Ο Μανόλο εξελίχθηκε σε κάρμα για τον Μελισσανίδη

Η ΑΕΚ δεν ψάχνει για τεχνικό διευθυντή. Ούτε στην πραγματικότητα επιθυμεί να έχει έναν τέτοιον. Δηλαδή, κάποιον με το σύνολο των αρμοδιοτήτων που σχηματίζουν το παζλ των καθηκόντων για την θέση. Τους παρουσιάζει ως τεχνικούς διευθυντές, τους τάζει πως θα έχουν τα κλειδιά αλλά μετά τον… μήνα του μέλιτος «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε».

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν θέλει κάποιον άλλον ν’ αποφασίζει για όλα. Αλλωστε αυτή η θέση είναι ρεζερβέ, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Αλλά, όπως είναι η εταιρική δομή, χρειάζεται κάποιον με ευελιξία να χωρά ανάμεσα στις αρμοδιότητες των άλλων γραφείων χωρίς να διαταράσσει ισορροπίες.  Κυρίως θέλει κάποιον να κάνει αυτά που δεν προλαβαίνει ο ίδιος, ειδικά όταν αναφερόμαστε στο ποδοσφαιρικό τμήμα.

Κεφάλαιο Ιλια Ιβιτς

Ο Ίλια Ιβιτς άλλα πράγματα ήθελε να κάνει κι άλλα κατέληξε να κάνει. Κυρίως άρχισε να κρίνεται γι’ αυτά που (ούτως ή άλλως) δεν ήθελε να κάνει ή δεν αποτελούσαν τις προτεραιότητές του σε σχέση με τον ρόλο που πίστεψε πως είχε αναλάβει.

Ο Ίλια Ίβιτς κλείνει τον Φλεβάρη τα πενήντα, με μία καριέρα με πλούσιο βιογραφικό. Διαθέτει την ατζέντα, τις επαφές, τις γνωριμίες και το αξιόπιστο όνομα για να κινηθεί στην αγορά του ποδοσφαίρου. Ήθελε να καταστρώσει ένα πλάνο ενιαίας δομής και ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας που θα ακολουθούσε το κλαμπ ανεξάρτητα από τα πρόσωπα.

Να δώσω ένα παράδειγμα. Τι ομάδα θέλουμε να γίνουμε και τι ποδόσφαιρο θέλουμε να παίξουμε; Κι αυτό το ποδόσφαιρο ποιος προπονητής και ποιοι παίκτες θα το υπηρετήσουν; Θέλουμε να βγάζουμε και να προωθούμε παίκτες από τις ακαδημίες; Να επενδύουμε σε νέους κι ανερχόμενους ποδοσφαιριστές; Να έρθουν παίκτες με προσωπικότητα; Τέτοια ερωτήματα στα οποία οι απαντήσεις καθορίζουν και την γενικότερη φιλοσοφία.

Στην πορεία, όμως αυτό άλλαξε. Ο Ιβιτς άρχισε ν΄ασχολείται περισσότερο με τις ανασφάλειες των εικοσάχρονων και με τις ιδιοτροπίες των τριαντάχρονων ποδοσφαιριστών παρά με την χάραξη, υιοθέτηση κι εφαρμογή μίας γενικότερης στρατηγικής. Ναι, ήταν ο προϊστάμενος του ποδοσφαιρικού τμήματος αλλά αντιλαμβανόταν τον ρόλο ως επίβλεψη των καθηκόντων κι όχι ως εφαρμογή των καθηκόντων από τον ίδιον.

Η εταιρική δομή

Η ΑΕΚ αντιλαμβάνεται τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή με διαφορετικές αρμοδιότητες σε σχέση με όσα ισχύουν διεθνώς. Στα ξένα, ο τεχνικός διευθυντής δεν μπαίνει στ’ αποδυτήρια, δεν ασχολείται με την καθημερινότητα, ούτε “νταντεύει” τους άσους των γηπέδων. Υπάρχουν άλλοι γι’ αυτές τις δουλειές. Η βασική ασχολία είναι ο ποδοσφαιρικός σχεδιασμός.

