Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στην…άγρια δύση, ο πιο γνωστός τιμωρός των κακών ήταν ο φτωχός και μόνος καουμπόϊ, ο αξεπέραστος Λούκι Λουκ. Με κύριο χαρακτηριστικό του, πως πυροβολούσε πιο γρήγορα και από τη σκιά του, ο Λούκι Λουκ έκανε θραύση. Η ΑΕΚ είχε τον δικό της Λούκι Λουκ. Ηταν ένα παιδί από την Αυστραλία, που μιλούσε σπαστά ελληνικά και ζούσε ένα όνειρο φορώντας τα «κιτρινόμαυρα». Ο Τζιμ, Τζίμης, Δημήτρης, Πατίκας, ήταν ο πιστολέρο της ΑΕΚ. Πέτυχε γκολ, έδωσε ασίστ, κέρδισε πέναλτι, πανηγύρισε τίτλους. Και αν κάποιες φορές λάθεψε, οφειλόταν μόνο στο ό,τι ο Τζιμ ήταν πιο γρήγορος και από τη σκέψη του! Παικταράς, που αν έπαιζε τώρα, ούτε που θα περνούσε ποτέ από τα ελληνικά γήπεδα, στέλνει μέσω του enwsi.gr «κιτρινόμαυρους» χαιρετισμούς από τη μακρινή Αυστραλία. Ο Τζίμαρος παίρνει φόρα και τα λέει όλα σε μια συνέντευξη ποταμό.

  • Ηρθες άγνωστος μεταξύ αγνώστων στην Ελλάδα. Εσύ πως είχες ξεκινήσει να παίζεις; Ηταν διαδεδομένο το ποδόσφαιρο στην Αυστραλία;

«Οι γονείς μου όταν ήρθαν στην Αυστραλία από την Ελλάδα. Ο πατέρας μου είχε παίξει λίγο για τον Ατρόμητο Αθηνών. Όταν ήμουν δέκα χρόνων, με έβαλε σε μια ομάδα που υπήρχε για να παίζω, γιατί του άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο».

  • Είχες αναμνήσεις από Ελλάδα ή είχες μόνο την Αυστραλία στο μυαλό σου;

«Μόνο Αυστραλία. Εδώ γεννήθηκα. Οι γονείς μου, μου έλεγαν πολλά για την Ελλάδα και έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα ιστορίες».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Εκείνα τα χρόνια υπήρχε στην Αυστραλία ανταπόκριση για το ποδόσφαιρο; Ασχολούνταν ο κόσμος;

«Αυτό που θυμάμαι από παιδί είναι το ποδόσφαιρο. Ξέρεις, εκείνα τα χρόνια στην Αυστραλία οι ομάδες δημιουργούνταν συνήθως από ανθρώπους μιας εθνικότητας. Ετσι, οι Ελληνες είχαν την Ολίμπικ, οι Κροάτες είχαν την Κροάσια, οι Ισραηλινοί είχαν ομάδα Χαγκράβα, οι Πολωνοί την Πολωνία. Κάθε ένας με την ομάδα του. Ηθελαν να θυμούνται από πού έρχονταν. Εγώ από μικρός έβλεπα την Ολίμπικ. Σιγά σιγά ξεκίνησα να παίζω».

  • Εσύ πως δεν ακολούθησες τα υπόλοιπα παιδιά και να παίξεις ράγκμπι, που ήταν πιο διαδεδομένο στην Αυστραλία;

«Επαιζα ράγκμπι και μάλιστα ήμουν πολύ καλός. Ημουν πολύ γρήγορος και με ήθελαν πολλές ομάδες. Αλλά όταν ήρθαν και με είδαν οι γονείς μου να παίζω…τρόμαξαν. Στο ράγκμπι αν σε πιάσουν σε πλακώνουν και έτσι μου είπαν, δεν θα ξαναπαίξεις αυτό το άθλημα».

