Ας πούμε λίγο για τα «χαϊδεμένα» των Σπάτων

Ας πούμε λίγο για τα «χαϊδεμένα» των Σπάτων
Photo Credits: INTIME

Ο Γιάννης Σαντοριναίος εξηγεί γιατί η ευθύνη βαραίνει τους ώμους των ποδοσφαιριστών που έχουν εξοικειωθεί με μία λανθασμένη νοοτροπία…

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην ΑΕΚ δεν είναι ο Μάσιμο Καρέρα. Αν ήταν θα λυνόταν εύκολα μετά την ήττα διασυρμού από τον ΠΑΟ, με δύο μισθούς αποζημίωση, θα ερχόταν άλλος κι όλα θα δούλευαν ρολόι. Αυτό το έργο η ΑΕΚ το έχει ζήσει πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια και πάντα διάλεγε την εύκολη λύση, της αλλαγής προπονητή.

Επειδή το παρελθόν διδάσκει, τ΄αποτελέσματα είναι νωπά στο μυαλό μας. Με το «ράβε ξήλωνε» δεν γίνεται προκοπή και μέσα από τέτοιες συμπεριφορές η ΑΕΚ πέρασε μία λανθασμένη νοοτροπία στ’ αποδυτήρια. Νοοτροπία που παγιώθηκε με τα χρόνια κι αποτελεί τώρα το «νούμερο ένα» πρόβλημα για την ανάπτυξη μίας ανταγωνιστικής ομάδας με βλέψεις πρωταθλητισμού. Ας δούμε τα τέσσερα βασικά συμπτώματα που έχουν προκαλέσει την απρόσμενη αγωνιστική καθίζηση…

Έλλειμμα επαγγελματισμού στην αγωνιστική νοοτροπία

Οι ποδοσφαιριστές δίνουν την εντύπωση πως δεν λειτουργούν με απόλυτο επαγγελματισμό. Εμφανίζουν ένα έλλειμμα εργασιακής συνείδησης καθώς δεν φαίνεται πως παίζουν όλα τα ματς στο 100% των δυνατοτήτων τους. Εκτός αν δεχθούμε για την εικόνα του ματς με τον ΠΑΟ πως είναι τόσο αγύμναστοι ώστε να βγάλουν τον αγώνα κάνοντας τζόκινγκ ή τόσο ασύνδετοι κι ατάλαντοι που δεν μπορούν ν’ αλλάξουν πάσα στα δύο μέτρα.

Μιλάμε για ποδοσφαιριστές όπως ο Λιβάγια, ο Τάνκοβιτς, ο Μάνταλος με δεδομένες δυνατότητες στον χειρισμό της μπάλας που έδειχναν δυσκολία ακόμη και σε απλά κοντρόλ! Ως συνέπεια της εικόνας έρχεται η εντύπωση πως δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν η ομάδα νικά ή χάνει. Μπορεί να είναι άδικο για μερικούς αλλά η συλλογική νοοτροπία αυτό δείχνει. Βλέπουμε ποδοσφαιριστές που δεν ματώνουν την φανέλα ούτε καταπίνουν τα χιλιόμετρα και τελικά καταλήγουν να τους κάνουν πλάκα ο Ζαγαρίτης με τον Αλεξανδρόπουλο.

Καμία ενότητα, ανύπαρκτη ομοψυχία

Μία ομάδα που λειτουργεί περισσότερο ως σύνολο εγωισμών! Ο καθένας παίζει για την πάρτη του. Δεν μιλάμε για περιπτώσεις μόνο μπροστά από την αντίπαλη εστία αλλά και για περιπτώσεις στις οποίες ο ποδοσφαιριστής προτιμά ν’ αποφύγει να καλύψει μία φάση αν κρίνει πως υπάρχει ο κίνδυνος να χρεωθεί ατομικά το λάθος! Ως συνέπεια της συμπεριφοράς βλέπουμε μία ομάδα χωρίς αλληλοβοήθειες κι αλληλεγγύη, δίχως ενδιαφέρον να παίξει κάποιος και για τον συμπαίκτη του. Το είχε πει κι ο Σιμόες όταν είχε μιλήσει για ενότητα, το επαναλαμβάνει συνεχώς ο Καρέρα. Στου κουφού την πόρτα…

Μειωμένη ποδοσφαιρική αντίληψη

Είναι εξωφρενικό πόσο συχνά η ΑΕΚ επαναλαμβάνει τα λάθη της! Ειδικά με Μπράγκα και ΠΑΟ είναι σαν να έπαθαν όλοι αμνησία! Μέχρι βίντεο έβαλε ο Καρέρα να επισημάνει τις κακές αμυντικές συμπεριφορές στα λάθη με τους Πορτογάλους και στο ντέρμπι ζήσαμε ανάλογο πρώτο δεκάλεπτο! Οι ποδοσφαιριστές δείχνουν πως δεν αντιλαμβάνονται τις φάσεις, δυσκολεύονται να διαβάσουν το παιχνίδι και να προλάβουν την επόμενη κίνηση, με συνέπεια είτε ν’ αντιδρούν καθυστερημένα είτε να βρίσκονται σε λάθος θέσεις! Πρόβλημα που διογκώνεται στην άμυνα όταν λείπει ο εγκεφαλικός Τσιγκρίνσκι…

Χαμηλή αυτοπεποίθηση

Συμπτώματα χαμηλής αυτοπεποίθησης και κακής ψυχολογίας άρχισαν ν’ εμφανίζονται συχνά. Ως αποτέλεσμα, χωλαίνει το σύνολο σ’ εμπιστοσύνη και προσωπικότητα ανάληψης ευθυνών. Εδώ θα μιλήσουμε με παραδείγματα για να γίνει κατανοητό. Στο 4-1 με την Ζόρια, σ’ ένα ματς που πήγε εξαιρετικά για την ΑΕΚ, μόλις ο Τσιντώτας δέχθηκε γκολ γύρισε αμέσως ν’ απολογηθεί πως δεν έβλεπε! Ο τερματοφύλακας της ΑΕΚ ενώ έχει δώσει προσωπικούς βαθμούς με τις επεμβάσεις του, δείχνει πως επηρεάζεται από το πρώτο λάθος (όπως είχε γίνει με την Λέστερ) κι αργεί να επανέλθει καθώς στοιχειώνει το μυαλό του η σκέψη της αποτυχίας!

