Γι' αυτό έχουμε φτάσει εδώ

Ο Τάσος Τσατάλης blogάρει στο enwsi.gr και αναλύει με κάθε λεπτομέρεια όλα όσα έγιναν τα τελευταία εικοσιτετράωρα γύρω από τα μεταγραφικά

Ζούμε δύσκολες μέρες, καμιά αμφιβολία. Το καταλαβαίνει και νήπιο απ’ όσα γράφονται και ακούγεται, πως επικρατεί πλήρης σύγχυση τα τελευταία 24ωρα στην ΑΕΚ.

Όλα αυτά που συμβαίνουν και έχουν προκαλέσει όπως βλέπω και ο ίδιος καθημερινά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα σχόλια στις ιστοσελίδες σαν την δική μας μεγάλο θυμό και απογοήτευση. Δικαιολογημένα όταν αναφερόμαστε στην ανάγκη της ΑΕΚ για ενίσχυση, όχι όμως όταν με το ζόρι θέλουμε να πούμε πως η ΑΕΚ πέρασε και δεν ακούμπησε την σεζόν που τελείωσε.

Ειδικά κάτι σχόλια του τύπου «εμείς θέλουμε την ΑΕΚ πρωταγωνίστρια», όταν έχεις κατακτήσει το κύπελλο με την επιστροφή σου και απέναντι στον Ολυμπιακό, είναι εντελώς άκυρα. Η ΑΕΚ είναι ήδη πρωταγωνίστρια. Μπορεί και πρέπει ακόμη περισσότερο. Και από αυτή την άποψη, υπάρχει πρόβλημα αυτή την περίοδο, δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς.

Ακούν και διαβάζουν πολλά οι φίλοι της ΑΕΚ. Άλλα βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα, άλλα βασίζονται σε εικασίες. Πολλές φορές και στην πρόθεση αυτού που τα γράφει ή τα λέει να προωθήσει μια άποψη.

Η πραγματικότητα είναι πως η Ένωση έχει υποστεί ήττες βασικά στις περιπτώσεις Τσαβαρία και Κάτσαρ και σίγουρα και στην ιστορία με τον Μοντανιέ. Αυτές οι τρεις ιστορίες ξεχωρίζουν, γιατί σε σχέση με άλλες για τις οποίες θα μπορούσε να πει κάποιος πως επίσης έχει υποστεί ήττες, αυτές ήταν πραγματικά περιπτώσεις που ο μηχανισμός της ομάδας ασχολήθηκε πολύ και προσπάθησε να τις τελειώσει, χωρίς επιτυχία.

Με τον Μοντανιέ δεν θα ασχοληθώ, γιατί αυτά που έγιναν όταν ήρθε ο Γάλλος στην Αθήνα, πρέπει να απασχολήσουν την διοίκηση και όχι εμάς. Κάποιοι πολύ εύκολα βγαίνουν και καταλογίζουν ευθύνες ανάλογα με το ποιον θέλουν να υπερασπιστούν, αλλά τόσο ο Μελισσανίδης, όσο και ο Μπάγεβιτς γνωρίζουν πολύ καλά τι συνέβη. Και θα δούμε όταν έρθει η ώρα της αποτίμησης, τι θα κάνουν γι’ αυτό. Όπως και για άλλα βέβαια.

Ο Τσαβαρία ήταν ένας παίκτης τον οποίο στην ΑΕΚ γνωρίζουν καλά και μελετούσαν πολύ καιρό την περίπτωση του. Το σκεπτικό όταν πήραν την απόφαση, ήταν πως ο Αργεντινός χωρίς να έχει υψηλό κασέ, μπορούσε να αποδειχθεί ο παίκτης που χρειάζεται η ομάδα στην δεξιά πλευρά της επίθεσης και ακόμη και τώρα που χάλασε η μεταγραφή, πιστεύω πως θα μπορούσαν τελικά να δικαιωθούν.

Για τον Τσαβαρία όταν ξεκίνησε η διαδικασία, στην ΑΕΚ με βάση και το συμβόλαιο του στην Λανς, αποτίμησαν την περίπτωση του σε 250 και 270 χιλ ευρώ τον χρόνο αντίστοιχα, χωρίς τα μπόνους. Σε αυτά τα χρήματα θεώρησαν πως είναι ανεκτό να τεστάρουν αν θα δικαιωθεί η εκτίμηση τους για τον ποδοσφαιριστή ή όχι. Γι’ αυτά τα χρήματα και το προηγούμενο διάστημα, είχαν συζητήσει με τους εκπροσώπους του.

