μία διαφορετική λογική γύρω από τον τρόπο λειτουργίας της ΑΕΚ. Αυτό που προφανώς λησμονούν πολλοί είναι πως η ΑΕΚ τα έχει δοκιμάσει όλα αυτά στο παρελθόν.

Εχει δοκιμάσει και μοντέρνες μεθόδους και τεχνοκρατικά μοντέλα. Εγιναν πολλές προσπάθειες να εξελιχθεί, είναι η ομάδα στην οποία έχουν υπάρξει οι περισσότερες διοικητικές αλλαγές. Οι περισσότερες συνοδεύτηκαν με παταγώδη αποτυχία. Ο Μελισσανίδης είναι ένας άνθρωπος με συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και λειτουργίας, που δεν πρόκειται να αλλάξει τώρα. Είναι εκείνος που ορίζει τη στρατηγική πάνω στην οποία κινείται ο σύλλογος, είναι εκείνος που ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού.

Μέχρι να βρει αυτό που θέλει

Πολλές φορές τον έχω ακούσει να λέει, ότι θα τους αλλάξει όλους μέχρι να βρει αυτό που θέλει. Και έτσι κάνει. Φαίνεται αυτό, καθώς στα επτά χρόνια της σύγχρονης εποχής της ΑΕΚ, σχεδόν κάθε χρόνο πραγματοποιεί σημαντικές αλλαγές. Ακόμα και όταν πραγματοποίησε την κατά τεκμήριο πιο επιτυχημένη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της, φτάνοντας στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, άλλαξε εκείνη τη σεζόν προπονητή.

Επίσης, είχαμε και την αποχώρηση του Μπάγεβιτς από τη θέση του εκτελεστικού διευθυντή. Κίνηση σταθμό, καθώς αποχώρησε μια σεβάσμια και επιβλητική μορφή μέσα από την κοινωνία της ΑΕΚ και φτάσαμε σήμερα, να θεωρούν πολλοί – ακόμα και ορκισμένοι εχθροί του – πως αποτέλεσε αιτία πολλών δεινών που ακολούθησαν. Αλλωστε, οι αλλαγές δεν είναι πάντα για καλό και σίγουρα δεν είναι μόνο αυτές που μπορούν να φέρουν λύση.

Μονόδρομος για την ΑΕΚ

Η ΑΕΚ λειτουργεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο που τον γνωρίζει ο Μελισσανίδης. Στο τέλος της ημέρας εκείνος ξέρει πρώτος καλύτερα από κάθε άλλον, ότι τα λίγα μπράβο και η μεγάλη δυσαρέσκεια, αντανακλά στο πρόσωπό του. Αλλά αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας της ΑΕΚ. Αυτός είναι ο τρόπος, με τον οποίο πορεύτηκε σε όλη αυτή την επταετία. Με αυτήν τη λογική φαίνεται πως θα κινείται και στο προσεχές μέλλον.

Με επιλογές νέων προσώπων, με έμφαση στο ελληνικό στοιχείο, γιατί είναι σαφές πως ο Μελισσανίδης προτιμά αυτούς με τους οποίους μπορεί να επικοινωνεί άμεσα και να έχει απευθείας επαφή. Με τα σωστά και με τα λάθη, αυτή είναι η πραγματικότητα. Αλλά ακόμα και έτσι, είναι φανερό πως η ΑΕΚ βρίσκεται σε πολύ υψηλότερο επίπεδο απ’ ότι συνέβαινε πάρα πολλές φορές στα χρόνια που προηγήθηκαν. Αρα, το νόημα δεν είναι να ψάχνουμε τρόπο να αλλάξουμε ένα μοντέλο που αποτελεί μονόδρομο για την ΑΕΚ, αλλά να βρεθούν οι λύσεις που μέσα από τη σκληρή δουλειά θα οδηγήσουν ξανά την Ενωση στη θέση που πρέπει.

• ΑΕΚ
• Ιλια Ιβιτς
• Μανόλο Χιμένεθ
• Μάσιμο Καρέρα
• Παναγιώτης Κονέ