
Φεύγω αυτοθέλητα. Αφανίζομαι όρθιος, στιβαρός και περήφανος. Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχουνται. Ζούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Η λύπη μου γι’ αυτο το έγκλημα με σκοτώνει».
Ιούνιος 1998. Το πανελλήνιο, συγκλονισμένο, παρακολουθεί τις έρευνες για τον εντοπισμό του καθηγητή Πανεπιστημίου και συγγραφέα Δημήτρη Λιαντίνη. Ανακρίβεια. Όσοι τον ήξεραν (μόνο) με αυτές τις ιδιότητες είχαν ένα κενό ενημέρωσης.
Όσοι τον γνώριζαν και με αυτές του στοχαστή και φιλοσόφου, ίσως να μην αγωνιούσαν για την τύχη του. Θα ψυχανεμίζονταν ότι ο μεγάλος Λάκωνας που ανέβηκε στον αγαπημένο του Ταΰγετο την 1η Ιουνίου δεν επρόκειτο να επιστρέψει. Το είχε κάνει πολλάκις. Ποτέ όμως δεν είχε εξαφανιστεί. Εκείνη έμελλε να είναι η στερνή (του) φορά.
Διαβάστε περισσότερα εδώ

ΟΛΗ η εκπομπή του ENWSI TV με τηλεφωνικές γραμμές και Καζαντζόγλου-Τσίμπο! (VIDEO)

Στο μικροσκόπιο οι 16 κιτρινόμαυροι του ματς με Απόλλωνα

Απίστευτος αποκλεισμός για τη Ρεάλ Μαδρίτης! (VIDEO)

Ρεάλ Μαδρίτης: Σε κίνδυνο αποκλεισμού από ομάδα Γ’ εθνικής! (VIDEO)

ΑΕΚ: Ρεπό Χιμένεθ στους παίκτες