ΑΕΚ και διαιτησία: Αυτά που γίνονται κι αυτά που δεν γίνονται

Όποιος μου πει πως δεν περίμενε ότι ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ δεν θα έβλεπε πέναλτι στην ανατροπή του Τάνκοβιτς στο ματς της Κυριακής, πραγματικά θα πρέπει να είναι πολύ αφελής. «Μύριζε», έκανε μπαμ από χιλιόμετρο, πως ο Άγγλος αρχιδιαιτητής έψαχνε την ευκαιρία να δώσει κι ένα στίγμα, με μια κρίση κατά της ΑΕΚ. Την είχε, την εκμεταλλεύτηκε.

Το κακό είναι πως μετά από τους διαιτητές που κάνουν πολιτική και δεν σφυρίζουν ότι βλέπουν ή ό,τι θα έπρεπε να βλέπει το VAR, πάμε σιγά – σιγά σε ανάλογη διαχείριση κι από πλευράς του Μαρκ Κλάτενμπεργκ.

Η φάση με τον Τάνκοβιτς, είναι πρόκληση στην κοινή λογική

Η φάση με τον Τάνκοβιτς, είναι πρόκληση στην κοινή λογική. Τηλεκριτικοί κι αρχιδιαιτητής, προσπαθούν να μας πείσουν πως ένας παίκτης της ΑΕΚ που μπαίνει μόνος του εντός περιοχής και είναι έτοιμος σχεδόν να τραβήξει την σκανδάλη με τελική προσπάθεια ή ασίστ, ξαφνικά πέφτει κάτω μόνο και μόνο επειδή ένιωσε ένα άγγιγμα.

Την ίδια στιγμή βλέπεις έναν αμυντικό να έρχεται από πίσω, να μην ασχολείται ούτε με μπάλα ούτε με τίποτα και να πέφτει πάνω του και σου λένε δεν είναι πέναλτι. Ακόμη και για διεκδίκηση σώμα με σώμα ακούσαμε. Την στιγμή που ένας έχει καθαρή κατοχή και ο άλλος δεν βλέπει καν την μπάλα.

Το ερώτημα είναι γιατί και ο Κλάτενμπεργκ πηγαίνει πλέον προς τα κει. Πιστεύω πως είναι το ίδιο ζήτημα όπως και με τους διαιτητές. Μια, δυο τρεις, δεν έχει όρεξη ο καθένας να είναι κάθε μέρα στα μανταλάκια απροστάτευτος και να τον ξεφτιλίζουν. Με τους διαιτητές βέβαια είναι ακόμη χειρότερο γιατί δεν φοβούνται μόνο την ξεφτίλα …

Θα αρχίσει κι ο Κλάτενμπεργκ …να δίνει σφυρίγματα πολιτικής

Θα αρχίσει λοιπόν κι ο Κλάτενμπεργκ …να δίνει σφυρίγματα πολιτικής κάθε Τρίτη στην ανάλυση των φάσεων και θα περνούν και τα ανάλογα μηνύματα στους διαιτητές. Δέκτες μηνυμάτων έχουν συνηθίσει άλλωστε να είναι οι Έλληνες διαιτητές. Έτσι έχουν μάθει να πορεύονται.

Εδώ για την φάση του ΠΑΟΚ με τον Τζόλη, έχεις τον ίδιο τον παίκτη να ζητάει συγγνώμη γι’ αυτό που έκανε και τον αρχιδιαιτητή να σου λέει πως ήταν μόνο κίτρινη. Γιατί; Γιατί κατάλαβε πως ανάλογα με το τι θα έλεγε για την φάση, ήταν έτοιμος ο ΠΑΟΚ επικοινωνιακά να προβεί στα πρέποντα, που λέμε.

Είχε το κομψό μήνυμα με την επιστολή στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, άλλωστε. Έτσι, πήγε σε μια ισορροπία. Αυτό που έκαιγε ήταν να μην προκύπτει εύνοια στον ΠΑΟΚ. Το τακτοποίησε και μετά το ισορρόπησε μιλώντας για μη πέναλτι στην φάση του Ίνγκασον.

