Μερικές σκέψεις για τον Στέλιο Μανωλά

Με αιφνιδίασε για να πω την αλήθεια η είδηση πριν λίγες μέρες, πως ο Στέλιος Μανωλάς επιστρέφει στην ομάδα Κ20 της ΑΕΚ. Όχι πως δεν είναι σημαντική η θέση του προπονητή στον «προθάλαμο» της πρώτης ομάδας. Απλά έχω την αίσθηση πως ο Στέλιος με όσα έγιναν στο τέλος της σεζόν και την κατάκτηση του κυπέλλου, πέρασε τον δικό του «Ρουβίκωνα». Έδωσε δηλαδή ένα μήνυμα πως μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς σε επίπεδο πρώτης ομάδας.

Φυσικά δεν μιλάω για την θέση του τεχνικού της ΑΕΚ. Αυτό το θέμα εκτός από το ότι είναι λήξαν από την στιγμή που έχει έρθει ο Τιμούρ Κετσπάγια, δεν τέθηκε και ποτέ βασικά για τον ίδιο τον Στέλιο. Το λέω αυτό γιατί χωρίς να έχω κάποια πληροφορία, η αίσθηση που μου είχε δημιουργηθεί είναι πως μέχρις ενός σημείου υπήρχε θετικά διάθεση στα… ανώτερα κλιμάκια, για το ενδεχόμενο να έμενε στον πάγκο της ΑΕΚ. Ωστόσο από την στιγμή που για τον ίδιο τον Στέλιο το θέμα ήταν από την αρχή ξεκαθαρισμένο στο μυαλό του, στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ.

Θεωρώ όμως, πως ο Στέλιος Μανωλάς είχε θέση στην πρώτη ομάδα. Είτε σαν μέλος του τεχνικού τιμ, είτε σαν μέλος της ομάδας που ασχολείται με τον σχεδιασμό.

Και περισσότερο, προσωπικά, κοιτάω προς την δεύτερη κατεύθυνση. Όχι μόνο από δημοσιογραφικές πληροφορίες, αλλά και από προσωπική εικόνα που τυχαίνει να έχω, γνωρίζω πολύ καλά πως η ενασχόληση, η ουσιαστική ενασχόληση και όχι σε φιλολογικό επίπεδο, με την διεθνή αγορά, η παρακολούθηση και η εκτίμηση για τις ικανότητες ποδοσφαιριστών, όχι μόνο είναι κάτι που αρέσει στον Στέλιο Μανωλά, αλλά ξέρει και να το κάνει πολύ καλά. Για να πω την αλήθεια είχα πιστέψει πως προς τα εκεί θα ήταν η επόμενη μέρα του στην ομάδα.

Όχι αναγκαστικά σε βάρος κάποιου άλλου, ούτε με κάποιο… βαρύγδουπο τίτλο. Η ουσία μετράει και για την ουσία μιλάω. Δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που προέρχονται από την ΑΕΚ και έχουν τις ικανότητες και την όρεξη για δουλειά σε αυτό τον τομέα, του Στέλιου Μανωλά. Όπως και το έντονο αίσθημα ευθύνης, που είναι επίσης απαραίτητο για τέτοιες θέσεις.

Και είχα και έχω την εντύπωση πως υπάρχει χώρος για ενίσχυση σε αυτόν τον τομέα στην ΑΕΚ. Ειδικά όταν μιλάμε για ανθρώπους δικούς της, με σημαντικές ικανότητες που όσοι έχουν εικόνα ξέρουν πως ο Μανωλάς τις διαθέτει και με το παραπάνω.

Δεν θέλω να δημιουργήσω εντυπώσεις και σε καμιά περίπτωση δεν έχω πληροφορία πως με κάποιο τρόπο… κόπηκε ο δρόμος του Μανωλά προς τα εκεί. Αντίθετα είμαι βέβαιος από όσο έχω την τύχη να τον έχω γνωρίσει, πως όπως συμβαίνει πάντα στην καριέρα του στο ποδόσφαιρο, ο ίδιος βασικά επέλεξε το πως και το που θα συνέχιζε στην ΑΕΚ.

Απλώς θεωρώ πως αν και εντός ΑΕΚ το είχαν σκεφτεί λίγο περισσότερο και το είχαν … πιέσει λίγο παραπάνω, τελικά προς τα εκεί θα πηγαίναμε. Και το λέω και πάλι, είμαι βέβαιος πως θα ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή και για τον Μανωλά και για την ομάδα.

Ο Στέλιος θα συνεχίσει να είναι «στρατιώτης της ΑΕΚ» από την θέση που επιλέχθηκε τώρα, αλλά χωρίς να θέλω να κάνω την «Πυθία», η δική μου εκτίμηση είναι πως τα ενδεχόμενα για το όχι και τόσο μακρινό μέλλον, παραμένουν ανοικτά.

Είναι καθαρά προσωπική άποψη – το επαναλαμβάνω – πως στον τομέα της οργάνωσης του μεταγραφικού σχεδιασμού που στην ΑΕΚ είναι υπό ανάπτυξη και σε καμιά περίπτωση ένα σύστημα ολοκληρωμένο και λειτουργικό στον βαθμό που πρέπει, είναι πολυτέλεια να μην αξιοποιούνται περιπτώσεις όχι μόνο με την ιστορία και την σχέση με την ομάδα που έχει ο Μανωλάς, αλλά κυρίως με τις αντικειμενικές του δυνατότητες.

Και ελπίζω πως και τώρα, με δεδομένο πως κινείται πάντα στο περιβάλλον, την βοήθεια του σε τέτοια θέματα θα την δώσει. Πιστέψτε με, δεν είναι εύκολο να βρεις άνθρωπο που να είναι «δικός σου», που να έχει τέτοιο αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ΑΕΚ και να είναι ταυτόχρονα και πραγματικά σε θέση να σε βοηθήσει σε τόσο κρίσιμους τομείς.

• ΑΕΚ
• μανωλάς