Η ΑΕΚ πάνω απ’ όλους και όλα

Photo Credits: INTIME

23/10/2015 | 6:04

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Τα είχαμε χύμα, ήρθαν και τσουβαλάτα. Δεν έφτανε στην ΑΕΚ η οπισθοχώρηση στη βαθμολογία, η αναζήτηση προπονητή που θα εμπνεύσει, τα αγωνιστικά ζητήματα, βρεθήκαμε και πάλι στη δίνη του εμφύλιου. Ολη η κουβέντα που υπόβοσκε σε σχόλια και αναφορές, φούντωσε από την – τουλάχιστον – λανθασμένη τοποθέτηση του Δέλλα. Και ως ειρωνεία, θαρρείς και βάλθηκε να παίξει με τη νοημοσύνη μας, ο Δέλλας είπε ξανά: η ΑΕΚ πάνω από όλους και όλα, πάνω από τα πρόσωπα. Και ας έβγαλε εκείνος το ΑΕΚόμετρο για να δούμε ποιος είναι πιο ΑΕΚ από τον άλλο.
Θα πω την αλήθεια. Είχα στο μυαλό μου και στις επαφές μας τον Δέλλα για περισσότερο κιμπάρη. Είχα κάποια δείγματα από το μακρινό μας παρελθόν, αλλά έβλεπα έναν άνθρωπο που καταλάβαινε, λειτουργούσε με σχετική αγνότητα, πίστευα πως θα διέφερε. Και σίγουρα, δεν μπορούσα να πιστέψω πως όταν ο Λυμπερόπουλος και ο Ζήκος έφυγαν δίχως να ρίξουν δημόσια χολή, ο Δέλλας θα το έπραττε με αυτόν τον τρόπο. Και ειδικά τώρα, που το οικοδόμημα τρίζει συθέμελα.
Κατά τη γνώμη μου, η τοποθέτηση του Δέλλα είναι διχαστική. Δημιουργεί ζητήματα και χωρίζει τους Ενωσίτες στους «δικούς» μας και τους «άλλους». Τους «καλούς» και τους «κακούς». Αρρώστια. Καρφιά, σπόντες, ταβανόπροκες, κατά εκείνων που ευεργέτησαν τον Δέλλα στην προπονητική του πορεία. Τον Μελισσανίδη που του έδωσε τη δυνατότητα να δουλέψει σε υψηλό επίπεδο υπό τις καλύτερες συνθήκες, τον Μπάγεβιτς που έβαλε πλάτη για να μην πω κάτι άλλο επί δυόμιση χρόνια για να πετύχει ο Δέλλας και να μείνει για χρόνια στην ΑΕΚ.
Δεν με ενόχλησαν τόσο οι ανακρίβειες. Δεν μπορώ να κατανοήσω πως ένας ηθικός άνθρωπος, των αξιών, εξαναγκάζεται σε παραίτηση, αλλά το ανακαλύπτει μόνο εκ των υστέρων. Ή για την εμμονή με τη διαχείριση της ήττας και τις αναφορές περί σκεπάσματος αδυναμιών. Μα δουλειά του προπονητή είναι να βελτιώνει, να κρύβει, να φτιάχνει τις αδυναμίες της ομάδας του και σε παιχνίδια που υπολείπεται ποιότητας, να αντιπαραβάλλει άλλα στοιχεία. Και τι ειρωνεία: το είπε αυτό, στην επέτειο της ημέρας που η ΑΕΚ διαχειρίστηκε μια «ήττα» και έκλεψε το έπος της Μαδρίτης.
Περνώ στο πραγματικό πρόβλημα. Βαρέθηκα, κουράστηκα, σιχάθηκα να συζητάω για τον διχασμό. Ούτε τώρα, μπροστά στην απόλυτη καταστροφή, δεν μπορεί η ΑΕΚ να γιατρέψει τις πληγές της. Ούτε τώρα, που ο Μελισσανίδης, ο Μπάγεβιτς και όλοι οι υπόλοιποι έβαλαν το περίφημο σφουγγάρι και επιχείρησαν να ενώσουν δύο κόσμους. Με αποτυχία, αλλά με καθαρά κίνητρα. Να μη δείξουν ρεβανσισμό όπως είχε συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν, να προχωρήσουν με ενότητα.
Η ΑΕΚ ζει με τα πάθη της. Την προσωπολατρεία, την ένταση, την αμφισβήτηση για όλους. Είναι η ομάδα που δεν έχει κρατήσει καμία αξία. Είναι η ομάδα που μπόρεσε να απομυθοποιήσει τον συγκλονιστικό Νεστορίδη. Να μη χαρεί ποτέ και να κράζει τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του 20ου αιώνα, Μίμη Παπαϊωάννου. Που έδιωξε δύο φορές και σχολίαζε για τις…στυλιστικές επιλογές του, τον μοναδικό Θωμά Μαύρο. Που έφτασε να αποκόψει από την ΑΕΚ – επειδή ο ανιψιός του πήγε στον Ολυμπιακό και εκείνος δεν αυτοκτόνησε – τον κορυφαίο Στέλιο Μανωλά. Που δεν δέχθηκε ποτέ τη συγνώμη που είπε ο Μπάγεβιτς για όσα συνέβησαν πριν από 20 χρόνια. Που έκαψε πολύ γρήγορα ακόμα και το χαρτί που λέγεται Ντέμης Νικολαϊδης.
Ουδείς αλάνθαστος. Ολοι αυτοί και όλοι εμείς, είμαστε άνθρωποι. Θα κάνουμε λάθη, θα έχουμε αδυναμίες, θα έχουμε συμπάθειες και αντιπάθειες. Αλλά όλα έχουν και ένα όριο. Δεν μπορεί να σπιλώνονται προσωπικότητες που έχουν προσφέρει και έχουν συνδέσει την πορεία τους με τεράστιες στιγμές της ΑΕΚ και να αποθεώνονται μόνιμα άλλοι επειδή φτιάχνουν επικοινωνιακό προφίλ με τον κόσμο. Δεν μπορεί μονίμως να αποτελεί ζήτημα, το όνομα ποίου θα φωνάξει η εξέδρα. Ας μη φωνάξει κανενός. Μόνο ΑΕΚ. Μόνο Ενωση. Ας γίνει μία φορά, η ΑΕΚ πάνω απ’ όλα.
Αλλά, να πω την αλήθεια: δεν το πιστεύω. Οσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια, η απότομη πτώση και η κατάρρευση του dna αυτής της ομάδας, επηρέασαν πρώτα απ’ όλα τον κόσμο. Στην ΑΕΚ ευδοκιμούν λογιστές, γιατροί, προπονητές, «δημοσιογράφοι», φυσιοθεραπευτές, νομικοί και βέβαια ΑΕΚάρχες. Πόσο ΑΕΚ είμαι εγώ, πόσα ταξίδια έχω πάει, πόσες φορές πάω στο γήπεδο και θα σας πω εγώ που ξέρω. Το μεγαλύτερο ζήτημα είναι αυτό. Ο ίδιος ο λαός σε στέλνει στα ουράνια και σε πάει στα τάρταρα. Αν γιατρεύεται; Δεν ξέρω. Που θα καταλήξει; Φοβάμαι σε επίπεδο Πανιωνίου. Αλλά μια καλή αρχή θα είναι να μπει η ΑΕΚ πάνω απ’ όλους και όλα. Για να δούμε.