[ads2]

ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΗΝ ΑΕΚ, ΛΑΤΡΕΨΑ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟ

  • Αν και ήταν άλλες εποχές και η ενημέρωση δεν ήταν εύκολη, είχες ενημέρωση για όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα; Μάθαινες για το ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Οι μεγάλοι έλεγαν συνέχεια για την Ελλάδα. Συζητούσαν, μιλούσαν, σχολίαζαν όσα μάθαιναν. Να σου πω κάτι να γελάσεις. Εγώ μεγάλωσα ακούγοντας στο ράδιο και στις συζητήσεις των μεγάλων ιστορίες για τον Θωμά Μαύρο, τον Αρδίζογλου. Τους άκουγα με την ΑΕΚ και την Εθνική. Ο Μαύρος ήταν κάτι απίστευτο για εμένα. Τον άκουγα στο ράδιο και έτσι αγάπησα την ΑΕΚ από μικρή ηλικία».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Αρα από μικρός εσύ ήσουν και φίλαθλος της ΑΕΚ;

«Ναι, ήμουν από παιδί οπαδός της. Από την Αυστραλία ακόμα. Επαιζε η Εθνική και ήταν βασικοί οι Μαύρος, Αρδίζογλου και ρωτούσα εγώ: σε ποια ομάδα παίζουν; Όταν μου είπαν την ΑΕΚ, κόλλησα. Μετά είδα και κάποιες φάσεις και τελείωσε. ΑΕΚ για πάντα».

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ

  • Είναι αλήθεια πως στο ξεκίνημα της καριέρας σου έφτασες πολύ κοντά στη μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα;

«Κοίτα. Πριν έρθω στην ΑΕΚ, εγώ έπαιζα ήδη στην Εθνική Αυστραλίας. Είχαμε παίξει σε ένα πρωτάθλημα στο Μεξικό, σε μια πόλη εκεί. Είχαμε αντιμετωπίσει τη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Ρωσία. Είχα πάει καλά σε εκείνα τα ματς, είχα σκοράρει μάλιστα και κόντρα στη Βραζιλία. Τότε με είχε δει ο προπονητής της Αργεντινής, ο Σέζαρ Μενότι. Όταν τελείωσε το τουρνουά, ο ένας προπονητής μου στην Εθνική ήταν Αργεντινός, με κάλεσε στο δωμάτιο και μου ζήτησε να πάω στην Μπαρτσελόνα. Εκείνη η διοργάνωση ήταν Οκτώβρη – Νοέμβρη μήνα και μου πρότεινε να πάω στην Μπαρτσελόνα να κάνω δοκιμαστικό για να υπογράψω για τον επόμενο χρόνο. Αλλά ήμουν άτυχος. Στο επόμενο ματς χτύπησα στο γόνατο μου και αναγκάστηκα να μείνω έξι μήνες εκτός, οπότε χάθηκε η ευκαιρία».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Είναι κάτι που το σκέφτεσαι ακόμα; Είναι μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία;

«Κοίτα, ήμουν 17-18 χρονών και τότε δεν είχα τέτοιες σκέψεις. Ηταν αλλιώς τα πράγματα. Αλλωστε, να σου πω κάτι; Τα δέκα χρόνια που έπαιξα στην ΑΕΚ και την Ελλάδα, τα ποδοσφαιρικά μου όνειρα βγήκαν αληθινά. Δεν μετανιώνω για τίποτα».

  • Εκείνα τα χρόνια είχες βρεθεί και στην Αμπερντίν με τον Φέργκιουσον προπονητή;

«Ναι. Εγω έπαιζα από 16 ετών στην Εθνική ανδρών της Αυστραλίας. Ημασταν μαζί με τον Χάρι Κιούελ, που έπαιξε μετά στη Λίβερπουλ. Θεωρούμουν μεγάλο ταλέντο, ήμουν ο 3ος ή 4ος πιο νεαρός που έχει παίξει ποτέ στην Εθνική. Τότε παίζοντας με την Εθνική ομάδα, προπονητής μου ήταν μια περίοδος Σκωτσέζος και φίλος με τον Αλεξ Φέργκιουσον. Μου κανόνισε να πάω να δοκιμαστώ. Ο Φέργκιουσον τότε ήταν στο ξεκίνημα της προπονητικής πορείας του, δεν ήταν αυτό που έγινε στη συνέχεια. Ετσι πήγα στη Σκωτία, υπέγραψα συμβόλαιο για ένα χρόνο. Αλλά δεν άντεξα το…κρύο. Εκλαιγα, δεν μου άρεσε καθόλου. Ημουν μόνο 17 χρονών, μόνος σε ξένη χώρα. Ηθελα να γυρίσω στην Αυστραλία. Επαιζα στη δεύτερη ομάδα, αλλά έκανα προπονήσεις με την πρώτη ομάδα με τον Αλεξ Μακ Λις και άλλους σπουδαίους παίκτες της εποχής και τον είχα προπονητή. Είχαν κερδίσει το Αμβούργο, με Χρούμπετς μέσα, είχαν πάρει το κύπελλο Ευρώπης. Βλέπω ακόμα και τώρα φωτογραφίες. Αλλά ήμουν 16-17 χρονών. Τα βλέπω τώρα, τα δείχνω σε φίλους και γελάμε».

