Η λύση είναι μία!

Αλλα ήθελα να γράψω και αλλού κατέληξα σήμερα. Να βλέπεις από τη μία όσα συνέβησαν στο ΟΑΚΑ και να κλείνεις με τα μαγικά στο «Καραϊσκάκης». Πάνω που έλεγα, ότι μου έλειψε το πρωτάθλημα και ένα Σαββατοκύριακο κανονικότητας, όσα συμβαίνουν σε αναγκάζουν να καταπιαστείς με αυτά. Φοβερά και τρομερά πράγματα, που στοχεύουν ξεκάθαρα στα δικά μου μάτια, για την εξώθηση του κόσμου της ΑΕΚ στα άκρα.

Πριν από μία εβδομάδα, όταν γράψαμε στο σάιτ για τη διαιτησία του ματς στη Λήμνο, κάποιοι γκρίνιαζαν και έλεγαν, ότι αυτό δεν ήταν ο λόγος για την ήττα. Δεν ξέρω. Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα, που έτσι και αλλιώς η διαιτησία είναι επιστημονική εδώ και χρόνια, προτού καν μπει στη ζωή μας το VAR. Με το έτσι θέλω, μπορεί ο κάθε διαιτητής να διαλύσει μια ομάδα, να χαρίσει τη νίκη στην άλλη, να αλλοιώσει την πραγματικότητα.

Ετσι άλλαξε η ιστορία

Είναι γνωστή εδώ και χρόνια, η συγκλονιστική προστασία που υπάρχει στον Παναθηναϊκό. Να μη σκαλίσουμε τώρα ιστορίες παλιές, αλλά όχι ξεχασμένες, για το ποια ομάδα υπέφερε και διαλύθηκε (και) από τη διαιτησία, προκειμένου να κυριαρχήσει ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ. Να πούμε για όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια. Στην πρεμιέρα, έκαναν τη δουλίτσα τους, κανείς δεν είπε τίποτε. Αλλά μάλλον, στη λογική της μπασκετικής «μασονίας», υπάρχει μια ευρεία προσπάθεια να καρατομηθεί η ΑΕΚ.

Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Η ΑΕΚ ενοχλεί. Τους χαλάει τη μανέστρα ο Μάκη Αγγελόπουλο. Επί χρόνια, το ελληνικό μπάσκετ έγινε υπόθεση δύο ομάδων. Οι «πράσινοι» που κυριαρχούσαν εντός Ελλάδας με κάθε τρόπο, οι «κόκκινοι» που είχαν πάρει τα κουμάντα και έκαναν πορείες στην Ευρώπη. Σε αντιστροφή με το ποδόσφαιρο, αλλά με την πλήρη ανοχή των υπολοίπων. Η ΑΕΚ απείχε και στον περίεργο χώρο του μπάσκετ εμφανίστηκαν δυνάμεις που ήθελαν το δικό τους κομμάτι από την πίτα.

Ο Αγγελόπουλος είχε να ανέβει ένα ολόκληρο βουνό. Δίχως καν γραφεία, με τον κόσμο μακριά πια από το μπάσκετ. Τον υποδέχθηκαν θερμά, όσο δεν «ενοχλούσε». Όταν μπήκε στα χωράφια τους, φαίνεται διάθεση να στείλουν μηνύματα, όπως το «χειρουργείο» κόντρα στο Περιστέρι. Δεν είναι πια κάποιος που δεν τους πειράζει, αλλά διεκδικητής κάθε τίτλου. Τους ενοχλεί πολύ, να λέγεται η αλήθεια. Πως η ΑΕΚ δηλαδή, είναι η ομάδα που έφερε τα δύο τελευταία διεθνή τρόπαια στη χώρα. Πως είναι εκείνη που έσπασε το δίπολο. Και που βέβαια, αποπνέει υγεία και όχι βρώμα και δυσωδία.

Το ζήτημα δεν είναι προφανώς να σπρώξουν το Περιστέρι, αλλά να στείλουν μήνυμα στην ΑΕΚ. Δεν θέλουν μια διοίκηση που δεν αφήνει φέσια, δεν κάνει ψευτοτσαμπουκάδες, προσπαθεί να φτιάξει το δικό της γήπεδο. Θέλουν υποτακτικούς, που δεν θα έχουν απαιτήσεις. Και γι’ αυτό, χτυπάνε όσο και όπως μπορούν. Επειδή στο παρελθόν, είδαν πως έπιασε αυτή η τακτική. Η ΑΕΚ μπήκε σε εσωστρέφεια, έχασε τον προσανατολισμό της, βγήκε από το παιχνίδι.

