Τα σωστά μας και τα λάθη μας, δεν κρίνονται από τον ΟΣΦΠ

Η ΑΕΚ αποδεικνύεται πως ακόμη έχει πολλές απαντήσεις να βρει για να είναι πραγματική διεκδικήτρια του τίτλου σε βάθος χρόνου κι αυτές δεν θα έρθουν βάσει των προσεχών αποτελεσμάτων.

Η εικόνα και ατομικά των παικτών και συνολικά της ομάδας στην Αγγλία, δεν ενέπνευσε ακριβώς ως αφετηρία αντεπίθεσης. Κάθε άλλο θα έλεγε κανείς. Αφού μιλάμε για μια εικόνα που αν σώνει και ντε έπρεπε να δεις το ματς όπως εγώ,  σε έκανε το μόνο που να σε ενδιαφέρει να είναι το πόσο γρήγορα θα κυλήσει ο χρόνος.

Προδιαθέτει αυτή η εικόνα για κάποια αλλαγή μεγάλη μπροστά μας; Σίγουρα όχι, αλλά  …άβυσσος το ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν ξέρεις. Αν και όσο περνάνε τα χρόνια, όλο και περισσότερα πράγματα καθορίζονται αποκλειστικά από τις επιλογές που κάνεις ή δεν κάνεις, πάντα υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας στο ποδόσφαιρο.

Απλά εδώ μιλάμε για πραγματικά πολύ αστάθμητο παράγοντα που πρέπει να μπει στην μέση.

Η ΑΕΚ δεν έχει βρει απαντήσεις σε όλα τα καυτά ποδοσφαιρικά ερωτήματα εδώ και καιρό

Αν κάτι δείχνει η περίοδος που περνάμε, είναι πως η ομάδα αποδεικνύεται πως ακόμη δεν έχει βρει τις απαντήσεις σε όλα τα καυτά ποδοσφαιρικά ερωτήματα που την ακολουθούν εδώ και καιρό. Καμιά διετία τουλάχιστον. Έχει κάνει κινήσεις καλές, όχι φυσικά ακόμη όλες όσες χρειάζεται, αλλά λείπει και πάλι το ξεκάθαρο πλάνο για το πως θέλει να αξιοποιήσει αυτές τις κινήσεις.

Μένουν όλα στο χέρι του προπονητή που ανάλογα με τις ανασφάλειες που σε άλλα ματς έχει, σε άλλα δεν έχει, κάνει μια διαχείριση «κάλυψης» κι όχι παραγωγική. Αποτέλεσμα, οι καλοί να φαίνονται λιγότεροι καλοί στα δύσκολα και οι όχι τόσο καλοί, να φαίνονται πολύ κακοί, στις ίδιες συνθήκες.

Επίσης είναι μεγάλο θέμα να μη ταιριάζουν οι εκτιμήσεις ενός προπονητή με αυτές του συλλόγου, σε τόσα κεντρικά ζητήματα. Τελευταία παραδείγματα ο Χνιντ, ο Σιμάνσκι, από πριν ο Σαμπανάτζοβιτς.

Τέλος πάντων, από την στιγμή που περίπου μέσα Δεκέμβρη σε μια έτσι κι αλλιώς περίεργη σεζόν, φτάνουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι τα «γιατί» και τα «πως» παραμένουν και πολλά και σημαντικά, προσωπικά εκτιμώ πως καλό είναι να μη ζούμε τουλάχιστον μέσα σε μια μεγάλη αντίφαση.

Δεν μπορώ να βρω κάποιο παράδειγμα ομάδας που με τόσα ερωτηματικά γύρω της και τόσα ζητήματα προ λύση, να θέλει να ζήσει σώνει και ντε και με το βραχνά του ό,τι είναι διεκδικήτρια του πρωταθλήματος. Αυτή είναι η αντίφαση για μένα. Και μετά από ένα σημείο δεν ωφελεί και σε τίποτα. Δεν αλλάζει και ποτέ δεν θα αλλάξει το γεγονός πως η ΑΕΚ θα κριθεί στο τέλος πετυχημένη ή όχι, ανάλογα με τους τίτλους που πήρε ή δεν πήρε, που διεκδίκησε ή δεν διεκδίκησε.

Αλλά καμιά ομάδα με τα θέματα που φαίνεται πάλι να αντιμετωπίζει η ΑΕΚ, άρα προϋπήρχαν και «μιλούν» αυτή την στιγμή, δεν μπορεί να λέει πως διεκδικεί ισότιμα πρωτάθλημα, με ομάδες που έχουν πολύ λιγότερα τέτοιου είδους προβλήματα ή και καθόλου.