Η ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΑΕΚ

  • Η Ελλάδα πως μπαίνει στη ζωή σου; Επειτα από αυτές τις ιστορίες, πως αποφάσισες να έρθεις στην Ευρώπη για να παίξεις εδώ;

«Εγώ δεν ήθελα να έρθω. Στην Αυστραλία είχα ωραία ζωή. Πολύ καλό συμβόλαιο, φίλους, περνούσα καλά. Είχα πάει στη Σκωτία και γύρισα, συνέχιζα να παίζω στην Εθνική ομάδα. Αλλά καμιά φορά όλα είναι τύχη. Εκανα ταξίδι με την Εθνική ομάδα και στο αεροπλάνο ήταν μαζί ο Γιάννης Χρυσοβιτσάνος. Ρωτούσε για εμάς, του είπε κάποιος πως έχουμε και έναν Ελληνα. Το θυμάμαι ακόμα σαν σήμερα, όσα χρόνια και αν πέρασαν. Με ρώτησε ο Χρυσοβιτσάνος, τι ομάδα είσαι; Και απάντησα, ΑΕΚ. Και μου λέει, είμαι παράγοντας της ΑΕΚ, έχω σχέσεις με τον πρόεδρο, θέλεις να έρθεις στην ομάδα; Φοβόμουν τότε. Δεν είναι λίγο πράγμα να αφήσω όσα είχα στην Αυστραλία. Στην Ελλάδα είχα συγγενείς, αλλά δεν ήξερα κανέναν. Εμείς τελικά πήγαμε να παίξουμε με την Εθνική στη Σκωτία τον Δεκέμβριο και με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν πως την επόμενη μέρα ταξίδευα για την Ελλάδα. Μου είχαν κανονίσει εισιτήρια, συμβόλαιο, τα πάντα».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Με ποιον συμφωνήθηκε το συμβόλαιο;

«Με τον πατέρα μου. Εκείνος ανέλαβε όλη τη συμφωνία, εγώ δεν ήξερα τίποτα. Μου είχε πει τότε ο πατέρας μου, πήγαινε για 3-4 εβδομάδες. Και που να ήξερα. Είχαν κανονίσει τα πάντα: συμβόλαια, λεφτά, σπίτι. Ηταν ο κ. Στράτος, προπονητής στην ΑΕΚ ο Γιάτσεκ Γκμοχ. Μου έδωσαν συμβόλαιο για πέντε χρόνια και υπέγραψα. Μετά από έξι μήνες βέβαια, δεν μου άρεσε καθόλου, ήθελα να φύγω».

  • Στην Ελλάδα είχες δικούς σου ανθρώπους;

«Είχα συγγενείς. Είχα κάποια ξαδέρφια. Υστερα όμως μπήκα στο ρυθμό. Γνώρισα ανθρώπους. Ημουν και τυχερός. Η ΑΕΚ ήταν κάτι άλλο».

  • Ηρθες στο μέσο των «πέτρινων» χρόνων όμως…

«Αλήθεια είναι. Για δέκα χρόνια η ΑΕΚ δεν είχε κερδίσει τίποτε. Επειτα όταν ήρθε ο Ντούσκο, πήραμε το πρωτάθλημα».

  • Ναι, αλλά τα δυόμιση χρόνια μέχρι να έρθει ο Ντούσκο δεν ήταν δύσκολα;

«Δεν ήταν δύσκολα, ήταν ωραία χρόνια. Στην αρχή είχα προπονητή τον Γκμοχ. Ηταν καλός προπονητής. Συνολικά στην ΑΕΚ υπήρχαν καλοί άνθρωποι, που με πρόσεξαν».

