Τις θέσεις στην ενδεκάδα, τις βγάζει το γήπεδο

Ξεκινώ από τα φρέσκα κουλούρια. Βόλσφμπουργκ πιθανότερος αντίπαλος για τους ομίλους. Πλερέζες παντού από τους περισσότερους. Ενώ από κάποιους υπάρχει ερωτηματικό για το τι θα γίνει με την Σεντ Γκάλεν. Συγγνώμη, αλλά κάπου το χάνω. Από πότε η ΑΕΚ απέκτησε τόσο μεγάλη ηττοπάθεια για όλους και για όλα; Μπάλα είναι και όλα γίνονται, αλλά για αντιπάλους σαν την Σεντ Γκάλεν δεν έπρεπε να γίνεται καν κουβέντα. Όσο για την Βόλφσμπουργκ, προφανώς είναι το φαβορί. Αλλά η ΑΕΚ θα (θα πρέπει να) μπει στο γήπεδο ως ΑΕΚ και θα παλέψει και θα κτυπήσει την πρόκριση. Γιατί πάντα αυτό έκανε στην Ευρώπη, απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο, όσο δυνατός και αν ήταν, ότι όνομα και αν είχε. Ας μην ξεχάσουμε αυτά που ξέρουμε. Και στην Ευρώπη, αν θες να αφήνεις το στίγμα σου, τέτοιους αντιπάλους θα πρέπει να μπορείς να κοιτάξεις στα μάτια. Ενώ αν δεν θες και του χρόνου και του παραχρόνου, να έχεις ξανά Βόλσφμπουργκ μπροστά σου, μπες τώρα και διόρθωσε την ζημιά που έκανες με τον περυσινό αποκλεισμό.

Πάμε και στα μεταγραφικά. Παρότι θεωρώ πως ο πρώτος βασικός λόγος που χάθηκε ο τελικός ήταν η λάθος νοοτροπία και έπονται τα πρόσωπα και τα αγωνιστικά πλάνα, η ΑΕΚ έδειξε αντανακλαστικά. Μέσα σε λίγες μέρες από την απογοητευτική εικόνα που έβγαλε στον Βόλο, πήρε έναν τύπο εξτρέμ και έναν τύπο χαφ, που χρειαζόταν και έψαχνε εδώ και περίπου δυο χρόνια. Και η έλλειψη παικτών μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά, «μέτρησε» πολύ και στον τελικό του Σαββάτου. Με Λιβάι και Σάκχοφ πάντως, φυσικά και δεν πρέπει να κλείσει το ρόστερ, διότι αν η ΑΕΚ δεν πάρει και στόπερ, θα έχει κάνει μεγάλο και κομβικό λάθος. Πάμε παρακάτω.

Παρακολουθώ συζητήσεις για το αν ο Σάκχοφ έρχεται για να παίξει βασικός ή αν ο Ανσαριφάρντ έχει έρθει για πρώτος ή για δεύτερος φορ. Νομίζω πως πρόκειται για μια συζήτηση κενή περιεχομένου. Και εξηγούμαι με παράδειγμα, διότι μου αρέσει να μιλάω με παραδείγματα. Στα μάτια της πλειοψηφίας του κόσμου της ΑΕΚ, ο Καρίμ ήρθε για δεύτερος πίσω από τον Ολιβέιρα. Σωστά; Σωστά. Και βάσει αριθμού ψηφίων στο συμβόλαιο, ο «πρώτος» είναι ο Πορτογάλος. Αυτό λέει η τυπική και θεωρητική προσέγγιση των πραγμάτων. Υπάρχει ωστόσο και η πρακτική. Υπάρχει η εικόνα που δίνει το γήπεδο.

Ο Ολιβέιρα στον τελικό δεν έδειξε να βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Ούτε αγωνιστικά, ενδεχομένως ούτε και ψυχολογικά. Όλα τα γκολ μπαίνουν και όλα τα γκολ χάνονται, αλλά με την ποιότητα που έχει ο Πορτογάλος, στην ευκαιρία που έχασε στο 7^ο λεπτό του τελικού, θα έπρεπε να είχε σκοράρει πριν ο Τζολάκης προλάβει να ανοιγοκλείσει τα βλέφαρά του. Από την άλλη μεριά, ο Καρίμ «πετάει» στις προπονήσεις από την πρώτη μέρα στα Σπάτα. Κάθε μέρα γίνεται όλο και φορμαρισμένος και σκοράρει ακατάπαυστα. Ενώ σκυλιάζει κάθε φορά που δεν βάζει γκολ, είτε μιλάμε για τακτική ή για δίτερμα, ή ακόμα και μια απλή άσκηση για τελειώματα φάσεων.