Για να λες πως είμαι ουσιαστικός διεκδικητής του πρωταθλήματος, Δεκέμβρη μήνα ρε αδερφέ πρέπει να ξέρεις ποιο είναι το κεντρικό σου αμυντικό δίδυμο για παράδειγμα. Πρέπει να ξέρεις ποια διάταξη και ποια τακτική φιλοσοφία σου ταιριάζουν περισσότερο, αναδεικνύουν τα προτερήματα σου και μειώνουν την επίδραση των ελλειμμάτων σου.

Πρέπει να έχεις ξεχωρίσει σε ποιους ποντάρεις πολύ, σε ποιους λιγότερο και σε ποιους καθόλου. Είναι πολλά τα ζητήματα που αναδεικνύονται πάλι. Και με ποδοσφαιρική λογική, δεν συνθέτουν μια ομάδα που μπορεί να λέει πως κυνηγάει φέτος να αναδειχθεί η κορυφαία.

Τόσα έχει τραβήξει στο αγωνιστικό η ΑΕΚ την τελευταία διετία, δεν θα πάθει και τίποτα παραπάνω, αν συμβιβαστεί και τώρα με την πραγματικότητα που λέει πως έχει ακόμη μπροστά της δρόμο. Προσωπικά μπορώ να το λέω, γιατί από το καλοκαίρι έλεγα πως ο δρόμος για την ανατροπή της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί την τελευταία διετία, δεν περνάει από μια και μόνη μεταγραφική περίοδο, ούτε είναι ζήτημα μόνο παικτών που θα φέρεις.

Είναι κι άλλα πολλά, που ακόμη καταλαβαίνουμε πως δεν έχουν ολοκληρωθεί στην ΑΕΚ και προς το παρόν της κλείνουν τον δρόμο προς το κάτι παραπάνω, που το μέγεθος της επιβάλλει να είναι ο στόχος. Αλλά να είναι στόχος ρεαλιστικός. Κι όχι στα πλαίσια αυτού του στόχου, να χάνουμε και τα καλά που υπάρχουν και να πηγαίνουμε μετά για νέο γύρο ριζοσπαστικών αλλαγών.

Δεν μπορείς να αφήσεις ένα, δύο, τρία ματς να καθορίσουν τα σωστά και τα λάθη

Με αυτά κι αυτά, θέλω να καταλήξω στο ό,τι προσωπικά αντιμετωπίζω το αμέσως επόμενο διάστημα με πολύ λιγότερο άγχος, απ’ όσο θα περίμενα και ο ίδιος. Όταν ξέρεις πως η αποτυχία θα οφείλεται σε συγκεκριμένους παράγοντες που πλέον σπάνια ξεπερνιούνται στο ποδόσφαιρο και το να καταφέρεις να σταθείς όρθιος θα είναι ζήτημα υπέρβασης έστω και προσωρινής αυτών των παραγόντων, εκλείπουν οι λόγοι για πολύ άγχος.

Το πιο σημαντικό είναι να αξιοποιείς το μεσοδιάστημα για όσα είναι απαραίτητα για τα επόμενα βήματα. Να χωρίζεις την ήρα από το στάρι. Να βλέπεις με ποιους μπορείς και με ποιους δεν μπορείς να προχωρήσεις. Τι χρειάζεται να γίνει διαφορετικά στην συνέχεια, σε κάθε επίπεδο σε σχέση με την ομάδα. Για να φτάσεις εκεί που θέλεις κι εκεί που πρέπει να φτάσεις.

Όλα αυτά έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία αυτή την περίοδο, αλλά χρειάζεται πολύ καθαρό μυαλό και ψυχραιμία για να λειτουργήσεις με τέτοιο γνώμονα.

Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορείς να αφήσεις ένα, δύο, τρία ματς, όσο σημαντικά και να είναι, να καθορίσουν στο απόλυτο ποια είναι τα σωστά και ποια τα λάθη που έχεις κάνει. Ό,τι και να γίνει με τον ΟΣΦΠ για παράδειγμα, φυσικά πρώτα αύριο με τον Απόλλωνα, τα λάθη και τα σωστά δεν θα έχουν αλλάξει. Θα παραμένουν τα ίδια και ίδια η ανάγκη να εκτιμηθούν ανάλογα.

• ΑΕΚ