Ο παίκτης που λείπει πιο πολύ από τη φετινή ΑΕΚ…

Πρώτα απ’ όλα (ω ναι, θα τολμήσω να το πω) καλό μήνα να έχουμε! Ο τελευταίος μήνας ενός χρόνου, που θέλουμε να πάει και να μην ξανάρθει, που πάλι κάνουμε υπομονή, που ξέρουμε ότι θα περιλαμβάνει Χριστούγεννα πιο ζόρικα από αυτά που θα θέλαμε να κάνουμε όλοι μας.

Ο Δεκέμβριος είναι ένας μήνας, που περιλαμβάνει σίγουρα έξι παιχνίδια για την ΑΕΚ, ίσως και επτά. Τα αναφέρω αρχικά με χρονική σειρά: ΑΕΚ-Μπράγκα (Πέμπτη 3/12), ΑΕΚ-ΠΑΟ (Κυριακή 6/12), Λέστερ-ΑΕΚ (Πέμπτη 10/12), Απόλλων-ΑΕΚ (Κυριακή 13/12), ΑΕΚ-ΟΣΦΠ (Τετάρτη 16/12 εξ αναβολής για την 1^η αγωνιστική), Βόλος-ΑΕΚ (Δευτέρα 21/12). Αυτά είναι τα έξι σίγουρα ματσάκια και υπάρχει πιθανότητα να γίνει μέσα στις γιορτές και το Άρης-ΑΕΚ, που είχε αναβληθεί.

Θυμίζω δε ότι στις 3/1/2021, ξεκινάει ο δεύτερος γύρος του πρωταθλήματος, με την «Ένωση» να παίζει στο Φάληρο με τον ΟΣΦΠ. Αλλά, ας μείνουμε στον κομβικό Δεκέμβριο. Την Πέμπτη, η ΑΕΚ υποδέχεται την Μπράγκα, κι αν την κερδίσει, θα έχει μαθηματικές ελπίδες πρόκρισης.

Και είναι μαθηματικές και όχι τόσο ρεαλιστικές, γιατί δεν θα της αρκεί καν να νικήσει και την Λέστερ μέσα στην Αγγλία την μεθεπόμενη Πέμπτη, αλλά θα πρέπει παράλληλα να μην νικήσει και η Μπράγκα μέσα στην έδρα της, την Ζόρια. Όπως και να ‘χει, η ΑΕΚ θα κάνει την προσπάθειά της, την Πέμπτη, όπως οφείλει, κι όπως κάνει πάντα, σεβόμενη την ιστορία της. Δεν συζητιέται αυτό.

Μόνο το πρωτάθλημα στρώνει τον ευρωπαϊκό δρόμο

Ο ευρωπαϊκός «τελικός» ωστόσο για την ομάδα του Καρέρα τη φετινή σεζόν, ήταν ένας και μόνο, εκείνος με την Βόλφσμπουργκ και η ΑΕΚ είχε κάνει την υπέρβαση και τον είχε κερδίσει. Από εκεί και πέρα, προφανώς και δεν μπορεί να συνιστά επιτυχία, μια απλή είσοδος στους ομίλους, αλλά η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα καλύτερα για την ΑΕΚ στην Ευρώπη, πλησιάζουν και θα μπορούμε να μιλάμε για αυτά, όταν με το καλό θα μπει και στο δικό της σπίτι.

Κι ανεξαρτήτως αυτού, για να ξέρουμε τι λέμε, αν η ΑΕΚ θέλει να πετυχαίνει στην Ευρώπη και να έχει πιο βατό δρόμο για να μπαίνει σε ομίλους, θα πρέπει να κατακτά το πρωτάθλημα! Αυτός πρέπει να είναι κάθε χρόνο, ο βασικός στόχος μιας κανονικής ΑΕΚ, μιας ισχυρής ΑΕΚ, όπως είναι αυτή του Μελισσανίδη.

