Καλά τα ρόστερ, αλλά «μιλάνε» και οι πάγκοι

Εικόνες από το φιλικό Πογκόν - ΑΕΚ
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Η κανονική μεταγραφική περίοδος έκλεισε, πρωτάθλημα δεν έχουμε ακόμη και δεν είναι περίεργο να έχει πάει η κουβέντα στις προβλέψεις και τις εκτιμήσεις βάσει των ρόστερ των ομάδων.

«Αναδεικνύονται» πρωταθλητές, κυπελλούχοι, «κατατάσσονται» ομάδες σε βαθμολογική σειρά, ανάλογα με τις εκτιμήσεις του καθενός για την ποιότητα και το βάθος του ρόστερ τους.

Δεν μπορούν να λείπουν αυτές οι κουβέντες όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο. Άσχετα αν έχει αποδειχθεί τις περισσότερες φορές – αν όχι πάντα- πως όλα αυτές οι συζητήσεις και οι προβλέψεις, πολύ λίγη σχέση έχουν με αυτό που τελικά βλέπουμε μέσα στην σεζόν.

Και οι τέσσερις ομάδες που πλασαρίστηκαν πέρσι στις αντίστοιχες πρώτες θέσεις της βαθμολογίας, έχουν την δυνατότητα να κατακτήσουν το πρωτάθλημα. Μετά από χρόνια πιστεύω πως μπορεί να κάνει κάποιος άνετα αυτή την διαπίστωση, χωρίς να κινδυνεύει να πέσει πολύ έξω. Εννοείται με δεδομένο πως δεν θα έχουμε πάλι κανέναν Ολυμπιακό να κερδίζει υποχρεωτικά τα …32 από τα 30 ματς του πρωταθλήματος. Που πιστεύω δεν θα έχουμε.

Από εκεί και πέρα η άποψη μου είναι πως συνήθως ο πρωταθλητής στην Ελλάδα, επαναλαμβάνω ότι μιλάμε για πρωτάθλημα που δεν ξεκινάει με τον πρωταθλητή διορισμένο από πριν, κρίνεται από δύο στοιχεία. Τον προπονητή, αλλά και την εικόνα που δίνει προς τα έξω η διοίκηση της ομάδας σαν εγγυητή της σταθερής πορείας της ομάδας. Με ότι και να περιλαμβάνει αυτό.

Και οι τέσσερις έχουν δυνατές διοικήσεις αυτή την στιγμή, που συμμετέχουν πλέον όλες στο παιχνίδι που γίνεται γύρω από τις προϋποθέσεις για την διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Οικονομικό πρόβλημα που να επηρεάσει ενδεχομένως της καθημερινότητα της ομάδας, δεν φαίνεται πιθανό να αντιμετωπίσει κάποιος από τους τέσσερις στο προσεχές μέλλον.

Άρα οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως φέτος οι προπονητές και ο τρόπος που θα «δέσουν» και θα καθοδηγήσουν τις ομάδες τους, θα παίξουν πολύ μεγάλο ρόλο.

Ο Ίβιτς στον ΠΑΟΚ είναι ένα αίνιγμα. Κατάφερε να προσδώσει σοβαρότητα και περισσότερη συνοχή στον ΠΑΟΚ πέρσι στα play offs, έχει πολλές επιλογές μετά τις μεταγραφικές κινήσεις της ομάδας του, αλλά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την επίδραση που θα έχει σε μια πορεία με στόχο το πρωτάθλημα. Δεν θα σταθώ στον άδοξο αποκλεισμό από τον Άγιαξ, σαν δείγμα για οτιδήποτε.

Σίγουρα ο ΠΑΟΚ εμφάνισε συμπτώματα που τον χαρακτηρίζουν συνήθως και αποκλείστηκε χωρίς να το καταλάβει, αλλά ήταν πολύ νωρίς. Επιπλέον έχει κάνει και άλλες μεταγραφές από τότε. Ένα είναι το δεδομένο. Έχει τον πιο άπειρο και πιο «αχαρτογράφητο» προπονητή. Αίνιγμα.

