Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες

Έρχεται ματς την Κυριακή. Έχει δίκιο ο Μπαρμπόσα να θεωρεί πως θα πρέπει να παίξει βασικός; Προφανώς. Έβαλε το γκολ της νίκης και μάλιστα σ’ ένα κομβικό ματς. Ενώ και με τον ΠΑΣ είχε καλή παρουσία, το ίδιο και με τον ΠΑΟΚ που μπήκε ως αλλαγή. Επομένως έχει δίκιο να σκέφτεται πως πρέπει να παίξει βασικός. Θα παίξει όμως; Μα για να παίξει, θα πρέπει να μείνει εκτός ένας εκ των Βάργκας, Μπουονανότε, Μάνταλου. Έχει όμως και δίκιο ο Δέλλας να μην θέλει να βγάλει κανέναν από τους τρεις; Λόγω ποιότητας και κλάσης, προφανώς και έχει. Και πάμε και παρακάτω.

Έχει δίκιο ο Πλατέλλας να αναρωτιέται πως ξαφνικά βρέθηκε εκτός ενδεκάδας την στιγμή που ήταν σούπερ και στην προετοιμασία και στα πρώτα ματς πρωταθλήματος; Και που, στο κάτω – κάτω, είναι ο μοναδικός καθαρόαιμος εξτρέμ και η ομάδα παίζει με εξτρέμ. Προφανώς και έχει δίκιο. Βουνό. Επίσης, έχει δίκιο ο Κορδέρο να σκέφτεται πως ίσως θα έπρεπε να είναι αυτός που θα είχε αγωνιστεί στην τριάδα της μεσαίας γραμμής στην Τούμπα; Φυσικά και αυτός έχει δίκιο. Βουνό και αυτός. Όπως δίκιο θα έχει και ο Άρθο να σκέφτεται πως και αυτός θα πρέπει να πάρει την ευκαιρία του και μπει να παίξει. Αλλά δίκιο θα έχει και ο Κολοβέτσιος να σκέφτεται πως από σταθερός σ’ όλα τα φιλικά και σ’ όλα τα επίσημα, βρέθηκε εκτός αποστολής στη Βέροια. Ακόμα – ακόμα και ο Ανέστης, μετά τις εμφανίσεις του στα φιλικά και ειδικά με την Ιντερ, προφανώς και θα είχε τα δίκια του να έχει στο μυαλό του πως αξίζει την ευκαιρία του. Παρόλο που ο Μπαρόχα είναι εξαιρετικός.

Όλες αυτές οι διαπιστώσεις είναι ποδοσφαιρικά αντικειμενικές και όχι στο μυαλό του κάθε παίκτη, που έτσι κι αλλιώς υπάρχει πως αυτός είναι ο καλύτερος στον γαλαξία και πρέπει να παίζει σε κάθε ματς 94 λεπτά ακόμα και αν λήγει στο 93’. Αντικειμενικό είναι το ζήτημα και εξόχως περίπλοκο. Αλλά θα μου επιτρέψετε να πω, πως είναι ένα πρόβλημα που αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό όλων των μεγάλων ομάδων. Μια ομάδα που πάει για τίτλους, πρέπει να έχει και παικταράδες στην ενδεκάδα αλλά και παικταράδες που δικαίως θεωρούν πως θα έπρεπε να είναι στην ενδεκάδα. Και γι αυτό και η καρέκλα του προπονητή μιας τέτοιας ομάδας, είναι χίλιες φορές πιο δύσκολη (και πιο…ηλεκτρική). Μεγάλα καράβια άλλωστε, μεγάλες φουρτούνες.

Ο Ντιέγκο Κόστα είναι παικτάρα, το ίδιο και ο Φαλκάο το ίδιο ακόμα και ο Ρεμί. Αλλά η Τσέλσι δεν μπορεί να παίξει με τρεις σέντερ φορ. Και δεν παίζει ούτε καν με δυο. Και η Γιουναϊτεντ έχει στον άξονα και Κάρικ και Φελαϊνί και Σβαϊνστάιγκερ και Σνάιντερλεν και ολίγον από Μάτα. Όλοι μπορούν να παίξουν βασικοί σε οποιαδήποτε ομάδα στον πλανήτη. Αλλά όχι όλοι μαζί στην ίδια ενδεκάδα. Η Γιουναϊτεντ και η Τσέλσι είναι μόνο δυο ενδεικτικά παραδείγματα, για να μην πιάσω Ρεάλ ή Μπάρτσα ή Μπάγερν.

Στα δικά μας τώρα. Από την οπτική που βλέπω το ποδόσφαιρο, κάθε Κυριακή θα πρέπει να παίζει αυτός που θα μπορεί να κάνει καλύτερα την δουλειά που πρέπει να γίνει μέσα στο γήπεδο. Είτε λέγεται Μπουονανότε, είτε λέγεται Ανδρεόπουλος. Διότι, κατά την οπτική μου επαναλαμβάνω, το μοναδικό ζητούμενο είναι να γίνεται η δουλειά και να κερδίζει η ομάδα. Το ποιος θα την κάνει (θα πρέπει να) είναι έως και αδιάφορο. Αυτό είναι ένα το κρατούμενο.

Είναι δεδομένο πως δεν μπορεί η ΑΕΚ κάθε Κυριακή να παίζει με διαφορετική ενδεκάδα, επειδή θα θεωρηθεί μέσα στην εβδομάδα πως κάποιος πάει καλύτερα από κάποιον άλλον. Δεν πάει έτσι το πράγμα. Άλλωστε δεν εννοώ και ακριβώς αυτό, όταν γράφω πως θα πρέπει να παίζουν αυτοί που κάνουν την δουλειά. Εκείνο που νομίζω πως απαιτείται για να μπορέσει να δουλέψει μια ομάδα ανταγωνιστική και με ρόστερ ανταγωνιστικό, όπως το φετινό της ΑΕΚ, είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι αυτόν τον υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας και να προσαρμοστούν σ’ αυτόν. Αναφέρομαι και στον προπονητή και σε παίκτες.

Ο Δέλλας φέτος δεν έχει να δουλέψει μόνο για να παρουσιάσει μια ανταγωνιστική ομάδα στο γήπεδο, όπως έκανε πέρυσι και πρόπερσι. Έχει και αυτό, αλλά έχει παράλληλα να δουλέψει και τις ισορροπίες μέσα σ’ ένα ανταγωνιστικό ρόστερ. Όσο για τους ποδοσφαιριστές, προφανώς θα πρέπει όλοι να είναι συνειδητοποιημένοι, πως είναι σε μια ομάδα ανταγωνιστική, με ανταγωνιστικό ρόστερ και ότι αυτό συνεπάγεται. Η ΑΕΚ πρακτικά, είναι η Τσέλσι ή η Γιουναϊτεντ της Ελλάδας. Που και ο Φαλκάο ή και ο Φελαϊνί, μένουν στον πάγκο. Έτσι πάει το πράγμα. Αλλιώς η μανέστρα χαλάει.

• dellas
• ΑΕΚ
• Βασικό
• ενδεκάδα