Ο «Τάκαρος», ο Χριστόφορος, αλλά και ο... Νατσούρας

Το… ρίξαμε κυρίως στις αναμνήσεις, το τελευταίο διάστημα. Και πώς να μην το κάνεις; Τι να θυμηθείς και τι να ξεχάσεις; Το τριήμερο 4-5-6 Μαΐου, «έδεσε» πλέον ως το πιο μαγικό τριήμερο της «κιτρινόμαυρης» ζωής μας. Μέχρι το επόμενο…

Η σημερινή ημέρα, 7 Μαΐου, έχει «δέσει» για όλους τους ΑΕΚτζήδες άνω των 40 ετών, ως η πιο ηδονική στιγμή της ζωής τους. Η ΑΕΚ δεν νίκησε τότε, απλά τον ΟΣΦΠ σε έναν «τελικό πρωταθλήματος», αλλά γκρέμισε ένα ολόκληρο σύστημα, ένα βρώμικο σύστημα.

Αντιμετωπίζοντας από τη μια τον Βαρδινογιαννισμό της εποχής και ξεσκίζοντας από την άλλη, τη σαπίλα Κοσκωτά, που είχε κατακλέψει τον ελληνικό λαό και πληρώσει για να πάρει ότι κυκλοφορούσε.

Στην ΑΕΚ αρκούσε η ισοπαλία μέσα στην τότε έδρα του ΟΣΦΠ του Ντέταρι. Η «ερυθρόλευκη» τούρτα για τους πανηγυρισμούς, έγραφε πάνω το σκορ που περίμεναν οι Πειραιώτες «4-0» και κόπηκε στο σπίτι του τότε προέδρου τους, Αργύρη Σαλιαρέλη, στην Αίγινα. Τουλάχιστον, πρόλαβαν και την έφαγαν, γιατί αν την άφηναν για μετά το ματς…

Η εκτίναξη-απόκρουση του Στέλιου Μανωλά με κεφαλιά στο 53′ με τον Ντέταρι να πανηγυρίζει, πιστεύοντας ότι σκόραρε, το γκολ του Τάκαρου στο 83′, έχοντας λίγα λεπτά νωρίτερα μπει αλλαγή, οι πέντε συνολικά αποβολές στο παιχνίδι (δύο για τον ΟΣΦΠ και τρεις για την ΑΕΚ), με τον Μπάγεβιτς μάλιστα να μαθαίνει την επόμενη μέρα, ότι είχε αποβληθεί και ο Χατζής στο 90′, αφού μέσα στον γενικότερο χαμό, δεν το είχε καταλάβει.

Το τρολάρισμα του Τάκη Καραγκιοζόπουλου με το κόκκινο φανελάκι. Το βράδυ του ανίκητου, Σπύρου Οικονομόπουλου. Το βράδυ, που η ΑΕΚ ξόρκισε το κακό, νίκησε τη βρωμιά και πήρε (εκτός φυσικά από το πρωτάθλημα) και τα… πάνω της, για να «χτίσει» ο Ντούσκο, την ομαδάρα της δεκαετίας του ’90.

Το… μέτρημα δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ αυτοσκοπός

Η ΑΕΚ δεν έχει τα περισσότερα πρωταθλήματα και μπορεί και να μην τα έχει και ποτέ. Δεν ενδιέφερε ποτέ αυτό και δεν θα ενδιαφέρει και ποτέ, κανέναν οπαδό της. Ποτέ αυτοσκοπός δεν ήταν το μέτρημα. Δεν ήταν αυτός, ο λόγος της ίδρυσής της.

Θυμάμαι, όταν φεύγαμε από το «Πανθεσσαλικό», μετά τον τελικό με τον ΠΑΟΚ το 2017 και τα όσα φοβερά και τρομερά, είχαν γίνει, με τα επεισόδια και την ξεδιάντροπη κλοπή του Κυπέλλου, προφανώς και ήμασταν στεναχωρημένοι.