Ο Μπέντο στον Ολυμπιακό είναι ένας τεχνικός με παραστάσεις υψηλού επιπέδου τόσο με την Σπόρτινγκ στην Πορτογαλία, όσο και με την εθνική ομάδας της χώρας του, αλλά δεν έχει καταφέρει ως τώρα στην καριέρα του σε συλλογικό επίπεδο να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Φυσικά δεν είχε ούτε την Πόρτο, ούτε την Μπενφίκα, αλλά μια ομάδα που παραδοσιακά προσπαθεί να μπει «σφήνα» και αραιά και που να πάρει κανένα πρωτάθλημα και την οδήγησε σε συνεχόμενες απευθείας συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ και κατακτήσεις Κυπέλλου στην Πορτογαλία.

Είναι ένας προπονητής που στην πατρίδα του έχει κατηγορηθεί ως αμυντικογενής και του χρεώνεται πως παρά τις επιτυχίες με την Σπόρτινγκ, ποτέ η ομάδα του δεν έπαιξε μπάλα. Επιπλέον δεν είναι και το πλέον συνηθισμένο για Ευρωπαίο προπονητή που προσπαθεί να καθιερωθεί σε υψηλό επίπεδο, να επιλέγει σχετικά νωρίς στην καριέρα του, να πάει στο πρωτάθλημα της Βραζιλίας και μάλιστα όχι σε ομάδα που θεωρείται κλασική διεκδικήτρια του τίτλου, όπως έκανε με την Κρουζέιρο.

Πάντως, είναι ένας προπονητής που έχει να επιδείξει πράγματα στο βιογραφικό του και λογικά αρκετός για να πάει τον Ολυμπιακό σε διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Μένει να δούμε την επίδραση του σε κρίσιμες λεπτομέρειες μέσα στην σεζόν, ειδικά στα σημεία που συνήθως χρειάζεται να «μιλάνε» οι πάγκοι.

Ο Στραματσιόνι είναι ο άνθρωπος στον οποίο ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός έχει εναποθέσει τα πάντα, όλες του τις ελπίδες, για να παρουσιαστεί σαν διεκδικητής του τίτλου φέτος. Λειτουργεί από πέρσι και σαν τεχνικός διευθυντής στην πραγματικότητα. Όλες οι επιλογές είναι δικές του στις μεταγραφές.

Για τον Ιταλό έχουμε δείγμα από πέρσι. Το οποίο μας λέει πως συνήθως βρέθηκε στο επίκεντρο για τους λάθος λόγους. Έδειξε να έχει έφεση στις λάθος επιλογές στο στήσιμο της ομάδας, αλλά και αδυναμία στο «διάβασμα» του ματς κατά την διάρκεια του.

Όλα αυτά μέσα στην ευφορία που έχουν δημιουργήσει οι πολλές μεταγραφικές κινήσεις του Παναθηναϊκού έχουν πάει λίγο στην άκρη απ’ ότι βλέπουμε το τελευταίο διάστημα και ο Στραματσιόνι δέχεται τελευταία πολύ ευμενή σχόλια από την πλειοψηφία των ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού.

Κάτι που κάνει εντύπωση, ειδικά όταν γίνεται με αφορμή τις εμφανίσεις με την Μπρόντμπι. Για όσους είδαν το ματς της Αθήνας στο οποίο κρίθηκε και η πρόκριση, είναι ξεκάθαρο πως χρειάστηκαν πολλές ευνοϊκές συγκυρίες ακόμη και για να φτάσει απλά στην νίκη ο Παναθηναϊκός.