Ως εκ τούτου, οι «τελικοί» για την ΑΕΚ και μέσα στον Δεκέμβριο αφορούν στο πρωτάθλημα. Τον Νοέμβριο ή μάλλον για να ακριβολογούμε από τις 25 Οκτώβρη και μετά, η ομάδα του Καρέρα έκανε το απόλυτο ήτοι το «4 στα 4», με τις νίκες επί του ΠΑΣ στα Γιάννενα, επί του ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ, επί της ΑΕΛ στην Ριζούπολη και επί του Αστέρα στην Τρίπολη.

Έλα όμως, που στο ίδιο ακριβώς διάστημα, έκαναν το απόλυτο νικών και οι δύο βασικοί ανταγωνιστές της. Όπως και να το έκαναν, το έκαναν, κι αυτό αποτυπώνεται στη βαθμολογία. Το αποτέλεσμα και όχι ο τρόπος.

Κομβικό το ντέρμπι της Κυριακής με ΠΑΟ

Αυτό σημαίνει ότι η ΑΕΚ συνεχίζει να είναι με την πλάτη στον τοίχο και για να μην χάσει την άμεση επαφή της με την κορυφή, θα πρέπει να συνεχίσει να νικάει. Το πιο κομβικό παιχνίδι κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι το κυριακάτικο ντέρμπι με τον ΠΑΟ.

Έναν αντίπαλο, που παραδοσιακά είναι ο πιο δυσκολοκατάβλητος για την ΑΕΚ. Ακόμα και πέρυσι, θα θυμάστε ότι η χρονιά διαλύθηκε για την «Ένωση» στο ματς του πρώτου γύρου με τον ΠΑΟ, όπου προηγήθηκε η ομάδα με 0-2 (ήταν γηπεδούχοι οι «πράσινοι») και ηττήθηκε στο τέλος με 3-2!

Τώρα, δεν υπάρχει επί της ουσίας γηπεδούχος την Κυριακή, καθώς αφενός το ματς είναι κεκλεισμένων των θυρών όπως όλα και αφετέρου το ΟΑΚΑ είναι κοινή έδρα και των δύο ομάδων. Κι απ’ ότι φαίνεται μάλιστα, το ότι είναι έδρα για την ΑΕΚ, τουλάχιστον για τους παίκτες της, δεν είναι αφορμή για να χαίρονται, αλλά για να σιχτιρίζουν.

Μεγάλο θέμα ο χλοοτάπητας στο ΟΑΚΑ

Είχαν πολλή μεγάλη σημασία τα λεγόμενα του Καρίμ, μετά το ματς στην Τρίπολη. Ο Ανσαριφάρντ έδωσε συγχαρητήρια στον Αστέρα, που έχει γήπεδο με τόσο καλό χλοοτάπητα και είπε ότι αν αυτός και οι συμπαίκτες του, παίζουν σε τέτοιους αγωνιστικούς χώρους, μπορούν να προκαλέσουν εφιάλτες σε κάθε αντίπαλο, λόγω της ποιότητας που διαθέτουν! Κι αυτό δεν είναι κάτι που απλά το είπε ο Καρίμ, αλλά που το συζητάνε συνεχώς οι «κιτρινόμαυροι» στα Σπάτα, έχοντας… σπαστεί πάρα μα πάρα πολύ με αυτή την κατάσταση του χλοοτάπητα στο «Σπύρος Λούης».

Και το είδαμε άλλωστε αυτό μέσα στο ματς. Συνδυασμοί, αυτοματισμοί, πράγματα που μπορούν να κάνουν και που τους δόθηκε η ευκαιρία να τα κάνουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Τρίπολης. Τους… έφτιαχνε το τερέν και απόλαυσαν το ποδόσφαιρο. Είναι, λοιπόν, ένα θέμα που στην ΑΕΚ θα πρέπει να το κοιτάξουν, κι ας μην έχει η «Ένωση» την ευθύνη. Γιατί, εκτός από το φόβο των τραυματισμών, που είναι φυσικά σοβαρό θέμα, είναι μεγάλη υπόθεση και το να μπαίνουν οι παίκτες με όρεξη για μπάλα.

