Πάτα το κουμπί

Ας ξεκινήσω με ένα βασικό άξονα στην κουβέντα, ώστε να μη χαθούμε. Το να υποστηρίζει κάποιος πως διακρίνει βήματα προόδου, δεν σημαίνει πως δεν βλέπει, ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και ανάγκη ενίσχυσης. Αλλά μέχρι το καλοκαίρι όταν θα ανοίξει η κουβέντα, έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που δεν πρέπει να χαθεί – από εμμονές ή λαϊκίστικές προσεγγίσεις – είναι η κοινή λογική. Η ΑΕΚ δεν μπορεί να σύρεται από όσα λέγονται καφενειακά δεξιά και αριστερά.

Ο Πογιέτ είπε μετά το ματς, πως ελπίζει να γίνει μάθημα. Αποψη μου είναι πως πρώτιστα πρέπει να γίνει σε εκείνον. Όπως έχει αποθεωθεί για την ικανότητα του να ανακατεύει την τράπουλα και να διαχειρίζεται το υλικό με εξαιρετικό τρόπο, έτσι χθες καταγράφεται πως έμεινε εμμονικά σε μια διάταξη που δεν ταίριαζε στους παίκτες που είχε στο γήπεδο. προφανέστατα και πολλά θα ήταν καλύτερα, εφόσον υπήρχε ένας διασωθέντας στη μεσαία γραμμή. Αλλά ακόμα κι έτσι, φαινόταν πως είναι μεγάλο λάθος η τοποθέτηση του Τζεμπούρ στα άκρα.

Ειδικά με την κεφάτη παρουσία που είχε χθες ο Αλγερινός. Άλλες περισπούδαστες αναλύσεις, που επιχειρούν να λαϊκίσουν για τον «παλαίμαχο», τον «τελειωμένο», τον «τρελό». Σας προτρέπω, αφού ακούσετε ή διαβάσετε αυτές τις αναλύσεις, να ρίξετε μια ματιά στις φάσεις του παιχνιδιού. Και να δείτε πως σε κάθε αξιοπρεπή επιθετική προσπάθεια της ΑΕΚ είναι μέσα ο Τζεμπούρ. Παίκτης που κάνει τη διαφορά, ακόμα και όταν όλη η ομάδα σέρνεται.

Επίσης, θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Τσίλη και για την εκτίμηση που έκανε στην κριτική του για τους ακραίους μπακ. Είναι αλήθεια πως έλειψαν οι καλές επιλογές στα τελειώματα, αλλά η ΑΕΚ πήρε πολλά από τον Ντίντακ και τον Γκάλο. Το πρόβλημα στη δημιουργία υπήρχε στον άξονα και προέρχονταν από την τραγική εικόνα του Γιόχανσον και την κακή ημέρα του Μάνταλου. Αν σε αυτό προσθέσετε πως ο Βάργκας ζορίστηκε πολύ στα άκρα, έχετε μια ΑΕΚ που δεν παρήγαγε.

Για να κλείσω με τα χρήσιμα συμπεράσματα του Αγρινίου, ας σταθώ λίγο στον Γιόχανσον. Εκτιμώ, πως από τη στιγμή που οι εξετάσεις είναι αποκαρδιωτικές και η εικόνα του απογοητευτική, θα πρέπει ο Πογιέτ να κάνει κάτι ριζοσπαστικό. Να τον στείλει για διακοπές δύο εβδομάδων ίσως, όπως είχε κάνει ο Μουρίνιο με τον Σνάιντερ στην Ιντερ και μετά γύρισε και φύσαγε. Να τον αποφορτίσει εντελώς, γιατί η παρουσία του είναι τραγική. Και δεν υπάρχει επιλογή μη παρουσίας του καλού Γιόχανσον στα πλέι οφ.

Ας πάμε τώρα στη συνέχεια. Αυτές οι διαπιστώσεις δεν είναι μόνο δικές μου, αλλά αφορούν οποιονδήποτε βλέπει λογικά και δεν έχει εμμονές και αφορισμούς, δεν υιοθετεί κομπλεξικές προσεγγίσεις. Η ΑΕΚ δεν πήγε καλά, αλλά έχασε ένα ματς. Είναι μια ομάδα που ακόμα ψάχνει να βρει κίνητρο, που έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά από τραυματισμούς και τιμωρίες, αναζητά τρόπο να συνεχίσει σε μια ταλαίπωρη διαδικασία που κουράζει όποιον τη βιώνει από κοντά.

Αποψη μου είναι πως ο Πογιέτ θα πρέπει να ηρεμήσει τους παίκτες του, να τους δώσει χρόνο και χώρο για να ηρεμήσουν. Είμαι σχεδόν πεπεισμένος πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το κύπελλο θα ξαναρχίσει και θα οριστεί εκεί στις αρχές Απριλίου. Αυτό που χρειάζεται η ΑΕΚ είναι φρεσκάδα και καθαρό μυαλό, επιλογές και παίκτες διψασμένοι, για ένα καλό ντεμαράζ στις δύο διοργανώσεις ως τα μέσα Μαϊου, ώστε να έρθει η κούπα και το Τσάμπιονς Λιγκ.

Εάν πάλι υπάρχουν ορισμένοι που θέλουν να τα τινάξουν όλα στον αέρα για ένα κακό αποτέλεσμα, τότε δεν μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση. Εχω γράψει και παλιότερα, πως με αφήνει παγερά αδιάφορο κάθε κουβέντα για θέαμα. Η ΑΕΚ τρέφεται, μεγαλώνει, δυναμώνει από τις νίκες. Αυτές της λείπουν, αυτές έδωσε ο Πογιέτ. Δεν είναι μακριά οι τρεις νίκες στα ντέρμπι. Εκεί κάπου μπροστά στον καθένα, είναι το κουμπί της αυτοκαταστροφής και της μίρλας. Η ΑΕΚ έχει φύγει μπροστά και είναι λάθος να την κρατά ο καθένας πίσω μέσα στο μυαλό του.

• ΑΕΚ
• βασικό
• γιοχανσον
• Παναιτωλικός
• πογιέτ
• τζεμπούρ