Τρίποντο του Μπουλμέτη για την ΑΕΚ

Τρίποντο του Μπουλμέτη για την ΑΕΚ
Photo Credits: INTIME

«Τον αγώνα τον άκουσα στο ραδιόφωνο, παρέα με τον πατέρα μου. Το 1964 είχαμε έρθει στην Αθήνα από την Πόλη. Ακόμα το έχω αυτό το ραδιόφωνο, είναι το ίδιο που ακούει και ο ήρωάς μου στον “Νοτιά”», λέει γελώντας ο Τάσος Μπουλμέτης. Ποιον αγώνα; Και γιατί να μιλάει κανείς καλοκαιριάτικα με τον καλό σκηνοθέτη για αθλητισμό αντί για σινεμά;

Είναι γιατί η είδηση ότι έχει ήδη σχεδόν έτοιμη μια νέα ταινία μετά τον «Νοτιά», που ας μην ξεχνάμε βγήκε στις αίθουσες μόλις πέρυσι τον Ιανουάριο, ήταν μικρότερη έκπληξη από το ίδιο το θέμα της. Το «1968», αυτός είναι ο τίτλος της, επικεντρώνεται σε έναν ιστορικό αγώνα μπάσκετ που χάρισε στις 4 Απριλίου του 1968 στην ΑΕΚ, μπροστά σε 80 χιλιάδες θεατές στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο και εκατομμύρια άλλους με το αυτί κολλημένο στο τρανζίστορ, τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο που κέρδισε ποτέ, αυτή αλλά και κάθε άλλη ελληνική ομάδα: το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης.

Αντίπαλος της «μικρής» ΑΕΚ ήταν η περιβόητη Σλάβια Πράγας, που δίκαια εθεωρείτο φαβορί. Η ομάδα, όμως, του Αμερικάνου, του Τρόντζου και του Ζούπα (μυθικά ονόματα ακόμα και για άσχετους με το μπάσκετ) υπερίσχυσε της τσεχοσλοβακικής με 89-92 και ακολούθησαν… τα γνωστά.

Οι Ελληνες ανέβηκαν στους εφτά ουρανούς, ανάμεσά τους, φυσικά, και οι δικτάτορες, με έφεση σε εθνικοπατριωτικούς θριάμβους και δη στο Καλλιμάρμαρο. Κι αυτό το τελευταίο θα μπορούσε να είναι μια άλλη ιστορία. Εκτός οθόνης. Οχι για τον Τάσο Μπουλμέτη.

Από τη στιγμή που δέχτηκε να αναλάβει μια τόσο περίεργη ταινία, αποφάσισε να μην καταπατήσει κανέναν κινηματογραφικό κανόνα, με πρώτο και καλύτερο την ελευθερία του σκηνοθέτη απέναντι στο υλικό του και την ανάδειξη κάθε πτυχής του. Και της πιο κρυμμένης και ευαίσθητης.

Αν δεν είχε προηγηθεί το γνωστό ντοκιμαντέρ «90 ψρόνια ΠΑΟΚ – Νοσταλγώντας το μέλλον», μια ανάθεση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ στον φανατικό οπαδό της, σκηνοθέτη Νίκο Τριανταφυλλίδη, θα λέγαμε ότι το «1968» ξεκίνησε ανορθόδοξα. Ο Τάσος Μπουλμέτης πάλι, φανατικός Αεκτζής δεν είναι, δεν έχει κανένα πρόβλημα να το παραδεχτεί. Ως γνήσιο, όμως, παιδί της Πόλης αυτή την ομάδα υποστήριζε και υποστηρίζει, άλλη δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

Και επειδή είναι και τρομερά διάσημος Κωνσταντινουπολίτης (να είναι καλά η «Πολίτικη Κουζίνα» του), σ’ αυτόν απευθύνθηκε ο ιδιοκτήτης της μπασκετικής ΑΕΚ, Μάκης Αγγελόπουλος, όταν θέλησε να γίνει μια ταινία για τα 50 χρόνια από τον επικό αγώνα ΑΕΚ-Σλάβια Πράγας.

