Ολο τα ίδια θα λέμε και στα ίδια θα καταλήγουμε…

Εδώ που φτάσαμε, ξαφνικά, από το πουθενά στην ουσία, στο ματς στην Τρίπολη, έχουν φτάσει να παίζονται περισσότερα, από την παραμονή κοντά στην κορυφή.

Με αιτία ένα ματς που σα να αποφάσισε ο Μάσιμο Καρέρα όλες τις αμφιλεγόμενες επιλογές που μπορεί να του καταλογίζει κάποιος κατά καιρούς, να τις κάνει ένα πακέτο και να τις παρουσιάσει στο κοινό.

Όντως, όπως υπάρχουν θετικά στοιχεία που έχουν προκύψει σε αυτόν τον ένα χρόνο από την παρουσία του Ιταλού τεχνικού, έτσι υπάρχουν κι αρνητικά. Ε, αυτά όλα μαζί τα έκανε ένα …κομπόδεμα και μας τα παρέδωσε την Πέμπτη.

Επειδή όλα αυτά είναι κουραστικά και πραγματικά έχει καταντήσει εξοντωτικό και ψυχολογικά κάθε τρεις και λίγο να γίνονται ανάλογες κουβέντες για τους προπονητές της ΑΕΚ, θέλω να φύγω από αυτό σήμερα.

Μόνο ο Χιμένεθ έπιασε στην ΑΕΚ

Επτά χρόνια από την επανεκκίνηση, ένας προπονητής έπιασε στην ΑΕΚ, έμεινε 1,5 χρόνο σερί και πήρε πρωτάθλημα. Ο Χιμένεθ. Κι αυτός όμως απλά «κόλλησε» καλά με κάποια πράγματα στην ΑΕΚ, χωρίς να εμπνέει με το ποδοσφαιρικό του πλάνο.

Άλλωστε η ζωή τα δείχνει όλα για όλους. Δηλαδή το πως τους εκτιμάει η ποδοσφαιρική αγορά. Ο Πογέτ έχει ξεχάσει από πότε έχει να δουλέψει. Ο Δέλλας επίσης καμιά πρόοδο, πάει κι έρχεται στον Παναιτωλικό.

Ο Χιμένεθ εξαργύρωσε το πρωτάθλημα στην ΑΕΚ με μια δουλειά στην Β΄Ισπανία και στην Λας Πάλμας, που είναι του περιγύρου μας έτσι κι αλλιώς. Έφυγε νωρίς – νωρίς, έκανε πάλι ένα δρομολόγιο στην Αραβία και κάθεται. Τι είναι η προπονητική πορεία του Μανόλο Χιμένεθ μετά την Σαραγόσα το 2013. ΑΕΚ, Εμιράτα κι ένα διάλλειμα λίγων μηνών στην Λας Πάλμας.

Ο Ουζουνίδης μετά την αποτυχία (μακροπρόθεσμα, γιατί βραχυπρόθεσμα συνδέεται με την πρόκριση στο Champions League) κι αυτός μόνο σε …γνωστά λημέρια βρήκε δουλειά και μετά από καιρό μάλιστα. Στον ΑΠΟΕΛ. Κι από εκεί έφυγε με συνοπτικές διαδικασίες. Καρντόσο; Δεν δουλεύει εδώ και ένα χρόνο με κάτι ψιλά.

Παραδόξως, ο μόνος που σημείωσε πρόοδο, είναι ο Ζοσέ Μοράις στην Κορέα!

Ο Καρέρα ήρθε στην ΑΕΚ, όντας άνεργος για πάνω από ένα χρόνο. Μη το ξεχνάμε κι αυτό. Η αγορά δεν του χρέωσε θετικά ούτε το πρωτάθλημα που πήρε στην Ρωσία.

Τα προβλήματα στην ΑΕΚ είναι ζητήματα λανθασμένης ποδοσφαιρικής σκέψης

Τι μας δείχνουν όλα αυτά; Πως όλα τα προβλήματα στην ΑΕΚ, όπως πάντα λέω και φωνάζω χρόνια τώρα, έχουν ποδοσφαιρική βάση και είναι ζητήματα ποδοσφαιρικής σκέψης. Λανθασμένης στην περίπτωση μας.

Θα ήταν ωραίο να αποδεικνύεται πως στην ΑΕΚ βλέπουν πράγματα που δεν τα βλέπει η αγορά, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Το γεγονός πως κάθε τρεις και λίγο έχουμε φασαρίες με προπονητές, δείχνει πως η αγορά καλά τα εκτιμάει, εμείς έχουμε το θέμα.

Και ως αποτέλεσμα όλου αυτού, γιατί αναγκαστικά όταν συνεχώς τρως κατραπακιές, χαμηλώνεις τον πήχη και σου φαίνονται και τα μίνιμουμ ως εκπληκτικά, καταλήγουμε να θεοποιούμε ακόμη και τα «τόσο όσο».

Ενδεχομένως ο Καρέρα, αν περάσει τώρα την μεγάλη λακκούβα που μόνος του άνοιξε, να φέρει αποτέλεσμα ως το τέλος της σεζόν. Όπως έφερε ο Χιμένεθ. Καθόλου δεν αποκλείεται. Αλλά με συγχωρείτε, όταν μιλάμε με μακροπρόθεσμο σκεπτικό, όταν μιλάμε για όλους τους τομείς που πρέπει να δουλεύεται μια ομάδα για να παρουσιάζεται ένα αποτέλεσμα που να τηρεί τα στάνταρ των απαιτήσεων του υψηλού ανταγωνισμού, ακόμη είμαστε πολύ μακριά. Πάρα πολύ μακριά.