[ads2]

ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΝΑ ΠΩ ΓΕΙΑ ΣΤΟΝ ΜΑΥΡΟ

  • Είναι αλήθεια το περιστατικό με τον Μανωλά, που τρελάθηκε με την ταχύτητα σου;

«Στην αρχή τους είδα να τρέχουν 400 μέτρα και με προκάλεσαν: “Ελα να δούμε πόσο γρήγορα τρέχεις Αυστραλέ”, μου είπαν. Μου άλλαζαν τον ρυθμό, μια ανέβαζαν, μια κατέβαζαν, αλλά εγώ ακολουθούσα. Παιδιά, αυτός ξέρει να τρέχει, είπε ο Μανωλάς. Ο Στέλιος ήταν κάτι μοναδικό. Αυτές τις εποχές, είχαμε τα καλύτερα παιδιά στην ομάδα».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Εσένα ποιος σε υποδέχθηκε; Με ποιον «κόλλησες» μέσα στην ομάδα;

«Στην αρχή κυρίως με τον Οικονομόπουλο. Ηταν και εκείνος από την Αυστραλία και μπορούσαμε να μιλάμε. Ηταν οι ξένοι, ο Εστερχάζι και ο Σάντμπεργκ. Μιλούσαμε αρκετά με τον Δίντσικο. Εκείνη την εποχή που ήρθα εγώ, έφυγαν οι Βλάχος, Γεωργαμλής για τον Παναθηναϊκό και ο Αρβανίτης στον Ολυμπιακό. Ηταν η εποχή που παίκτες έρχονταν και φεύγανε. Ηρθε τότε μαζί μου ο Δημητρίου από τις Σέρρες. Τον Βοϊτσίδη από την Καστοριά».

  • Δωμάτιο με ποιον ήσουν;

«Ολοι είχαν τις παρέες τους. Αλλά εγώ θυμάμαι, πως όταν πήγαμε στο «Ουράνιο τόξο», εμένα με έβαλαν με τον Θωμά Μαύρο. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το ξεχάσω ποτέ. Όταν ήμουν 12-13 ετών τον είχα πόστερ στο δωμάτιο μου, από όταν πήρε το χρυσό παπούτσι στην Ευρώπη. Και ξαφνικά τον είχα στο διπλανό κρεβάτι. Εγώ κοιμόμουν νωρίς, 8:30 η ώρα ήμουν στο κρεβάτι. Φοβόμουν να του πω γεια. Μου έλεγαν θα είμαι μαζί του και εγώ έτρεμα. Ηταν ένας Θεός για την ΑΕΚ».

  • Θυμάσαι το πρώτο σου ματς με τη φανέλα της ΑΕΚ;

«Ναι, ήταν με τον Αρη. Είχε καλή ομάδα τότε. Με τον Κούη, καλό παίκτη. Επαιξα καλά, θυμάμαι πως είχα κάνει ντρίπλες».

[ads2]

  • Πως σε υποδέχθηκε ο κόσμος; Είχες παίξει ξανά σε γεμάτο γήπεδο;

«Στην Αυστραλία, όχι. Αλλά είχα παίξει με 100.000 κόσμο κόντρα στο Μεξικό, με 80.000 κόσμου κόντρα στη Σκωτία. Είχα παίξει με πολύ κόσμο στο Παγκόσμιο Κύπελλο με την ομάδα κάτω των 21 της Αυστραλίας. Είχα εμπειρίες».

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

  • Η πρώτη σου ολοκληρωμένη χρονιά ξεκινά με προπονητή τον Φαφιέ. Εχετε τα ματς με την Ιντερ. Τι θυμάσαι;

«Θυμάμαι τον Φαφιέ. Δεν είχαμε κάνει καλή αρχή. Τον είχαν διώξει έπειτα από λίγα παιχνίδια. Δεν έχω να πω κάτι κακό για την προετοιμασία του. Μετά ήρθε ο Αλέφαντος».

  • Αυτός πως ήταν; Τόσο περίεργος όσο ξέρουμε;

«Εγώ είχα καλή σχέση μαζί του. Δεν μπορούσε να πει πολλά για εμένα. Ημουν από την Αυστραλία, είχαμε δυσκολία στη συνεννόηση. Ημουν έξω από το κύκλωμα, που έλεγε πως του κάνει πόλεμο».

