Τα πληρώνει σκληρά ολα - Η τύχη δεν της χαρίζει τίποτα

Τα πληρώνει σκληρά ολα - Η τύχη δεν της χαρίζει τίποτα
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το χειρότερο για την ΑΕΚ δεν είναι πως δίνει συνεχώς αφορμές για γκρίνια και φαγωμάρα μεταξύ των φιλάθλων της. Το χειρότερο είναι πως με την συχνή επανάληψη αυτών των αφορμών, τελικά το ενδιαφέρον γι’ αυτή περιορίζεται σε αυτούς που έχουν όρεξη να ασχολούνται κάθε μέρα ακόμη και για να κράξουν. Αλλά αυτοί είναι οι λιγότεροι. Τους περισσότερους, τον μέσο όρο δηλαδή, τους στενοχωρεί, τους φθείρει και τελικά τους οδηγεί στην αδιαφορία.

Την κούραση θα πω ψέματα αν δεν αναφέρω πως την νιώθω και εγώ. Πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία να έχεις επί μήνες μπροστά σου τόσο χονδροειδώς λάθος καταστάσεις, να τις συζητάς και με άλλο κόσμο που τις βλέπει γιατί είναι προφανείς, να τις αναφέρεις και να τις αναλύεις πολύ πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, αλλά η ίδια η ομάδα, ο ίδιος ο οργανισμός που λέγεται ΑΕΚ να τις αγνοεί τόσο επιδεικτικά.

Με ποιό κίνητρο; Να μην χαλάσουμε την ζαχαρένια μας, να διατηρήσουμε τις φρούδες ελπίδες να μας βγει μια καταστρεπτική επιλογή, επειδή το παιδί είναι δικό μας. Ο Τιμούρ.

Μόνο που το ποδόσφαιρο ναι μεν είναι το άθλημα στο οποίο η τύχη μετράει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ομαδικό σκορ, αλλά δεν παύει να έχει την λογική του, δεν παύει πολλά σε αυτό να καθορίζονται από τις αποφάσεις ή μη αποφάσεις, από τις δράσεις η μη δράσεις, από τις λάθος ή τις σωστές επιλογες των ανθρώπων που έχουν υπεύθυνα πόστα σε μια ομάδα.

Η ΑΕΚ λοιπόν αυτή την στιγμή, πληρώνει πολύ σκληρά είναι η αλήθεια, χωρίς να της χαρίσει η τύχη ούτε ένα ελαφρύ χαμόγελο, όλα τα τερατώδη λάθη που κάνει από την επομένη της κατάκτησης του Κυπέλλου και ειδικά στο θέμα του προπονητή, απο την επομένη της αποχώρησης του Πογέτ.

Όταν απλά σταθήκαμε στο ότι υπήρχε ο Στέλιος Μανωλάς και στην ουσία σε όλο το διάστημα ως το τέλος των επίσημων υποχρεώσεων, για περισσότερο από ένα μήνα μετά το τέλος του Πογέτ δηλαδή, κάναμε σα να μην υπήρχε θέμα προπονητή. Και όταν αποφασίσαμε να το αγγίξουμε, τα καναμε θάλασσα και μετά – όπως αποδείχθηκε- βάλαμε και το κερασάκι στην τούρτα της καταστροφής με μια επιλογή που καμιά άλλη λογική δεν είχε, εκτός από το πως λεγόταν αυτός που ήρθε και ότι ήταν ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ παλιά.

Μπορείς να ασχοληθείς με πολλά επί μέρους, αλλά θα χάσεις το βασικό. Η ΑΕΚ αφέθηκε στην τύχη της με έναν προπονητή που δεν υπήρχε κανένας λόγος να βρίσκεται στα Σπάτα και για περισσότερους από τρεις μήνες, ότι χτίστηκε το προηγούμενο διάστημα καταστρεφόταν καθημερινά και μεθοδικά.

Γιατί όποια άποψη και να έχει κανείς για τους Δέλλα και Πογέτ, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως και οι δύο έβαλαν μια προσωπική σφραγίδα στην ομάδα με τα υπέρ και τα κατά τους. Είχαν ένα στόχο στην δουλειά τους, προσπαθούσαν να κάνουν την ομάδα να επιδιώκει κάτι συγκεκριμένο στο γήπεδο. Ουδέποτε υπήρξε σκορποχώρι η ΑΕΚ, ούτε με τον έναν, ούτε με τον άλλον. Έγινε σκορποχώρι σε όλα τα επίπεδα, με τον Κετσπάγια.

Μίλησα για τύχη. Την χρειαζόταν πολύ η ΑΕΚ, μια κακή ομάδα όπως την έχει κάνει ο Τιμούρ, που στο πρώτο ματς με τον νέο προπονητή στον πάγκο, είχε και βαριές απουσίες, είχε και παίκτες που ήταν διαθέσιμοι, πολύ σημαντικοί, να μην μπορούν να είναι στο 100%.

Δεν την είχε την τύχη. Στην φάση του Τσιγκρίνσκι στο πρωτο ημίχρονο, στις δύο με τον Αραβίδη και στις δύο του Μάνταλου. Πιστεύω θα κέρδιζε αν έβαζε πρώτη το γκολ. Αλλα αυτό δεν ήρθε. Και επειδή αυτό είναι το ποδόσφαιρο, το μόνο που μένει είναι να ασχολούμαστε με τα τραγικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο Μοράις, στην προσπάθεια του να μαζέψει το σκορποχώρι.