Από τη μέση και μπροστά, καλύτερη και πιο πλήρης κι από την πρωταθληματική σεζόν

Επανέρχομαι στο… κόλλημα μου, που είναι το πρωτάθλημα. Και πώς να μην είναι όταν βλέπω ότι η ΑΕΚ έχει τα εχέγγυα για να το κατακτήσει. Και σε αυτό νομίζω ότι συμφωνούμε πλέον οι περισσότεροι, ότι δηλαδή εν αντιθέσει με την ομάδα των δύο προηγούμενων σεζόν, η φετινή έχει το ρόστερ για να διεκδικήσει μέχρι τέλους και – γιατί όχι – να κατακτήσει τον τίτλο.

Ακόμα και στα όποια άσχημα αποτελέσματα έχει φέρει, δεν τέθηκε θέμα ελλειμματικού ρόστερ. Πάντα βέβαια, υπάρχουν θέσεις, στις οποίες θέλεις να ανέβεις επίπεδο, κι αυτός πρέπει να είναι ένας μόνιμος μελλοντικός στόχος για κάθε μεγάλο κλαμπ.

Η ΑΕΚ από τη μέση και μπροστά, έχει ποιότητα καλύτερη κι από την πρωταθληματική σεζόν. Αναλογιστείτε μάλιστα πως στα όσα έχουμε δει, λείπουν από την «εξίσωση», ο Λιβάι Γκαρσία, που ήταν η πιο υπερβατική και ακριβή κίνηση του καλοκαιριού και ο Σιμάνσκι. Επί της ουσίας, λείπει και ο καλός περσινός Ολιβέιρα, που δεν τον έχουμε δει ακόμα. Ακόμα και από τον Λιβάγια, έχει λείψει η σταθερότητα, αλλά είμαι πεπεισμένος επειδή ξέρουμε πως είναι παίκτης ψυχολογίας, ότι θα τον δούμε σε σούπερ κατάσταση μετά την ανανέωση του συμβολαίου του.

Για να μην το πολυκουράζουμε, λοιπόν, η ΑΕΚ με Μάνταλο, Λιβάγια, Καρίμ, Τάνκοβιτς, Ολιβέιρα, Γκαρσία, Σάκχοφ, Σιμόες, Σιμάνσκι, αλλά και Γαλανόπουλο, Μαχαίρα, Αλμπάνη, που αποδεδειγμένα μπορούν να δίνουν λύσεις όποτε χρειαστεί, είναι από τη μέση και μπροστά, πιο πλήρης από ποτέ και οπωσδήποτε ικανή για να πάρει το πρωτάθλημα.

Το μεγάλο ερωτηματικό…

Τι λείπει αυτή τη στιγμή από την ομάδα; Μια «δεμένη» άμυνα. Μια άμυνα, που αν έστω πλησιάσει την κορυφαία όλων, που είδαμε στην πρωταθληματική χρονιά, τότε η ΑΕΚ δύσκολα θα χάσει το πρωτάθλημα. Άμυνα βέβαια, δεν παίζουν μόνο οι αμυντικοί, άρα δεν είναι μόνο θέμα προσώπων, αλλά και προπονητή. Η ΑΕΚ έκανε το καλοκαίρι, κινήσεις και για την ενίσχυση της άμυνας, με την απόκτηση των Νεντελτσιάρου και Χνιντ.

Αυτή τη στιγμή, πρώτος αμυντικός όμως, εξακολουθεί να θεωρείται ο Τσιγκρίνσκι. Εκεί κατά την άποψή μου, είναι το βασικό πρόβλημα. Ότι κάποιος άλλος πρέπει να γίνει ο πρώτος του κέντρου της άμυνας. Μπορεί ο «Νέντε»; Πιθανό. Είναι όμως ακόμα ερωτηματικό.

Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να δοθεί μια απάντηση σε αυτό το ερωτηματικό μέσα στον Δεκέμβριο, όπως και στο αν υπολογίζεται σοβαρά ο Χνιντ από τον Καρέρα. Ίσως πάρουμε κάποια πρώτη απάντηση, στα παιχνίδια με Μπράγκα και με ΠΑΟ, στα οποία θα λείπει ο «Τσίγκρι».

Όπως και να ‘χει, η ΑΕΚ στα τέλη του μήνα, θα πρέπει να είναι απολύτως βέβαιη, στο αν εμπιστεύεται την πεντάδα των Τσιγκρίνσκι, Νεντελτσιάρου, Χνιντ, Σβάρνα και Λάτσι (εξαφανισμένος προς το παρόν). Προσοχή όμως! Όχι απλά στο αν την εμπιστεύεται, αλλά στο αν την εμπιστεύεται για να πετύχει με αυτή την πεντάδα, το στόχο της κατάκτησης του πρωταθλήματος.

…και η λύση!

Γιατί τα πρωταθλήματα στην Ελλάδα, τα φέρνουν οι άμυνες. Κι αυτό, το βλέπουμε σε κάθε σεζόν. Για να το θέσω κάπως διαφορετικά, αλλά και ακόμα πιο συγκεκριμένα, ο Βράνιες λείπει και μάλιστα πολύ. Και στα μαρκαρίσματα και στο ψηλό παιχνίδι και στον τσαμπουκά. Και λείπει γιατί τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν έχουμε δει ότι μπορεί να τον αντικαταστήσει ο Χνιντ, που αποκτήθηκε λόγω ίδιων χαρακτηριστικών. Αν λοιπόν, θα έπρεπε να απαντήσω στο ερώτημα του τίτλου, για το τι παίκτη θα ήθελα για την ΑΕΚ τον Γενάρη, θα απαντούσα κατηγορηματικά, τον Βράνιες.

Ξέρω ότι πολλοί διαφωνούν και ορισμένοι θα κράξετε στα σχόλια από κάτω, αλλά προσωπικά δεν με νοιάζει, ούτε αν θα είναι γραφικό το να τον ξαναφέρει η ΑΕΚ, ούτε αν έχει ανισόρροπο χαρακτήρα. Δεν τον θέλω άλλωστε για να τον κάνω… γαμπρό μου! Στόπερ στην ομάδα μου, θέλω να τον έχω. Κι αν πάρει η ΑΕΚ πρωτάθλημα, είμαι σίγουρος ότι δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα και όσοι τώρα διαφωνούν.

Υ.Γ.: Στην ΑΕΚ θα πρέπει να δουν τι… διάολο θα γίνει με τη διαιτησία. Μια, δύο, τρεις, τέσσερις, παράγινε το κακό. Και μπορεί η «Ένωση» να υπερκέρασε όλες τις εις βάρος της διαιτησίες και να πήρε τα «τρίποντα» που ήθελε, αλλά αυτό δεν αργεί η στιγμή, που θα σταματήσει να γίνεται. Συν ότι δεν είναι μόνο τα δικά της ματς, όπου κάθε δύσκολη και αμφισβητούμενη φάση, σφυρίζεται εναντίον της, αλλά είναι και τα παιχνίδια των ανταγωνιστών της, που παίρνουν βαθμούς από αλλοιώσεις αποτελεσμάτων.

