Δυστυχώς για την ΑΕΚ τα πράγματα είναι απλά, όπως το ποδόσφαιρο

Στην ΑΕΚ έχουμε την ευτυχία να μιλάμε για ποδόσφαιρο. Για το αντικείμενο αυτό καθεαυτό.

Ούτε για ληγμένα δελτία, ούτε για καταγγελίες για δωροδοκίες παικτών, ούτε για σκάνδαλα πολυϊδιοκτησίας. Για πολλά χρόνια η ΑΕΚ είχε συζητήσεις που αφορούσαν ζητήματα εκτός γηπέδου. Αν πλήρωσε τη δόση για το άρθρο 44, αν σφράγισε εισιτήρια για να μπει ο κόσμος στο γήπεδο, αν οι παίκτες της είχαν περίεργη απόδοση σε ματς-κλειδιά κλπ. Κουβέντες που έδειχναν και τον πάτο που είχε φτάσει το κλαμπ.

Η κουβέντα αυτή τελείωσε εδώ και καιρό. Ευτυχώς θα πω εγώ και πρέπει να το κρατήσουμε. Ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο και μόνο, κριτικάρουμε ελεύθερα όποιον θεωρούμε ότι πρέπει να έχει την ευθύνη και πορευόμαστε με την ελπίδα να βρεθεί ξανά σε επίπεδα κανονικότητας το κλαμπ. Αυτό για το enwsi.gr είναι νόμος και έτσι θα παραμείνει, όσο είμαι εγώ και ο Σταύρος.

Διότι δεν βρίσκεται σε επίπεδα κανονικότητας το κλαμπ δυστυχώς. Ενώ θα έπρεπε χρόνο με τον χρόνο να «μεγαλώνει». Και τα πράγματα για ένα κλαμπ είναι απλά. Δεν μπορεί να διατηρείς στην θέση τους ανθρώπους και στελέχη που δεν τους πιστεύεις, που δεν κάνουν τη δουλειά που πρέπει και δεν φέρνουν το αποτέλεσμα που θες. Η ΑΕΚ πρέπει να εξελιχθεί, να πηγαίνει κάθε χρόνο ένα βήμα παραπέρα σε ποδοσφαιρικό επίπεδο. Η διοίκηση Μελισσανίδη και το ίδιο το αφεντικό παρουσιάζουν δυσκοιλιότητα σε αυτό είναι ζήτημα…

Ο Καρέρα δεν πείθει τους παίκτες του

Η ΑΕΚ λοιπόν έχει έναν προπονητή που δεν πείθει. Δεν θα πω εμένα, εσένα ή τον απέναντι. Τους παίκτες του. Δηλαδή, αυτούς με τους οποίους πρέπει να συνεργαστεί για να φέρει αποτέλεσμα. Και πιστέψτε με, με όσα ακούω και μαθαίνω από τα Σπάτα δεν τους πείθει. Η εικόνα της άμυνας είναι το κάδρο. Ελλειμμα δουλειάς (ατομικής και ομαδικής) στα Σπάτα. Το λέω και το ξαναλέω εδώ και καιρό. Η ΑΕΚ δεν δουλεύει στο ανασταλτικό κομμάτι και ελπίζει σε κάθε ματς ο Θεός να βάζει… το χέρι του πριν τον Παουλίνιο, όπως χθες. Πολλές φορές σκέφτομαι και τον τερματοφύλακα. Τι μπορούσε να κάνει εδώ, τι μπορούσε εκεί. Αν βλέπεις τέτοια αμυντική λειτουργία μπροστά σου, μαρκαρίσματα να χάνονται, παίκτες να μην ξέρουν που βρίσκονται στο γήπεδο, να πουλάνε μπάλες εύκολα λίγο έξω από την περιοχή και στα στημένα να κοιτάνε τον ουρανό αυτοί που πρέπει να μαρκάρουν πως να αντιδράσεις σωστά και να έχεις καθαρό μυαλό; Και πάλι καλά να λέμε που έχει αξιοπρεπή παρουσία με βάση τις συνθήκες. Και το γράφω σήμερα, με δεδομένο ότι χθες στην Ριζούπολη και στο Λέστερ την Πέμπτη ο Τσιντώτας δεν έφερε ευθύνη στα γκολ.

