Το enwsi.gr εκεί που το κτήνος του ναζισμού, κατασπάραζε την έννοια άνθρωπος (ΦΩΤΟ + VIDEO)

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΚΙΕΛΤΣΕ

Ορισμένα πράγματα στη ζωή δύσκολα λέγονται. Κάποια άλλα δύσκολα περιγράφονται. Και κάποια ακόμα, δύσκολα εξηγούνται. Υπάρχουν όμως και αυτά, για τα οποία ισχύουν και τρια. Ούτε λέγονται, ούτε καν περιγράφονται, ούτε πολύ περισσότερο εξηγούνται. Δεν μπορείς να εξηγήσεις το πως, με πινακίδες “προς τις ντουζιέρες”, οδηγείς εκατοντάδες χιλιάδες (συν) ανθρώπων, όλων των ηλικιών σ’ εναν βασανιστικό θάνατο με δηλητήρο Cyclon B και μετά τους κόβεις και τα μαλλιά για να φτιάξεις κουβέρτες και κασκόλ. Ζορίζεσαι ακόμα και να πεις πως την αντίκρυσες αυτή την στοίβα με τους τόνους των μαλλιών εκείνων που εκτελέστηκαν. Και είναι βέβαια αδύνατον να περιγράψεις τον κόμπο που ανεβαίνει στον λαιμό σου και σε πνίγει.

Δεν μπορείς να εξηγήσεις γιατί πήγαιναν σε θάλαμο αερίων τα παιδιά κάτω των 14 ετών και οι ανάπηροι. Ούτε να περιγράψεις πως νιώθεις, όταν βλέπεις τα μπαστούνια τους να έχουν σωθεί μέχρι και σήμερα. Είναι δύσκολο να πεις ότι είδες με τα μάτια σου, χιλιάδες είδη σπιτιού σε ολόκληρες στίβες. Απομεινάρια ανθρώπων που νόμισαν πως τους στέλνουν Πολωνία για δουλειά, αλλά πήγαν τελικά για εξόντωση. Ούτε μπορείς να εξηγήσεις πως ανθρώπινος νους σκέφτηκε τεσσάρων διαφορετικών ειδών κελιά, το ένα φρικτότερο απο το άλλο, απλώς για να βασανίζει (συν) ανθρώπους. Ούτε καν μπορείς να πεις, αυτά που σου είπαν πως έκανε ο δόκτορ Μέγκελε ή Άγγελος του θανάτου, προσπαθώντας δήθεν να ανακαλύψει πως γεννιόνται τα δίδυμα και πως “καθαρίζει” η φυλή. Ενώ ούτε κατά διάνοια μπορείς να περιγράψεις το συναίσθημα, όταν στέκεσαι στην ίδια ακριβώς αποβάθρα, που εκατοντάδες χιλιάδες (συν) άνθρωποι έβλεπαν για τελευταία φορά τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας τους, πριν τραβήξουν οι μεν για τους θαλάμους αερίων και οι δε για τους θαλάμους των κάτεργων.

Είναι σχεδόν αδύνατον να πεις, να περιγράψεις και να εξηγήσεις την ύπαρξη την ίδια, του Άουσβιτς – Μπιρκενάου. Βεβαίως η απάντηση,  “είναι ο ναζισμός, ηλίθιε”, είναι αρκετή. Ίσως πάλι είναι καλό, να στέκουν ακόμα, μετά από 70 χρόνια και βάλε, ο τοίχος των εκτελέσεων, το κρεματόριο νούμερο 1 που ήταν και το μικρότερο, το υπόγειο που για πρώτη φορά έγινε η δοκιμή του φονικού Cyclon B σε σοβιετικούς στρατιώτες αιχμαλώτους προκειμένου να βρεθεί η δόση για μαζική χρήση, το τεράστιο συρματόπλεγμα, η γραμμή του τρένου που οδηγεί στην καρδιά του στρατοπέδου, η πύλη που γράφει “η δουλειά απελευθερώνει”, τα κελιά. Είναι καλό που όλα αυτά είναι ακόμα εκεί που ήταν, για να θυμίζουν σ’ όλους και να μην ξεχάσει κανείς. Για να μην ξεχάσει ποτέ κανείς, αυτό που έλεγε ο Μπρεχτ. “Μην χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό”. Το enwsi.gr “έγραψε” 180 χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο που βρίσκεται η ΑΕΚ στο Κίελτσε, μέχρι και το Άουσβιτς. Και επιχειρεί να μεταφέρει με την εικόνα, όσα δύσκολα μπορουν να πουν χιλιάδες λέξεις.