  • Οσα συνέβησαν με τον Μαύρο και τον Αλέφαντο σε επηρέασαν;

«Σου είπα. Ημουν λίγο εκτός, δεν είχα σχέσεις με εφημερίδες. Δεν ήμουν μπλεγμένος με κλίκες. Αυτά που έγιναν για εμένα ήταν περίεργα. Ο Μαύρος ήταν ιστορία. Αλλά εγώ ήμουν ένα παιδάκι 21 ετών, δεν ήξερα τι να κάνω και αν μπορούσα να κάνω κάτι».

  • Μου είπες για κλίκες, το έλεγαν και άλλοι. Ηταν μια πραγματικότητα για εκείνη την εποχή;

«Εγώ μίλαγα με όλους. Δεν έμπαινα σε παρεάκια, είχα μια άλλη κουλτούρα. Δεν πήγαινα με τον ένα ή με τον άλλο. Αλλά τότε είναι αλήθεια πως υπήρχαν κάποιοι που πήγαιναν γύρω από τους μεγάλους παίκτες. Αλλοι με τον Μαύρο, άλλοι με τον Μανωλά. Εγώ από αυτούς προσπαθούσα να μαθαίνω. Αλλωστε, σε όλα τα χρόνια που ήμουν στην ΑΕΚ, έπαιζα».

  • Εσύ πως αντιμετώπιζες τη διοίκηση Ζαφειρόπουλου;

«Εγώ με τον Ζαφειρόπουλο δεν είχα πρόβλημα. Με πρόσεχε, με πήρε από την Αυστραλία. Ηταν καλός άνθρωπος. Μαζί με τον Χρυσοβιτσάνο, ήταν κοντά μου σε ό,τι χρειαζόμουν. Ειδικά ο Χρυσοβιτσάνος για 3-4 χρόνια με βοήθησε πολύ. Ότι χρειαζόμουν για το σπίτι, ότι χρειαζόταν για έξω. Δεν ξέρω πως ήταν για το κλαμπ, αλλά εμένα με πρόσεξαν».

ΜΕ ΑΛΛΑΞΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

  • Η επόμενη χρονιά έχει μεγάλες αλλαγές: Βεσελίνοβιτς στον πάγκο, έχει φύγει ο Μαύρος, ήρθε ο Νίλσεν. Πως είναι για εσένα;

«Νομίζω πως είναι η χρονιά που δείχνω πως άξιζα και ήμουν καλός παίκτης».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Ο Τόζα ήταν καλός προπονητής;

«Για εμένα, ναι. Με πίστευε. Με βοήθησε πολύ. Ο καλός προπονητής είναι αυτός που με βάζει και παίζω και με βοηθάει. Παίξαμε πολύ καλή μπάλα με τον Βεσελίνοβιτς. Εγώ έβαλα 14-15 γκολ, ο Νίλσεν βγήκε πρώτος σκόρερ. Επρεπε να πάρουμε το πρωτάθλημα».

  • Εκείνη τη χρονιά βέβαια, υπάρχει το ματς κηλίδα με τον Ολυμπιακό. Πως το έζησες εσύ;

«Εγώ δεν καταλάβαινα όσα είχαν γίνει. Ήταν άσχημη εποχή. Θυμάμαι πως πήγαμε με τον Στέλιο μέσα στα αποδυτήρια και τα παιδιά έκλαιγαν. Ο κόσμος ήταν εξαγριωμένος, ήθελε να μας σκοτώσει. Έλεγαν παίκτες πουλημένοι, η ΑΕΚ δεν πεθαίνει. Εγώ ρωτούσα τι είναι όλα αυτά. Ηταν κλίμα. Κάποιοι έφαγαν ξύλο. Απίστευτα πράγματα».

[ads2]

  • Ηταν η πρώτη φορά που ένιωσες τόσο άβολα μέσα στο γήπεδο;

«Μετά από αυτά ήθελα να φύγω. Δεν ήθελα να παίζω άλλο μπάλα. Δεν μπορείς να παίζεις ποδόσφαιρο και να έχεις στο μυαλό σου πως θα σε κυνηγήσουν εάν φας ένα γκολ. Αγάπησα διαφορετικά το ποδόσφαιρο, αλλά άρχισα να έχω φόβο μέσα μου. Ηταν μια κακή εποχή. Με άλλαξε σαν άνθρωπο. Δεν ήμουν ο ίδιος έπειτα από όλα αυτά».