Ο μάνατζερ του Τσαβαρία ισχυρίστηκε πως υπήρχες πρόταση πάνω από 300 χιλ για τον παίκτη του και είπε στην ΑΕΚ πως θα πρέπει να δοθούν αυτά τα χρήματα για να κλείσει η συμφωνία. Όταν έγινε αυτή η πρόταση, υποστήριξε πως έχει πρόταση 350 χιλ. Στην ΑΕΚ ψάχτηκαν και είδαν πως οι ομάδες που ενδιαφέρονταν τότε για τον παίκτη, ήταν ή μικρομεσαίες της πρώτης κατηγορίας στην Γαλλία, είτε της δεύτερης κατηγορίας. Και ενόχλησε το γεγονός πως ο ποδοσφαιριστής έμπαινε στην διαδικασία να κάνει συγκρίσεις ανάμεσα στην προοπτική που του πρόσφερε η Ένωση και αυτές τις ομάδες.

Παρόλα αυτά βελτιώθηκε και άλλο η πρόταση, έστω και με… μισή καρδιά πλέον. Προστέθηκαν άλλες 40 χιλ, είκοσι πάνω για κάθε χρόνο. Όταν και πάλι δεν ήρθε η θετική απάντηση, στην ΑΕΚ πήραν την απόφαση πως για έναν παίκτη για τον οποίο είχαν βάλει συγκεκριμένα οικονομικά όρια και πλέον ανέβαινε σε επίπεδα στα οποία θα μπορούσαν να κοιτάξουν και πιο «σίγουρες» περιπτώσεις, δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσουν.

Εδώ θέλω να δω τι θα λέμε, αν τελικά στην θέση του Τσαβαρία έρθει ποδοσφαιριστής και με πολύ καλύτερο όνομα και με αρκετά περισσότερες αποδοχές από αυτές που ζητούσε ο πρώης αρχηγός της Λανς. Λέω αν…

Στη περίπτωση του Κάτσαρ, τον παίκτη θέλει εδώ και καιρό να φέρει στην ΑΕΚ ο Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς. Τον θέλει πάρα πολύ, έχει διαβεβαιώσει πως μπορεί να υπολογίζεται άνετα και για στόπερ.

Ο λόγος που όταν αρχικά υπήρξε συμφωνία η ΑΕΚ το «πάγωσε», ήταν πως από την αρχή αυτό που τέθηκε στον Μιλοβάνοβιτς ήταν πως για να έρθει ο Κάτσαρ, πρέπει να φύγει ο Άρθο. Αφού θα υπολογιζόταν και για στόπερ ο Σέρβος και με δεδομένο πως στην διοίκηση γνωρίζουν πως ο Ισπανός έχει στοχοποιηθεί από μεγάλο κομμάτι του κόσμου,είπαν «φεύγει ο Άρθο, έρχεται ο Κάτσαρ». Οπότε όσο πιο γρήγορα έκλεινε του Άρθο, τόσο πιο γρήγορα θα ερχόταν ο Κάτσαρ.

Πέρασαν είκοσι μέρες, στις οποίες ο Κάτσαρ δεν έκλεισε πουθενά. Όταν τελείωσε το θέμα του Άρθο και κλήθηκε ο Κάτσαρ να τελειώσει την συμφωνία, άρχισε να ζητάει χρόνο με επιχείρημα «εμείς σαν περιμέναμε τόσες μέρες, περιμένετε και εσείς τώρα γιατί έχουν παρουσιαστεί κάποιες περιπτώσεις και θέλουμε να δούμε τι προσφέρουν». Ο καθένας ας το κρίνει όπως θέλει αυτό.

Ο Μπάγεβιτς μίλησε μαζί του την Πέμπτη το μεσημέρι, τον άκουσε να του ζητάει άλλες δυο μέρες και καλώς ή κακώς του είπε «άκυρο από μένα, δεν μιλάμε ξανά, δεν ισχύει η πρόταση μας».

Αυτά είναι τα γεγονότα για τους δύο παίκτες.

