Καθρέφτη, καθρεφτάκη μου

Πέρασε η πρώτη εβδομάδα στην Πολωνία, πέρασε και το δεύτερο φιλικό. Ανοίγω παρένθεση. Ομολογώ πως είχα αρχίσει να τρέφω σοβαρές υποψίες πως οι αλήτες Πολωνοί μας έκλεψαν το καλοκαίρι, καθώς ακόμα και όταν έριχνε τουλούμια βροχής εδώ στην Οπαλένιτσα, έσκαγε ο τζίτζικας. Τελικά έβγαλε ψοφόκρυο και ησύχασα. Κλείνω παρένθεση.

Πως το είπε ο Δέλλας; «Ο καθρέφτης για όλους τους παίκτες είναι το γήπεδο». Προφανώς και δεν διεκδικεί την πατρότητα του συμπεράσματος. Αλλά είναι ένα σοφό συμπέρασμα. Σχεδόν θέσφατο. Και θαρρώ πως δεν πρέπει ποτέ να φύγει από το μυαλό κανενός που θα επιχειρήσει να προσεγγίσει τις δυνατότητες του ρόστερ της φετινής ΑΕΚ. Ότι και αν λεμε, αυτό που πάντα μετρά, είναι αυτό που φαίνεται στο γήπεδο. Ας ρίξουμε λοιπόν μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη που λέγεται γήπεδο.

Κρισάντους. Έχει πικαριστεί, έχει χλευαστεί, έχει «σταυρωθεί» ίσως περισσότερο από κάθε άλλο ξένο παίκτη. Ούτε ο γίγας Ασκάρατε που μπροστά του ο Αβερέλ Ντάλτον ήταν διάνοια και που δεν σημάδευε ελέφαντα σε διάδρομο, δεν έχει ακούσει τόσα όσα ο Μάκις. Για κάποια εξ αυτών έδωσε και αυτός δικαίωμα, αλλά για κάποια όχι. Κι όμως μπήκε στο φιλικό, έβαλε ένα γκολ, κέρδισε ένα πέναλτι έδωσε μια ασίστ. Ας μην αρχίσουμε τώρα τα χαζά του τύπου «σιγά, απέναντι σε κάποια Κίελτσε τα έκανε». Ούτε θα φέρουμε την Τσέλσι για να δούμε αν είναι καλός σέντερ φορ ο Μάκις, ούτε ο Πλατανιάς και η Κέρκυρα και ο ΠΑΣ είναι Τσέλσι. Και ναι, η ΑΕΚ δεν συναγωνίζεται τον Πλατανιά ή την Κέρκυρα, αλλά πρέπει να τους κερδίσει και αυτούς για να πάρει πρωτάθλημα. Αν ο Μάκις λοιπόν βάζει γκολ, δίνει ασίστ, κερδίζει πέναλτι, μ’ αυτούς, τότε μια χαρά κάνει για την ΑΕΚ. Χωρίς να αναιρώ πως πάντα εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Πάμε παρακάτω καθρέφτη, καθρεφτάκη μου.

Σιμόες. Συμπτωματικά την μέρα που έφτανε ο Πορτογάλος στο Ελ Βενιζέλος, έφτανε και ο Εσιέν. Φουλ της γκρίνιας και της κουβέντας περί μεταγραφών αεροδρομίου. Ο Σιμόες από το πρώτο φιλικό έδειξε να «κουμπώνει» με τον Γιόχανσον (που επίσης δεν ήταν μεταγραφή αεροδρομίου). Και όταν ο ένας θα μάθει το παιχνίδι του άλλου και οι δυο μαζί το παιχνίδι του Δέλλα, θα γίνουν το καλύτερο δίδυμο αμυντικών μέσων στο πρωτάθλημα. Όχι γιατί έτσι αποφάσισα. Διότι ο Γιόχανσον είναι ένα κομπιουτέρ και το δείχνει κάθε φορά και ο Σιμόες διότι είναι ένα «μηχανάκι» και ήδη το δείχνει. Για τον Εσιέν δεν ξέρω, ο καθρέφτης του γηπέδου, δείχνει ακόμα… μπάρες. Όταν θα βγάλει εικόνα το ξανακουβεντιάζουμε. Πάμε και παρακάτω με τον καθρέφτη.

Βάργκας. Πέρυσι, λέει, επέλεξε να πάει στην Τουρκία σε μια μικρομεσαία ομάδα και πρόπερσι στην Άντερλεχτ και σκούπιζε τον πάγκο και αντιπρόπερσι πάθαινε συχνά αμυγδαλές και είχε συνάχι. Στο γήπεδο τώρα; Πρώτο φιλικό μια ασίστ. Δεύτερο φιλικό ένα γκολ και ένα δοκάρι (και ένα χαμένο πέναλτι για να μην λέτε πως γράφω τα μισά). Και συνεχίζουμε. Χωρίς ακόμα επί της ουσίας να έχει «κουμπώσει» στον κορμό της ομάδας. Παρακάτω καθρέφτη, καθρεφτάκη μου

Ανέστης, Ανάκογλου, Πλατέλλας. Για του δυο πρώτους έχουν ήδη γίνει μεταγραφές στις θέσεις που αγωνίζονται και θα γίνει και για τον τρίτο. Ο καθρέφτης του γηπέδου λέει, πως συνεχίζουν να αποτελούν σημαντικές μονάδες για την ομάδα. Όπως ήταν και πέρυσι. Ο Ανέστης στα δυο πρώτα δυο φιλικά έχει κάνει την απόκρουση του ματς. Και Ανάκογλου και Πλατέλλας είναι κλειδιά για το παιχνίδι της ομάδας. Αυτά δείχνει ο καθρέφτης του γηπέδου και όχι οι θεωρίες και οι προβλέψεις.

Τζεμπούρ. Δεν του ταίριαξε η θέση πίσω από τον επιθετικό, χαραμίσθηκε, αφοπλίστηκε αλλά αποδείχθηκε νωρίς – νωρίς, πως no Djebbour εντός περιοχής, no party. Και ας μην έβαλε γκολ στο πρώτο ματς με την Χάποελ. Γέμιζε όλη την επίθεση και έκανε τα πάντα. Χωρίς Τζεμπούρ σέντερ φορ, ούτε στο δεύτερο ημίχρονο με τους Ισραηλινούς, ούτε στο ματς με τους Πολωνούς, δούλευε καλά η επίθεση της ΑΕΚ.

Και κάτι τελευταίο. Στον καθρέφτη του γηπέδου ακόμα δεν έχει μπει ούτε ο Μάνταλος (οσονούπω) και επί της ουσίας ούτε ο Σοϊλέδης. Αφήστε που εκκρεμούν μεταγραφικές κινήσεις. Αυτά.

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