Συμπερασματικά ο Στραματσιόνι είναι ένας προπονητής που με βάση το ως τώρα δείγμα του στην Ελλάδα, δημιουργεί περισσότερο προβληματισμό, παρά αισιοδοξία για την ικανότητα του να διαχειριστεί μια μεγάλη ομάδα που φιλοδοξεί για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια τόσο πολύ, να φτάσει στον τίτλο.

Και τέλος ο Κετσπάγια και η ΑΕΚ. Από τους τέσσερις προπονητές είναι ο μοναδικός που έχει πάρει πρωτάθλημα. Δυο φορές με την Ανόρθωση στην Κύπρο. Επειδή κάθε τέτοιο επίτευγμα πρέπει να το εξετάζεις συγκριτικά, δεν είναι καθόλου αμελητέο για κάποιον να κάνει πρώτη δύναμη την παραδοσιακά τρίτη ή τέταρτη στο σκληρό κυπριακό πρωτάθλημα. Πόσο μάλλον να την κάνει την πρώτη ομάδα από την Κύπρο που πέρασε σε Όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ από τρεις προκριματικούς, να γίνεται ο πρώτος που παίρνει πρόκριση με κυπριακή ομάδα μέσα στην Τουρκία απέναντι στην Τράμπζονσπορ και πάει λέγοντας.

Ακόμη και μετά το μεγάλο διάλλειμα με την παρουσία του στην εθνική Γεωργίας, ο Κετσπάγια στον ΑΠΟΕΛ, έδειξε πως δεν έχασε το ένστικτο του τεχνικού που μπορεί να οδηγήσει μια ομάδα με ασφάλεια στην πορεία που απαιτεί το μέγεθος της. Έφυγε πριν τελειώσει η σεζόν, αλλά με την ομάδα του να έχει καθαρό προβάδισμα για τον τίτλο.

Και πρέπει να σημειώσουμε πως τα κατάφερε μέσα σε ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον. Την ίδια ώρα που οι πάντες σχεδόν στην Ανόρθωση τον έβριζαν επειδή πήγε στον ΑΠΟΕΛ, ποτέ δεν έγινε αποδεκτός και στο περιβάλλον της ομάδας της Λευκωσίας. Παρόλα αυτά τα κατάφερε.

Ακόμη και στον Ολυμπιακό, πρωτοπόρος στην βαθμολογία έφυγε, είχε βγάλει την ομάδα Τσάμπιονς Λιγκ από προκριματικούς, αλλά δεν τον σήκωνε το περιβάλλον.

Φυσικά γίνεται πολύ κουβέντα για τις προπονητικές του μεθόδους. Οι παίκτες της ΑΕΚ τον έχουν ακούσει να τους λέει καθαρά πως « το ποδόσφαιρο είναι πρώτα τρέξιμο και athleticism, μετά άμυνα και μετά προσπάθεια να παίξεις». Παράλληλα από τους πρώτους μήνες της παρουσίας του δεν δείχνει να έχει και ιδιαίτερη πρεμούρα με την δουλειά στην τακτική.

Εντάξει όλα αυτά, μόνο που είναι χαρακτηριστικά που τον συνόδευαν και στις άλλες ομάδες που δούλεψε με επιτυχία. Δεν τα απέκτησε τώρα. Θα δούμε αν στην πορεία του στην ΑΕΚ λειτουργήσουν πιο αρνητικά απ’ ότι στις προηγούμενες του ομάδες και βασικά πόσο διατεθειμένοι είμαστε να τα αφήνουμε χωρίς να στεκόμαστε σε αυτά όλοι μας. Δημοσιογράφοι και κόσμος.

Αλλά προς το παρόν αυτό που μπορούμε να πούμε με ασφάλεια, είναι πως από τους τέσσερις προπονητές, ο Κετσπάγια είναι αυτός που έχει δοκιμαστεί σκληρά στην ως τώρα καριέρα του και το έχει πάει περισσότερες από μία φορές ως το τέλος με επιτυχία.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X