Από εκεί και πέρα, είναι σαφέστατο πως υπάρχει πρόβλημα επιλογών, που μαρτυρά ανεπάρκεια στον σχεδιασμό και την μεταγραφική προετοιμασία. Όπως δυστυχώς – και αυτό είναι το μεγαλύτερο «αγκάθι» – υπάρχει και πρόβλημα συνεργασίας. Που και αυτό υποθέτω όταν έρθει η ώρα της αποτίμησης της κατάστασης, θα εξεταστεί.

Η ΑΕΚ δεν δίνει μεγάλα συμβόλαια, αλλά όχι τόσο μικρά ώστε να μην της επιτρέπουν να έχει επιλογές που θα την ισχυροποιήσουν ουσιαστικά. Το θέμα των ήδη καλά προετοιμασμένων και δουλεμένων επιλογών, γίνεται πιο σοβαρό για μια ομάδα που έχει πολύ συγκεκριμένη οικονομική πολιτική τις μεταγραφές.

Ο προβληματικός σχεδιασμός έχει και άλλη μια πτυχή που πολλοί δεν την εκτιμάνε όπως πρέπει. Ένας πολύ σοβαρός λόγος που η ΑΕΚ άργησε πολύ να κατασταλάξει με ακρίβεια στο τι θα χρειαζόταν, ήταν η τεράστια καθυστέρηση στις αποφάσεις για το υπάρχον δυναμικό. Αυτό είναι το αδικαιολόγητο.

Αυτό δημιούργησε μπερδέματα σε μεγάλο βαθμό και καθυστέρηση στις επαφές με περιπτώσεις που ενδιέφεραν και είχαν εξεταστεί καλά. Μέχρι να παρθεί οριστικά απόφαση, κυριολεκτικά στο παρά πέντε για τον Τζιμπούρ για παράδειγμα, είχαν πετάξει ήδη μια δυο περιπτώσεις παικτών που ήταν πρώτες επιλογές.

Καθυστέρηση ειδικά για περιπτώσεις που ήταν προφανές πως δεν έπρεπε να έχουν θέση άλλο στην ομάδα, είναι εντελώς αδικαιολόγητη. Ακόμη και στο θέμα του Κάτσαρ, εκτός από όσα είπαμε, άλλη μια αιτία για την καθυστέρηση, ήταν το «κόλλημα» να δοθεί ευκαιρία όχι σε έναν, όχι σε δύο, αλλά σε τρεις παίκτες από το παλιό δυναμικό, για τους οποίους όποιος ακόμη πιστεύει πως έχουν θέση σε μια ανταγωνιστική ΑΕΚ, απορώ πραγματικά για το σκεπτικό του.

ΥΓ: Τα λεφτά… Τα λεφτά είναι πρόβλημα σε κάποιες περιπτώσεις, δεν είναι σε κάποιες άλλες. Δεν ήταν πρόβλημα για να έρθουν ο Μάνταλος, ο Κολοβέτσιος, ο Μπακάκης, ο Μπάρκας και ο Μπακασέτας, που πληρώθηκε ο Πανιώνιος 300 χιλ ενώ είχε συμβόλαιο άλλους έξι μήνες.

Πρόβλημα είναι για το σέντερ φορ αυτή την περίοδο.

Μέσα στον Ιούλιο και με τους πάντες να γνωρίζουν πως καίγεσαι για παίκτη, είναι απίθανο να βρεις αυτό που θα σε καλύψει χωρίς να το πληρώσεις καλά. Οι ευκαιρίες έρχονται από τα μέσα Αυγούστου και μετά, αλλά εσύ έχεις ευρώ – προκριματικούς στο τέλος Ιουλίου. Ούτε καν για δανεικούς που να σε καλύπτουν είναι εύκολο, αφού είτε οι ομάδες ψάχνουν ακόμη για ενδεχόμενες προτάσεις πώλησης, είτε ακόμη δεν έχουν αποφασίσει καν ποιος δίνεται ή όχι.

Ακόμη και οι καλοί ελεύθεροι έχουν όλες τις προοπτικές μπροστά τους αυτή την χρονική περίοδο και καμιά «κάψα» να κλείσουν γρήγορα, αν δεν καλύπτονται απόλυτα στο οικονομικό. Η ΑΕΚ αν θέλει να πάρει σέντερ φορ που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της και να τον έχει στους προκριματικούς, πρέπει λιγότερο ή περισσότερο να ξηλωθεί. Άλλη επιλογή δεν υπάρχει. Εκτός από επιλογές μεγάλου ρίσκου βέβαια.

• blog
• ΑΕΚ
• μπλογκ
• Τάσος Τσατάλης