Έξω από το γήπεδο (είχε πέσει πια για τα καλά η νύχτα και ο μεγάλος όγκος του κόσμου είχε φύγει) με περίμεναν κάτι φίλοι μου από την επαρχία, που τους είχα βρει εισιτήρια για να με ευχαριστήσουν και να μιλήσουμε λίγο. «Τι να με ευχαριστήσετε, ρε παιδιά; Καλύτερα να μην σας τα είχα βρει», τους είπα και συμπλήρωσα: «Τι χειρότερο να βλέπατε; Φουλ ξύλο και χάσαμε και το Κύπελλο». Και μου απάντησε ο ένας: «Υπήρχε και χειρότερο. Φαντάζεσαι να παίρναμε εμείς τέτοιο Κύπελλο, με αυτόν τον τρόπο». Συμφωνήσαμε όλοι. Και φύγαμε στεναχωρημένοι μεν, αλλά πάντα με το κεφάλι ψηλά.

Η ιστορία της ΑΕΚ είναι γεμάτη από πράγματα, που μόνο αυτή μπορεί να κάνει. Αυτό ήταν το πρωτάθλημα του 1989. Αυτό ήταν και το πρώτο της πρωτάθλημα στο χάντμπολ, επίσης σαν σήμερα, 7 Μαΐου του 2011, όταν… πρόλαβε ο Μπακαούκας! Με κάτι που όσοι ασχολούνται χρόνια και ξέρουν το άθλημα, λένε ότι δεν… γίνεται. Τέτοια ανατροπή σε τελικό πρωταθλήματος, να παίζεις χωρίς τερματοφύλακα και να βάζεις δύο γκολ σε 21 (!) δευτερόλεπτα. Κι όμως έγινε. Και το έκανε, η μοναδική ομάδα, που τα κάνει αυτά, σε όλα τα αθλήματα.

Όλοι οι… άλλοι θα το είχαν «δέσει»

Αυτό βέβαια δεν αφορά πάντα στη μια όψη του νομίσματος, την ευχάριστη. Γιατί και το αυριανό «σαν σήμερα», 8 Μαΐου, θα έρθει για να μας θυμίσει κάτι που μόνο η ΑΕΚ μπορεί να κάνει ή αν προτιμάτε, που μόνο στην ΑΕΚ μπορεί να συμβεί. Αυτό που συνέβη το 2005, όταν η «Ενωση» με νίκη επί του Ιωνικού στο γεμάτο από 50.000 ΑΕΚτζήδες, ΟΑΚΑ, θα έπαιρνε το πρωτάθλημα την προτελευταία αγωνιστική και τελικά έχασε από το γκολ του Νατσούρα και τις διαιτητικές αποφάσεις που είχαν προηγηθεί πριν από αυτό. Γιατί όμως, μόνο η ΑΕΚ θα μπορούσε να χάσει ένα τέτοιο ματς κι ένα τέτοιο πρωτάθλημα; Πολύ απλά, επειδή όλοι οι… άλλοι, αν ήταν στη θέση της, θα είχαν φροντίσει να το «δέσουν» από παντού. Η ΑΕΚ ΠΟΤΕ!

Υ.Γ.: Θέλω να εκφράσω και από εδώ, τη συμπαράστασή μου, στον αγαπημένο πρώτα φίλο και μετά συνάδελφο, Άρη Ασβεστά, καθώς επίσης και στους άξιους συναδέλφους, Βασίλη Παπαθεοδώρου, Βασίλη Βέργη και Κυριάκο Θωμαϊδη, για την αλήτικη στοχοποίησή τους με αφίσες που τους επικηρύσσουν, σε δρόμους του Πειραιά και της ευρύτερης περιοχής. Τα λόγια συμπαράστασης όμως, δεν αρκούν. Εδώ χρειάζεται να επέμβει ΤΩΡΑ, να διερευνήσει το θέμα και να βρει τους δράστες, η Πολιτεία και να τους τιμωρήσει η Δικαιοσύνη. Φαντάζομαι ότι θα συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση και ο Δήμος Πειραιά…

• ΑΕΚ
• καραγκιοζόπουλος
• Μπακαούκας
• νατσουρας
• ΟΣΦΠ
• ΠΑΟΚ