Προφανώς λοιπόν, μ’ αυτά τα δεδομένα που έχει στα χέρια του ο Καρέρα, δεν γίνεται να σκεφτεί πως ο Καρίμ ήρθε για δεύτερος πίσω από τον Ολιβέιρα. Θα τον κάνει πρώτη επιλογή για το ματς με τον Παναιτωλικό και θα αφήσει τον Πορτογάλο στον πάγκο. Αν ο Καρίμ στο Αγρίνιο βάλει δυο γκολ, θα μείνει στην βασική ενδεκάδα και για το ματς με την Σεντ Γκάλεν και για το επόμενο και για το επόμενο και για όσο κάνει την δουλειά για την οποία τον πήρε η ΑΕΚ, που είναι να σκοράρει. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Προφανώς και αυτό δεν σημαίνει πως ξαφνικά έγινε κακός φορ ο Ολιβέιρα και σούπερ ο Καρίμ. Αλλά κανείς δεν έχει την θέση του βασικού στην ντουλάπα του σπιτιού του. Την κερδίζει μέσα στο γήπεδο. Για την ακρίβεια, του την δίνει το γήπεδο

Φυσικά αυτό δεν ισχύει μόνο για την περίπτωση του Ανσαριφάρντ ή του Ολιβέιρα. Ισχύει για όλους. Ανεξαιρέτως. Γίνεται κουβέντα για το που θα παίξει ο Σάκχοφ, με ποιόν μαζί στα χαφ και ποιος θα μείνει στον πάγκο για να μπει αυτός στην θέση του. Αυτό δεν μπορεί να το πει κανείς, δεν μπορεί να το δείξει κανείς, εκτός από το γήπεδο των Σπάτων και τις προπονήσεις. Αν ο Σάκχοφ έχει σταθερότερη και αποτελεσματικότερη εικόνα από τον Κρίστιτσιτς, θα παίξει αυτός. Αν ταιριάξει περισσότερο στην τριάδα με τον Σέρβο, θα μείνει στον πάγκο ο Μάνταλος. Και αν ο Ουκρανός μπορεί να λειτουργήσει σε κάποια ματς ακόμα και ως κόφτης, θα βγει εκτός ο Σιμόες ή ο Γαλανόπουλος ή Σιμάνσκι. Έτσι πάει το πράγμα.

Αυτή η κουβέντα περί πρώτου ή δεύτερου ή τρίτου, είναι στα μάτια τα δικά μου, για να είχαμε και να λέγαμε. Δεν έχει πρακτική εφαρμογή. Το γήπεδο στα Σπάτα είναι αυτό που βγάζει τους βασικούς και τους αναπληρωματικούς για κάθε αγώνα. Και υποθέτω πως κάπως έτσι βλέπει και το πράγμα ο Καρέρα. Ο Ιταλός, όπως και όλοι στην ΑΕΚ, έχουν πάθει πλάκα με τον Λιβάι. Γι αυτό και έδωσαν έναν σκασμό λεφτά για να τον αποκτήσουν. Αν όμως ξαφνικά ο Αλμπάνης αρχίζει να κάνει πράγματα και θαύματα στο γήπεδο, αυτός θα παίζει στην τριάδα της επίθεσης και ο Γκαρσία θα κοιτάζει από τον πάγκο.

Με βάση τα δεδομένα που έχουμε από την περσινή αλλά και την προπέρσινη σεζόν, για ότι συνέβαινε στην επιθετική γραμμή της ΑΕΚ, αν ο Λιβάι κάνει αυτά που έκανε στο Ισραήλ και αυτά που δείχνει πως έχει το ταλέντο για να κάνει, προφανώς και την φανέλα του βασικού θα την πάρει μόνιμα στο σπίτι του και θα την βάλει κάτω από το μαξιλάρι του. Όπως έχει συμβεί και με τον Λιβάγια. Ήταν και αυτός πολύ κακός στον τελικό του κυπέλλου, όπως και ο Ολιβέιρα. Αλλά ο Κροάτης ήταν αυτός που πήγε την ΑΕΚ στον τελικό. Και είναι αυτός που κάνει στα περισσότερα παιχνίδια, αυτό για το οποίο η ομάδα τον πληρώνει και μάλιστα ακριβά.

Βεβαίως, για να ξέρουμε και τι λέμε, μέχρι τώρα στην ΑΕΚ υπήρχαν περιπτώσεις παικτών που έπαιρναν σπίτι τους την φανέλα του βασικού και την κρατούσαν ακόμα και όταν δεν ήταν σε καλή αγωνιστική κατάσταση, αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν υπήρχε άλλη αξιόπιστη εναλλακτική λύση. Ακριβώς γι αυτό έχω γράψει ένα δισεκατομμύριο φορές, πως οι μεγάλες ομάδες που θέλουν να είναι ανταγωνιστικές, πρέπει να διαθέτουν παικταράδες ακόμα και στον πάγκο τους. Ακριβώς διότι την φανέλα του βασικού πρέπει να την δίνει το γήπεδο και όχι η ανάγκη και το έλλειμμα σε λύσεις.

ΟΛΑ ΤΑ VIDEO ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ENWSI.GR ΣΤΟ YOUTUBE

• ΑΕΚ
• Μάσιμο Καρέρα