Όταν χρειάζεσαι προπονητή, παίρνεις προπονητή, τίποτε άλλο

Εικόνες από το ΟΦΗ-ΑΕΚ
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Κάθομαι ας πούμε σε μια γωνία και παρατηρώ …Το θέατρο του παραλόγου. Κυρίως πως η άρνηση της ΑΕΚ να λύσει το πιο προφανές πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσει μια ομάδα, δηλαδή πρόβλημα στον πάγκο, οδηγεί με τόσο εντυπωσιακό τρόπο στο να κυριαρχήσει το συμπέρασμα πως τελικά δεν φταίει που δεν υπάρχει προπονητής, αλλά που δεν μπορούν οι παίκτες χωρίς προπονητή, να κερδίζουν άλλες ομάδες, κανονικές.

Η ΑΕΚ έχει γυρίσει αρκετές δεκαετίες πίσω. Πιστεύουν στα σοβαρά στην ΑΕΚ, πως χωρίς να γίνεται τίποτε για ένα τόσο κεφαλαιώδες πρόβλημα, μπορεί να έρθουν ένα – δύο καλά αποτελέσματα μόνο από τους παίκτες, έτσι ώστε να μπορέσει η ομάδα να συνεχίσει χωρίς προπονητή.

Είναι τόσο απλό, όσο ακούγεται. Αλλά και τόσο παράλογο όσο ακούγεται. Ξεκινάμε από μια βάση απογοήτευσης και προσωπικά του Δημήτρη Μελισσανίδη, από την αποτυχία της ιστορίας με τον Καρντόσο, μιας διάθεσης εξαιτίας αυτού, να μη παρθούν πριν μπει το 2020 οι ριζοσπαστικές αποφάσεις για τα ζητήματα της ομάδας και καταλήγει, με συμπλήρωμα λάθος κατά την άποψη μου προσέγγισης κι από τον Ίλια Ίβιτς, σε μια κατάσταση που έγινε δραματική.

Δύο δεδομένα. Κατανοητό να θέλει να ψάξει όσο το δυνατό περισσότερο την επιλογή που θα κάνει, ο νέος τεχνικός διευθυντής. Που θα είναι και η πρώτη του. Είναι απόλυτα κατανοητό επίσης, πως για να βρεθεί αυτή που θα συνδέει όλες τις προϋποθέσεις, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στην ΑΕΚ. Αυτά τα δύο στοιχεία όντως κάνουν ιδιαίτερα απαιτητική την διαδικασία ανεύρεσης του ιδανικού, όπως ενδεχομένως τον έχει στο μυαλό του ο Ίλια Ίβιτς.

Το πρόβλημα είναι όμως πως πολλές φορές, ειδικά σε ομάδες όπως η ΑΕΚ διαμορφώνονται συνθήκες, που δεν επιτρέπουν να περιμένεις όσο θέλεις γι’ αυτό που θεωρείς ιδανικό.

Εκτός αν έχεις αποφασίσει πως είσαι διατεθειμένος το τίμημα να φτάσει ακόμη και στην πλήρη διάλυση της σημερινής ομάδας. Ούτε κι αυτό στέκει όμως. Γιατί είμαστε σε χρονικό σημείο που η σημερινή ομάδα ούτε πρέπει, αλλά ούτε και είναι εφικτό να διαλυθεί και να αντικατασταθεί άμεσα από κάτι άλλο που θα σταθεί με αξιοπρέπεια.

Η ΑΕΚ έχει την ανάγκη να βρει  προπονητή που να την μαζέψει

Η ΑΕΚ εδώ και καιρό έχει την ανάγκη να βρει μια επιλογή στον πάγκο που να την μαζέψει, στα πρότυπα που είχε γίνει η επιλογή από Μοράις σε Χιμένεθ. Και τότε …δεν πέταγαν την σκούφια τους στην ομάδα, για το γεγονός πως έπρεπε να πάνε στον Μανόλο.

Αλλά κάτι έπρεπε να γίνει και φαινόταν για την συγκεκριμένη περίοδο να συγκεντρώνει κάποιες θετικές προϋποθέσεις. Σκέφτεστε να περίμενε η ΑΕΚ κι άλλο, μέχρι να βρει τον όποιον είχε στο μυαλό του ο Μαϊστόροβιτς ή κάποιος άλλος ως τον ιδανικό;

Και πήρε τον Χιμένεθ η ΑΕΚ και με συμφωνία που δεν την δέσμευε για μετά το καλοκαίρι και τελικά της βγήκε και τον κράτησε και μετά το καλοκαίρι. Γιατί έστω κι αργά, έκανε αυτό που επέβαλλαν οι περιστάσεις. Προφανώς στο μεσοδιάστημα, έχασε κάποιους άλλους που θεωρούσε καλύτερους, αλλά τελικά δεν έπαθε και τίποτε.