Ο άνθρωπος το πάλεψε. Ακόμη και οι τρεις προπονήσεις που πρόλαβε να κάνει, ήταν η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με ότι γινόταν στα Σπάτα όλο το προηγούμενο διάστημα. Το πάλεψε και μέσα στο παιχνίδι.

Είμαι σίγουρος πως αν είχε ένα δυο ματς στον πάγκο της ΑΕΚ ήδη και είχε πλήρη εικόνα για τους παίκτες, δεν θα έβαζε τον Πέκχαρτ, αλλά θα προτιμούσε να προωθήσει τον Μπακασέτα κοντά στον Αλμέιδα. Αλλά έτσι είναι αυτά όταν μιλάμε για κάποιον που μόλις έχει αναλάβει.

Η λογική των αλλαγων του όμως και η επιδίωξη που έβγαζαν, ήταν σωστά.

Από εκεί και πέρα, όταν ένας προπονητής φωνάζει στους παίκτες να βγουν μπροστά και αυτοί αδυνατούν να το κάνουν οργανωμένα, οταν τους φωνάζει να πρεσάρουν και αυτοί δείχνουν μέσα στο γήπεδο πως δεν ξέρουν να το κάνουν, δεν μπορεί να κάνει και πολλα πράγματα.

Αν συγκριθεί η δυσκολία που προκαλούσε ο Πανιώνιος όποτε επιχειρούσε να πρεσάρει ψηλά, με την αντίστοιχη που προκαλούσαν οι της ΑΕΚ όταν επιχειρούσαν το ίδιο, είναι για να βάζεις τα κλάματα. Η παρουσία του Κετσπάγια στα Σπάτα μοιάζει με ταινία απόλυτης κατάστροφης.

Τώρα βέβαια, θα σας εκπλήξω αν σας πω, πως είμαι αισιόδοξος.

Είμαι αισιόδοξος, γιατί θεωρώ σίγουρο και από αυτά που μαθαίνω για τις πρώτες μέρες του Μοράις, πως ο Πορτογάλος και το τιμ του θα μαζέψουν το πράγμα και σταδιακά θα κανουν αυτό το συνοθύλευμα του Κετσπάγια ξανά ομάδα.

Δυστυχώς όμως η προσδοκία αυτή που πιστεύω πως θα δικαιωθεί, δεν είναι εύκολο να συνδυαστεί με μια άμεση ανατροπή της κατάστασης που διαμορφώνεται στον βαθμολογικό πίνακα. Το πρόγραμμα δεν ευνοεί για ομαλές μεταβατικές καταστάσεις.

Η ΑΕΚ καλείται πρώτιστα να βρει τρόπο να επιβιώσει στα δύο ντέρμπι που την περιμένουν εκτός έδρας, με τον ανεβασμένο Ατρόμητο εντός ενδιάμεσα.

Αν σήμερα πω πως με βάση αυτό το πρόγραμμα πρέπει από τώρα να το πάρουμε απόφαση πως πανε και για φέτος οι όποιες επιδιωξεις για πρωταθλητισμό, τότε θα είναι σα να παραδέχομαι πως η ΑΕΚ δεν έχει κανένα όπλο, κανένα μέσο για να επιδιώξει την ανατροπή μιας πολύ αρνητικής κατάστασης. Και αυτό δεν το πιστεύω.

Το παιχνίδι Κυπέλλου θα δώσει στον προπονητή άλλη μια σημαντική ευκαιρία να γνωρίσει καλύτερα μέρος του υλικού του σε κανονικές συνθήκες. Ενώ και σε αυτό και στην Τούμπα θα έχει δύο τουλάχιστον κομβικές προσθήκες στο πρόσωπο των Πατίτο και Χριστοδουλόπουλου, που χρωστάνε πολλά στην ΑΕΚ και οι δύο, γιατί κατά την γνώμη μου είναι από τους βασικούς υπεύθυνους για την αποτυχία απέναντι στον Πανιώνιο.

Αλλά πέρα από όλα αυτά, ο πήχης αναγκαστικά πρέπει να κρατηθεί χαμηλά πλέον. Η ΑΕΚ κατάφερε να μην κερδίσει τίποτα από την περσινή επιτυχία του κυπέλλου, να μην εκμεταλλευθεί σε τίποτα ότι θετικό δημιουργήθηκε πέρσι. Και πάει να γίνει πάλι ομάδα από το μηδέν. Όποιος αντέχει να το παρακολουθεί αυτό με ψυχραιμία και παραμένοντας αισιόδοξος, θέλω να ελπίζω πως αυτή την φορά θα ανταμοιφθεί.

ΥΓ: Είναι δείγμα σοβαρότητας η επιλογή της αποστολής του Μοράις για το ματς με την Κέρκυρα. Θα μπορούσε να πάει σε καμιά καφενειακή επιλογή να τους πάρει όλους για να πετύχει με κάθε τρόπο μια νίκη και να αρχίσει να… φτιάχνεται και σίγουρα θα υπάρχουν γύρω του τέτοιες σκέψεις. Αλλά ο άνθρωπος φαίνεται σοβαρός.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X