Απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα της ΑΕΚ

Μερικές φορές, πιστεύω πως είναι καρμικό. Εκεί που υπάρχουν συγκλονιστικά συναισθήματα χαράς στο μαγικό διήμερο Πέμπτης, Παρασκευής και πιστεύεις πως αλλάζει η μοίρα της ΑΕΚ και έρχονται καλύτερες μέρες, έρχεται μια – συννεφιασμένη – Κυριακή να σε προσγειώσει απότομα στην πραγματικότητα.

Ποια είναι αυτή; Πως όταν η ΑΕΚ πιστεύει πως είναι κάτι μεγαλύτερο από όσο φτάνουν τα πόδια της, δέχεται κατραπακιές και δεν ξέρει που να σταθεί.

Εστω και αν στα παιχνίδια του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου δεν υπήρχε καμία σύνδεση, ούτε στη σημασία τους, ούτε στη δυναμική του αντιπάλου, ούτε καν στην εξέλιξη, είχαν έναν κοινό παρονομαστή. Υπήρξαν στιγμές μέσα στη διάρκεια των αγώνων, όπου η ΑΕΚ ένιωσε να ψηλώνει επικίνδυνα. Δεν είχε επαφή με το έδαφος και μοιραία γκρεμοτσακίστηκε. Πόνεσε πολύ η απώλεια του ευρωπαϊκού κυπέλλου, πόνεσε σημαντικά και η ήττα στο πρωτάθλημα πριν τη διακοπή.

Θα ήταν απόλυτη υπέρβαση

Ας ξεκινήσω από το μπάσκετ, χωρίς να είμαι ειδήμων. Φάνηκε, πως η Μπούργος ήταν μια ομάδα άλλου επιπέδου. Για όσους αγνοούν, είναι 3^η στο ισπανικό πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ έκανε υπερβάσεις, έφτιαξε ομάδα που είχε ως στόχο να κατακτήσει το τρόπαιο. Εκανε εξαιρετική εμφάνιση με τη Νίμπουρκ, μαγική με τη Σαραγόσα και το πρώτο δεκάλεπτο – εκεί που οι Ισπανοί στα δύο προηγούμενα ματς, ξεκινούσαν φουλαριστοί και άνοιγαν τις διαφορές – ήταν φοβερό.

Κάπου εκεί, ο διακόπτης έσβησε. Το σχέδιο του Παπαθεοδώρου να παίξει με τέτοιο τρόπο που να αφήνει τα σουτ στους Ισπανούς, χάλασε από την απίστευτη ευστοχία που εμφάνισε ένας παίκτης που μέχρι σούταρε κοντά στο 30%. Το χειρότερο είναι πως η ΑΕΚ, μια ομάδα γεμάτη έμπειρους και ποιοτικούς παίκτες, δεν βρήκε κανένα αποκούμπι για να πιαστεί. Η άμυνα έμπαζε, η επίθεση είχε κολλήσει και καταγράφηκε η χειρότερη εικόνα σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης σε μια περίοδο.

Στο δεύτερο ημίχρονο, με τους Ισπανούς να έχουν γεμίσει αυτοπεποίθηση και βέβαια να έχουν πολλές λύσεις, η ΑΕΚ κυνηγούσε ένα θαύμα. Το άγγιξε σε κάποιες φάσεις, αλλά εκεί υπήρξαν και ανάποδα σφυρίγματα που καθόρισαν πλήρως τη μορφή του παιχνιδιού. Η ΑΕΚ δεν απέτυχε, απλά δεν μπόρεσε να κάνει την απόλυτη υπέρβαση. Επειδή η σεζόν ξεκινά το Σάββατο μάλιστα, το θέμα είναι με καθαρό μυαλό να βρει τον τρόπο που θα πορευθεί.

Ολα στραβά από την αρχή

Η ΑΕΚ πλήρωσε πως σταμάτησε να πατά στο έδαφος στο διάστημα που κυριαρχούσε. Ισως πίστεψε, πως είχε καθαρίσει από νωρίς. Εκνευρισμός, νεύρα, λάθος επιλογές, που δεν δικαιολογούνται από τους παίκτες που βρίσκονταν στο ρόστερ. Και σα να μην έφτανε η πίκρα του μπάσκετ, ήρθε να δέσει το…γλυκό και με την κάκιστη εικόνα στο ποδόσφαιρο και την ήττα από τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Η ΑΕΚ έχασε την ευκαιρία να πάει με το απόλυτο στη διακοπή και το μόνο θετικό είναι πως έχασε πόντους ο Ολυμπιακός.

Το ζήτημα φαινόταν πως πήγαινε για καταστροφή από τις επιλογές του Καρέρα στο ξεκίνημα. Αυτό που περίμενα από τον Ιταλό, ήταν να πάει σε εκτεταμένο ροτέισον συγκριτικά με την 11άδα που έπαιξε την Πέμπτη. Κυρίως, επειδή όσοι αγωνίστηκαν στην επική πρόκριση επί των Γερμανών, είχαν δώσει τα πάντα σε ψυχολογικό και σωματικό επίπεδο. Περίμενα κάποιες νέες ιδέες, μια διαφορετική αντιμετώπιση του ματς, ειδικά από τη στιγμή που ο Ατρόμητος έπαιζε τόσο ταμπουρωμένος με πεντάδα στην άμυνα.

Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας εδώ

• ΑΕΚ
• ατρόμητος
• Ηλίας Παπαθεοδώρου
• Μάσιμο Καρέρα
• μπουργος