Υ.Γ.2.: Και κάτι ακόμα που έγραψα και στη σημερινή «ΩΡΑ». Υπάρχει βίντεο με ζουμ, που δείχνει ξεκάθαρα ότι το γκολ της ισοφάρισης του Αστέρα είναι επιθετικό φάουλ του Μπαράλες στον Τσιγκρίνσκι. Ο επιθετικός του Αστέρα που αναμφίβολα είναι πολύ καλός κεφαλοσφαιριστής, σηκώνεται, περνάει το χέρι πάνω από τον ώμο του «Τσίγκρι», τον κρατάει κάτω, παίρνει την κεφαλιά και ισοφαρίζει. Πριν βιαστείτε να διαφωνήσετε, δείτε τη φάση με το ζουμ, όσοι δεν την έχετε δει, γιατί στο συνδρομητικό δεν την είδαμε καθαρά. Είναι λοιπόν μια φάση, που μπορεί ο Παπαδόπουλος να μην την είδε όντως, αλλά για αυτό υπάρχει το VAR και ο Γκορτσίλας! Για να την δει, κι αν δεν μπορεί να βγάλει ασφαλές συμπέρασμα, να φωνάξει τον Παπαδόπουλο να την δει. Αλλά εδώ, θέλω να επισημάνω και κάτι άλλο. Μίλα ρε «Τσίγκρι»! Σήκωσε τα χέρια, φώναξε ένα… «εεεε, φάουλ». Πλέον, σε κάτι τέτοιες φάσεις, οι διαμαρτυρίες των παικτών μετράνε πολύ περισσότερο γιατί υποχρεώνουν τον διαιτητή να πάει στο VAR. Στο κάτω κάτω, ας πήγαινε στο VAR, κι ας έδειχνε σέντρα. Προφανώς και δεν θέλουμε τους παίκτες της ΑΕΚ να κάνουν καραγκιοζιλίκια, αλλά μην φτάνουμε και στο άλλο άκρο του… «σφάξε με πασά μου, ν’ αγιάσω». Είναι επαναλαμβανόμενο φαινόμενο αυτό με τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ να μην αντιδράνε έστω (και εννοώ πάντα σε κόσμιο πλαίσιο) σε φάσεις που τους έχει αδικήσει ο διαιτητής. Κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην επηρεάζεται ο ρέφερι και να σου λέει… «για να μην διαμαρτύρονται καν, δεν χρειάζεται να ασχοληθώ».

Υ.Γ.3.: Βλέπετε τι «πόλεμος» γίνεται στο πρωτάθλημα, από την επικοινωνία μέχρι και την ουσία. Και η παραμικρή λεπτομέρεια παίζει πλέον ρόλο. Γιατί, αν ο Λαμπρόπουλος δεν φώναζε πρώτος και δεν ακολουθούσε «επανάσταση» από όλη την ΑΕΚ, για το οφσάιντ-γκολ του Βαρέλα, θα μετρούσε κανονικά. Κι αν την περασμένη Κυριακή, δεν έβρισκε ο Καρίμ τη λύση μετά το 1-1, σήμερα θα μιλάγαμε για το -5 από την κορυφή, θα μας έφταιγε ο Καρέρα και δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος.

Υ.Γ.4.: Μπήκε ο Δεκέμβρης. Μήπως να τελειώνουμε όπου να ‘ναι με την ανανέωση του Μάρκο – που εκτός από το γκολ, έκανε ματσάρα στην Τρίπολη – γιατί δεν θα είναι ότι καλύτερο για την ΑΕΚ, να αρχίσουμε να τον διαβάζουμε σε ρεπορτάζ άλλων ομάδων, με τις οποίες θα συζητά, είτε πραγματικά, είτε φανταστικά; Άντε, ρε παιδιά…

Υ.Γ.5.: Στη φωτογραφία, ο Βράνιες βάζει το κεφάλι του στις τάπες των παπουτσιών του αντιπάλου, με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να κερδίσει το πλάγιο, από το οποίο ξεκίνησε η φάση της ισοφάρισής της, με τον Λιβάγια στο 95^ο λεπτό του αγώνα της Λεωφόρου με τον ΠΑΟ, τη σεζόν του πρωταθλήματος. Ε, έναν παίκτη να βάζει το κεφάλι του εκεί που βάζει ο αντίπαλος το πόδι του, τον θέλω, κι ας είναι και λίγο ανισόρροπος.

• ΑΕΚ
• Δημήτρης Μελισσανίδης
• Ιονούτ Νεντελτσιάρου
• μαρκο λιβαγια
• Μάσιμο Καρέρα
• Μπράγκα
• Ογκνιεν Βράνιες
• ΠΑΟ
• τσιγκρίνσκι
• Χνιντ