Ο φόβος που φυλά τα έρμα

Επτά τελικές βρήκε η ΑΕΚ σε 90 και κάτι αγωνιστικά λεπτά. 7,2 χρειάζεται κατά μέσο όρο για να πετύχει ένα γκολ στους φετινούς αγώνες της Super League. Το πέτυχε και σηκώθηκε και έφυγε από τον αγωνιστικό χώρο των Πηγαδιών στην Ξάνθη. Πήρε το τρίποντο και από εκεί στην… ευχή της Παναγίας.

Ο Μάσιμο Καρέρα έκανε καλά αυτό που χρειαζόταν αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ. Ένα γκολ, μία νίκη, μηδενική πίεση στον Μπάρκα. Η αποβολή του Φασίδη βοήθησε τα πράγματα. Χωρίς αυτή όλα θα ήταν αρκετά πιο δύσκολα, μιας και η αίσθηση που άφηνε η ομάδα ήταν πως χρειαζόταν περισσότερο χρόνο και περισσότερη πίεση για να πετύχει αυτό το γκολ. Μέχρι εκείνη την ώρα δεν τα είχε αυτά τα χαρακτηριστικά.

Η σχετική αμηχανία που επικρατεί στην οικογένεια είναι φυσική και επόμενη. Ήταν τόσο σφοδρός ο εκνευρισμός από τις περασμένες αγωνιστικές, που ακόμη και ένα μεγάλο σκορ θα αντιμετωπιζόταν με δυσπιστία.

Αντιθέτωςη ΑΕΚ αγωνίστηκε με το μυαλό βουτηγμένο σε ένα αμάγαλμα φόβου και συγκέντρωσης, προσήλωσης στο αμυντικό πλάνο. Η ομάδα άλλωστε παραμένει ανισόρροπη: Στην έσχατη μέρα αν ο προπονητής παίξει με το πιστόλι στον κρόταφο, θα προτιμήσει να δουλέψει την άμυνά του, παρά την επίθεση, που κουτσά στραβά θα βρει την ποιότητα για να πετύχει κάποιο τέρμα. Η επίθεση άλλωστε κατέχει ποιοτικές μονάδες και αυτό είναι κοινώς αποδεκτό, παρά την όποια διάθεση αυτο-αποδόμησης.

Όταν οι παίκτες δεν έχουν λόγο

Οι αλλαγές του Καρέρα ήταν φυσιολογικές, θα μπορούσε να πει κανείς με βάση τη ροή του παιχνιδιού. Από την άλλη όμως κατέδειξαν και κάποια σημάδια που αφορούν στην ψυχολογία των παικτών. Ήταν ο φόβος που φυλούσε τα έρμα. Κάτι ο περίεργος αγωνιστικός χώρος, κάτι η ανάγκη για βαθμούς, κάτι το άγνωστο που φέρνει ένας καινούριος προπονητής, κράτησε τα βαριά χαρτιά του ρόστερ της ομάδας αρκετά… μαζεμένα.

Με εξαίρεση τον Ολιβέιρα που είναι ακόμη μακριά από τη νοοτροπία των συμπαικτών του, ο Λιβάγια έριξε μπόλικη δουλειά προκειμένου να παραμείνει τακτικά πειθαρχημένος, κάτι που δεν είναι από τα πλέον γνώριμα χαρακτηριστικά του. Ο Μάνταλος από την πλευρά του έμεινε αρκετά πίσω σε μέτρα στον αγωνιστικό χώρο (ιδίως στο πρώτο μέρος) φτάνοντας ακόμη και σε μόνιμη βάση ανάμεσα στους δύο χαφ.

Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η εμφάνιση του Κριστίτσιτς, για τον οποίο τα σχόλια ήταν ως επί το πλέιστον θετικά. Η θητεία του Σέρβου στην Ιταλία ίσως του δώσει μερικούς πόντους ακόμη, από τη στιγμή που ο Καρέρα βρέθηκε στον πάγκο της ΑΕΚ. Ο παραγκωνισμός του Σιμάο άλλωστε δεν αφήνει και πολλά περιθώρια από άποψη επιλογών στους χαφ. Μια πολύ χρήσιμη σημείωση πάντως, γύρω από το θέμα του Κριστίτσιτς, είναι η ανάγκη να στραφούμε… ομαδικώς στην αξιοποίησή του αποκλειστικά και μόνο στα της σεζόν.

Ο Σέρβος έχει αποδείξει πως δυσκολεύεται αφάνταστα να πιάσει τα στάνταρ των επιδόσεών του με τον Ερυθρό Αστέρα, επομένως η όποια κουβέντα για το αν κάνει ή δεν κάνει για την ΑΕΚ είναι μάλλον περιττή, καθώς το θέμα είναι να σωθεί ότι μπορεί να σωθεί από τη φετινή σεζόν.

Ας μη βιαζόμαστε για την άμυνα

Δεκτικά έως κολακευτικά ήταν τα σχόλια για την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Και αυτό είναι εν μέρει αληθές. Ο Οικονόμου, από τον οποίο σαφώς και περιμένουμε όλοι περισσότερα, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, ενώ και ο Σβάρνας δεν αντιμετώπισε προβλήματα.

Σε αυτό το σημείο όμως η ατομική κριτική περισσεύει καθώς το παιχνίδι ηταν προσαρμοσμένο πάνω τους. Τόσο από την πλευρά του τακτικού προσανατολισμού της ομάδας (ήταν πρακτικά αδύνατο για μία ομάδα σαν την Ξάνθη, να βγάλει ευκαιρίες απέναντι σε μία συμπαγή διάταξη μίας ποιοτικής ομάδας σαν την ΑΕΚ), όσο και από πλευράς αγωνιστικού χώρου, όπου η ταχύτητα στο παιχνίδι των ακριτών ήταν ανύπαρκτη. Το παιχνίδι παραήταν στατικό για να περάσουν από γερό τεστ οι ικανότητες των «κιτρινόμαυρων».

Τώρα, ρεαλισμός

Τώρα, η ψυχολογική κατάσταση που επικρατεί στην οικογένεια, επιτάσσει περισυλλογή. Ίσως και εσωστρέφεια. Μία εσωτερική ανάγκη για αυτοβελτίωση κινεί τα πάντα και ταυτόχρονα η ελπίδα ότι θα σταματήσουν τα εντός των τειχών παράδοξα που γεννούν συμπεριφορές συγκεκριμένων μονάδων. Ίσως μία διέξοδος από την όλη κατάσταση, είναι η στροφή και η συγκέντρωση του ενδιαφέροντος προς τα… κάτω. Ένας ρεαλιστικός στόχος είναι η απομάκρυνση από την τέταρτη θέση. Η ΑΕΚ έχει έναν ολόκληρο γύρο για να γράψει μία διαφορά 7 με 10 πόντους από αυτή τη θέση.

Τα play offs με τη συμμετοχή του πρώτου της κανονικής διάρκειας είναι μία γενικά νέα υπόθεση και ίσως είναι ανάγκη να στραφούμε σε νέες τακτικές. Σε διαφορετικές νοοτροπίες που θα εξασφαλίσουν την ηρεμία και τον χρόνο ώστε να προκύψει η καλύτερη δυνατή προετοιμασία για το μίνι πρωτάθλημα δέκα αγωνιστικών που έρχεται. Μία ρεαλιστική στόχευση λοιπόν, ίσως φέρει ευκαιρίες και κίνητρα που στην παρούσα φάση δεν μπορούμε να τα δούμε. Το κάτι παραπάνω θα εξαρτηθεί άλλωστε και από την επικείμενη μεταγραφική δραστηριότητα…

• ΑΕΚ
• Μάσιμο Καρέρα