Τον τσίτωσαν και αυτό είναι καλό

Η λύση είναι μία. Να δυναμώσεις, να επιμείνεις, να κάνεις τα πάντα για να μην τους περάσει. Προφανώς, πρώτος άξονας είναι το αγωνιστικό. Κυρίως, επειδή αφέθηκε και αυτό το παιχνίδι να γίνει ντέρμπι. Σέβομαι τα λόγια του Θάνου, την εκτίμηση πως αυτή η ομάδα θα μπορεί να είναι ομάδα στα τέλη του χρόνου, αλλά οι υποχρεώσεις ξεκίνησαν τώρα. Η ΑΕΚ πρέπει να μάθει ξανά να είναι ασυμβίβαστη με την ήττα. Επειτα, η ομάδα πρέπει να δείξει με ξεκάθαρο τρόπο, ότι θέλει όσα της ανήκουν. Τίποτε παραπάνω, αλλά και τίποτε παρακάτω.

Αυτό που με ευχαριστεί είναι η αντίδραση του Αγγελόπουλου. Ο θυμός, η μανούρα, η τσαντίλα για όσα συμβαίνουν. Πως πεισμώνει με όλα αυτά. Όχι μόνο δεν παραιτείται, αλλά τσιτώνει περισσότερο για να πετύχει το στόχο του. Που για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, είναι ένας: η ΑΕΚ πρώτη σε Ελλάδα και Ευρώπη. Οποιος μπορεί ακολουθεί. Οποιος θέλει, συμμετέχει. Ο καθένας παίρνει το δρόμο του σε αυτήν τη διαδικασία.

Ο,τι δηλώσεις είσαι

Πάμε και στο ποδόσφαιρο. Στο Καραϊσκάκης γίναμε για ακόμα μια φορά, στο ίδιο έργο θεατές. Δυστυχώς, είναι φανερό, πως στην Ελλάδα είναι θέμα χρόνου η πλήρης απαξίωση και του VAR. Εδώ έγινε ο κακός χαμός ακόμα και με όσα είπε ο ειδικός εντεταλμένος για τη διαδικασία. Ζούμε την απόλυτη παράνοια, όπου χάνεται κάθε έννοια αντικειμενικότητας. Οι άνθρωποι είναι αποφασισμένοι να εμφανίσουν μια δική τους πραγματικότητα, έστω και εάν προκαλούν την κοινή λογική.

Το ματς με τον ΟΦΗ πάντως, το ταμπούρι και οι καθυστερήσεις που έκανε ο Ολυμπιακός στο φινάλε για να κρατήσει τη νίκη, φανέρωσε μια σημαντική πραγματικότητα. Η εικόνα του άτρωτου Ολυμπιακού, με τις 153 λύσεις πρώτης γραμμής που μας γάνιασε τα αυτιά όλο το καλοκαίρι, δεν υφίσταται. Αρκεί να βρεθεί μια ομάδα με σχέδιο στο παιχνίδι της, που θα παίξει την μπάλα της και θα αναδείξει τις αμυντικές αδυναμίες του Ολυμπιακού, για να βάλει δύσκολα.

Αλλωστε, αυτό δείχνουν οι κατεβασιές της ΑΕΚ στο Φάληρο τα τελευταία χρόνια. Οποτε πήγε να παίξει την μπάλα της, τους έκανε να ζαλιστούν. Να σας θυμίσω τη χρονιά που ακόμα η ΑΕΚ δεν είχε επανέλθει, που πήρε τσαμπουκαλεμένη ισοπαλία και χρειάστηκαν μετά χειρουργεία; Τον τελικό της επόμενης χρονιάς, όταν με το πλάνο του Μανωλά τους έκανε να χάσουν τα αυγά και τα πασχάλια (μαζί και το κύπελλο); Η ΑΕΚ νίκησε και τη χρονιά του τίτλου, όταν αποφάσισε να βγει από το καβούκι της, ενώ πήρε ισοπαλία στο κύπελλο.

Ποιες χρονιές απέτυχε; Όταν είχε φοβική αντιμετώπιση του ματς. Η βαριά ήττα με τον Δέλλα που δεν το μέτρησε σωστά, η αποτυχία του Κετσπάγια, η αδυναμία πέρυσι με τον Χιμένεθ. Η λύση είναι μία. Πας να παίξεις την μπάλα σου και να πάρεις αποτέλεσμα. Ο,τι και αν κάνουν, εσύ θα παίξεις το παιχνίδι σου. Και είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ότι ο Κωστένογλου έχει πλέον από το ματς με το Βόλο και έπειτα, όλα τα μεγάλα επιθετικά όπλα στη διάθεση του.

• αγγελόπουλος
• ΑΕΚ
• ολυμπιακός
• Παναθηναικός