«Δέχτηκα την πρόταση της ΑΕΚ σχεδόν αμέσως», λέει ο Τάσος Μπουλμέτης. «Κι όμως, είχα πει ότι άλλη αυτοβιογραφική ταινία δεν θα ξανακάνω ή τουλάχιστον θα αργήσω. Βλέπω, λοιπόν, το “1968” σαν το κλείσιμο μιας βιωματικής τριλογίας, που ξεκίνησε με την “Πολίτικη Κουζίνα” και συνεχίστηκε με τον “Νοτιά”.

»Γιατί, αφού εξασφάλισα πανεύκολα από την ΑΕΚ απόλυτη ελευθερία στον χειρισμό του θέματος, ακόμα κι αν στο κέντρο υπάρχει ο αγώνας μπάσκετ ΑΕΚ-Σλάβια Πράγας, ήταν φυσικό επακόλουθο να “μπω” κι εγώ στην ταινία: οι μνήμες μου από την Πόλη και από την ίδια την ομάδα στην Αθήνα, κομμάτι των νιάτων μου».

Κατ’ αρχήν, για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, το «1968» δεν είναι καθαρόαιμο ντοκιμαντέρ, αλλά ένα τυπικό docu-fiction, είδος με το οποίο για πρώτη φορά ασχολείται ο Μπουλμέτης και, όπως λέει, το ευχαριστήθηκε περισσότερο από όσο περίμενε. Η μυθοπλασία καταλαμβάνει τη μισή και πάνω ταινία, εξ ου και οι πολλοί γνωστοί ηθοποιοί που παίζουν.

Η υπόλοιπη μοιράζεται ανάμεσα σε φιλμ αρχείου (όπως από τον αγώνα ΑΕΚ-Σλάβια) και σε σημερινή, πλούσια έρευνα. Το σενάριο (του ίδιου του Μπουλμέτη) απαίτησε χρόνο, σκέψη και δουλειά. «Προσκολλήθηκα κανονικά στην ομάδα, έγινα ένα μαζί της, είδα κι έμαθα τα πάντα, έζησα από κοντά τους παλαιμάχους της», λέει ο σκηνοθέτης.

Εκανε ολομόναχος όλες τις συνεντεύξεις, έχει μάλιστα ακόμα κάποια γυρίσματα μπροστά του, όπως μια κουβέντα με τον 93χρονο γιο ενός από τους ιδρυτές της ΑΕΚ. Γιατί αποφάσισε να μη λείπει από την ταινία η ιστορία γέννησης της ομάδας, στην Αθήνα του 1924, ποδοσφαιρικό και μπασκετικό τμήμα μαζί.

«Πάω πίσω στο 1923, μια χρονιά μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Τότε έγινε η μεγάλη ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, περίπου 1,5 εκατομμύριο Ελληνες της Ανατολίας ήρθαν στην Ελλάδα.

Στην Κωνσταντινούπολη τότε, μεγάλο μέρος της αστικής κυρίως τάξης, φοβισμένο, αποφάσισε κι αυτό να φύγει, ελπίζοντας, πάντως, ότι γρήγορα θα επιστρέψει. Κι όταν ήρθαν εδώ, είδαν, και καθόλου δεν τους άρεσε, τους Κωνσταντινουπολίτες αθλητές να διασπείρονται, να μοιράζονται σε διάφορα αθλητικά σωματεία της προσφυγιάς (Πανιώνιος, Ιωνικός και άλλα). Ηταν καιρός να δημιουργηθεί ένα αμιγώς κωνσταντινουπολίτικο σωματείο, η ΑΕΚ, κι αυτό έγινε».

Στην ταινία υπάρχουν σκηνές τόσο από την ανταλλαγή των πληθυσμών όσο και από τις συζητήσεις των ιδρυτικών μελών του νεοσύστατου σωματείου. Βασίζονται όλες σε ιστορικά στοιχεία, αλλά η μυθοπλασία έχει το επάνω χέρι. Εναν από τους αστούς της Πόλης, που ίδρυσαν την ΑΕΚ, ερμηνεύει ακόμα ένας επιφανής Κωνσταντινουπολίτης καλλιτέχνης, ο Αντώνης Καφετζόπουλος.