Τα όργανα έχουν αρχίσει για τα καλά

Όσο ο Κλάτενμπεργκ δεν είχε μπει σε αυτού του είδους το σκεπτικό, είδαμε τις κρίσεις του για τις σημαντικές φάσεις της ΑΕΚ. Δικαίωσε τον Ζαχαριάδη για το μη πέναλτι με τον Ινσούα στο Αγρίνιο. Δικαίωσε τους διαιτητές που μέσω VAR έδωσαν το πέναλτι στα Γιάννινα. Δεν δικαίωσε αυτούς που ακύρωσαν το γκολ του Λιβάγια με τον ΟΦΗ. Τώρα όμως που πλέον καταλαβαίνει πως τα όργανα έχουν αρχίσει για τα καλά, όχι πέναλτι στον Τάνκοβιτς.

Στην ζωή της ΑΕΚ η ετυμηγορία αυτή του Μαρκ Κλάτενμπεργκ πέρασε και δεν ακούμπησε. Στην Ένωση έχει διοχετευθεί σχεδόν επίσημα δυσφορία προς τα έξω, μετά από τις τελευταίες κακές διαιτησίες, σε νικηφόρα μάλιστα παιχνίδια. Αλλά τα όρια που κινείται σε αυτόν τον τομέα είναι δεδομένα.

Η αλήθεια είναι πως το αν είσαι θετικός παράγοντας κι αν πιστεύεις αυτά που λες, το αποδεικνύεις στις στιγμές κρίσης. Η ΑΕΚ έχει ως προτεραιότητα το να αποδεικνύει πως είναι πάντα θετικός παράγοντας κι αυτό πρέπει να το σεβαστούμε και να το αξιολογήσουμε σωστά, ακόμη κι αν δεν μπορείς να ζήσεις εύκολα μαζί του κάποιες φορές.

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ και δεν μπόρεσα ποτέ να ζήσω εύκολα με αυτό. Θεωρώ πως έχω επίγνωση της θέσης που έχει η ΑΕΚ στο τοπίο, των στόχων και των «θέλω» της. Όταν είμαι ψύχραιμος μπορώ να δεχθώ την λογική αυτής της θέσης, αλλά το πρόβλημα είναι πως δυσκολεύομαι να μένω ψύχραιμος όταν προκαλείται η λογική μου.

Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο….

Σε κάθε περίπτωση, με πλήρη κι απόλυτο σεβασμό στον ρόλο που θέλει να επιτελέσει ο σύλλογος, νομίζω πως παρόλα αυτά η κατάσταση θέλει κάποια διαχείριση. Ακόμη και μέσα στα περιοριστικά πλαίσια που βάζει ο ρόλος που έχει υιοθετήσει η ΑΕΚ, είναι αναγκαία να αναγνωρίζεται πως υπάρχει πρόβλημα. Το οποίο θεωρώ πως θα γίνεται μεγαλύτερο, όσο το παιχνίδι των διαμαρτυριών και της συνωμοσιολογίας για την διαιτησία, θα αρχίζει να γίνεται όλο και περισσότερο αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε ΟΣΦΠ και ΠΑΟΚ.

Το πιο επικίνδυνο για μένα, είναι οι διαιτητές να καταλήξουν να έχουν στο μυαλό τους, πως οι αποφάσεις και ο ρόλος τους κρίνονται αποκλειστικά μέσα σε ένα πλαίσιο διαμάχης ΟΣΦΠ και ΠΑΟΚ. Αυτό, που δεν θέλει και πολύ να γίνει, θα είναι πολύ επικίνδυνο για την ΑΕΚ.

Η διαιτησία δεν είναι εύκολη ιστορία και κανείς δεν πρέπει να μιλάει σα να υπάρχουν προφανείς λύσεις κι επιλογές. Δεν υπάρχουν. Τέτοιες υπήρχαν μόνο όταν κάποιος ήταν σε θέση να έχει την απόλυτη επιρροή στην ΕΠΟ, χωρίς παρουσία ξένων, με ΚΕΔ που άλλαζε ακόμη και τέσσερις φορές μέσα στην σεζόν, χωρίς VAR. Τώρα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.

Θες να κάνει αυτό το πράγμα η ΑΕΚ;

Το να πω εγώ εδώ «πρέπει να προστατευθεί η ομάδα», μπορεί να ακούγεται προφανές ή και αυτονόητο, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να το περάσεις σε όρους πραγματικότητας.