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΚΩΤΑ

  • Εκείνη τη σεζόν χάσατε το πρωτάθλημα από τη Λάρισα με την υπόθεση Τσίγκοφ. Σου στοίχισε;

«Ξέρεις ήταν τότε μια περίεργη περίοδος. Εγώ πήγα στην Αυστραλία για να παίξω πλέι οφ για το Παγκόσμιο Κύπελλο με την Εθνική ομάδα. Στην Εθνική με ήθελαν, αλλά η ΑΕΚ δεν με άφηνε να πάω. Μου έλεγαν πως πουλάω την ομάδα. Αρχίσαμε να έχω πρόβλημα με τη διοίκηση. Τότε δεν σταματούσαν τα πρωταθλήματα για τις Εθνικές, ήταν σημαντικό ματς για την Αυστραλία και ήθελα να πάω να παίξω. Κάποιοι που δεν με ήθελαν στην ομάδα, το έκαναν μεγάλο θέμα. Τότε με πήραν τηλέφωνο τα αδέρφια Κοσκωτά. Μου έκαναν πρόταση: “Πάρε ό,τι θέλεις και έλα”. Αλλά μετά άλλαξαν τα πράγματα στην ΑΕΚ. Εφυγε ο Ζαφειρόπουλος, ήρθε ο Στράτος (σ.σ. Γιδόπουλος) και του είπε εξ αρχής πως εγώ ήθελα να μείνω στην ομάδα».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Δηλαδή είχες πρόταση από τον Ολυμπιακό;

«Ναι, με είχαν προσεγγίσει. Εβλεπαν το πρόβλημα με την ΑΕΚ. Είχα πει στον Γιδόπουλο δεν θέλω να φύγω, αλλά με διώχνουν. Ο Γιδόπουλος πήρε την ΑΕΚ, εγώ ήθελα να πηγαίνω στα…μπουζούκια (γέλια) και έτσι υπέγραψα τρία χρόνια ακόμα στην ομάδα».

 

ΕΦΕΡΕ ΜΑΓΚΙΑ Ο ΓΙΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ Ο ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ

  • Τι άλλαξε ο Γιδόπουλος στην ΑΕΚ;

«Εφερε στην ΑΕΚ πιο μαγκιά. Να είναι πιο κοντά στον κόσμο. Τότε είχε δύναμη ο Παναθηναϊκός με τον Βαρδινογιάννη, ο Ολυμπιακός είχε λεφτά με τον Κοσκωτά, εμείς είχαμε μαγκιά. Εμείς πιστεύαμε πως όταν παίζαμε με αυτούς, ο διαιτητής θα τους έδινε πάντα κάτι και θα χάναμε τα ματς. Ο Γιδόπουλος έφερε μαγκιά στην ομάδα».

  • Ο ερχομός του Μπάγεβιτς πόσο επηρεάζει την ομάδα;

«Ο Μπάγεβιτς για εμένα είναι σαν δεύτερος πατέρας. Επαιζε και εκείνος μπροστά, με βοήθησε πολύ να γίνω καλύτερος επιθετικός. Εμαθα πολλά από αυτόν. Τον αγάπησα πολύ. Στα πέντε χρόνια που ήμασταν μαζί, ήταν άψογα. Όταν είχα πρόβλημα ήταν πάντα εκεί για να με ακούσει. Ηταν καλός άνθρωπος».

  • Μέσα στα αποδυτήρια πως ήταν;

«Αλλοι τον έβλεπαν σοβαρό. Εγώ τον έβλεπα αλλιώς. Δεν είχα φόβο απέναντι του. Δεν τον είχα φίλο, αλλά έπαιζα και για εκείνον και έκανα καλές χρονιές μαζί του».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Ο Οκόνσκι ήταν τόσο σπουδαίος παίκτης;

«Μεγάλος παίκτης. Θυμάμαι που πήγαμε στη Γερμανία για προετοιμασία και όταν γυρίσαμε μου έλεγαν ΑΕΚτζήδες, πως ο Οκόνσκι ήταν ο καλύτερος ξένος που είχε περάσει από το Αμβούργο. Είχε βάλει και εκείνη την γκολάρα στο 1-0 με τον Παναθηναϊκό στο Ολυμπιακό στάδιο».