Ο «εργατικός» προπονητής

Είδα ένα ποστάρισμα του φίλου μου του Γιάννη του Σαντοριναίου και με τσίγκλησε λίγο ο χαρακτηρισμός «εργατικός», για τον προπονητή. Θα μου επιτρέψει ο Γιάννης που ξέρει πόσο τον εκτιμώ, να το σχολιάσω λίγο, γιατί έχω διαφορετική άποψη.

Εργατικό προπονητή θα πω τον Μαρτίνς. Γιατί το αποτέλεσμα που παρουσιάζει όχι μόνο στην εικόνα του συνόλου, αλλά και σε ατομικό επίπεδο, δεν μπορεί να έρχεται χωρίς πολλή και μεθοδική δουλειά.

Εργατικό θα πω τον Λουτσέσκου, γιατί το ίδιο «μιλούσε» το αποτέλεσμα στην λειτουργία του συνόλου και ατομικά στον ΠΑΟΚ. Εργατικό θα πω τον Δώνη, που δεν τον χωνεύω καθόλου, αλλά στον Παναθηναϊκό υπό των ημερών του, ήταν φανερό πως πίσω από το…110% που έπαιρνε από αυτή την ομάδα, υπήρχαν πολλές εργατοώρες μεθοδικής και σκληρής δουλειάς. Έφτασε να δημιουργήσει συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου, ταυτισμένο με την ομάδα του.

Στην ΑΕΚ από τότε που έφυγε ο Μπάγεβιτς το 1996, με τα στάνταρ που θέτει το top επίπεδο, ένας ήταν ο προπονητής που αξίζει αυτόν τον χαρακτηρισμό. Ο Λορέντσο Σέρα Φερέρ.

Αυτός που άνοιγε τους Θρακομακεδόνες το πρωί και τους έκλεινε το βράδυ. Καθόταν με τις ώρες να ασχολείται με τον κάθε Ντιουφ και παίκτες που έχω ξεχάσει και το όνομα τους πλέον.

Αυτός που δημιούργησε σε ενάμισι χρόνο ποδοσφαιριστές που έπαιξαν σε κορυφαία πρωταθλήματα και έλυσαν το πρόβλημα της ζωής τους. Που άσχετα από το που έφτασε από πλευράς στόχων η ομάδα, για μια μεγάλη περίοδο ικανοποίησε την ανάγκη μας να δούμε καλό ποδόσφαιρο και μάλιστα χωρίς κάτι το τρομερό στην διάθεση του. Και πήγε και στο Champions League και η δική του ομάδα, έχασε τελικά το πρωτάθλημα στα χαρτιά.

Τον ακολουθεί από κοντά, αλλά όχι ακριβώς στο ίδιο επίπεδο μεθοδικότητας και μόχθου ο Φερνάντο Σάντος. Κι εκεί τελειώνει η ιστορία.

Εργατικοί προπονητές που δεν αφιερώνουν στην δουλειά στο προπονητικό κέντρο της ομάδας τουλάχιστον την μισή μέρα, δεν υπάρχουν. Ο Φερέρ αφιέρωνε και τα τρία τέταρτα της μέρας. Ο Μαρτίνς στον ΟΣΦΠ είμαι σίγουρος επίσης πως δεν φεύγει δέκα λεπτά μετά από την προπόνηση, ούτε πάει μια ώρα πριν αρχίσει.

Και το αποτέλεσμα της εργατικότητας του, φαίνεται στο πως ήταν κάτι Μπα, κάτι Σισέ, κάτι Καμαρά, κάτι Μασούρες, κάτι Μπουχαλάκηδες, όταν τους πήρε στα χέρια του και πως είναι τώρα. Όπως ο Φερέρ, πήρε τον Καμπάνταη από τα αζήτητα στην ουσία στην ΑΕΚ και την επόμενη σεζόν, είχε συμβόλαιο στην Μπουντεσλίγκα.

Δεν αφήνω αιχμή για κανέναν και ο καθένας έχει τον τρόπο δουλειάς του. Υπάρχουν προπονητές που αφιερώνουν για παράδειγμα πολλές ώρες στο να αναλύουν αντιπάλους και να ψάχνουν πως θα τους αντιμετωπίσουν. Όμως το ποδόσφαιρο στον υψηλό ανταγωνισμό πλέον, ανταμείβει σχεδόν αποκλειστικά τις ομάδες που επενδύουν στον εαυτό τους, στην δική τους πρόοδο και σκέφτονται πως θα βάλουν εκείνες με την δική τους φιλοσοφία προβλήματα στον αντίπαλο. Αυτό κάνει την διαφορά. Κι αυτό πιστέψτε με, απαιτεί πολλές ώρες, πολύ δουλειά και πολύ κούραση και ψυχολογική, όχι για να βρεις την κατάλληλη τακτική για κάθε ματς, αλλά για να κάνεις το πραγματικά δύσκολο κι αυτό που κάνει την διαφορά. Να δημιουργήσεις εσύ κάτι που θα δίνει συγκεκριμένο στίγμα στο γήπεδο.

• ΑΕΚ
• Μανόλο Χιμένεθ
• μαρινος ουζουνιδης
• Μάσιμο Καρέρα