Για παράδειγμα, ένας οργανισμός σαν τον ΟΣΦΠ, με τρομερή δυναμική και μέρος ενός ευρύτερου επικοινωνιακού δικτύου υπό τον έλεγχο ενός εκ των πιο ισχυρών επιχειρηματιών της χώρας, στο ζήτημα της διαιτησίας έχει πάει όσο πιο χαμηλά γίνεται. Στα όρια της γραφικότητας. Μάλλον τα έχει περάσει. Έχει αποτέλεσμα πολλές φορές θα πει κάποιος. Έχει ίσως. Αλλά θες να κάνει αυτό το πράγμα η ΑΕΚ; Κι αν πούμε ότι το θέλουμε, έχει η ΑΕΚ την ψυχοσύνθεση ως οργανισμός να υπηρετήσει κάτι τέτοιο;

Να κάνουμε δηλαδή καθημερινά συντονισμένα και …με μια φωνή, όλοι το άσπρο μαύρο και την μέρα νύχτα; Γίνεται αυτό; Δεν γίνεται. Δεν γίνεται εκ των πραγμάτων. Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν εντός και γύρω από την ΑΕΚ, που να ήταν σε θέση να το υπηρετήσει και να αισθανόταν και ωραία. Γιατί για να πας σε τέτοια τακτική, που σε κάνει περίγελο και μισητό σε οποιονδήποτε εκτός από τον δικό σου κόσμο(κι όχι στο σύνολο τους), πρέπει να το έχεις μέσα σου. Στον ΟΣΦΠ έχει καλλιεργηθεί μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες εδώ και μια 20ετία.

Αυτά δεν υπάρχουν στον Ολυμπιακό

Επίσης στον ΟΣΦΠ, στην συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, η υπεράσπιση της ομάδας είναι βασική προτεραιότητα. Στην ΑΕΚ δεν συμβαίνει το ίδιο. Στην ΑΕΚ πρέπει να μας αρέσει ο πρόεδρος, ο προπονητής, οι παίκτες, να είναι κολλητός μας ο τάδε γιατί αν δεν είναι ή είναι κολλητός άλλου θα τον σκίζουμε και θα σκίζουμε και την ομάδα και πάει λέγοντας.

Αυτά δεν υπάρχουν στον ΟΣΦΠ. Ο Μαρινάκης μιλάει για κατά φαντασία αλλοιώσεις αποτελεσμάτων και δεν ακούγεται κιχ εκ των έσω. Φανταστείτε τον Μελισσανίδη να κάνει το ίδιο και να έχει και δίκιο, όχι κατά φαντασία. Δεν θα βρεθεί κι ένα 30 ή 40% εκ των έσω που θα τον κράξει; Για να ξέρουμε και για ποιο πράγμα μιλάμε.

Οι λύσεις προφανείς. Το πρόβλημα παραμένει

Προφανείς λύσεις λοιπόν δεν υπάρχουν, αλλά παραμένει ένα πρόβλημα που μεγαλώνει όσο περνάει ο καιρός. Εμείς πρέπει να το αναδεικνύουμε και να το θέτουμε, γιατί έχει σημασία. Κατά τη γνώμη μου όμως, όταν επιχειρούμε να το θέσουμε προσπαθώντας παράλληλα να πούμε πως υπάρχουν και κάποιες προφανείς λύσεις που απλά δεν τις επιλέγει η επίσημη ΑΕΚ, δεν λέμε ακριβώς τα πράγματα όπως είναι.

Ωστόσο, υπάρχουν κατά την γνώμη μου τρόποι να προσαρμοστείς στην κατάσταση, χωρίς να χρειαστεί να υπηρετήσεις κάτι που δεν σε εκφράζει και δεν θες και να το κάνεις με όλη σου την ψυχή. Κυρίως υπάρχουν τρόποι για να μην περνάει το λάθος μήνυμα πως υιοθετείς περισσότερο ρόλο θεατή. Για να κάνεις κάτι τέτοιο ούτε να ξεφτιλιστείς χρειάζεται, ούτε να γίνεις ΟΣΦΠ. Μπορείς όμως να δίνεις στίγμα, για πράγματα που άλλωστε σε αφορούν άμεσα.

• ΑΕΚ
• Διαιτησία
• Μαρκ Κλάτενμπεργκ
• ολυμπιακός
• ΠΑΟΚ