Αντιθέτως, η ΑΕΚ αντιλαμβάνεται τον ρόλο σε συγκεκριμμένους τομείς, ενταγμένο σε κοινό πεδίο δράσης. Τον θέλει να λειτουργεί κυρίως ως αρχι-σκάουτερ και ως επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος. Στο πρώτο σκέλος είναι αυτός που θα κάνει όλη την προεργασία για παίκτες και προπονητές για να καταλήξει στις τελικές προτάσεις. Εάν πάρει προ-έγκριση από την διοικητική ομάδα διαχείρισης μεταγραφών, τότε η εισήγηση θα φτάσει στο μεγάλο γραφείο για τις τελικές αποφάσεις. Κι όταν αυτές ληφθούν, τις διαπραγματεύσεις κάνει άλλος!

Η παρουσία Παναγιώτη Κονέ

Κάπου εδώ δείχνει να κουμπώνει ιδανικά η ανάθεση του ρόλου στον Παναγιώτη Κονέ. Αρκετά νέος (μόλις κρέμασε τα παπούτσια του) για να κινηθεί άνετα και με αμεσότητα στην γνώριμη κοινωνία των αποδυτηρίων της ΑΕΚ κι αρκετά άπειρος για να διεκδικήσει μεγαλύτερο χώρο στην λήψη αποφάσεων από την καθεστηκυία τάξη του οργανισμού.

Δεν αμφισβητώ πως έχει ιδέες, πλάνο κι ατζέντα. Αλλά η επιλογή του θα αξιολογηθεί από την επιδραστικότητα των πρωτοβουλιών του για την ριζική αλλαγή της νοοτροπίας στ’ αποδυτήρια και από την εύρυθμη λειτουργία των Σπάτων. Ούτως ή άλλως στα υπόλοιπα, άλλοι αποφασίζουν.

Μανόλο Χιμένεθ, το σίκουελ συνεχίζεται…

Ο Μανόλο Χιμένεθ έχει εξελιχθεί σε κάρμα για τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Το 2019, το αφεντικό του οργανισμού πήρε μία συνειδητή απόφαση, να μην συνεχίσει με τον Ισπανό τεχνικό. Ήθελε πια, μία άλλη ποδοσφαιρική φιλοσοφία, ένα άλλο ποδόσφαιρο, καλύτερο, θεαματικότερο, ελκυστικότερο. Το ποδόσφαιρο της “Αγιά Σοφιάς”.

Τον Δεκέμβρη του 2020, η επιστροφή του Χιμένεθ είναι η παραδοχή της ήττας του. Επέστρεψε σ’ ένα ποδόσφαιρο που δεν ήθελε ν’ αναγνωρίσει ως επιθυμητό ούτε στην χρονιά του τίτλου! Μία λευκή πετσέτα για ένα ποδόσφαιρο που δεν βρήκε επειδή δεν είχε την υπομονή να το περιμένει, τις συνθήκες να το εφαρμόσει και τα πρόσωπα να το αναζητήσουν…

ΥΓ Τα “χαιδεμένα” των Σπάτων δικαιώθηκαν ακόμη μία φορά. Έφυγε ο προπονητής που δεν ήθελαν κι ήρθε ο προπονητής που ήθελαν.

ΥΓ2 Η ΑΕΚ κάνει συνεχώς το ίδιο πείραμα, περιμένοντας άλλο αποτέλεσμα. Κάποια στιγμή οι συμπτώσεις θα την ευνοήσουν (όπως το 2018) αλλά αυτό δεν λέγεται προγραμματισμός. Όταν στην πυξίδα της έχει για μοναδικό προπονητή τον Μανόλο, για μοναδικό στόπερ τον Όγκι (πετά την σκούφια του) και για μοναδικό επιθετικό τον Σέρχιο (καλομελέτα γιατί με Νέλσον δύσκολα…) μετά δεν καταλαβαίνω γιατί απορεί όταν καταλήγει στο ίδιο αδιέξοδο.

ΥΓ3 Χρόνια πολλά, καλές γιορτές, με υγεία σε όλους!

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• Μανόλο Χιμένεθ