«Τι νομίζατε ρε; Ότι θα σας αφήναμε να δείτε ποδόσφαιρο;»

Πέσαμε κι εμείς, θύματα της ψευδαίσθησης, στην αρχή της σεζόν, ότι αυτό το πρωτάθλημα θα ήταν κάτι διαφορετικό. Βασιζόμενοι στο ότι οι εκλογές της ΕΠΟ θα γίνονταν τέλη Οκτώβρη και με δεδομένο – όπως αποδείχτηκε κι από τους πανηγυρισμούς του Συστήματος από την απόφαση αναβολής – ότι οι «γκρανκάσες» θα έχαναν, πιστέψαμε στο ότι επιτέλους ένα πρωτάθλημα θα παιζόταν στα ίσα και κατ’ επέκταση ότι θα γύριζε ο κόσμος στα γήπεδα, θα είχε ενδιαφέρον η μάχη για τον τίτλο και άλλα τέτοια… χαριτωμένα.

Οι πρώτες αγωνιστικές, οι διαιτησίες με ακριβοδίκαιη διάθεση, το γεγονός ότι δεν «απαγορεύτηκε» στην Λάρισα να κερδίσει τον ΟΣΦΠ, ενέτειναν στον κάθε υγιώς σκεπτόμενο Έλληνα φίλαθλο, αλλά και σε εμάς, το συναίσθημα ότι όντως θα βλέπαμε κάτι διαφορετικό.

Κι έτσι, είχαμε την πρωτόγνωρη ευτυχία να μιλάμε και να γράφουμε για ποδόσφαιρο. Κι ας είχε τα χάλια της η ΑΕΚ. Μέσα στο ποδόσφαιρο είναι και αυτό.

Και είναι πολύ προτιμότερο να σκας από τη στεναχώρια επειδή έχασε η ομάδα σου σε ντέρμπι από τον ΟΣΦΠ στο Φάληρο και να της αλλάζεις τα… φώτα στην κριτική, από το να ανεβάζεις πίεση και να αρρωσταίνεις επειδή σου κλέβουν αυτό που αξίζεις και βιάζουν τη νοημοσύνη σου. Είναι υγιές, διάολε, να στεναχωριέσαι επειδή έχασε η ομάδα σου. Αυτό είναι το πραγματικό ποδόσφαιρο, να ζεις με ένταση όλα τα συναισθήματα. Και τα καλά και τα άσχημα.

Δυστυχώς όμως, η απόφαση της FIFA για αναβολή των εκλογών της ΕΠΟ, έδωσε στο Σύστημα που κατέρρεε, την ευκαιρία να βγει έστω και προσωρινά από την «εντατική», να πάρει την ανάσα που τόσο είχε ανάγκη και σε τρεις αγωνιστικές, να αλλοιώσει και πιθανότατα και να κρίνει και το φετινό πρωτάθλημα. Γιατί, δεν γίνεται να ξεχάσουμε ότι ανάμεσα στα ντέρμπι με ΑΕΚ και ΠΑΟ, τα οποία ο ΟΣΦΠ τα κέρδισε δίκαια, πήρε 9 βαθμούς (αντί για 3 ή 4) στα ματς με Πανιώνιο, ΠΑΟΚ και Ατρόμητο, από προκλητικά υπέρ του, διαιτητικές αποφάσεις.

Παράλληλα, το τελευταίο διάστημα, έχουμε και τα μαφιόζικα σκηνικά, με τις απειλές στο σπίτι του Τσαχειλίδη, το κάψιμο στο σπίτι του Μπίκα, χοντρά επεισόδια μεταξύ οπαδών, καταστάσεις δηλαδή που ήρθαν να μας κουνήσουν από τη θέση μας και να μας… πουν: «Τι νομίζατε ρε; Ότι θα σας αφήναμε να δείτε ποδόσφαιρο;».