  • Ηταν σημαντική η νίκη αυτή;

«Ναι. Πιστέψαμε ακόμα περισσότερο στους εαυτούς μας. Σταδιακά, η ΑΕΚ έγινε εκείνη η ομάδα φόβητρο. Ηρθαν και παικταράδες στην πορεία, ο Τσιάρτας, ο Κωστής. Η ΑΕΚ ήταν σημείο αναφοράς».

  • Μετά προστέθηκε στην ομάδα και ο Σαβέβσκι. Πως ήταν οι σχέσεις σας;

«Ο Σαβέβσκι ήταν φοβερός. Εμενε απέναντι από εμένα και δίπλα ο κουμπάρος, ο Σαββίδης. Στο Χαλάνδρι, Αγία Παρασκευή. Καφέ το πρωί, προπόνηση όλοι μαζί».

ΤΟ ΤΕΤ Α ΤΕΤ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ

  • Εκείνη τη χρονιά βέβαια, υπάρχει και η φάση που σε σημάδεψε με τον Παναθηναϊκό και το χαμένο τετ α τετ. Σου έχει στοιχίσει;

«Μαλ…ες. Θυμάσαι τη φάση; Πρώτα πρώτα, κανείς άλλος παίκτης δεν θα έτρεχε τόσο γρήγορα τα δέκα μέτρα για να φτάσει την μπάλα. Το γήπεδο ήταν χάλια, η μπάλα χτύπησε σε μια λακκούβα, μετά στο πόδι μου και βγήκε έξω. Δεν λένε για τα γκολ που έβαλα τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο, εκείνα που έβαλα με τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα. Ξέρεις πιο ήταν το πρόβλημα; Ημουν πιο γρήγορος από τη σκέψη μου!».

  • Αυτό νομίζεις πως ήταν το πρόβλημα;

«Ναι, αλήθεια σου λέω. Ετρεχα τόσο γρήγορα που πήγαινα να βάλω γκολ και δεν σκεφτόμουν να βάλω την μπάλα μέσα στα δίχτυα και μετά να φωνάξω γκολ».

  • Πως φτάσαμε στη μυθική νύχτα της 7ης Μαΐου με τον Ολυμπιακό;

«Εγώ είχα πρόβλημα στον προσαγωγό και δεν έπαιξα. Ακόμα βλέπω την κασέτα με το βίντεο το γκολ του Καραγκιοζόπουλου και τη φιέστα με τον ΠΑΟΚ, που έπιασε φωτιά το στρώμα. Τα θυμάμαι σαν χθες. Με την ΑΕΚ έχω ζήσει τα καλύτερα».

  • Η επόμενη χρονιά είναι η πιο γεμάτη που κάνεις με την ΑΕΚ. Αισθανόσουν πολύ καλά;

«Ναι, ήμουν εξαιρετικός. Είχε έρθει και ο Μπατίστα, που βοήθησε πολύ. Είχε έρθει ο Κλόπας, υπήρχε ο Σαββίδης. Βγαίναμε όλοι μαζί, κάναμε καλή παρέα».

  • Θυμάσαι εκείνο το ματς με τη Μαρσέιγ που ο διαιτητής σου ακύρωσε κανονικό γκολ;

«Πώς να το ξεχάσω; Έκανα ένα κοντρόλ, πέρασα τον αντίπαλο έβαλα γκολ και ο μ…κας το ακύρωσε. Καθαρό γκολ. Στη Φιλαδέλφεια τους βάλαμε ένα γκολ, αλλά που να τους νικήσεις; Παπέν, Φέρστερ. Η ΑΕΚ τότε έπαιζε την καλύτερη μπάλα».

[ads2]

  • Πιστεύεις πως εκείνη τη χρονιά χάθηκε το πρωτάθλημα επειδή δεν θα έπαιζε η ΑΕΚ Ευρώπη;

«Δεν ξέρω. Αλλά εκείνη τη χρονιά παίξαμε εκπληκτικό ποδόσφαιρο. Πετάγαμε 5 και 6 γκολ σε κάθε αντίπαλο. Δεν μπορώ να ξέρω τι έγινε».

