Κλείσε κι έλα...

Καταρχήν μου φαίνεται τραγικό το γεγονός πως ο Τζιοβάνι «ανήκει» σε μια εταιρία μάνατζερ. Και ακόμα τραγικότερο πως αντιμετωπίζεται ως απολύτως φυσιολογικό. Εν έτει 2015 κουβεντιάζουμε για μπάλα με όρους καλύβας του Μπάρμπα Θωμά. Αλλά θα μου πείτε, είναι το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε. Πάμε παρακάτω.

Αν δεν στραβώσει κάτι την τελευταία στιγμή και δεν παρουσιαστεί ξαφνικά κάποιος που να υποστηρίζει πως του ανήκει κι αυτουνού ένα 25% του Τζιοβάνι το οποίο θέλει να το κρατήσει μέχρι να ανέβει η τιμή της γραβιέρας και μετά να το πουλήσει ή το έχει υποσχεθεί προίκα στην μικρή κόρη της αδελφής του, τότε ο Βραζιλιάνος θα αποτελέσει την όγδοη μεταγραφή της ΑΕΚ. Μ’ αυτόν τον αριθμό μεταγραφών θα πάει η ομάδα στην Πολωνία για το βασικό μοντάρισμα. Άντε να προστεθεί και ένας τερματοφύλακας, που έστω και αν ξέρω πως θα μου την πέσετε, θα επιμείνω πως είναι αχρείαστος στην παρούσα μεταγραφική περίοδο. Και όταν, ασχέτως ποιος θα έρθει τελικά, δείτε να παίζει ο Ανέστης, θα με θυμηθείτε. Αλλά αυτά έχουμε καιρό να τα δούμε και να τα πούμε.

Οι οκτώ μεταγραφές, συν τον τερματοφύλακα εννέα, συν τον κορμό από πέρυσι, αποτελούν το υλικό με το οποίο ο Δέλλας θα κτίσει τη νέα ΑΕΚ. Τους «νέους» περιμένω να τους δω. Στους «παλιούς» εξακολουθώ να έχω εμπιστοσύνη και το ξαναγράφω εν γνώσει του κινδύνου πως δίνω για δεύτερη φορά στο ίδιο κείμενο αφορμή να μου την πέσετε. Εδώ θα είμαστε όμως, επαναλαμβάνω και (είμαι βέβαιος πως) θα τα δούμε.

Λείπει κομμάτι από το παζλ της νέας ΑΕΚ. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα (και το ονοματεπώνυμο) τους, αυτό το κομμάτι που λείπει είναι ο Σκόκο. Στην ΑΕΚ έτσι έχουν υπολογίσει τα πράγματα, κι ας έχουν τον «Υδραυλικό» εκτός σχεδιασμού. Επί της ουσίας σ’ αυτή την μεταγραφή ποντάρουν. Πρώτα (και κύρια) αγωνιστικά και μετά επικοινωνιακά. Και πολύ καλά κάνουν. Ο Σκόκο είναι παίκτης που θα δώσει δυναμική στην ομάδα και μήνυμα στους αντιπάλους.

Δεν ξέρω ο Σκόκο τι σκέφτεται. Εκείνο που καταλαβαίνω, είναι πως το σκέφτεται για ΑΕΚ. Ξεκάθαρο αυτό. Όταν η Νιούελς απέλυσε τον προπονητή της, εκτέθηκε δημόσια σε μια προσπάθεια να επιβάλλει την πρόσληψη του Μπερνάρντι. Αλλά από τότε που ο Μπερνάρντι τελικά ανέλαβε (δηλαδή έγινε το θέλημα του Σκόκο), ο Σκόκο δεν έχει πει δημοσίως ούτε κουβέντα. Ούτε καν το τετ α τετ με τον προπονητή δεν έχει κάνει, παρόλο που ο ίδιος ο Μπερνάρντι το ειχε προαναγγείλει στη παρουσίαση του. Όλα αυτά δείχνουν πως ο Σκόκο δεν θέλει να δεσμευτεί για το μέλλον του, απέναντι στους ανθρώπους της Νιούελς. Και δεν θέλει να δεσμευτεί, διότι προφανώς του έχει μπει η ιδέα της επιστροφής στην ΑΕΚ. Ειδικά από την στιγμή που πήρε το μήνυμα «αποφάσισε το και τα λεφτά δεν θα είναι πρόβλημα».

Νομίζω βέβαια πως τα λεφτά δεν είναι το ζήτημα έτσι κι αλλιώς. Θυμίζω πως ο Σκόκο δέχθηκε να αφήσει το 1,5 εκατομμύριο λίρες της Σάντερλαντ για να γυρίσει με τα 500 χιλιάδες δολάρια στη Νιούελς. Φυσικά δεν πρόκειται για εθελοντή στους γιατρούς χωρίς σύνορα. Θα διεκδικήσει συμβόλαιο και μάλιστα καλό. Αλλά το κλειδί δεν είναι εκεί. Ο Σκόκο, όσο και αν αγαπάει τη Νιούελς, έχει κτυπήσει ταβάνι επίτευξης στόχων. Πήρε ένα πρωτάθλημα. Δεύτερο δεν θα ξαναπάρει και νομίζω πως το συνειδητοποίησε στη σεζόν που πέρασε. Θαρρώ πως μέσα στα επόμενα ματς ενδεχομένως να συνειδητοποίησε πως ούτε καν εισιτήριο για Κόπα Λιμπερταδόρες δεν θα μπορεί να διεκδικήσει. Και ο Σκόκο είναι φιλόδοξος. Είναι νικητής. Την αγαπάει τη Νιούελς αλλά ήδη το χρέος του το έχει ξεπληρώσει. Ένα πρωτάθλημα της το έδωσε. Δεύτερο δεν γίνεται έτσι κι αλλιώς. Όμως ο Σκόκο θέλει και άλλο. Και το ξέρει, του το έχουν ήδη μεταφέρει, πως στην ΑΕΚ μπορεί να το κυνηγήσει.

Αν τώρα, στα ματς της Αργεντινής που ξεκινάνε πάλι, αρχίζει και βάζει το ένα χατ τρικ πίσω από το άλλο και η Νιούελς πάει τρένο, προφανώς και θα κάτσει εκεί που κάθεται. Λογικό. Αλλά επειδή δεν θα γίνει έτσι…

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