Γιατί, προφανώς, αυτό το πράγμα δεν είναι ποδόσφαιρο, δεν είναι αθλητισμός. Είναι απλά, μια αηδία δίχως τέλος. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά πράγματα να πούμε και να αναλύσουμε. Πόσες μα πόσες φορές, τα έχουμε γράψει άλλωστε. Είναι πολύ απλό.

Η Δικαιοσύνη και μόνον αυτή, θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα όσες υποθέσεις εκκρεμούν και να αποφανθεί για το ποιοι ευθύνονται και ποιοι όχι, για αυτή την άθλια κατάσταση.

Όσον αφορά στη συνέχεια του φετινού πρωταθλήματος, το οποίο διακόπηκε επ’ αόριστον, προφανέστατα και μια ακόμα διακοπή, δεν μπορεί να προσφέρει το παραμικρό και δεν αποτελεί λύση. Η κατάσταση έχει ξεπεράσει προ πολλού το απροχώρητο. Εδώ δεν μιλάμε για αμφισβήτηση της αξιοπιστίας του ελληνικού πρωταθλήματος ή για κόντρες.

Εδώ μιλάμε για μαφίες, για υπόκοσμο που δρα ανενόχλητος και κατ’ επέκταση για φανατισμό στις τάξεις των οπαδών που αγγίζει τα όρια του καθαρού μίσους. Πριν από μερικές μέρες, ανεγκέφαλοι οπαδοί επιτέθηκαν στο Μενίδι και κόντεψαν να βάλουν φωτιά σε τρένο που μετέφερε άλλους οπαδούς, οι οποίοι ανάγκασαν τον μηχανοδηγό να σταματήσει για να κατέβουν από το τρένο και να πλακωθούν. Δύο τραυματίστηκαν ενώ κατασχέθηκαν βόμβες μολότοφ, ρόπαλα, σιδερογροθιές και άλλα… ωραία. Καμία σημασία δεν έχει το ποιας ομάδας, ήταν οπαδοί.

Το πρωτάθλημα τότε δεν διακόπηκε, επειδή προφανώς δεν υπήρξε νεκρός ή επειδή τα επεισόδια δεν έγιναν σε γήπεδο αλλά σε κάποια περιοχή. Το πρωτάθλημα δεν διακόπηκε, ούτε με τις απειλές έξω από το σπίτι του Τσαχειλίδη, με τις ΕΠΟ και FIFA, να λένε το εξής αμίμητο: «Θα διακοπεί την επόμενη φορά».

Λες και πρόκειται για παρατήρηση σε κάποιο μωράκι (και δεν εννοώ του Κουτσοκούμνη) του τύπου: «την επόμενη φορά που θα το κάνεις αυτό, θα σε κάνω νταντά».

Ε, η… επόμενη φορά ήρθε μέσα σε λίγες μέρες, με τον εμπρησμό της οικίας του Μπίκα.

Κι εμείς καθόμαστε και γράφουμε, αν θα καταφέρει ο Μοράις να βελτιώσει γρήγορα την ΑΕΚ, αν έχει έστω και κάποιες πιθανότητες να επανέλθει στη μάχη του πρωταθλήματος και τα συναφή. Αυτά όλα, θα είχαν και θα έχουν ενδιαφέρον και ουσία, αν και όταν θα έχουμε κανονικό ποδόσφαιρο.

Η Δικαιοσύνη από τη μια και η FIFA-UEFA από την άλλη, μπορούν να δώσουν τη λύση. Αρκεί πρώτα να αντιληφθούν ότι εδώ δεν πρόκειται απλά για το αν θα αποκτήσει η Ελλάδα κανονικό ποδόσφαιρο, αλλά για το αν θα αποφευχθούν τα πολύ χειρότερα, που έχουν να κάνουν με τον κίνδυνο να θρηνήσουμε θύματα γι’ αυτό που αποκαλείται «ποδόσφαιρο» αλλά στην πραγματικότητα είναι «εγκληματική οργάνωση», «τρομοκρατία», «βία», «απειλές» κ.τ.λ.

• ΑΕΚ