Στο τέλος, τα κέρδη ήταν της ΑΕΚ

Ας ξεκινήσουμε με μία παραδοχή. Οταν δεν μπορείς να κερδίσεις, το σημαντικό είναι να μη χάνεις. Ειδικά όταν βρίσκεσαι στην ευάλωτη κατάσταση που βιώνει η ΑΕΚ όλο αυτό το διάστημα είναι σημαντικό να στέκεσαι στα πόδια σου και να κερδίζεις χρόνο για να μπορέσεις να διορθώσεις αδυναμίες. Να κερδίζεις σε αυτοπεποίθηση και να καταλαβαίνεις πως δεν έχεις να ζηλέψεις τίποτα από τον αντίπαλό σου, αλλά και πώς μπορείς να διεκδικήσεις μέχρι τέλους τους στόχους σου.

Προφανώς δεν είναι λόγος να πανηγυρίζεις πότε μία ισοπαλία κόντρα στον Ολυμπιακό, αλλά στο τέλος της ημέρας τα περισσότερα κέρδη είναι στην πλευρά της ΑΕΚ. Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς, υπό τις συνθήκες που μπήκαν οι δύο ομάδες στο γήπεδο, με τον τρόπο που εξελίχθηκε το παιχνίδι και την τροπή που πήρε. Φαινόταν πολύ πιθανό να στραβώσει για την ΑΕΚ το ματς και να καταστρέψει όλη τη χρονιά. Εδειχνε λιγότερο εφικτό να μπορέσει να βρει τις ισορροπίες της, να σταθεί στα πόδια της και να πάρει αποτέλεσμα.

Τα κέρδη της ΑΕΚ

Με αυτή την ισοπαλία, η ΑΕΚ κέρδισε τη δυνατότητα να μείνει ζωντανή στην κούρσα του τίτλου. Κέρδισε επίσης τη δυνατότητα να μείνει στο παιχνίδι του πρωταθλήματος και να έχει χρόνο να διορθώσει κάποια λάθη μέσα από τις μεταγραφικές κινήσεις, αλλα και μέσα από τη δουλειά που χρειάζεται να κάνει και τους δεσμούς που πρέπει να δημιουργήσει ο Καρέρα μέσα στα αποδυτήρια. Σας έλεγα και πριν το παιχνίδι, ότι τα ντέρμπι ποτέ δεν ξέρεις τι μπορούν να φέρουν. Υπάρχουν πάμπολλες καταστάσεις κατά το παρελθόν, όπου ομάδες που δεν είχαν καμία σχέση με τον αντίπαλό τους, που δεν είχαν καμία πραγματική σύγκριση βρέθηκαν να κυνηγούν το σκορ και να ψάχνουν να βρουν λύσεις.

Επειδή τα ντέρμπι είναι πάντα μία ξεχωριστή ιστορία, η ΑΕΚ πήγε σε αυτό το ματς ξέροντας πως βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και δεν έχει κανένα άλλο αποτέλεσμα κι αν χάσει χάνεται. Ο Ολυμπιακός πήγαινε για δύο αποτελέσματα. Εχει τη δική του πίεση, αλλά προσπαθεί εδώ και καιρό να την απορροφήσει και να μην την αφήσει να βγει. Το πρόβλημα όμως, το είχε η ΑΕΚ. Ηταν μία ομάδα που το προηγούμενο διάστημα έδειχνε τεράστιες αγωνιστικές αδυναμίες, η άμυνά της φαινόταν να τρεκλίζει και να έχει πάρα πολλά ζητήματα για να μπορέσει να σταθεί αξιοπρεπώς, ακόμα και στον πιο αδύναμο αντίπαλο, ενώ η επίθεση της φαινόταν να στηρίζεται κυρίως χάρη στις ατομικές εμπνεύσεις ποδοσφαιριστών.