Αυτός, μάλιστα, μεγαλύτερος στην ηλικία από τον Μπουλμέτη, στον αγώνα ΑΕΚ-Σλάβια Πράγας βρισκόταν μέσα στο Καλλιμάρμαρο, τρελαμένος έφηβος που προσπαθούσε να συμβιβάσει τη λατρεία του για την ΑΕΚ με την απέχθεια για τη χούντα, η οποία καραδοκούσε να εκμεταλλευτεί τη νίκη.

Το μισό σινεμά περνάει από τη νέα ταινία του Μπουλμέτη: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Στέλιος Μάινας, Γιάννης Βούρος, Ορφέας Αυγουστίδης, Θέμης Πάνου, Ταξιάρχης Χάνος, Αντώνης Αντωνίου, Ερρίκος Λίτσης και πολλοί άλλοι. Το «1968» θα βγει στις αίθουσες του χρόνου από τη Feelgood, λίγο πριν από την επέτειο των 50 χρόνων του αγώνα.

«Εμείς τη χούντα, οι Τσέχοι την Ανοιξη της Πράγας»

Οπως μας λέει ο εξπέρ πια Τάσος Μπουλμέτης, η χούντα είχε κάνει τα κολπάκια της στη FIBA για να γίνει ο αγώνας ΑΕΚ-Σλάβια στο Καλλιμάρμαρο της Αθήνας και όχι, όπως κανονικά έπρεπε, στο μικρό κλειστό γήπεδο της ομάδας στην Πράγα. Οι Τσέχοι, που το δέχτηκαν για οικονομικούς λόγους -πολλά τα εισιτήρια, πολλά τα έσοδα- νόμιζαν ότι θα διαλύσουν την ελληνική ομάδα, όπου κι αν την έπαιζαν. Ομως ο Αμερικάνος και ο Τρόντζος είχαν άλλη άποψη, βοήθησε και το πάθος του κόσμου.

«Ηταν μια εποχή», λέει ο σκηνοθέτης, «που οι Ελληνες, μέσα στον ζόφο της δικτατορίας, με απαγορευμένες τις μαζικές συγκεντρώσεις, είχαν ανάγκη να βρεθούν όλοι μαζί, να νιώσουν λίγη ανάταση. Λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο, έγινε η μεγάλη διαδήλωση στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου.

Ηταν, όμως, σημαδιακή χρονιά το 1968 για όλο τον κόσμο. Ενω εμείς νικούσαμε τη Σλάβια, στις ΗΠΑ, ακριβώς στις 4 Απριλίου, γινόταν η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Στο Παρίσι “ψηνόταν” η φοιτητική εξέγερση του Μάη.

Οσο για τους φίλους μας τους Τσέχους, είχαν κι αυτοί τα δικά τους. Ζούσαν τον ενθουσιασμό της Ανοιξης της Πράγας, ονειρεύονταν τον εκδημοκρατισμό του καθεστώτος, πριν εισβάλουν τον Αύγουστο και τον θάψουν τα σοβιετικά τανκς. Ταξίδεψα στην Πράγα για την ταινία, συνάντησα και πήρα συνεντεύξεις από παίκτες της Σλάβια, είχαν πολλά και ενδιαφέροντα να πουν, ακόμα και πολιτικά».

Εξυπακούεται ότι δύο πρόσωπα είναι οι μεγάλοι σταρ της ταινίας: ο 89χρονος σήμερα θρυλικός προπονητής τότε της ΑΕΚ, Νίκος Μήλας, και ο δημοσιογράφος Βασίλης Γεωργίου, που έκανε τη ραδιοφωνική μετάδοση του αγώνα και έμεινε στην ιστορία.

Πηγή: efsyn.gr

 

4x Προσφορά* χωρίς κατάθεση από την Betsson! *Όροι & Προϋποθέσεις. 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X