Captain, my captain

Όταν το είδος του τραυματισμού του, δεν έδινε πολλές πιθανότητες να προλάβει τον τελικό, εκείνος έλεγε πως δεν πρόκειται να λείψει. Όταν ο Ολυμπιακός άρχιζε να κερδίζει μέτρα στο γήπεδο και να προσπαθεί να στήσει πολιορκία, εκείνος βρήκε τον τρόπο να σκοράρει. Όταν ήταν στον πάγκο, έδινε οδηγίες. Όταν ετοιμάστηκε να σηκώσει την κούπα, φώναξε τους συμπαίκτες του. Αυτός ήταν ο Πέτρος Μάνταλος. Αυτός ήταν ο παίκτης που δεν ήταν απλώς ο mvp του τελικού. Ήταν ο αρχηγός με τα… όλα του.

Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Μάνταλος όχι μόνο σκοράρει, αλλά είναι αυτός που δίνει τον ρυθμό συνολικά στο παιχνίδι της ομάδας. Όπως πρέπει να κάνει ο αρχηγός και ο μαέστρος. Άλλωστε ο Μανωλάς, συγκρίνει τον διεθνή μέσο ευθέως με τον Βασίλη Τσιάρτα. Όμως ο Μάνταλος έκανε πολλά περισσότερα σ’ αυτόν τον τελικό.

Ήταν στον πάγκο, καθώς είχε γίνει αλλαγή, όταν ο Ολυμπιακός μείωσε το σκορ σε 2-1. Και ήταν αυτός που πετάχθηκε σαν ελατήριο, έφτασε μέχρι την γραμμή του πλαγίου και φώναζε στους συμπαίκτες του να ηρεμήσουν και προσπαθούσε να τους εμψυχώσει για τα τελευταία λεπτά.

Επίσης ήταν αυτός που όταν ανέβηκε στην εξέδρα για την απομονομή του κυπέλλου, προσπαθούσε να βρει τον Αραβίδη και τους άλλους συν – αρχηγούς του, για να μπορέσουν να σηκώσουν όλοι μαζί αυτό το τρόπαιο. Όπως δηλαδή πρέπει να κάνει ένας πραγματικός αρχηγός.

Ο Μάνταλος το περιβραχιόνιο το πήρε από τον περασμένο Οκτώβρη. Όμως απ΄ αυτό το κύπελλο, απ’ αυτή την μαγική βραδιά της 17ης Μαίου, ανέλαβε και επίσημα τα καθήκοντα του. Είναι αυτός που αναλαμβάνει τον ρόλο του αρχηγού, στη νέα εποχή που μόλις ξεκίνησε. Το γκολ, ο τίτλος του mvp στον τελικό και η κούπα, είναι μόνο η αρχή για τον Μάνταλο.