Στην Τούμπα δεν χωρούν δικαιολογίες

Η ΑΕΚ παίζει ένα ματς-ορόσημο στην Τούμπα αύριο το βράδυ.

Αν ξεχάσει γρήγορα το ματς με τον Ολυμπιακό για την οικονομία των πλέι οφ, θα έχει κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα για να μπει ξανά στο παιχνίδι για την έξοδο στο Champions League. Στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ η ΑΕΚ έχει στόχο τη νίκη σε πρώτη φάση και μετά να μην χάσει. Διότι αν χάσει η διαφορά πάει στο -6 και μεγαλώνει η απόσταση από τον ΠΑΟΚ και τα παιχνίδια λιγοστεύουν επικίνδυνα για να μαζέψει τη διαφορά. Σε διαφορετική περίπτωση έχοντας το εντός έδρας με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ μπορεί να ελπίζει ακόμη…

Τα μεγάλα ματς που δεν παίρνει

Η ΑΕΚ πρέπει επιτέλους να πάρει ένα μεγάλο ματς σε ντέρμπι. Από όταν κατέκτησε το Πρωτάθλημα το 2018 δεν έχει κερδίσει ένα μεγάλο ματς. Τα πραγματικά ντέρμπι που κρίνουν πολλά για την ΑΕΚ τα 2-3 τελευταία χρόνια είναι αυτά με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Σεβασμός μεν στον Παναθηναϊκό, αλλά η ισχύς του έχει πέσει αρκετά, αν και στην ΑΕΚ πάντα κάνει «ζημιές» και την δυσκολεύει. Από αυτά τα κρίσιμα ματς λοιπόν, η ΑΕΚ πέρυσι δεν κέρδισε κανένα. Με Ολυμπιακό ισοπαλία εντός, ήττα εκτός. Το ίδιο και με ΠΑΟΚ. Φέτος έχασε από ΠΑΟΚ εκτός και έφερε ισοπαλία εντός, όπως έγινε και με τον ΟΣΦΠ στη κανονική διάρκεια. Στα πλέι οφ από τον Ολυμπιακό έχασε προχθές και με τον ΠΑΟΚ παίζει το πρώτο ματς αύριο. Αλλά ακόμη και με τον Παναθηναϊκό, η ΑΕΚ δυσκολεύεται. Πέρυσι έφερε δύο ισοπαλίες, φέτος έχασε στο εκτός, κέρδισε στο εντός και στα πλέι οφ εντός μέτρησε μία ισοπαλία. Αφού πήρε το Πρωτάθλημα του 2018, η ΑΕΚ έχασε και τους δύο τελικούς του Κυπέλλου μετά την φιέστα της. Με τον ΠΑΟΚ την ίδια χρονιά και πέρυσι το ίδιο.

Με λίγα λόγια αν η ΑΕΚ δεν αλλάξει μυαλά, νοοτροπία, ένταση και αποτελεσματικότητα στα μεγάλα ματς δεν έχει να περιμένει κάτι στα πλέι οφ και στον τελικό του Κυπέλλου. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτή πρέπει να αλλάξει.

Πρέπει να ξαναδούν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό

Και αν για την ζωή της ΑΕΚ στα πλέι οφ είναι καλό να ξεχάσει το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, για τη διοίκηση της και όσους αποφασίζουν για τις τύχες της είναι καλό να το… ξαναδούν. Η απόσταση με τον ΟΣΦΠ όσο και αν πικραίνει, είναι μεγάλη. Μπορεί το ματς να συμμαζεύτηκε στο 1-2 και στο τέλος να έλειπε μία φάση για να φέρει τούμπα το ματς, αλλά το πρώτο ημίχρονο πρέπει να γίνει μάθημα για την ΑΕΚ για το τι χρειάζεται σε επίπεδο 11αδας, πάγκου, χαρακτηριστικών ποδοσφαιριστών και τρόπο ανάπτυξης και πρέσινγκ. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς έχει πολλά όμορφα χαρακτηριστικά ως ομάδα. Αυτό που εμένα μου άρεσε περισσότερο ήταν η κίνηση, το πρέσινγκ, οι αλληλοκαλύψεις και πως πατούσαν κάθε σπιθαμή χορταριού οι τρεις χαφ του.

Και του χρόνου θα είναι το έργο πολύ δύσκολο με την παραμονή Μαρτίνς και την πλειοψηφία του ρόστερ να συνεχίζει. Το θετικό για την ΑΕΚ είναι ότι θα μείνει και ο δικός της… Μαρτίνς (Καρέρα). Το θέμα είναι όμως να φύγουν όσοι παίκτες δεν της κάνουν και να έρθουν όσοι πραγματικά της κάνουν. Αυτοί δηλαδή που θα συναποφασίσουν Ιβιτς-Καρέρα πάνω στην πολιτική της ΠΑΕ ΑΕΚ. Για αυτό και μία πώληση, αυτή του Μπάρκα σε πρώτη φάση, είναι απαραίτητη αυτό το καλοκαίρι.

ΥΓ: Για την «ήττα» στην οποία σύρθηκε ο Αυγενάκης και όσοι συναποφασίζουν μαζί του για πρόσωπα και πράγματα, είναι έργο και επιτυχία Μελισσανίδη. Η ΑΕΚ που έχανε, δεχόταν τα πάντα και έσκυβε το κεφάλι έχει αποχωρήσει από το προσκήνιο από το 2013. Δεν φρόντισε να το μάθει έγκαιρα ο Κρητικός πολιτικός.

• blog
• ΑΕΚ
• Τάσος Καπετανάκος