  • Το 1990-91 είναι η τελευταία χρονιά του Γιδόπουλου, με πολλά οικονομικά προβλήματα. Μέσα στην ομάδα πως είναι τα πράγματα;

«Η εποχή Γιδόπουλου είχε κλείσει. Είχε πάρει το πρωτάθλημα, άλλαξε τη νοοτροπία της ομάδας. Είχε την ιστορία του. Είχαμε προβλήματα οικονομικά, αλλά ποτέ δεν ειπώθηκε από εμάς πως δεν παίζουμε καλά επειδή ήμασταν απλήρωτοι».

  • Θεωρείς πως το πρωτάθλημα του ’92 με τον Γενεράκη είναι το πιο εντυπωσιακό σε αυτά τα χρόνια;

«Με τον Γενεράκη ήταν μια εντυπωσιακή χρονιά».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Η αλλαγή και η είσοδος των Μελισσανίδη – Καρρά σας επηρέασε;

«Βέβαια. Τότε έφεραν λεφτά, άλλαξαν τα αποδυτήρια. Η ΑΕΚ έγινε πιο δυνατή πάλι».

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

  • Από τους τίτλους που έχεις κατακτήσει πιο κρατάς πιο έντονα στο μυαλό σου;

«Ξέρεις, δεν έχω μια φάση. Ισως θα μπορούσα να πω τη στιγμή που κατέβηκε το ελικόπτερο με τον ΠΑΟΚ. Αυτή ήταν η καλύτερη στιγμή μου στο ποδόσφαιρο».

  • Γνώρισες την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, μετά έζησες και τη Νέα Φιλαδέλφεια. Εχει μεγάλη διαφορά;

«Ναι. Γιατί η Νέα Φιλαδέλφεια είναι το σπίτι μας».

  • Γιατί επέλεγες συνήθως το 7 στη φανέλα σου;

«Δεν ξέρω. Εγώ είχα συνήθεια να αλλάζω φανέλα όταν δεν έπαιζα γκολ. Θυμάμαι, πως φορούσα το 7, μετά έπαιρνα το 8. Δεν ήμουν από τους παίκτες που είχα αγαπημένα νούμερα. Κυρίως να μου πηγαίνει καλά».

  • Εσύ άνοιξες και δρόμο στην Ελλάδα για παιδιά από την Αυστραλία. Μετά ήρθαν Μπατάλης, Καλαντζής, Χριστοδούλου…

«Ναι, πολλά παιδιά. Πήγαν και σε άλλες χώρες».

Τζιμ Πατίκας: Ο… Λούκι Λουκ της ΑΕΚ

  • Τώρα υπάρχουν ταλέντα στην Αυστραλία;

«Δύσκολα. Τώρα τα μεγάλα ταλέντα τα παίρνουν στην Αγγλία, στην Ιταλία, στην Ισπανία. Τα τελευταία δέκα χρόνια βέβαια δεν έχουμε βγάλει και κάποιο σπουδαίο ταλέντο που να αξίζει να παίξει στην Ελλάδα».

  • Ποιον θεωρείς καλύτερο συμπαίκτη στα χρόνια σου στην ΑΕΚ;

«Εκανα καλή παρέα με τον Σπύρο Οικονομόπουλο. Είχα καλές σχέσεις με όλα τα παιδιά. Με τον Σπύρο ήμαστε μαζί και τώρα. Δουλεύουμε μαζί στην ομάδα που είμαι προπονητής και ο Σπύρος είναι προπονητής τερματοφυλάκων. Στην Αυστραλία είμαστε κάθε μέρα μαζί».

  • Τι κρατάς από την ΑΕΚ στην Αυστραλία. Φανέλα, παπούτσια;

«Τα πάντα. Κύπελλα, φωτογραφίες, φανέλες. Τα βλέπουν εδώ φίλοι. Τη φανέλα από το πρωτάθλημα. Ο Αρης (σ.σ. ο γιος του) είναι τρελός και τρέχει παντού. Αγαπάει την ΑΕΚ. Πάει και βλέπει τα παιδιά και συναντιέται, κρατά τη φλόγα ζωντανή».

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X