Οι δοκιμές (και οι δικαιολογίες) τελειώνουν

Φτάσαμε δύο στροφές πριν το φινάλε του πρωταθλήματος. Έχοντας ως δεδομένο ότι η ΑΕΚ πρέπει πάντα να έχει ως στόχο την πρωτιά, σίγουρα η τεράστια βαθμολογική απόσταση που υπάρχει από την κορυφή δεν είναι δυνατόν να αφήνει ικανοποιημένο τον οποιονδήποτε εντός ομάδας. Δεν είναι όμως όλα άσπρο ή μαύρο. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την περιπέτεια που άφησε πίσω της η Ένωση τα δύο προηγούμενα χρόνια και το γεγονός ότι οι σύλλογοι που στοχεύουν πραγματικά σε πρωταθλητισμό δε “χτίζονται” από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο Δικέφαλος, με σαφώς χαμηλότερο μπάτζετ από Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, έφτασε στο σημείο να διεκδικεί με αρκετές πιθανότητες τη 2η θέση της βαθμολογίας και εφόσον συνεχιστεί ο θεσμός του κυπέλλου, να είναι μέσα, σε αντίθεση με τους δύο παραπάνω αντιπάλους της. Άρα ακόμα είναι εντός (εφικτών) στόχων.

Είναι αλήθεια ότι στα τελευταία πέντε ματς εκτός έδρας η ΑΕΚ προβλημάτισε πάρα πολύ με την απόδοσή της. Διαφωνώ με όσους υποστηρίζουν ότι στο τελευταίο παιχνίδι, στη Μυτιλήνη κόντρα στην ήδη υποβιβασμένη Καλλονή, οι “κιτρινόμαυροι” δημιούργησαν τις ευκαιρίες που θα έπρεπε για να πάρουν το ματς. Δύο όντως σημαντικές φάσεις μέχρι το 6ο λεπτό και ένα δοκάρι στο 80…κάτι δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζουν την εικόνα μιας ομάδας επιπέδου ΑΕΚ απέναντι σε έναν αντίπαλο, οι παίκτες του οποίου σκέφτονται ήδη την επόμενη σεζόν σε χαμηλότερη κατηγορία. Ούτε και τα ποσοστά κατοχής μπάλας εννοείται πως αποδεικνύουν κάτι στην προκειμένη περίπτωση. Ίσως αν δεν είχαν προηγηθεί οι τέσσερις διαδοχικές μέτριες έως κακές εμφανίσεις εκτός έδρας, να μιλούσαμε για μια “παρένθεση”. Τώρα όμως είναι άτοπο να ειπωθεί κάτι τέτοιο.

Ενδεχομένως να έχουν παίξει ρόλο και τα πειράματα που έχει κάνει ο Γκουστάβο Πογιέτ στην ενδεκάδα, προκειμένου να βρει εναλλακτικές επιλογές ενόψει πλέι οφ. Σωστά πράττει, αφού ένας προπονητής πρέπει να έχει όσο το δυνατόν περισσότερες επιλογές. Γι’ αυτό και ίσως επιμείνει στα πειράματα τόσο απόψε στο ματς με τον Πανιώνιο, όσο και στη Λιβαδειά την τελευταία αγωνιστική. Είτε σε πρόσωπα είτε και σε σύστημα. Ακόμα όμως και οι δοκιμές τελειώνουν σιγά – σιγά. Ειδικά αυτές που βλέπεις ότι δε βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, όπως για παράδειγμα η μετατώπιση του Τζεμπούρ στα άκρα. Μα ούτε στην Τρίπολη, ούτε στο Αγρίνιο, ούτε και στη Μυτιλήνη (όσο έπαιξε στα άκρα) απέδωσε. Επίσης οι πολλές σέντρες στην αντίπαλη περιοχή, όταν δεν υπάρχει ύψος στην ομάδα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα φέρουν αποτέλεσμα. Απόψε η απουσία του Σιμόες αποτελεί ευκαιρία για να δούμε στην πράξη αν όντως υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στη θέση του, με δεδομένη πάντα και την απουσία του Σουκουλίνι.

Εκτός από τις δοκιμές πάντως τελειώνουν και οι δικαιολογίες. Για όλους. Στα πλέι οφ άλλωστε δεν υπάρχουν περιθώρια πολλών λαθών. Πόσο μάλλον τώρα που χάθηκε και το βαθμολογικό αβαντάζ που είχε η ομάδα.

• ΑΕΚ
• βογιατζάκης