Η δουλειά του Μάσιμο Καρέρα λοιπόν κρίνεται ανεπαρκής στο αμυντικό κομμάτι, ενώ μπροστά δεν βλέπω τρομερές συνεργασίες και δουλειά που να του το πιστώσω για το έργο του. Ατομικό ταλέντο βλέπω και σποραδικά 1-2 καλές συνεργασίες. Και τέλος. Δυστυχώς το ποδόσφαιρο είναι απλό και στην ΑΕΚ τα προβλήματα και τα κενά φωνάζουν. Άρα η ΑΕΚ διατηρεί έναν προπονητή που δεν πείθει τους άμεσους συνεργάτες του. Πρώτο μεγάλο μειονέκτημα δηλαδή…

Η ανεπάρκεια των παικτών

Πάμε στην επιλογή των παικτών. Η ΑΕΚ αποφάσισε να επενδύσει αρκετά χρήματα στον άξονα και στην επίθεση, να φέρει ποιότητα στο επιθετικό τρίτο, ενώ αντιθέτως αμυντικά επέλεξε να πάει σε παίκτες-στοιχήματα για να ελπίζει στην ομαδική δουλειά. Αυτή η ανισορροπία «πληρώνεται» ακριβά για την ΑΕΚ πολύ γρήγορα στην σεζόν. Θα μπορούσε η κατάσταση να «καμουφλαριστεί» με δουλειά στα Σπάτα, με καλά αποδυτήρια με μαχητικό πνεύμα στο γήπεδο. Δυστυχώς τίποτε δεν υπάρχει σε ρεαλιστική βάση. Και αυτό είναι ευθύνη της διοίκησης και των στελεχών της. Δηλαδή, ποδοσφαιρικά δεν έπραξε το σωστό για να προετοιμάσει τους παίκτες της πριν βγουν στο χορτάρι…

Ενας Ιβιτς δεν φτάνει

Η επιλογή του Ιλια Ιβιτς ήταν καλή. Έως πολύ καλή. Αλλά ένας δεν φτάνει. Ποτέ δεν φτάνει ένας. Και τότε είχαμε πει ότι η ΑΕΚ πρέπει να δημιουργήσει τμήματα που θα της επιτρέπουν να βρίσκει καλούς παίκτες με ποιότητα, στην τιμή που θέλει. Και χαμηλή τιμή και όλα αυτά με ένα στέλεχος δεν γίνονται στο πραγματικό ποδόσφαιρο μα μόνο στο Football Manager. Η ΑΕΚ λοιπόν αποφάσισε να μην δυναμώσει στελεχιακά και αυτό έχει πάντα αντίκτυπο και στο γήπεδο με την επιλογή ποδοσφαιριστών και το «αν» και «πως» θα βγουν στο χορτάρι. Και όλο αυτό είναι επένδυση. Επένδυση σημαίνει η διάθεση χρημάτων με σκοπό να προκύψουν νέα μεγαλύτερα κεφάλαια. Οχι να πετάς απλά λεφτά όπως κάνει η ΑΕΚ από το 2018.

Στελέχη, γήπεδο, Ακαδημίες

Και για να φτάσεις να προκύψουν νέα κεφάλαια και να ζεις από αυτά, δίχως να περιμένεις τον… πατερούλη, όπως θέλει ο Μελισσανίδης με όσα είπε στο Τατόι το 2013, πρέπει να φτιάξεις την ΠΑΕ, την εταιρία, το κλαμπ. Με στελέχη που ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, έχουν τις ικανότητες και θα ανεβάσουν το κλαμπ επίπεδο. Από το πιο μικρό πόστο, μέχρι το μεγαλύτερο. Και το ίδιο δυστυχώς ισχύει και για τις Ακαδημίες, που θα έπρεπε σε ένα βαθμό σε αυτή την κατάσταση στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο να δίνει παίκτες για την πρώτη ομάδα. Η ΑΕΚ είχε πριν λίγα χρόνια ένα σοβαρό πλάνο με προοπτική και το… παράτησε για να πάει ξανά σε ρόλο «κομπάρσου» με δευτερότριτο ρόλο σε επίπεδο Ακαδημιών.

Η ΑΕΚ έχει μπροστά της την κατασκευή του γηπέδου και πολλές φορές «βλέπει» μόνο αυτό. Είναι το μεγαλύτερο έργο στην ιστορία της, φέρει την υπογραφή Μελισσανίδη και αν δεν ήταν αυτός θα υπήρχε το οικόπεδο μόνο για μνημόσυνα και συναυλίες. Αλλά σύντομα θα μπει η ΑΕΚ σε αυτό το ποδοσφαιρικό παλάτι.

Και πρέπει να πάει έτοιμη. Ως κλαμπ, ως εταιρία, ως ποδοσφαιρικός οργανισμός. Είχε και έχει τον επαρκή χρόνο να προ-ετοιμαστεί, να δημιουργήσει τις συνθήκες. Αν δεν είναι έτοιμη όταν μπει, τότε δεν θα έχει δικαιολογίες πια. Και θα χαραμίζει την δεύτερη μεγαλύτερη επένδυση στην ιστορία της μετά τη δημιουργία του καταστατικού της την ημέρα που «γεννήθηκε».

ΥΓ: Ολα τα παραπάνω ισχύουν και θα ισχύουν για μένα προσωπικά ακόμη και αν κερδίσει την Τετάρτη τον Ολυμπιακό. Δεν αλλάζω ούτε τελεία.

• blog
• ΑΕΚ
• Ιλια Ιβιτς
• Μάσιμο Καρέρα
• Τάσος Καπετανάκος