Εδώ έχουμε μια αφηρημένη διαδικασία, που υποτίθεται πως ίσως σε κάποιες εβδομάδες να οδηγήσει στην ευκαιρία να πάρει η ΑΕΚ κάποιον προπονητή που να θεωρεί ιδανικό. Υποτίθεται και το λέω μετά λόγου γνώσης. Δεν υπάρχει εγγύηση πως όντως θα είναι σε θέση να τον πάρει. Αλλά αν είναι να τον πάρει, θα είναι τότε.

Στο μεσοδιάστημα η ΑΕΚ παρακολουθεί άπραγη έναν άνθρωπο που είναι στην θέση του προπονητή να μη μπορεί να κάνει τίποτε από αυτά που απαιτείται να κάνει ένας προπονητής. Ασφαλής στην κάλυψη της ιδιότητας του «στρατιώτη της ΑΕΚ», ασφαλής στην κάλυψη της ομάδας, που και η ίδια πλέον …σπρώχνει προς τα έξω την εντύπωση πως για όλα φταίνε οι παίκτες, ασφαλής στην κάλυψη του «δεν φταίει ο Κωστένογλου», που απλόχερα του προσφέρουν όλοι όσοι τον βλέπουν με συμπάθεια, βάσει του άξιου σεβασμού παρελθόντος του στην ΑΕΚ.

Οι θρόνοι έχουν κι ευθύνες

Ο Κωστένογλου όντως δεν φταίει. Αλλά δεν φταίει που έλαχε να είναι εκείνος που καλείται να διαχειριστεί την ΑΕΚ όλη αυτή την περίοδο. Ως προπονητής όμως αυστηρά, φταίει και παρά – φταίει. Είναι πάνω από τρεις μήνες πλέον και αδυνατεί να προσδώσει στην ομάδα και το πιο ελάχιστο χαρακτηριστικό συνοχής.

Μετά τα παιχνίδια μάλιστα, περιγράφει καταστάσεις που μόνο εκείνος έχει δει, χωρίς να δείχνει καμιά πρόθεση να αναλάβει κάποια ευθύνη προσωπικά. Οι θρόνοι έχουν κι ευθύνες και ο ίδιος έχει πει πως η θέση του προπονητή της ΑΕΚ, είναι θρόνος.

Με το ένα ή με το άλλο, καταλήγουμε στο πιο καταστροφικό απ’ όλα. Στην στοχοποίηση και την ισοπέδωση των ποδοσφαιριστών, από τους οποίους ταυτόχρονα έχουμε όμως την απαίτηση από μόνοι τους να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά.

Την έχουμε και τυπικά την απαίτηση πλεόν. Γιατί εδώ και μια βδομάδα η ΑΕΚ λέει πως ψάχνει προπονητή, αλλά δεν αλλάζει προπονητή. Και τι περιμένει; Να …καθαρίσουν μόνοι τους οι παίκτες. Το έκαναν μετά την αποχώρηση του Καρντόσο. Μέχρι τόσο γίνεται. Όχι άλλο.

Πλέον έχουμε πάρει ανάποδη πορεία. Κάθε μέρα που περνάει χωρίς να λύνεται το πρόβλημα, το πιο βασικό πρόβλημα κάθε ομάδας, δηλαδή της τεχνικής καθοδήγησης, αφαιρούμε δυνατότητες από τον επόμενο, να πάρει κάτι κι από το υπάρχων δυναμικό της ομάδας.

Αυτο που γίνεται στην ΑΕΚ, δηλαδή αφηνόμαστε να διαλυθούμε, μέχρι να μπορέσουμε – αν μπορέσουμε – να πάρουμε αυτόν για τον οποίο θα είμαστε σίγουροι, είναι μεγάλο λάθος. Δεν γίνεται πουθενά στο σημερινό ποδόσφαιρο, είναι πατέντα καινούργια.

Όταν είσαι υποχρεωμένος να βρεις προπονητή, απλά είσαι υποχρεωμένος να βρεις προπονητή. Τον καλύτερο που πιστεύεις πως μπορείς, με τα δεδομένα που έχεις την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Το ρίσκο δεν θα το αποφύγεις ποτέ, ακόμη και με όσους θεωρητικά σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα. Κάποια στιγμή πρέπει να δοθεί ένα τέλος σε αυτό το θέατρο του παραλόγου.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X