Είχε πάθος και ψυχή

Επίσης φαινόταν, ότι το προηγούμενο διάστημα από την ΑΕΚ έλειπε η σπίθα. Ελειπε το δέσιμο, το πάθος που χρειάζεται για να μπορείς να βγεις νικητής από μία επίπονη κούρσα όπως είναι το πρωτάθλημα. Εκεί που δεν είναι ένα σπριντ, αλλά ένας μαραθώνιος που νικά, όποιος αντέχει περισσότερο. Υπό αυτό το πρίσμα, η εικόνα της ΑΕΚ ήταν μία ευχάριστη έκπληξη. Διότι δεν είναι ψευδές, ότι η πλειοψηφία όσων ασχολούνται με το ποδόσφαιρο πριν την έναρξη του ματς, θεωρούσαν την ΑΕΚ καταδικασμένη σε αυτό το παιχνίδι.

Η ΑΕΚ μπήκε στο παιχνίδι με πολύ μεγάλη αυταπάρνηση, είχε πολύ μεγάλη θέληση για τη νίκη και κατάφερε να βγάλει μέσα στο γήπεδο, πολύ ένταση και ζωντάνια. Στοιχεία που την έκαναν να είναι κυρίαρχη του αγώνα. Δεν είναι τυχαίο, πως η πιο μεγάλη φάση στο πρώτο 45λεπτο ανήκε στην ΑΕΚ. Από στατική φάση, αλλά και ο μόνος τρόπος να απειληθεί ήταν από στημένες μπάλες, που και σε αυτές πάντως η ΑΕΚ ανταποκρίθηκε με εξαιρετικό τρόπο αυτήν τη φορά.

Εβγαλε αντίδραση

Ένα δείγμα, λοιπόν, ότι όταν υπάρχει συγκέντρωση και θέληση για τη νίκη, όλα γίνονται πολύ πιο εύκολα. Στην πορεία ο Καρέρα παρέταξε ό,τι καλύτερο έχει θεωρητικά και φάνηκε να επικρατεί του Μάρτινς στο ξεκίνημα του ματς στην προπονητική σκακιέρα. Ωστόσο, η κίνηση του Μαρτίνς με την είσοδο των Φορτούνη και Καμάρα στο δεύτερο ημίχρονο ανακάτεψε αρκετά την κατάσταση και δημιούργησε ανισορροπία στη λειτουργία της ΑΕΚ.

Σε μία φάση, η παιδική αντίδραση- που όμως έχει παραληφθεί ουκ ολίγες φορές τα τελευταία χρόνια – η ΑΕΚ έδειξε τις αδυναμίες της. Σε άλλες περιπτώσεις, το σύνηθες θα ήταν εκεί να τελείωνε το ματς. Θα κατέρρεε το σύστημα, δεν θα είχε ψυχολογία και καθαρό μυαλό για να γυρίσει το παιχνίδι και η σεμνή τελετή θα ολοκληρωνόταν. Συν τοις άλλοις, ο Ολυμπιακός θα έβρισκε κενούς χώρους, με την ΑΕΚ να ανοίγεται μέσα στο γήπεδο, και έτσι θα μπορούσε να έχει βάλει και περισσότερα γκολ και να πάρει μία εμφατική νίκη.

Σε άλλες εποχές, ίσως σε άλλες καταστάσεις, διότι στη συγκεκριμένη συγκυρία, ούτε ο Ολυμπιακός είναι κάποια ομάδα που προκαλεί τρόμο, ούτε η ΑΕΚ είναι ξοφλημένη. Αντίθετα, κατάφερε να δείξει αντανακλαστικά, να σταθεί στα πόδια της και να ζητήσει με πολύ ώριμο τρόπο μέσα από το παιχνίδι, ακόμα και την ολική ανατροπή. Εκτιμώ μάλιστα, ότι αν είχε πέραν του Λιβάι και του Ολιβέιρα και έναν ακόμα παίκτη που να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση από τη μεσοεπιθετική γραμμή της, θα έφτανε στο στόχο της.

Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας εδώ

• ΑΕΚ
• αντρε σιμοες
• Λιβάι Γκαρσία
• Μάσιμο Καρέρα
• ολυμπιακός