Ο Σβάρνας στο δοκάρι με την Ζόρια, φοβάται πως έγινε ρεζίλι και δεν έχει δει την φάση επειδή έχει σκεπάσει με τα χέρια το πρόσωπο από ντροπή! Ο Βασιλαντωνόπουλος, μόλις ξεφεύγει ο Ζαγαρίτης στην φάση του δεύτερου γκολ, κάνει διστακτικές απόπειρες να τραβήξει την φανέλα (αντί για ένα δυναμικό φάουλ που θα τελείωνε την φάση) και τελικά τον αφήνει αφού μπήκε στην περιοχή!

Ο Καρέρα μοιάζει με τον Φερέρ

Τέσσερις λόγοι που είναι σημαντικοί να κατανοήσουμε την νοοτροπία των αποδυτηρίων. Η ΑΕΚ έμαθε ν’ αλλάζει προπονητές σαν τα πουκάμισα και πέρασε άθελά της το μήνυμα στην ομάδα πως ο προπονητής είναι αναλώσιμος. Οπότε εάν δεν έχει χιούμορ ή δεν λέει γλυκόλογα ή δεν κανακεύει τους αστέρες, τότε ψάχνουμε τον επόμενο!

Αυτό είναι λοιπόν το βασικό πρόβλημα του Καρέρα, μοιάζει σε αρκετά στοιχεία με τον Φερέρ (όχι στα νεύρα του Δον) στην αυστηρώς επαγγελματική προσέγγιση! Αντιμετωπίζει τους ποδοσφαιριστές με τον σεβασμό του επαγγελματία και με την γνώση πως κατέχουν τον ρόλο της θέσης. Οπότε θα εστιάσει σε μία γενική ανάλυση τακτικής, θα δώσει τις κατευθύνσεις, θα ξεχωρίσει τους ρόλους, θα παρουσιάσει μία γενική εικόνα και μετά περιμένει οι παίκτες ν’ ανταποκριθούν.

Κι όταν παθαίνει σοκ μ’ αυτά που βλέπει, αντιδρά. Στο δεκάλεπτο με την Μπράγκα, έφερε τον Ινσούα αριστερό στόπερ κι έπαιξε όλη την αριστερή πλευρά ο Λιβάγια κι ο Καρέρα έμεινε όρθιος να δίνει συνεχώς οδηγίες στον Κροάτη! Τα ίδια και με τον Παναθηναϊκό. Μετά το πρώτο δεκάλεπτο ανέβασε τον Ινσούα ψηλά, πέρασε τον Λιβάγια κοντά στον Καρίμ με τον Τάνκοβιτς δεξιά κι έφτιαξε στο κέντρο ένα ανάποδο τρίγωνο με τον Κρίστιτσιτς «εξάρι» και τους Μάνταλο, Σάχωφ εσωτερικούς. Τρικ που λειτούργησε για ένα 15λεπτο επειδή ο Ινσούα έκανε την χειρότερη εμφάνιση της καριέρας του κι ο Σάχωφ την χειρότερη με την φανέλα της ΑΕΚ! Τρικ όμως που έφερε την μοναδική καλή εικόνα στο πρώτο ημίχρονο.

Ο Καρέρα ακόμη το παλεύει

Αυτά δεν δείχνουν «δημόσιο υπάλληλο»! Δείχνουν προπονητή που το παλεύει αλλά στα τελευταία ματς φαίνεται πως μόνο εκείνος το πιστεύει, χωρίς να παίρνει ανάλογη αντίδραση από το γήπεδο. Πως αλλάζει αυτή η εικόνα; Ο Καρέρα πρέπει να πορευθεί με όσους κρίνει πως έχουν την φλόγα, την φιλοδοξία, το κίνητρο να μπαίνουν στο γήπεδο και να δίνουν τα πάντα! Είναι ο Μαχαίρας; Ο Γκαρσία; Ο Σιμόες; Κάποιος άλλος; Ας συνθέσει μαζί τους μία ενδεκάδα κι όποιος θέλει ας ακολουθήσει. Αλλιώς ας ξεμουδιάζει στον πάγκο ή στην εξέδρα. Κι αν η αποτυχία είναι αναπόφευκτη κι η πορεία μη αναστρέψιμη, καλύτερα να συμβεί με το μαχαίρι στα δόντια παρά με τον φρέντο στο χέρι…

Απαραίτητη προϋπόθεση η στήριξη της διοίκησης. Όταν αλλάζει κάθε χρόνο ο προπονητής (μ’ εξαίρεση την χρονιά του τίτλου) και τα προβλήματα παραμένουν, τότε το πρόβλημα δεν είναι ο προπονητής. Η νοοτροπία στ’ αποδυτήρια θ’ αλλάξει όταν τα «χαϊδεμένα» των Σπάτων συνειδητοποιήσουν πως είναι στο βασικό κάδρο των ευθυνών. Κι αυτό θα συμβεί όταν αντιληφθούν πως ο προπονητής δεν είναι αναλώσιμος.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X